زمینه: هدف از این پژوهش، مقایسه میزان اثربخشی رفتاردرمانی شناختی، رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و دارودرمانی در بهبود علایم اختلال وسواس - جبری می باشد.روش: طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری بود. آزمودنی های پژوهش را 48 بیمار وسواسی - جبری تشکیل می دادند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در 4 گروه رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ، رفتاردرمانی شناختی، دارودرمانی و کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های وسواسی - جبری مادزلی، افسردگی بک (ویراست دوم) و اضطراب بک استفاده شد. نمرات به دست آمده از ارزیابی ها در سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) با روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری یک راهه و آزمون تعقیبی توکی با استفاده از نسخه 18 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر سه نوع درمان رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ، رفتاردرمانی شناختی و دارودرمانی به طور معناداری باعث کاهش علایم اختلال وسواسی - جبری شدند (P<0.001). در بلندمدت اثر رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی موثرتر از دارودرمانی بود، اما بین اثر رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی تفاوتی وجود نداشت (P<0.001).نتیجه گیری: هر سه نوع درمان در کاهش علایم اختلال وسواسی - جبری موثر می باشند و در بلندمدت، رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی اثر دیرپاتری نسبت به دارودرمانی دارند.