مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1392 | دوره:15 | شماره:3 |تعداد مقالات:19

سابقه و هدف: با شکل پذیری اسپرم در زمان بلوغ، آنتی ژن روی آن ها، همانند یک سلول بیگانه در برابر سیستم ایمنی، عمل می کند. با وارد شدن اسپرم به داخل سیستم عروق خونی، آنتی ژن ها در معرض سیستم ایمنی بدن قرار گرفته و باعث تولید آنتی اسپرم آنتی بادی می شوند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر دریافت داخل صفاقی اسپرم، بر روی بافت بیضه رت در نسل دوم انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی، آزمایشگاهی بر روی رت های بالغ از نژاد آلبینوس که حدود 3 ماه سن و وزنی برابر 300 - 250 گرم داشتند، انجام شد. اسپرم های بدست آمده از 8 سر رت های نر، به صورت داخل صفاتی به 12 سر رت های ماده، طی چهار مرحله و با رعایت فاصله یک هفته، تزریق شد. سپس تحت شرایطCoupling ، از بافت بیضه فرزندان تولد یافته نر (24 سر از نسل دوم) بعد از رسیدن به سن بلوغ، نمونه برداری صورت گرفت. با تهیه برش های بافتی و رنگ آمیزی H&E، قطر مجاری اسپرم ساز، تعداد سلول های ژرمینال و سلول های لایدیگ با استفاده از صفحه مدرج اندازه گیری شده و با گروه کنترل مقایسه گردید.یافته ها: میانگین تعداد سلول های ژرمینال، در نمونه های کنترل و نسل دوم به ترتیب 9.5±0.9 و 8.2±1.1 بود (p<0.001). میانگین سلول های لایدیگ نیز، 7.63±2.74 در گروه کنترل و 6.55±2.21 در رت های نسل دوم شمارش گردیدند (p<0.001). قطر مجاری اسپرم ساز در نسل دوم بطور معنی داری (3.7±0.47)، بیشتر از گروه کنترل (1.62±0.025) بدست آمد (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تزریق داخل صفاقی اسپرم (آنتی ژن) در بدن رت مادر، می تواند باعث افزایش قطر مجاری اسپرم ساز، کاهش سلول های ژرمینال و کاهش سلول های لایدیگ در فرزندان آن ها شود.

سابقه و هدف: در زمینه نقش کمبود عناصر خونی در ایجاد زخم های آفتی دهان مطالعات زیادی انجام گرفته که نتایج متناقضی در پی داشته است. این تحقیق به منظور جستجوی نقش اتیولوژیک فاکتورهای خونی آهن، فولیک اسید و ویتامین ب 12 در آفت دهانی عودکننده انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش مرور ساختاریافته و متاآنالیز صورت گرفته است. پس از تعیین دقیق سوال پژوهشی بانک های اطلاعاتی، با کلید واژه های مربوطه در بازه زمانی مورد نظر مورد جستجو قرار گرفت. پس از بررسی مقالات یافت شده، 24 مقاله وارد مطالعه گردید و با چک لیست های معتبر مورد ارزیابی کیفیت قرار گرفت. سپس اطلاعات مورد نیاز از مطالعات استخراج و طبقه بندی شد و در انتها متاآنالیز برای هر طبقه انجام شد.یافته ها: متاآنالیز انجام شده نشان داد که شیوع کمبود سطح خونی فریتین، فولات سرم، فولات گلبول های قرمز، هموگلوبین، آهن سرم و ویتامین B12 در بیماران مبتلا به آفت معنی دار است (p<0.1). در مطالعات مداخله ای نسبت بهبودی زخم های آفتی دهان پس از تجویز آهن معنی دار بوده است (p<0.1).نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، فاکتورهای خونی (فریتین، فولات سرم، فولات گلبول های قرمز، هموگلوبین، آهن سرم و ویتامینB12 ) در بروز و عود زخم های آفتی نقش قابل توجهی دارند و تجویز مکمل آهن برای بیماران مبتلا به زخم های آفتی سودمند می باشد.

سابقه و هدف: کیست احتباسی مخاطی سینوس ماگزیلا، یک نوع کیست کاذب مخاطی است که به ندرت با علائم و نشانه های بالینی همراه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع کیست احتباسی خوش خیم مخاطی سینوس فک بالا و برخی ریسک فاکتورهای مرتبط با آن می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 700 کلیشه پانورامیک بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در طول یکسال انجام شد و شیوع این ضایعه، محل آن و برخی از عوامل مانند جنسیت، سابقه آلرژی، ماه، سال و مصرف دخانیات بررسی شد.یافته ها: شیوع کیست احتباسی (CI: %95 5.1 - 8.9) 7% در مردان به طور معنی داری بالاتر بود (p<0.05) همچنین ارتباط معنی داری بین داشتن آلرژی فصلی و استعمال دخانیات با شیوع این کیست مشاهده شد(p<0.05)  ولی ارتباط معنی داری بین ماه های سال با شیوع کیست احتباسی خوش خیم مخاطی مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کیست احتباسی در مردان شیوع بیشتری داشته و آلرژی فصلی و استعمال دخانیات نیز در بروز آن نقش دارند.

سابقه و هدف: پولیپ های بینی ضایعات غیرطبیعی هستند که از هر قسمتی از مخاط بینی یا سینوس های اطراف بینی منشا می گیرند و در اثر التهاب مزمن غشاهای مخاطی بینی و سینوس ها بوجود می آیند. این مطالعه به منظور مقایسه بیان Ki67 در اپیتلیوم پولیپ و مخاط ملتهب غیرپولیپوئید بینی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 88 نمونه بیمار مبتلا به پولیپ بینی و 12 نمونه مخاط ملتهب غیرپولیپوئید در بیماران با سینوزیت مزمن که به بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. نمونه ها به روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی منوکلونال برای بررسی بیان ki67 رنگ آمیزی شدند و درصد رنگ پذیری نمونه های بافتی از نظرki67  به صورت درجه 1 (ضعیف)، درجه 2 (متوسط) و درجه 3 (شدید) بر اساس در صد سلول های مثبت تعیین شد و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در گروه پولیپ 14 نمونه (%15.9) دارای درجه رنگ پذیری یک، 51 نمونه (58%) درجه دو و 23 نمونه (%26.1) درجه سه بودند. در گروه سینوزیت 8 نمونه (%66.7) دارای درجه رنگ پذیری یک و 4 نمونه (%33.3) درجه دو بودند و هیچ کدام درجه سه نبودند. بین دو گروه مورد و شاهد از نظر درصد سلول های ki67 مثبت ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.001).نتیجه گیری: ki67 به عنوان یک آنتی ژن تکثیری در سلول اپیتلیوم پولیپ بینی به مراتب بارزتر از مخاط ملتهب غیرپولیپویید می باشد و بیان آن می تواند در ایجاد پولیپ موثر باشد.

سابقه و هدف: حادثه فوکوشیما نگرانی هایی را در رابطه با انتشار مواد رادیواکتیو در جهان و افزایش پرتوگیری ها بدنبال داشته است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه سطح تابش پرتوهای گامای زمینه در شهرستان بابل در شمال ایران، قبل و بعد از حادثه می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه به منظور دوزیمتری محیطی از مناطق مختلف شهری و روستایی در 182 نقطه شهرستان بابل با روش استاندارد دوزیمتری آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شده و با نتایج دوزیمتری قبل از حادثه که با همین روش در همین نقاط در سال 2010 به منظور بررسی همراهی بین سطح تابش پرتوهای گامای زمینه در شهرستان بابل با فراوانی سرطان انجام شده بود، مقایسه شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین آهنگ دوز تابش زمینه مربوط به پرتوهای گامای محیطی در زمان پس از وقوع حادثه nSv/hr 37.06±17.76 معادل mSv/y 0.33 می باشد که با زمان قبل از حادثه nSv/hr 60.62±12.96 معادل mSv/y 0.53 در همین مناطق تفاوت معنی داری از خود نشان نمی دهد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که حادثه فوکوشیما بر سطح پرتوهای گامای زمینه در شهرستان بابل در شمال ایران اثر قابل توجهی نداشته است.

سابقه و هدف: التهاب نقش مهمی در شروع و پیشرفت بیماری های قلبی - عروقی دارد. بر اساس شواهد بالینی و تجربیات حیوانی انجام شده احتمال دارد منیزیوم در پدیده التهاب دخالت داشته باشد. هدف از این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سطح سرمی منیزیوم و پروتئین واکنشی C در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 100 بیمار (45 مرد و 55 زن) مبتلا به بیماری شریان کرونر بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان آیت الله روحانی شهرستان بابل، انجام شد. ابتدا اطلاعات دموگرافیکی افراد توسط تکمیل پرسشنامه ثبت گردید، سپس سطح سرمی منیزیم، پروتئین واکنشی C، LDL، HDL، تری گلیسرید و کلسترول تام در اولین روز بستری با روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید.یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده میانگین سطح سرمی منیزیم در مردان (2±0.05 mg/dl) به صورت معنی داری کمتر از زنان (2.14±0.04 mg/dl) بود (p<0.05). بعد از همسان سازی نمونه ها از نظر سن، BMI و فاکتورهای خطر مشخص شد سطح سرمی منیزیم در گروه بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد (1.9±0.04 mg/dl) (AMI) به صورت معنی داری پایین تر از بیماران مبتلا به آنژین صدری (2.2±0.04 mg/dl) (UA) است (p<0.001). هم چنین بین سطح سرمی منیزیم و CRP همبستگی منفی دیده شد. طوریکه با افزایش مقدار سرمی منیزیوم مقدار CRP کاهش یافت (p<0.01 و r= -0.703). هم چنین بین سطح سرمی منیزیم و مقدار CRP و مدت زمان بستری شدن بیماران نیز ارتباط معنی داری دیده شد (به ترتیب r= -0.55، p= 0.01 و r= 0.5، p= 0.01).نتیجه گیری: به نظر می رسد با افزایش سطح سرمی منیزیوم شدت التهاب و طول دوره بستری در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر کاهش می یابد. از این رو احتمال دارد اندازه گیری و تصحیح سطح سرمی منیزیوم در بهبود شرایط بالینی این افراد دخالت داشته باشد.

سابقه و هدف: نوزادان در مقایسه با بالغین، نسبت به درد حساس ترند و درد عوارض کوتاه مدت و دراز مدت در آنان دارد. بنابراین تدابیری برای کاهش احساس درد نوزادان ضروری است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر سوکروز، شیرمادر و کرمEMLA  بر درد حاد ناشی از خونگیری در نوزادان ترم بستری در بیمارستان کودکان امیرکلا انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 120 نوزاد ترم مبتلا به هیپربیلی روبینمی انجام شد. تمام نوزادان در شرایط پایدار و مشابه بودند و بطور تصادفی در چهار گروه 30 نفری قرار گرفتند. در گروه اول (شاهد) مداخله ای صورت نگرفت، در گروه دوم و سوم دو میلی لیتر از محلول مورد نظر (سوکروز 25 درصد یا شیر مادر) بوسیله سرنگ در دهان نوزاد ریخته شد و در گروه چهارم پس از مصرف موضعی کرم EMLA خونگیری انجام شد. همزمان با سوزن زدن امتیاز (Douleur Aigue Nouveau-nescale) DAN و مدت زمان گریه انداره گیری و ثبت شد. شاخص های فیزیولوژی مورد نظر یعنی تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و میزان اشباع هموگلوبین از اکسیژن در خون محیطی، ابتدا و پنچ دقیقه بعد از خونگیری بوسیله پالس اکسی متر اندازه گیری و ثبت شد.یافته ها: میانگین امتیاز DAN در چهار گروه، شاهد، سوکروز، شیرمادر و کرم املا به ترتیب 31.63±2.62، 87.8±2.6، 5.63. ±1.4 و 6.27±3.06 بود (p=0.03). امتیاز DAN بین محلول سوکروز و گروه شاهد نسبت به سایر گروه ها ارتباط معنی داری نشان داد (P<0.05). در بررسی شاخص های فیزیولوژی فقط اختلاف آماری معنی داری در تعداد تنفس گروه سوکروز با گروه شاهد بلافاصله پس از مداخله مشاهده شد(p= 0.029)  ولی در سایر متغیرها (مدت زمان گریه، تعداد ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون شریانی) در چهار گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که محلول سوکروز باعث کاهش شدت درد و تعداد تنفس (بلافاصله پس از مداخله) نوزادان میگردد، لذا با توجه به ارزان، سالم و سهل الوصول بودن محلول سوکروز نسبت به سایر روش ها قبل از فرآیندهای تهاجمی مثل خونگیری توصیه می گردد.

سابقه و هدف: آریتمی قلبی از عوارض بالقوه کشنده سندرم های حاد کرونری می باشد. اختلالات یون منیزیم یکی از علل مهم ایجاد کننده این آریتمی ها است. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی منیزیم با بروز آریتمی های قلبی بیماران مبتلا به سندرم های حاد کرونری انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت بر روی 124 نفر از افراد مراجعه کننده به بخش اورژانس و CCU بیمارستان امام حسین تهران انجام شد، بیماران در دو گروه هایپو منیزمیک و نرمومنیزمیک بررسی شدند (در هر گروه 62 نمونه). متغیرهای مورد بررسی شامل اطلاعات دموگرافیک بیماران، تشخیص اولیه نوع سندرم حاد کرونری، سطح منیزیم، بروز آریتمی قلبی، منشا و سرعت آن بودند. در بدو ورود بیماران، سطح سرمی منیزیم اندازه گیری شده و سپس بیماران از نظر بروز آریتمی به مدت 72 ساعت پیگیری و دو گروه با هم مقایسه گردید.یافته ها: 17 نفر (%24.7) در گروه هیپومنیزیمی و 8 نفر (%12.9) در گروه نرمومنیزیمی آریتمی قلبی داشتند که ارتباط آماری معنی داری بین سطح سرمی منیزیوم و آریتمی قلبی وجود داشت (p= 0.044). اما ارتباط آماری معنی داری بین سطح سرمی منیزیم و نوع آریتمی قلبی، سرعت آریتمی قلبی و نوع سندرم حاد کرونری وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح سرمی پایین منیزیم با بروز آریتمی های قلبی همراه است.

سابقه و هدف: سایتوکاین تراپی، یکی از راهکارهای اصلی برای کنترل بیماری های التهابی شدید است. با توجه به اهمیت TNF-a در بسیاری از بیماری های التهابی و اتو ایمیون، این سایتوکاین یک هدف جذاب برای بسیاری از محققین بوده و بعنوان یکی از کاندیدهای مهم برای سایتوکاین تراپی مطرح است. یکی از راهکارهای مقابله با آثار زیانبار TNF-a استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال است. یکی از تکنیک های مهم برای تهیه و تولید آنتی بادی های مونوکلونال تکنیک فاژ دیسپلی می باشد. هدف از این مطالعه تهیه و تولید آنتی بادی مونوکلونال بر ضد TNF-a می باشد.مواد و روش ها: بمنظور جداسازی قطعات کوچک نواحی متغیر آنتی بادی (scFv) از کتابخانه فاژی Tomlinson تکنیک Biopanning با استفاده از پلیت های الایزا انجام شد. پس از کوت نمودن پروتئین TNF-a در ته چاهک ها، کتابخانه فاژی اضافه شد. پس از مرحله شستشو، فاژهای اختصاصی با استفاده از تریپسین جدا و در باکتری TG1 تکثیر گردید. این پروسه جهت بدست آوردن فاژهای نوترکیب بسیار اختصاصی تا پنج بار تکرار گردید. ارزیابی کلون های بدست آمده حاوی قطعات کوچک آنتی بادی بر ضد TNF-a با استفاده از تست های مونوکلونال فاژ الایزا، PCR، RFLP، توالی یابی و وسترن بلات انجام گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل توالی ها با استفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیکی نشان داد که پلاسمیدهای جداشده از کلون های واکنشگر با TNF-a حاوی اینسرت بودند. بعلاوه تفاوت این توالی ها بیشتر در سه منطقه دا، غ دیده می شود که می تواند در فعالیت پروتئین تاثیر گذارد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با استفاده از تکنیک آنتی بادی فاژ دیسپلی آنتی بادی مونوکلونال نسل چهار بر ضد TNF-a با موفقیت تولید می شود.

سابقه و هدف: گیاه پنج انگشت به طور سنتی برای درمان مشکلات هورمونی زنان استفاده می شد. این مطالعه جهت بررسی اثر عصاره میوه این گیاه بر فولیکول های تخمدان پس از القا (poly cystic ovary syndrome, PCOS) انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه 48 موش صحرایی نژاد Sprague dawley (وزن 200±20 گرم و سن 10 هفته) که سیکل جنسی منظم داشتند به چهار گروه 12 تایی: کنترل (دریافت آب مقطر)، شم، PC و PT تقسیم شدند. به گروههای PC و PT جهت القاء PCOS به مدت 28 روز لتروزول (1 mg/kg) با گاواو خورانده شد. گروه های شم و PT (پس از القاءPCOS ) به مدت 30 روز عصاره گیاه را با دوز 365 mg/kg از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره تمامی موش ها کشته شده و بافت تخمدان های آن ها پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی با روش هماتوکسیلین - ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: نتایج کاهش معنی داری را در تعداد فولیکول های پری آنترال (Preantral follicle, PAF)، آنترال (Antral follicle, AF) و جسم زرد در گروه PC در مقایسه با سایر گروه ها نشان داد (p<0.05). اما تفاوت معنی داری در تعداد فولیکول های اولیه بین گروه ها مشاهده نشد. همچنین قطر AF، ضخامت لایه تکا در فولیکول ها و لایه تونیکا آلبوژینای تخمدان در گروه PC افزایش معنی داری را نسبت به گروه های دیگر نشان داد (p<0.05). اما ضخامت لایه گرانولوزا در گروه PC نسبت به سایر گروه ها کاهش معنی داری یافت (p<0.05). درمان با گیاه پنج انگشت سبب افزایش تعداد فولیکول های PAF،AF  و جسم زرد (6.42±0.64 در مقابل 3±0.18)، کاهش تعداد فولیکول های کیستی (1.28±0.42 در مقابل 5.66±0.49)، کاهش ضخامت تونیکا آلبوژینای تخمدان، کاهش ضخامت لایه تکا و افزایش ضخامت لایه گرانولوزا در AF شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که گیاه پنج انگشت در دوز مصرفی اثرات مثبتی بر وضعیت فولیکول های موجود در تخمدان در سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد.

سابقه و هدف: یکی از مشکلات مامایی القاء زایمان در مواردی است که ختم حاملگی ضروری است. از این رو روش هایی که سبب آمادگی سرویکس و القاء زایمان می شوند، همیشه مدنظر بوده اند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آمپول دگزامتازون داخل عضلانی بر شروع دردهای زایمانی در حاملگی های پس از موعد می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی 100 نفر از زنان نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین اهواز انجام شد. بیماران بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مطالعه، دگزامتازون عضلانی به صورت تک دوز 8 میلی گرم 12 ساعت قبل از شروع اینداکشن تجویز شد. در گروه کنترل 2 سی سی نرمال سالین با همین فاصله داده شد. سپس دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: بیماران دو گروه از نظر سن مادر، مشخصات دموگرافیک، نمره بیشاب اولیه، آپگار دقیقه اول و پنجم و دفع مکونیوم اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین نمره بیشاب پس از تزریق در گروه مطالعه 7.23±1.32 و در گروه کنترل 2.98±0.89 بود (p<.0001). میانگین فاصله زمانی القاء تا شروع فاز فعال در گروه مطالعه برابر با 3.1±0.68 ساعت و در گروه کنترل 4.2±1.3 ساعت بود (p= 0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دگزامتازون داخل عضلانی از طریق بهبود نمره بیشاب، سبب شروع دردهای زایمانی در حاملگی های پس از موعد می شود.

سابقه و هدف: امروزه چاقی به عنوان یکی از اصلی ترین مشکلات بهداشت عمومی در کشورهای توسعه یافته و نیز کشورهای در حال توسعه است و به یک نگرانی عمومی در سطح جهان تبدیل گردید. با توجه به افزایش شیوع چاقی و افزایش بروز سرطان پستان در دو دهه اخیر در زنان ایرانی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین چاقی عمومی و چاقی مرکزی (شکمی) با خطر بروز سرطان پستان در زنان قبل و بعد از یائسگی انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی 100 مورد بیمار جدید مبتلا به سرطان پستان با تشخیص هیستوپاتولوژیک و 200 شاهد همسان شده سنی با بیماران، انجام گردید. بیماران از بیمارستان های آموزشی شهید یحیی نژاد و شهید بهشتی و مرکز غربالگری سرطان بنیاد حریری بابل و شاهدان از کلینیک بیماران سرپایی یا اطرافیان بیماران انتخاب شدند. قد، وزن، دور کمر و دور باسن با روش استاندارد اندازه گیری شد و نمایه توده بدنی از روی وزن و قد محاسبه گردید. اطلاعات متغیرهای دموگرافیک، باروری و برخی فاکتورهای شیوه زندگی طی مصاحبه حضوری از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک نسبت شانس تطبیق شده چاقی و چاقی مرکزی در خطر بروز سرطان پستان برآورد گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که 48 نفر (48%) از بیماران مبتلا به چاقی، 42 نفر (42%) دارای اضافه وزن و 45 نفر (45%) مبتلا به چاقی شکمی بوده اند. در مقابل شاهدان 27 نفر (%13.5) چاق، 62 نفر (31%) اضافه وزن و 28 نفر (14%) چاقی شکمی داشتند (p<0.001). میانگین وزن، نمایه توده بدنی و اندازه دور کمر در بیماران بطور معنی داری بیشتر از شاهدان در قبل و بعد از یائسگی بود (p<0.001). نسبت شانس تطبیق شده در خطر بروز سرطان پستان در افراد چاق و اضافه وزن در مقایسه با نمایه توده بدنی طبیعی به ترتیب (%95 CI: 3.4 - 26.9) OR= 9.5 و (%95 CI: 9.7 - 86), OR=28.9 بود. همچنین نسبت شانس تطبیق شده برای چاقی مرکزی (%95 CI: 1.9 - 7.8) OR= 3.8 برآورد گردید.نتیجه گیری: اضافه وزن، چاقی و چاقی مرکزی با شانس ابتلا به سرطان پستان قبل و بعد از یائسگی همراه است. بنابراین، برای پیشگیری از سرطان پستان و عوارض ناشی از آن، اجرای برنامه مداخله ای برای کنترل چاقی و نیز اجرای برنامه های غرباگری سرطان پستان در زنان چاق و داری اضافه وزن ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: افراد تالاسمی ماژور بدون پیوند مغز استخوان مجبورند همیشه خون تزریق کنند و به خاطر افزایش بار آهن ناشی از تزریق خون دچار عوارض متعدد می گردند. با انجام پیوند مغز استخوان این افراد نیاز به تزریق خون نخواهند داشت. نتایج هفت مورد پیوند مغز استخوان در بیمارستان امیرکلا گزارش می گردد.گزارش موارد: از بین بیماران تالاسمی داوطلب هفت بیمار، دارای دهنده با Human Leukocyte Antigen (HLA) سازگار بودند. چهار نفر (57%) دختر و سه نفر (42%) پسر بودند. میانگین سن بیماران 10.86±5.58 سال بود. دهنده های پیوند سه مورد خواهر، دو مورد برادر، یک مورد خاله و یک مورد پدر بودند. در چهار مورد (57%) سلول های بنیادی از مغز استخوان و سه مورد (42%) از Peripheral Blood Stemcell (PBS) بوده است. هیچ موردی از شکست در پیوند یا پس زدن پیوند مشاهده نشد. یک مورد بیماری پیوند علیه میزبان Graft Versus Host Desease (GVHD) حاد شدید )درجه IV) اتفاق افتاد. میانگین مدت بستری بیماران (37.71±10.32) روز بود. میانگین مدت پیگیری بیماران پیوند شده بعد از پیوند (353.14±152.133) روز بود. همه بیماران غیروابسته به تزریق خون شدند. آخرین کایمریسم در همه آنها بیشتر از 90% می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیماران تالاسمی ماژور، با پیوند مغز استخوان غیروابسته به تزریق خون شده و هیچ موردی از شکست در پیوند یا پس زدن پیوند رخ نداد.

سابقه و هدف: با افزایش طول عمر، زنان یائسه یک سوم عمر خود را بعد از یائسگی می گذرانند. به همین دلیل فرآیند تغییرات جسمانی و روانی - اجتماعی در این دوران اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه تعیین عوامل موثر بر فرآیند زندگی در زنان یائسه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 700 نفر از زنان یائسه 60 - 40 ساله با یائسگی طبیعی و بدون استفاده از درمان هورمونی که به صورت تصادفی - خوشه ای در شهر بابل انتخاب شدند، انجام گردید اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای شامل دو بخش جمع آوری گردید. بخش اول به بررسی عوامل دموگرافیک و وضعیت یائسگی شرکت کنندگان پرداخته و بخش دوم سوالات مرتبط با فرآیند زندگی با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی دوران یائسگی (MENQOL) در دو حیطه روانی - اجتماعی و جسمی بوده است. پس از جمع آوری اطلاعات متغیرها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سن یائسگی زنان 48.57±1.55 سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در حیطه روانی - اجتماعی 23.07±6.52 و در حیطه جسمی 55.38±7.99 بوده است. ارتباط معنی داری بین سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و سن، با دو بعد روانی - اجتماعی و جسمی کیفیت زندگی وجود داشت (p<0.05). همچنین بین بعد روانی - اجتماعی و جسمی با وضعیت تاهل و بین بعد روانی - اجتماعی با استعمال سیگار توسط خود فرد یا افراد خانواده، رابطه معنی دار دیده شد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که وضعیت اقتصادی، سطح تحصیلات و سن روی فرآیند زندگی زنان یائسه تاثیر می گذارند.

سابقه و هدف: راهکارهای درمانی برای کاهش افت هموگلوبین حین و بعد از عمل بای پس کرونری اخیرا در مطالعات بسیاری بررسی شده است. این مطالعه به منظور بررسی تجویز تک دوز داروی اریتروپویتین، در میزان نیاز به تزریق خون در عمل بای پس عروق کرونری انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار کاندید عمل انتخابی بای پس عروق کرونری که به طور تصادفی در دو گروه مطالعه و شاهد قرار گرفتند، انجام شد. اریتروپوئتین با دوز 700 واحد بر کیلوگرم حین عمل بصورت داخل وریدی به بیماران گروه مطالعه تزریق شد. میانگین تعداد تزریق خون حین و بعد از عمل و همچنین غلظت هموگلوبین همه بیماران در قبل از عمل، 5، 15 و 30 روز بعد از عمل محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: میانگین مجموع تعداد واحدهای خون تزریق شده حین و بعد از عمل در گروه مطالعه به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود (2.93±1.11 در مقابل 3.7±1.08 با p=0.013). میانگین غلظت هموگلوبین در 15 روز بعد عمل (11.03±1.51 در مقابل 10.24±1.14 با p=0.018) و همچنین 30 روز بعد از عمل (12.6±1.45 در مقابل 11.84±1.21 با p=0.03) بود که در گروه مطالعه بطور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز تک دوز داروی اریتروپویتین حین عمل جراحی بای پس عروق کرونری سبب کاهش نیاز به تزریق خون در روزهای بعد از عمل خواهد شد. همچنین سبب افزایش غلظت هموگلوبین در روز 15 و 30 بعد از عمل بای پس عروق کرونری می شود.

سابقه و هدف: دورسبان (کلروپیریفوس)، از متداول ترین سموم ارگانوفسفره ای است که برای کنترل آفت گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد. مکانیسم اصلی این گونه ترکیبات، مهار آنزیم کولین استراز بوده و ممکن است بر روی سیستم تولید مثلی، تاثیر منفی داشته باشند. با توجه به استفاده آن در کشاورزی و ضرر احتمالی این سم، تاثیر آن بر روی هورمون های جنسی و تغییرات بافتی در بیضه موش سفید کوچک مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 40 سر موش نر بالغ آزمایشگاهی به چهار گروه مساوی شامل کنترل، شم، آزمایشی 1 و 2 تقسیم شدند. حیوانات در گروه های تجربی، سم دورسبان را با دوز مکرر  15 mg/kgو 30 mg/kg به صورت داخل صفاقی به مدت یک ماه (پنج روز اول هفته) دریافت نمودند. به گروه شم روغن زیتون تزریق گردید. گروه کنترل تزریقی نداشتند. با تهیه برش های بافتی از بیضه، رده های مختلف سلول های اسپرماتوژنیک و سلول های لایدیگ و قطر لوله های اسپرم ساز با استفاده از عدسی چشمی مدرج اندازه گیری شدند. قطر بیضه نیز توسط میکرومتر اندازه گیری شد. هورمون های گونادوتروپین و تستوسترون با استفاده از روش radioimmunoassay بدست آمدند. سپس داده ها تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان هورمون های گونادوتروپین و تستوسترون در گروه های آزمایشی 1 و 2، کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل و شم پیدا نمود (p<0.05). تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت های اولیه و ثانویه، اسپرماتیدها و سلول های لایدیگ، قطر بیضه و قطر لوله های اسپرم ساز نیز کاهش معنی داری را در گروه های آزمایشی 1 و 2، نسبت به گروه کنترل و شم و همچنین در گروه آزمایشی 2 نسبت به گروه آزمایشی 1، نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که احتمالا سم دورسبان، می تواند باعث کاهش هورمون های جنسی شده و با تخریب بافت بیضه، یکی از عوامل ناباروری تلقی گردد.

سابقه و هدف: کورکومین دارای خواص آنتی اکسیدانی بوده و اثر محافظتی بر کبد دارد. از طرفی غده آدرنال در متابولیسم کربوهیدرات ها، ایمنی بدن و هماتولوژی نقش دارد و کبد را متاثر می نماید. در صورت کم کاری یا برداشت غده آدرنال در برخی از شرایط و تاثیر آن بر کبد و با توجه به مصرف فراوان زرد چوبه بعنوان چاشنی غذایی، هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافت کبد در موش های آدرنالکتومی شده و تاثیر کورکومین بر این تغییرات می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار در 5 گروه شامل شاهد، تیمارشده با کورکومین (بدون آدرنالکتومی)، آدرنالکتومی شده و آدرنالکتومی شده تحت درمان با کورکومین و شم تقسیم شدند. هر دو غده آدرنال تحت بیهوشی با ایجاد برش دوطرفه در پشت موش ها برداشت شدند و محل برش بخیه گردید. کورکومین با دوز 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 21 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در پایان از کبد موش ها نمونه گیری و مقاطع بافتی تهیه شده با میکروسکوپ نوری بررسی گردید و تعداد سلول های تغییر شکل یافته، سلول های کوپفر و حضور سلول های التهابی شمارش و ارزیابی شد.یافته ها: میانگین سلول های دفرمیته از 21.6±0.5 در گروه شاهد به 52.8±3.5 در گروه آدرنالکتومی رسید (p<0.0001). میانگین سلول های کوپفر در گروه شاهد 5.4±0.27 و در گروه آدرنالکتومی 15.6±3.2 بود (p<0.0001). با تجویز کورکومین تعداد این سلول ها و تغییرات بافت کبد بطور معنی داری کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کورکومین بعنوان آنتی اکسیدان طبیعی اثر محافظتی بر بافت کبد دارد و می تواند تغییرات حاصل از آدرنالکتومی در بافت کبد را کاهش دهد.