سابقه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOs) مدت هاست که شناخته شده، اما علت آن که مختل کننده عملکرد تخمدان می باشد، ناشناخته است. داروهایی که عملکرد تخمدانها یا غدد فوق کلیوی را متاثر می سازند همانند درمانهای نوروآندوکرین برای معالجه بیماران PCOs بکار می روند. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی کنترل شده بر روی 60 بیمار مبتلا به PCOs مراجعه کننده به بیمارستان میرزا کوچک خان تهران در سال های 80-79 انجام شده است. به این ترتیب که آزمایشات هورمونی و همینطور درجه هیرسوتیسم بر حسب (Freeman-Galloway score) و قطر متوسط تخمدان ها بر حسب میلی متر در روز سوم اولین قاعدگی، 3 ماه و شش ماه بعد از شروع مطالعه انجام می شد. بیماران بطور اتفاقی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند که گروه اول تحت درمان با OCP و گروه دوم تحت درمان با GnRHa +OCPLD قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو رژیم درمانی در کاهش آندروژنها، کاهش درجه هیرسوتیسم و قطر متوسط تخمدانها درطی شش ماه درمان مؤثر بودند. اما این کاهش در گروه دوم نسبت به گروه اول بطور معنی داری بیشتر بوده است. بطوریکه در گروه دوم مقادیر تستوسترون، آندرستندیون، نسبتLH/FSH و قطر متوسط تخمدانها و درجه هیرسوتیسم نسبت به گروه اول بطور معنی داری کاهش بیشتری داشته است.نتیجه گیری: اطلاعات فوق در واقع از کارآیی بیشتر رژیم GnRHa + OCPLD نسبت به OCPLD به تنهایی در درمان بیماران PCOs حمایت می کند.