در فراز و نشیب روابط ایران و ترکیه، مساله کردی آثار و پیامدهای داخلی و منطقه ای آشکاری داشته است. ملاحظات ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی ایران و ترکیه از دهه 1990 به بعد، آشکارا با نیازهای اقتصادی دو کشور پیوند یافته است. این نیازها همکاری دو کشور را معطوف به توجه به واقعیت های ژئوپلیتیک نموده است. هیچ یک از این دو کشور با نفوذ بر جنبش کردی در کشور دیگر، مشروعیت و ساختار نظام حکومتی دیگری را تهدید نکرده است. از طرفی رقابت های دو کشور در کردستان عراق و سعی در تاثیرگذاری بر تحولات مناطق کردنشین سوریه پس از بحران سوریه، حملات داعش علیه کوبانی، روابط دو کشور را به سوی تنش پیش برد. مساله کردها و ملی گرایی کردی، به ویژه در کردستان عراق و مناطق کردنشین سوریه، موجب واگرایی در روابط ایران و ترکیه شده است. این نوشتار با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، روابط ایران و ترکیه را در پیوند با مساله کردها از سال 1991 تا 2013 بررسی می کند. به نظر می رسد مساله کردی بر سیاست های کلی ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی دو کشور تاثیر تعیین کننده ای نداشته است.