مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1380 | دوره:3 | شماره:3 (پی در پی 11) |تعداد مقالات:14

سابقه و هدف: تاکنون درمان قاطع و جامعی برای بیماران آسم ارائه نشده است. جهت درمان نگهدارنده و طولانی مدت آسم بایستی دارویی انتخاب شود که حداقل عوارض را با اثربخشی بالا داشته باشد. ایپراتروپیوم بروماید در درمان کمکی آسم استفاده شده و دارای عوارض کمی می باشد. در این مطالعه اثرات ایپراتروپیوم بروماید و بکلومتازون در درمان نگهدارنده آسم بعنوان داروی اصلی مقایسه شده است. مواد و روشها: تعداد 60 بیمار مبتلا به آسم براساس علائم کلینیکی و پاراکلینیکی، تست عملکرد ریه با تست برونکودیلاتور بصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه مجزا به مدت دو هفته تحت درمان قرار گرفتند. (گروه اول 120 µgr/day ایپراتروپیوم بروماید، گروه دوم 300 µgr/day بکلومتازون). پس از دو هفته، نتایج درمان در آنها با معاینات و اسپیرومتری اولیه مقایسه شد. یافته ها: این مطالعه نشان می دهد که ایپراتروپیوم بروماید در 83% و بکلومتازون در70% بیماران باعث بهبودی کلینیکی شده است که این اختلاف معنی دار نمی باشد درحالیکه اگر مبنای پاسخ را تست عملکرد ریه در نظر بگیریم ایپراتروپیوم در 50% و بکلومتازون در 10% بیماران باعث بهبودی واضح در نتایج اسپیرومتری می شود(p<0.05) .نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه ایپراتروپیوم بروماید در مقایسه با بکلومتازون اثرات واضحتری در جهت بهبود عملکرد ریه بخصوص از نظر تست عملکرد ریه دارد درحالیکه این نتایج از نظر کلینیکی کمتر مشهود می باشد. البته جهت اظهار نظر دقیق، تحقیقات در ابعاد وسیعتری لازم است.

سابقه و هدف: بلوک زین اسبی در جراحی های آنورکتال و برخی از جراحی های ارولوژی و زنان موجب فراهم شدن شرایط مطلوب برای جراحی، بیدردی کافی و کاهش عوارض بیهوشی اسپاینال می شود. در این مطالعه به مقایسه طول بی دردی و تغییرات همودینامیک در بلوک زین اسبی با لیدوکایین (با طول اثر متوسط) و بوپیواکایین (با طول اثر زیاد) پرداخته شده است.مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 51 بیمار ASA.Class. 1 (کلاس یک انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا ) در محدوده سنی 65-15 سال که سابقه هیچگونه بیماری زمینه ای نداشتند، به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. همه بیماران قبل از شروع بلوک،  500 ccمحلول کریستالویید دریافت کردند. بی حسی زین اسبی در گروه اول (26 نفر) با لیدوکایین(1 ml) %5  و گروه دوم (25 نفر) با بوپیواکایین (1 ml) %0.5 با سوزن شماره 25، انجام شد. مدت زمان بیدردی، فشار خون سیستولی و دیاستولی 5 دقیقه قبل از بلوک (به عنوان پایه) و دقایق 5، 15، 60 بعد از بلوک اندازه گیری و ثبت شد و سپس داده ها با هم مقایسه شدند.یافته ها: در این مطالعه فشار خون سیستولی در هر دو گروه بعد از انجام بلوک، افت داشته که در گروه اول بسیار واضح تر و شدیدتر از گروه دوم بود. اختلاف فشارخون سیستولی دو گروه، فقط در 5 دقیقه اول معنی دار بوده است (p=0.047). تغییرات فشارخون دیاستولی در هر دو گروه با ثبات بیشتری همراه بوده و اختلاف آنها معنی دار نبوده است. میانگین مدت زمان بیدردی بعد از انجام بلوک در گروه لیدوکایین 197.3 دقیقه و در گروه بوپیواکایین 345.2 دقیقه می باشد، که این اختلاف معنی دار است (p<0.0001).نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه ثبات فشارخون و بخصوص مدت زمان بیدردی در بیمارانی که بوپیواکایین دریافت کرده اند نسبت به لیدوکایین بیشتر است، لذا می توان در بیهوشی بلوک زین اسبی به جای لیدوکایین از بوپیواکایین استفاده کرد.

سابقه و هدف : دیسمنوره از جمله مشکلات معمول زنان است که به دلیل انقباض شدید میومتر و آرتریول های آن به وجود می آید. از جمله عواملی که می تواند باعث انقباض میومتر شده و دیسمنوره را تشدید کند، وازوپرسین می باشد. در این مطالعه اثر پرنوشی که مهمترین عامل کاهنده وازوپرسین است، بر روی شدت درد در دیسمنوره اولیه مورد بررسی قرار گرفته است .مواد و روشها: شدت درد و میزان ناراحتی در دقایق صفر، 45 ، 90 و 120 پس از شروع درد قاعدگی و طول مدت درد در طی ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی بر روی 59 زن 25-18 ساله در دو گروه اندازه گیری شده است. یافته ها: شدت درد در گروه مورد (سیکل با پرنوشی) در دقیقه 90 پس از شروع درد به شکل معنی داری کمتر از گروه شاهد (سیکل بدون پرنوشی) بوده و میزان ناراحتی در دقایق 45 و 90 در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بوده است. طول مدت درد در 8 ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی در گروه مورد نیز کمتر از گروه شاهد بوده است. نتیجه گیری: پرنوشی در دقایقی که به شکل فیزیولوژیک باعث بیشترین کاهش وازوپرسین می شود، با کاهش شدت درد و ناراحتی همراه بوده است. توصیه می شود زنان با دیسمنوره در طی قاعدگی از مایعات بیشتری استفاده کرده و از دهیدراتاسیون بپرهیزند.

سابقه و هدف: با توجه به اینکه تقریبا 35% از جمعیت کشورهای غربی چاق هستند و این شیوع از سال 1980 به بعد افزایش یافته است و همچنین شیوع بالای چاقی در ایران، تحقیقی به منظور تعیین نقش چاقی مادر بر نتایج حاملگی در زنان حامله مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا(ع) شهر آمل در سال 1378 انجام گرفت . مواد و روشها: این مطالعه به روش کوهورت تاریخی بر روی 240 زن باردار 35-18 ساله، تک قلو، حاملگی ترم، جنین با نمایش سر، که بطور مساوی در دو گروه زنان با وزن طبیعی (19.8≤BMI≤26) و زنان چاق (BMI>26) قرار گرفتند، انجام شد. هر دو گروه از لحاظ سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، تعداد حاملگی، فاصله زایمانی و افزایش وزن دوران بارداری با هم همسان گردیدند. داده های مطالعه از طریق پرسشنامه آزمایش شده، جمع آوری و نهایتاً با استفاده از آمار توصیفی و تست آماری test t- و Chi-square آنالیز شدند و p<0.05 معنی دار تلقی شد. یافته ها: در این بررسی میانگین طول مرحله اول، مرحله سوم و مجموع طول مراحل زایمان در زنان  چاق بیشتر از زنان با وزن طبیعی بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین طول مرحله دوم زایمانی در هر دو گروه تقریبا مساوی بود؛ ولی میانگین مجموع طول مراحل زایمانی برحسب افزایش وزن دوران بارداری (مساوی یا بیشتر از 12 کیلوگرم) در دو گروه زنان چاق و زنان با وزن طبیعی به ترتیب 275.5±109.3) و 201.3±84.7 دقیقه) بود که تفاوت معنی داری داشت. در زنان چاق (64.2%) بیشتر از زنان با وزن طبیعی (44.4%) از اکسی توسین استفاده شد. میزان سزارین در زنان چاق (44.7%) در مقایسه با زنان با وزن طبیعی (32.5%) تفاوت معنی داری نداشت. میانگین وزن نوزاد در گروه زنان چاق 3670.8±456.4) گرم) به طور معنی داری بیشتر از گروه زنان با وزن طبیعی 3511.7±452.7) گرم) بود. ولی نمرات آپگار دقایق اول و پنجم نوزادان در دو گروه مشابه بود. نتیجه گیری: حاملگی در زنان چاق پرخطر بوده و باید تحت مشاوره و مراقبت صحیح حین حاملگی و زایمان قرار گیرند، تا بتوان با افزایش وزن مناسب دوران بارداری، از طولانی شدن مراحل زایمان، وزن زیاد نوزاد و عوارض مربوط به آن پیشگیری نمود و همچنین توصیه می شود که قبل از حاملگی، مادر وزن خود را به حد مطلوب برساند.

سابقه و هدف: درد یکی از شایع ترین علامتها در بیماریهای مختلف است و کاهش آن از اهداف اولیه برنامه درمانی است. یک تکنیک ساده و کم هزینه استفاده از سرما است. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سرما بر آستانه احساس و درد در زنان سالم 25-18 سال انجام شده است.مواد و روشها: این تحقیق نیمه تجربی با روش نمونه گیری ساده بر روی 35 نفر صورت گرفته است کلیه افراد شرکت کننده در آزمون فاقد هرگونه مشکل حسی یا روانی بوده، آستانه احساس و درد با استفاده از دستگاه تحریک الکتریکی دیناترون 438، در نقطه ای واقع در 5 سانتی متر بالاتر از چین انتهایی رادیال مچ دست، بر روی ساعد در 4 مرحله اندازه گیری شد (قبل از اعمال سرما، بلافاصله، 15 و 30 دقیقه پس از اعمال سرما). برای اعمال سرما از کیسه یخ استفاده گردید و سپس داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مقایسه زوجها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان دادند که بین میانگین آستانه احساس و درد، قبل از اعمال سرما، بلافاصله، 15 دقیقه و 30 دقیقه پس از اعمال سرما اختلاف معنی داری وجود دارد(p<0.001) .نتیجه گیری: سرما به شکل معنی دار باعث افزایش آستانه احساس و آستانه درد می گردد.

سابقه و هدف: بررسی میزان لیپیدها و لیپوپروتیینهای سرم نقش مهمی در غربالگری، پیش آگهی و درمان بیماری انفارکتوس میوکارد ناشی از نارسایی عروق کرونر دارد. این مطالعه به منظور تعیین میزان لیپیدها و لیپوپروتیینهای سرم در افراد نرمال، در مرحله حاد بیماری و همچنین دو هفته بعد از بروز سکته قلبی، در مرحله پایدار بیماری انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 130 بیمار (94 مرد و 36 زن) که بروز سکته قلبی در آنها تایید شده بود و همچنین 130 فرد سالم که از لحاظ سن و جنس با گروه بیمار مطابقت داشتند، انجام شد. میزان تری گلیسرید، کلسترول تام،VLDL-C HDL-C  و LDL-C در مراحل حاد و پایدار بیماری و همچنین در افراد نرمال اندازه گیری شد. فشار خون سیستولی و دیاستولی و فراوانی عوامل خطر از قبیل استعمال دخانیات، سابقه هیپرلیپیدمی فامیلی، دیابت ملیتوس و تاریخچه فامیلی انفارکتوس میوکارد در گروه بیمار مورد بررسی قرار گرفت .یافته ها: میانگین تری گلیسرید، کلسترول تام،VLDL-C, LDL-C  در مرحله پایدار در مقایسه با مرحله حاد بیماری هر دو جنس کاهش یافته بود ولی این تفاوت معنی دار نبود، اما همین ترکیبات در مراحل حاد و پایدار بیماری نسبت به افراد گروه کنترل بسیار بالاتر بود(p<0.001) . همچنین میانگین HDL-C در مرحله پایدار نسبت به مرحله حاد بالاتر بوده که این تفاوت معنی دار نبود. میانگین HDL-C در مراحل حاد و پایدار بیماری در مقایسه با افراد کنترل مقدار بسیار کمتری را نشان داد(p<0.001) . به استثنای استعمال دخانیات، فراوانی سایر عوامل خطر در زنان بیشتر از مردان بود(p<0.05) .نتیجه گیری: اگرچه میزان لیپیدها و لیپوپروتیینها در مرحله پایدار کمی تعدیل شده و به سمت نرمال سوق می نماید، ولی می بایست با تجویز رژیم های تغذیه ای و دارویی میزان ترکیبات مذکور را به حد نرمال رساند. همچنین نقش جنس در فراوانی ریسک فاکتورهای بیماری انفارکتوس میوکارد در مراحل غربالگری، پیش آگهی و درمان باید مدنظر قرار گیرد.

سابقه و هدف: بیماری عروق کرونر شایعترین بیماری موجد مرگ و میر و از کارافتادگی در کشورهای پیشرفته می باشد. چربیهای خون بالا، پرفشاری خون، دیابت قندی، سیگار و چاقی همگی از عوامل اصلاح پذیر بوده و با کنترل اغلب آنها می توان از بیماریهای قلبی جلوگیری بعمل آورد. وجود سابقه فامیلی مثبت برای ایجاد بیماری عروق کرونر قابل اصلاح نبوده ولی با رعایت بسیاری جوانب می توان ایجاد بیماری کرونری را به تعویق انداخت. از آنجایی که ارتباط آرایش خطوط نوک انگشتان در برخی بیماری ها من جمله آلزایمر، اسکیزوفرنی، جذام، یبوست، سندرم داون، آترزی مجاری صفراوی و ... کشف شده است برآن شدیم تا ارتباط این خطوط را با انفارکتوس میوکارد بررسی کنیم .مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی بر روی 900 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد جدید یا قدیمی انجام شد. این بیماران همگی به صورت سرپایی یا بستری به بیمارستانهای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی بابل، ساری و گرگان مراجعه کرده بودند. همراه این بیماران از 900 نمونه فرد سالم بدون انفارکتوس میوکارد به عنوان گروه شاهد نمونه برداری شد. پس از تشخیص قطعی نوع و محل انفارکتوس میوکارد، انگشت برداری به صورت نمونه برداری از هر ده انگشت دستها با استفاده از وسایل روتین مورد استفاده در اداره آگاهی به عمل آمد. تفسیر نمونه ها توسط کارشناس مجرب اداره آگاهی بطور دقیق انجام شد.یافته ها: از میان نمونه ها 55.3% مرد و 44.7% زن بودند. 55% بیماران بالاتر از 60 سال سن داشتند. 70.6% بیماران مبتلا به انفارکتوسQ-Wave  و 29.4% از نوعNon Q-Wave  بودند. در گروه بیماران به طور کلی نوع اثر انگشت کمانی 7.2% (Arch)، نوع کیسه ای 46.8% (Loop) و نوع گردبادی46% (Whor)  بود. این نسبت در گروه شاهد به ترتیب 3.753%، 50.74% و بالاخره 45.51% بود. این مقایسه همچنین در مورد انواعMI  از نظر محل و نوع بایا بدون موجQ  بررسی شد که در بخش یافته ها به تفصیل آمده است.نتیجه گیری: آرایش خطوط نوع کمانی(Arch)  در بیمارانMI  در مقایسه با گروه شاهد به طور فاحشی بیشتر است (P=0/000). و این به ویژه در صورت وجود طرح کمانی در انگشتان شست، نشانه و حلقه دست چپ بسیار بارزتر می باشد (P=0.000). همچنین نوع اثر انگشت کمانی(Arch)  در بیماران با تشخیص انفارکتوس قلبی با یا بدون موجQ  و در بیماران با تشخیصMI  آنتروسپتال و inf. MI و Ext. Ant.MI نسبت به گروه شاهد بسیار بیشتر بوده است. در آخر پیشنهاد می شود نمونه برداری از انگشتان ده گانه در همه بیمارانی که از نظر بیماریهای عروق کرونر در حال بررسی هستند، همراه با بررسی سایر ریسک فاکتورها نظیر بررسی چربی ها و قند و پرفشاری خون و به ویژه در آنها که فاقد این عوامل خطرساز می باشند، مورد توجه واقع شود.

سابقه و هدف: نارسایی احتقانی قلب و سایر عوارض قلبی مهمترین علت مرگ در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور می باشد. علت درگیری قلبی بار اضافی آهن و آنمی مزمن می باشد. این مطالعه به منظور مشخص نمودن توانایی ارزیابی فونکسیون سیستولیک قلبی بوسیله اکوکاردیوگرافی جهت تشخیص درگیری قلبی بیماران تالاسمی ماژور انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بزرگتر از 12 سال مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال 1378 انجام شد، که از نظر سن، جنس، سن شروع ترانسفوزیون دسفرال، میزان تزریق دسفرال، میزان فریتین سرم، تظاهرات بالینی و اختلالات الکتروکاردیوگرافی و عکس سینه و اکوکاردیوگرافی از نظر فونکسیون سیستولیک قلبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون t-test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: از 100 بیمار مورد مطالعه 55% مذکر و بقیه مؤنث بودند. میانگین سن افراد مورد مطالعه 6±18 سال و 22% از بیماران اختلال عملکرد سیستولیک قلبی داشتند. سن شروع دسفرال و سطح فریتین در بیماران با عارضه قلبی بالاتر بود. تفاوت کسر جهشی و کوتاهی نسبی در گروه با عارضه و بدون عارضه شدید بود. ارزیابی فونکسیون قلبی در مشخص ساختن اختلال عملکرد قلبی در بیماران تالاسمی ماژور نسبت به علایم بالینی نارسایی قلبی دارای ویژگی ، حساسیت و کارایی به ترتیب 76%، 41% و 68% بوده است.نتیجه گیری: فونکسیون سیستولیک وقتی مختل می شود که بیمار از لحاظ بالینی نیز علامت دار شده است. ارزیابی فونکسیون سیستولیک قلبی در اکوکاردیوگرافی جهت مشخص ساختن درگیری قلبی در بیماران تالاسمی ماژور بدون علامت کافی نمی باشد.

ایمونوگلوبولین(IgY)Y  به دست آمده از زرده تخم مرغ میتواند جایگزینIgG  های تولید شده توسط پستانداران شود. زرده تخم مرغ مرغ های ایمونیزه شده، منبعی سرشار و ارزان از آنتی بادیهای پلی کلونال ویژه است و مرغها علیه آنتی ژنهای حفاظت شده پستانداران، پاسخ بهتری می دهند.IgY  با فاکتورهای روماتوییدی و رسپتورهای FC پستانداران و باکتریها واکنش نمی دهد و خطای مثبت را کاهش میدهد. اما مشکل اصلی در جداسازی آن، حذف مقدار زیادی لیپید است که در زرده تخم مرغ وجود دارد. روشهای متعددی برای جداسازی و تخلیصIgY  از زرده تخم مرغ به کار میرود از جمله: روش رقیق سازی با آب و کروماتوگرافی T-gel . IgY در تشخیص ایمنی و درمان قابل استفاده است.

سابقه و هدف: مهره های گردنی متحرکترین قسمت ستون فقرات می باشند، با توجه به کم بودن ساختمانهای حمایتی، این ناحیه بیشتر در معرض آسیب های تروماتیک بوده و یکی از آسیبهای شایع سرویکال شکستگی و در رفتگی فاست می باشد. این آسیب ممکن است یکطرفه و یا دو طرفه باشد. درمان اولیه جااندازی بسته مهره با گذاشتن کشش جمجمه می باشد، در مواردی که بعلت گیر کردن فاست‏های آسیب دیده، با حداکثر کشش هم امکان پذیر نبوده، که این حالت را سندرم فاست قفل شده گویند. اقدام مناسب و درست درمانی جااندازی باز به روش جراحی می‏باشد. مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر طی مدت سه سال از میان تمامی بیمارانی که بعلت ترومای ستون فقرات به مرکز اورژانس مراجعه داشته اند انجام شد از 274 بیمار بستری شده با تشخیص ضربه مهره های گردنی 19 بیمار با تشخیص سندرم فاست قفل شده بستری شده بودند که مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از این 19 بیمار 12 نفر مرد و بقیه زن بوده اند. شایعترین علت آسیب بیماران، سقوط از بلندی بوده و بیشتر آنها در دهه دوم و سوم عمر بوده اند. شایعترین یافته در این بیماران درد گردن می باشد. 12 بیمار بدون علایم عصبی، 4 بیمار با علائم عصبی ناقص و 3 بیمار دارای علایم عصبی کامل بودند.نتیجه گیری: در درمان بیماران با سندرم فاست قفل شده متدهای مختلف از جمله وایرینگ اینتراسپینوس و وایرینگ اینترفاست و اخیرا از پلیت که در توده های طرفی، پیچ می شود، استفاده شد. که نتایج مطلوبی داشت.

سابقه و هدف: هیستوسیتوز - (H.X) X بیماری نادری می باشد که بیشتر در بچه های زیر 12 سال مشاهده می شود و بافت های مختلفی از جمله استخوان ، ریه ، کبد، طحال و پوست را درگیر می کند. هدف این مطالعه بررسی یافته های رادیوگرافیک بیماران مبتلا بهH.X  که از نظر پاتولوژی تأیید شده اند، می باشد. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی به منظور بررسی یافته های رادیوگرافیک بیماران مبتلا بهH.X  انجام شده است. در این مطالعه پرونده و گرافی های 32 بیمار مبتلا بهH.X  که با انجام بیوپسی از بافتهای مختلف از جمله پوست، غدد لنفاوی و استخوان تشخیص پاتولوژیک قطعی داشته و طی سالهای 79-1359 در بیمارستان کودکان مفید تهران بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از 32 بیمار مورد بررسی، تعداد 29 بیمار (91%) درگیری استخوان داشته، که درگیری استخوانهای پهن شایع تر از استخوانهای دراز و متافیز استخوانهای دراز شایعتر از دیافیز بود. شایعترین نمای رادیولوژیک بیماری، ضایعه لیتیک با حدود مشخص بدون حاشیه اسکلروزه بوده است. در استخوانهای پهن، جمجمه شایعترین استخوان درگیر می باشد که در 23 نفر (72%) از بیماران مشاهده شد. در 5 بیمار (16%) درگیری مهره به صورت کلاپس بود. 3 نفر (9.5%) از بیماران تخریب دوطرفه ماستویید داشتند. در12 نفر (37%) از بیماران درگیری ریوی مشاهده شد، که شایعترین یافته رادیولوژیک نمای رتیکولوندولر بوده است.نتیجه گیری: در این گزارش استخوانها خصوصا استخوانهای پهن شایع ترین عضو درگیر در H.X می باشند. در صورت درگیری استخوانهای دراز، متافیز بیشتر از دیافیز درگیر می شود.