سابقه و هدف: برخی از بیماران به کلومیفن سیترات (clomiphene citrate [CC]) پاسخ مناسب نمی دهند. این ممکن است ناشی از تغییرات متابولیسم و غلظت دارو و ایزومرهای آن باشد. در این مطالعه فارماکوکینتیکس دو ایزومر معروف کلومیفن یعنی Zuclomiphene (Zu) و Enclomiphene (En) پس از تجویز یک دوز واحد 50 میلیگرمی در خانمهای نازا و مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بررسی شد.مواد و روشها: این مطالعه فارماکوکینتیکس بر روی 9 نفر از خانمهایی که به دلیل نازایی و ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به کلینیک زنان و نازایی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران پس از امضا آگاهانه فرم رضایتنامه و کسب مجوز از کمیته اخلاق دانشگاه، در روز اول سیکل پس از خونگیری اولیه یک قرص کلومیفن سیترات 50 میلیگرمی دریافت کردند. سطحLH ، FSH، پرولاکتین قبل و بعد از دارو اندازه گیری شد. غلظت پلاسمایی Zu و En به عنوان شاخصی از غلظت داروی CC از روز دوم سیکل بیماران تا روز 21 (با فاصله بین روز 14 تا 21) به روش LC-Mass اندازه گیری شدند.یافته ها: میانگین (± ضریب تغییرات) Cmax، tmax و AUC برای ایزومر Zu به ترتیب7±87,15±41 ng/mL ساعت و34 ng/mL.h (AUC0-456 h) ±1289 و برای و3±68, 15±18 ng/mL En ساعت و 65±35 ng/ml.h (AUC0-72 h) بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پارامترهایZu در افراد سالم متفاوت بود اما پارامترهای فارماکوکینتیکی En در بیماران مبتلا به PCOS تفاوت چندانی با افراد سالم نداشت.