مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال:1396 | دوره:16 | شماره:6 |تعداد مقالات:6

مقدمه: نفروپاتی دیابتی یک بیماری مزمن کلیوی و یکی از شایع ترین عوارض دیابت نوع 2 است. مارکرهای کنونی تشخیصی نفروپاتی دیابتی مانند آلبومین و کراتینین تنها قادر به شناسایی این بیماری در مرحله آسیب کلیوی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی متابولومیکس هدفمند اسیدهای آمینه سرم به منظور شناسایی ارتباط پروفایل اسیدهای آمینه سرم با دیابت و نفروپاتی دیابتی می باشد. روش ها: این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی در سال 95-1394 بر روی 30 بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی متعاقب دیابت نوع 2، 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت 1 پژوهشگاه غدد و 30 فرد غیردیابتی انجام شد. هموگلوبین، HbA1c و BUN خون و سطح سرمی آلبومین، اسیداوریک، آلبومین نمونه رندوم ادرار صبحگاهی و کراتینین ادرار با روش های استاندارد وسطح سرمی اسیدهای آمینه با استفاده از کروماتوگرافی فاز معکوس با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شد. از آزمون ANOVA و کروسکال والیس و از رگرسیون اسمی (Nominal regression) به منظور مقایسه گروه های مورد بررسی استفاده شد.یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در سطح سرمی هر 8 اسیدهای آمینه ضروری، اسیدهای آمینه شاخه دار، اسیدهای آمینه آروماتیک و نیز 8 اسیدهای آمینه غیرضروری آلانین، اسید آسپارتیک، سرین، گلوتامین، آرژینین، گلیسین، تیروزین و اورنی تین بین 3 گروه مورد بررسی نفروپاتی دیابتی، دیابت و افراد غیردیابتی مشاهده شد. سطح سرمی آرژینین و ایزولوسین در گروه دیابت بالاتر از غیردیابتی بود. در حالی که، مقادیر اسیدهای آمینه سرین، گلوتامین، گلیسین، ترئونین، تیروزین، تریپتوفان، متیونین، والین، اورنی تین و لیزین در 2 گروه نفروپاتی دیابتی و دیابت بالاتر از گروه غیردیابتی بود. به ازای هر انحراف معیار کاهش سطح سرمی اسیدهای آمینه سرین، آلانین و ایزولوسین در مقایسه با افراد دیابتی خطر نفروپاتی دیابتی به ترتیب 3.257 (فاصله اطمینان 95%= 0.10-0.94 و P=0.039)، 2.207 (فاصله اطمینان 95%= 0.18-0.81 و P=0.039) و 2.652 (فاصله اطمینان 95%= 0.21-0.96 و P=0.012) برابر شد. نتیجه گیری: کاهش سطوح سرمی اسیدهای آمینه سرین، لوسین و آلانین ممکن با بروز و پیشرفت نفروپاتی دیابتی مرتبط باشد و می توان از این ارتباط در اینده و با مطالعات بیشترکاربرد در کنترل متابولیک و بهبود پیش آگهی بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی استفاده کرد.

مقدمه: بیماری دیابت علاوه بر مشکلات فیزیولوژیک، مشکلات روان شناختی نیز برای افراد به وجود می آورد. بنابراین هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در شهر اصفهان بود.روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری شامل بیماران دیابتی مرکز خیریه دیابت اصفهان در سال 1394 بود. جهت انجام پژوهش حاضر، از بین جامعه آماری تعداد 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو، با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه). ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و پرسشنامه جمعیت شناسی بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در طی 8 هفته دریافت کردد، در حالی که گروه گواه در طی فرآیند انجام پژوهش، از دریافت این مداخله بی بهره بود. پس از تمام جلسات درمانی، افراد هر دو گروه تحت انجام پس آزمون قرار گرفتند. پس از دو ماه آزمون پیگیری نیز صورت پذیرفت. پس از جمع آوری داده ها، عمل تحلیل داده ها، به وسیله روش تحلیل آماری کواریانس با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS21 صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون و پیش آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001). نتایج همچنین نشان داد اثر درمان در زمان پیگیری ماندگار بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر معنادار درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، پیشنهاد می شود از این روش در جهت افزایش سلامت روان این بیماران بهره برده شود.

مقدمه: بیماری دیابت یک بیماری شایع و یکی از بزرگترین مشکلات بهداشتی کشور می باشد. این بیماران علاوه بر مسائل جسمی، ازمشکلات روحی- روانی نیز رنج می برد که اختلال در تصویر ذهنی از بدن یکی از برجسته ترین آن مشکلات است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تصویر ذهنی از خود در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تحت درمان با داروی خوراکی با بیماران تحت درمان با انسولین می باشد.روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای است که به صورت مقطعی در سال 1394 با جامعه آماری شامل بیماران دیابتی نوع دو تحت پوشش مرکز دیابت شهرستان آران و بیدگل انجام شد. حجم نمونه 168 نفر، که از طریق نمونه گیری به روش تصادفی ساده انتخاب و از نظز سن وجنس همتا شده اند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه چندبعدی نگرش فرد در مورد تصویر بدنی خود (MBSRQ) دارای پایای 0.73 جمع آوری گردیده و با استفاده از آزمون های آماری کای دو و t مستقل و فیشر و من ویتنی با نرم افزار SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آنند که دو گروه از لحاظ توزیع جنسیت کاملا مشابه بوده و تفاوت آماری معناداری بین آن ها مشاهده نشد (P>0.05). میانگین سنی در هر دو گروه 60.13 سال بود. از نظر طول مدت بیماری بیشترین فراوانی در بین بیماران با درمان خوراکی (82.1 درصد) و درمان با انسولین (58.3 درصد) مربوط به کمتر از 10 سال بود. تصویر ذهنی از بدن در میان همه (100 درصد) بیماران با درمان انسولین و 98.8 درصد از بیماران با درمان خوراکی در سطح متوسط بوده است. امتیاز کل تصویر ذهنی از بدن برای بیماران با درمان خوراکی در محدوده 139 تا 243 با میانگین 206.01 و در بیماران با درمان انسولین در محدوده 165 تا 242 با میانگین 205.29 بوده است که اختلاف معنی دار آماری را بین بیماران با درمان خوراکی و انسولین نشان نداد.نتیجه گیری: به طور کلی میانگین تصویر ذهنی در بیماران تحت درمان با داروی خوراکی نسبت به بیماران تحت درمان با انسولین بیشتر نبود.از آنجا که یکی از تاثیرات منفی دیابت بر روی بیماران، اختلالات روانی می باشد لذا انتظار می رود جهت بهبود وضعیت روانی این بیماران و ارتقاء وضعیت سلامت و کنترل بیماری در این مبتلایان، از یافته های پژوهش پیش رو بتوان استفاده نمود.

مقدمه: با عنایت به ماهیت مزمن بیماری دیابت و تاثیر قابل ملاحظه آن بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا، مطالعه ای با هدف بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی نوع دوم مراجعه کننده به کلینیک دیابت سبزوار و عوامل مرتبط با آن به منظور برنامه ریزی مداخلات در حوزه ارتقای سلامت طراحی و مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 197 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت به روش نمونه گیری در دسترس شرکت نمودند. داده ها از طریق پرسشنامه دو قسمتی شامل مشخصات فردی و پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 با 8 مقیاس عملکرد جسمی، محدودیت جسمی، درد جسمی، سلامت عمومی، نشاط، عملکرد اجتماعی، مشکلات روحی، سلامت روان جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آماره های توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه، تی تست و همبستگی در سطح معناداری 0.05 انجام شد.یافته ها: نتایج بیانگر آن است بالاترین نمره مربوط به عملکرد جسمی 74.61±22.38 و کمترین میانگین نمره را مقیاس محدودیت های ایفای نقش به علت مشکلات جسمانی 42.89±30.41 به خود اختصاص داده بود اما در کل، نمره میانگین سایر مقیاس ها در وضعیت «تا حدودی مطلوب» قرار داشتند. بین نمره عملکرد فیزیکی، احساس خوب بودن و درد برحسب تحصیلات افراد تفاوت آماری معنی دار وجود داشت (P£0.005). نتیجه گیری: یافته های این بررسی مارا در زمینه تاثیر بیماری دیابت بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به این بیماری آگاه ساخته که می توان از این اطلاعات در راستای برنامه ریزی درمانی مراقبتی بیماران مزمن و اصلاح کیفیت زندگی آنان بهره جست.

مقدمه: به طور معمول مازاد تغذیه، در بدن به صورت چربی ذخیره و به چاقی منجر می شود. یکی از عوامل ابتلا به دیابت نوع دو، چاقی است. سایتوکاین های پیش التهابی مانند (Tumor necrosis factorγ (TNF- a) و (Interferon gamma (IFNg) به پیام رسانی انسولین در بافت های حساس انسولین آسیب می زنند. در این مطالعه تاثیر عصاره سیر بر بیان سایتوکاین های IFNg و TNF- a مترشحه از سلول های منونوکلئار اندازه گیری شد.روش ها: پس از گرفتن خون محیطی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو، سلول های منونوکلئار آن با روش فایکول جداسازی گردید و با دو غلظت عصاره سیر (30% و 10%)، برای مدت 48 و 72 ساعت کشت داده شد. سپس برای اندازه گیری میزان ترشح سایتوکاین IFNg و TNF- a از روش الایزا استفاده شد.یافته ها: عصاره سیر سبب کاهش میزان ترشح TNF-a از سلول های منونوکلئار شد هرچند که زمان و غلظت عصاره بر نتایج بی تاثیر بود همچنین عصاره سیر در میزان ترشح IFNg نقشی نداشت.نتیجه گیری: با استفاده از عصاره سیر می توان استراتژی های درمانی را در پیش گرفت که هدف آن ها هم التهاب و هم مقاومت به انسولین بافت چربی است که برای پیشگیری و درمان دیابت نوع دو مفید است.

مقدمه: ادیپوکاین های امنتین-1، وسپین و پروتئین باند شونده به رتینول- 4 (4 RBP-) میانجی های ترکیب بدن و بافت چربی هستند که در تغییرات متابولیکی ناشی از چاقی نقش دارند. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سطوح سرمی این ادیپوکاین ها با اجزای ترکیب بدن و وضعیت متابولیکی در فنوتیپ های مختلف اندازه بدن صورت گرفت.روش ها: در مطالعه مقطعی حاضر 350 زن شامل 127 نمونه با وضعیت متابولیکی سالم و 223 نمونه با وضعیت متابولیکی ناسالم شرکت کردند. در صورت وجود حداقل 4 مورد از پنج شاخص متابولیکی TG£1.70mmol/L، LDL-C£2.60 mmol/L، TC£5.20 mmol/L، HDL-C³1.30 و HOMA-IR£1.95، نمونه ها دارای وضعیت متابولیکی سالم و در غیر این صورت دارای وضعیت متابولیکی ناسالم در نظر گرفته شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که سطوح سرمی امنتین-1 با وضعیت متابولیکی سالم رابطه مثبت معنی داری دارد (p<0.0001، OR=1.04). حتی پس از کنترل عوامل مخدوشگر سن، جنس و وزن این ارتباط همچنان معنی دار بود. سطوح وسپین و RBP-4 با وضعیت متابولیکی سالم همبستگی معنی داری نداشت. همچنین، رابطه معنی داری بین امنتین و نمایه توده بدنی (p=0.02، r=0.31) و درصد چربی بدن (02p=0.02، r=0.32) در گروه با وضعیت متابولیکی سالم مشاهده شد. در گروه سالم، سطوح سرمی RBP-4 با درصد چربی (p<0.0001، r=0.68) و توده چربی بدن (p<0.0001، r=0.74) همبستگی مثبت و با توده بدون چربی (p<0.0001، r=-0.74) و محتوای تام آب بدن (p<0.0001، r=-0.74) همبستگی منفی داشت. رابطه آماری معنی داری بین سطوح سرمی وسپین و شاخص های ترکیب بدن در هر دو گروه دیده نشد.نتیجه گیری: سطوح سرمی امنتین-1 می تواند پیش بینی کننده مناسبی برای وضعیت متابولیکی سالم باشد.