مواضع نظری و عملی گروه های سلفی در پی دگرگونی شرایط تاریخی– اجتماعی و الزامات سیاسی، در معرض تحول و تغییر بوده است. جنبش سلفیه به عنوان یکی از حرکت های تاثیرگذار در جهان اسلام طی صد سال اخیر، محرک و موجد جنبش های سیاسی و اجتماعی در کشورهای اسلامی بوده است. تعارضات در نظریه و عمل سلفی گری خود موجب تقابل میان اعضای گروه های سلفی در جهان اهل سنت شده است که شعبات مختلف جنبش های سلفی اخوانی و وهابی، نمونه بارز این واقیعت است. هدف این پژوهش، تجزیه تحلیل وجوه افتراق و اشتراک فکری و عملی سیاسی سلفی اصلاحی-تنویری با سلفی گری جهادی – تکفیری است. مهمترین سؤال در این زمینه این است که چه تفاوت و تشابهی میان اندیشه و خط مشی سیاسی سلفی اصلاحی-تنویری و سلفی جهادی-تکفیری وجود دارد؟ فرضیه پژوهش حاضر این بود که میان آن دو علیرغم مبانی عام نظری مشترک، در شیوه تحقق حکومت اسلامی، جهاد و اصلاح جامعه، تفاوت اساسی وجود دارد که یکی طریق مسالمت و دیگری شیوه خشونت را برای احیای اسلام دنبال می کند. با گسترش این خط مشی ها در خاورمیانه و اهمیت مواضع ایران در قبال این تحولات، پرداختن به موضوع سلفیت، اهمیت خاص دارد که مبین ضرورت پژوهش در باره این موضوع است. پژوهش حاضر بر مبنای روش تحقیق تاریخی-تطبیقی و از نوع توصیفی-تحلیلی به این نتیجه رسید که علیرغم مبانی نظری مشترک میان سلفی گری اصلاحی-تنویری و سلفی گری جهادی– تکفیری، در شیوه عملی تحقق حکومت اسلامی و جهاد و اصلاح جامعه، تفاوت های بارز و حاد میان آن دو وجود دارد.