مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1386 | دوره:31 | شماره:2-1 |تعداد مقالات:23

مقدمه: کیست دانتی ژور شایعترین رادیولوسنسی پری کرونال پاتولوژیک است و ادونتوژنیک کراتوسیست در رادیوگرافی بصورت رادیولوسنسی تک حفره ای، چند حفره ای و پری کرونال مشاهده می شود. از آنجایی که ادونتوژنیک کراتوسیست دارای قدرت تهاجم و میزان عود بالایی است و نمای رادیوگرافی آن مشابه کیست دانتی ژور و ضایعات مهم استخوانی مانند: آملوبلاستوما و مورال آملوبلاستوما می باشد، شناخت یافته های رادیوگرافیک این دو کیست ضروری است. این مطالعه با هدف مقایسه و بررسی یافته های رادیوگرافی پانورامیک کیست دانتی ژور و ادونتوژنیک کراتوسیست انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از نوع Case series، 41 رادیوگرافی پانورامیک مربوط به 26 مورد کیست دانتی ژور و 15 مورد ادونتوژنیک کراتوسیست توسط یک مشاهده گر و زیر نظر متخصص رادیولوژی فک و صورت بررسی شد. اطلاعات مربوط به رادیوگرافی پانورامیک بیماران شامل: وجود رادیولوسنسی پری کرونال، تک حفره ای یا چند حفره ای بودن، وجود حاشیه صاف یا کنگره ای (Scalloped)، نوع دندان نهفته، اندازه کیست، تاثیر بر ساختمانهای مجاور، محل ضایعه بود و اطلاعات مربوط به سن و جنس بیماران نیز جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون های T-student و Chi- Square مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از 26 کیست دانتی ژور یک کیست نمای پری کرونال چند حفره ای داشت و از 15 مورد ادونتوژنیک کراتوسیست، 4 کیست نمای پری کرونال تک حفره ای، 2 مورد نمای پری کرونال چند حفره ای و 2 کیست نمای غیر پری کرونال تک حفره ای و 7 مورد نمای غیر پری کرونال چند حفره ای داشتند، بعلاوه بین میانگین سنی بیماران در دو نوع کیست و میانگین اندازه کیستها تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر کیست دانتی ژور در ناحیه کانین فک بالا شایعتر و نمای پری کرونال تک حفره ای آن غالب بود، در حالیکه ادونتوژنیک کراتوسیست در فک پائین شایعتر و نمای چند حفره ای آن غالب بود.

مقدمه: استئوبلاستها سلولهای بنیادی برای ترمیم بعد از قطع ریشه و ترمیم پرفوریشن می باشند. واکنش سلولهای استئوبلاست در تماس مستقیم با مواد پر کننده یک مرحله حیاتی در ترمیم زخم پس از جراحی و تصحیح پرفوریشن دارد. چسبندگی سلولی بر روی سطح مواد و عمل ترشحی سلول، فاز اولیه برای ارزیابی فانکشن نرمال سلول است. هدف از این تحقیق، ارزیابی عملکرد سلولهای استئوبلاست (رده سلولی MG-63) از لحاظ مورفولوژی و میزان ترشح IL-1b در مجاورت MTA تیره، MTA سفید، سمان پرتلند و IRM، بعنوان مواد پرکننده انتهای ریشه و ترمیم کننده پرفوریشن هاست.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه آزمایشگاهی مداخله ای می باشد. سلولهای استئوبلاست انسان رده MG-63 تهیه شده از بانک سلولی انستیتوپاستور ایران در مدیوم RPMI-1640 رشد داده شدند. مواد مورد آزمایش بر اساس دستور کارخانه سازنده مخلوط شده و درون پلیت های 24 خانه و در ضخامت تقریبی mm1 و در ابعاد 1×1cm، قرار داده شدند. سلولها، بعد از سخت شدن اولیه مواد، اضافه شدند. سلولها، در روزهای اول، سوم و هفتم، توسط میکروسکوپ نوری، مورد بررسی قرار گرفتند. محیط کشت سلولها، در فواصل عنوان شده، جمع آوری شد و تحت آنالیز ELISA قرار گرفت و میزان IL-1b در هر نمونه براساس Pg/ml، اندازه گیری شد. جهت مقایسه داده ها بین مواد مختلف از آزمون Tukey و جهت نرمال بودن پاسخها از آزمون Kolmogorov-Smirnov استفاده شد.یافته ها: نتایج مورفولوژی سلولها، نشان داد که بسیاری از استئوبلاستها پس از 7 روز در مجاورت MTA سفید و تیره، چسبندگی مطلوبی داشتند و از نظر مورفولوژی، بصورت گسترده و پهن (Flat) بودند. سلولها در مجاورت سمان پرتلند، غالبا بصورت گرد و جدا شده از سطح، مشاهده می شدند. هر چند در میان آنها، سلولهای گسترده (Flat) نیز مشاهده می شد. در مجاورت IRM همگی سلولها، به حالت گرد در آمده و از سطح پلیت جدا شده بودند. میزان سطح ترشح IL-1b در مجاورت MTA تیره و MTA سفید، بطور معنی داری بیش از سمان پرتلند و IRM بود (P=0.00). میزان ترشح IL-1b در مجاورت MTA تیره و سفید تفاوت معنی داری نداشت (P=0.77)، همچنین سطح ترشح IL-1b در مجاورت سمان پرتلند و IRM تفاوت معنی داری نداشت (P=0.187). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، دلالت بر این داشت که استئوبلاستهای انسان در مجاورت MTA تیره و MTA سفید، در مقایسه با سمان پرتلند و IRM، پاسخ مناسب تری را نشان دادند، بنابراین استفاده از MTA و ترجیح آن بر دیگر مواد توصیه می گردد. در مورد سمان پرتلند، باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوان به یک نتیجه گیری نهایی در مقایسه این ماده با MTA رسید.

مقدمه: درمان ریشه موفق، درمانی است که در آن، سیستم کانال ریشه در محدوده دقیق طول کارکرد به نحو مطلوبی پاکسازی، شکل دهی و پر شود و در عین حال خصوصیات کانال به همان شکل اولیه باقی بماند. بنابراین دانش و آگاهی دندانپزشک از سیستم کانال دندانی امری ضروری است که با تکیه بر اطلاعات ارائه شده از آناتومی کانال ریشه هر گروه دندانی و همچنین رادیوگرافی تامین می شود. تکنیک رادیوگرافی رایج تکنیک رادیوگرافی معمولی است. با پیشرفت تکنولوژی کامپیوتر و همچنین به دلیل محدودیتهای تکنیک معمولی، رادیوگرافی دیجیتال در دهه اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. برنامه های نرم افزاری جانبی این سیستم همانند بزرگنمایی های مختلف تصویر از جمله ابزارهای کمکی سیستم دیجیتال در جهت افزایش دقت است. هدف از این مطالعه مقایسه دقت بزرگنمایی های رادیوگرافی دیجیتال در تعیین طول کانال بود.مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه تجربی آزمایشگاهی از 30 دندان تک کانال کشیده شده انسانی استفاده شد. پس از ضدعفونی کردن دندان ها حفره دسترسی تهیه شد و پس از تعیین طول کارکرد هر دندان را کست کرده و پس از جای گذاری فایل در 3 موقعیت مناسب، کوتاه و بلند، تصویر رادیوگرافی تهیه نمودیم. 90 نمای بدست آمده در 3 بزرگنمایی توسط سه متخصص اندو بررسی شد. بوسیله نتایج بدست آمده پس از ارزیابی آماری توسط آزمون فریدمن میزان دقت بزرگنمایی های مختلف مقایسه گردید.یافته ها: نتایج بیانگر آن بود که اختلاف معنی داری در بین دقت سه بزرگنمایی مشاهده نشد اما در شرایطی که فایل کوتاهتر قرار گرفته بود بزرگنمایی 2X اختلاف معنی داری با طول واقعی نشان داد (P=0.001).نتیجه گیری: در نهایت می توان بیان کرد که قابلیت بزرگنمایی رادیوگرافی دیجیتال در افزایش دقت تصاویر در تعیین طول کانال کمک کننده نمی باشد. بخصوص زمانی که فایل در طولی کوتاهتر از طول کارکرد داخل کانال قرار داده شود.

مقدمه: با توجه به اینکه یکسری تظاهرات و عوارض ناشی از بیماری و یا درمانهای صورت گرفته در مبتلایان به CHD می تواند در دهان ایجاد شود که گاها خود بیمار از وجود و یا ارتباط آن با بیماری زمینه ای اطلاعی ندارد و با عنایت به اینکه این مساله می تواند در روند درمانی بعضی از ضایعات که نیاز به درمان دارند تاثیر گذارده و یا حتی مخاطراتی را هم در رابطه با بیماری زمینه ای ایجاد نماید لذا این تحقیق با هدف بررسی حفره دهان مبتلایان به CHD صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی تعداد 42 بیمار مبتلا به CHD مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) بطور تصادفی و در مدت یکسال و با استفاده از پرسشنامه تنظیمی و معاینه مستقیم مورد بررسی قرار گرفتند، و نتایج کلی بصورت توصیفی گزارش گردید.یافته ها: از نظر تظاهرات دهانی آنچه که می تواند در ارتباط با بیماریهای قلبی آنها باشد بترتیب سیانوزه بودن مخاط دهان در 17 مورد (40.5%) و رنگ پریدگی در 6 مورد (14.4%) مشاهده شد، شکاف کام در دو مورد (4.7%) و شکاف لب هم در دو مورد (4.7%) مشاهده گردید که اگرچه این دو عارضه نمی تواند ارتباط مستقیمی با بیماری زمینه ای داشته باشد اما از جهت اینکه این عوارض می توانند گاهی همراه با CHD باشند اهمیت دارد.نتیجه گیری: تظاهرات دهانی مشاهده شده به ترتیب شیوع عبارتند بودند از سیانوز، رنگ پریگی مخاط و شکاف های دهانی.

مقدمه: محصولات سفید کننده دندان ممکن است بر خواص مختلف مواد ترمیمی از جمله سختی آنها تاثیر داشته باشند. هدف از این مطالعه اثرات دو عامل سفید کننده دندان خانگی کیمیا 16% و اپالسنس15% بر سختی یک نوع کامپوزیت مایکرو هایبرید است.مواد و روش ها: در مطالعه موازی مداخله گرانه، سی نمونه استوانه ای شکل به قطر 5mm و ارتفاع 2mm از کامپوزیت مایکروهایبرید نوری Z250 (3 M,Dental Products,USA)  تهیه و به سه گروه درمانی شامل گروه کنترل، گروه سفید کننده کیمیا و گروه سفید کننده اپالسنس تقسیم شدند. نمونه های گروه کنترل به مدت 2 هفته در آب مقطر نگهداری شدند. نمونه های گروه دوم روزانه یک ساعت به مدت 2 هفته تحت تاثیر ماده سفید کننده کیمیا 16% و نمونه های گروه سوم به همین شکل ولی تحت تاثیر عامل اپالسنس 15% قرار داده شدند. پس از درمان، ریز سختی نمونه ها با استفاده از روش سختی سنجی ویکرز تحت نیروی 500 گرم و به مدت 15 ثانیه اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون  ANOVAو Tukey آنالیز آماری گردید (a=0.05).یافته ها: میانگین سختی کامپوزیت در گروه کنترل، کیمیا و اپالسنس به ترتیب برابر 97.93±4.59 (KgF/mm2) ، 95.56±2.75 و 86.57±2.59 بدست آمد. عمل سفید کردن موجب کاهش سختی کامپوزیت شد ولی این کاهش در گروه کیمیا در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود (P=0.280). سختی گروه اپالسنس در مقایسه با دو گروه دیگر بطور فاحشی کمتر بود (P=0.000).نتیجه گیری: عامل سفید کننده خانگی کیمیا در مقایسه با عامل اپالسنس از نظر کاهش سختی سطحی کامپوزیت Z250 مطلوب تر می باشد.

مقدمه: در ارتودنسی معاصر تعداد افرادی که برای بهبود مشکلات روانی – اجتماعی خود در رابطه با ظاهر صورت به درمان های ارتودنسی روی می آورند، نسبت به گذشته بیشتر شده است و حتی در طرح درمانهای ارتودنسی نیز اهمیت بیشتری به این مساله داده می شود. ولی تاثیرات روانی ناشی از ظاهر ناپسند صورت چندان با شدت و ضعف مشکل از نظر آناتومیک ارتباط ندارد بلکه به درک و نحوه برخورد فرد با مشکل نیز بستگی دارد. هدف از این مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی تعیین ارتباط میان نیاز به درمان ارتودنسی بر اساس شاخص زیبایی دندانی با درک و تصور افراد از آن، در دانش آموزان 11 تا 14 ساله شهر اهواز می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 900 نفر از دانش آموزان 14-11 ساله شهرستان اهواز، شامل 450 پسر و 450 دختر انجام شد. این افراد به طور تصادفی خوشه ای از میان مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه اهواز انتخاب شدند. شرط انتخاب افراد عدم دریافت هرگونه درمان ارتودنسی در گذشته یا در زمان انجام معاینه بود. برای هر دانش آموز دو پرسشنامه تهیه شد که پرسشنامه شماره 1 شامل معیارهای مختلف DAI بود و پرسشنامه شماره 2 شامل سوالاتی در زمینه نظر دانش آموزان از نمای ظاهری دندانهایشان بود. از تست Chi-Square برای تعیین ارتباط میان متغیرهای کیفی و توصیفی و t-test برای مقایسه بین متغیرهای کمی استفاده شد. یافته ها: در این بررسی نتایج زیر به دست آمد: در70.9 % دانش آموزان، DAI Score بین 25-13 بود که ظاهر دندانی با عدم نیاز یا نیاز اندک به درمان را مشخص می کند. در 19.2% موارد، DAI Score بین 30-26 بود که مال اکلوژن مشخص با نیاز انتخابی به درمان را نشان می دهد. در 7.8% موارد DAI Score بین 35-31 بود که مال اکلوژن شدید با نیاز بسیار زیاد به درمان را نشان می دهد. در 2.1% موارد DAI Score بیشتر از 35 بود که درمان برای آنها ضروری می باشد. رابطه معنی دار میان DAI Score، جنس، تکلم، و جویدن وجود نداشت. ولی رابطه میان DAI Score و نیاز به درمان ارتودنسی از نظر فرد و همچنین رضایت از ظاهر دندانها معنی دار بود (P=0.000).نتیجه گیری: در مقایسه با بسیاری از مطالعات، دانش آموزان اهوازی ظاهر دندانی بهتری دارند و نیازشان به درمان ارتودنسی کمتر است.1. رابطه معنی دار بین نیاز به درمان ارتودنسی و درک افراد از آن وجود دارد (P=0.000).2. در رابطه بین دو جنس، پسران نیاز بیشتر به درمان ارتودنسی دارند که البته از نظر آماری معنی دار نمی باشد.3. رابطه میان مقیاس DAI و رضایتمندی دانش آموزان از ظاهر دندانی خود، نگرانی در هنگام خندیدن، ظاهر دانش آموز در مقایسه با دیگر هم کلاسی ها و مورد تمسخر قرار گرفتن معنی دار بود (P=0.000).

مقدمه: سمان های رزینی تکامل یافته برای سمان کردن بریج ها و کراون ها توصیه می شوند و میزان باند این سمان ها به فلز، پرسلن، عاج و مینا در موفقیت کلینیکی رستوریشن نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه تعیین سمان رزینی مناسب از نظر استحکام پیوند برشی برای باند آلیاژ Base Metal، پرسلن Ceramco و پرسلن Inceram به عاج دندان از بین سه سمان رزینی با سه مکانیسم باند متفاوت Panavia F، C&B Metabond و Rely X می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی مداخله گر، تعداد 90 دندان اینسایزور کشیده شده انسان تهیه و مینای سطح باکال آنها تراشیده شد بطوری که سطحی صاف در عاج ایجاد گردید. سپس 30 صفحه از آلیاژ Base Metal، 30 صفحه از پرسلن Inceram و 30 صفحه از پرسلن Laminate کارخانه Ceramco به ابعاد2 تهیه و به سه زیر گروه تقسیم شدند.هر زیر گروه توسط سمانهای C&B Metabond، Rely X وPanavia F  بر طبق دستور کارخانه سازنده به سطح آماده شده دندان باند شدند.پس از اعمال 500 سیکل حرارتی، استحکام باند برشی نمونه ها توسط دستگاه تست یونیورسال بر حسب MPa تعیین شد. سپس نمونه ها از نظر محل وقوع شکست توسط استرئومایکروسکوپ با بزرگنمایی40 بررسی شدند. تحلیل آماری استحکام پیوند برشی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای واریانس دو عاملی، فیشر و دانکن انجام گردید.یافته ها: حداکثر استحکام پیوند برشی در اتصال سه نوع صفحه مورد آزمایش به عاج دندان به تفکیک سمان رزینی بترتیب ذیل بود:سمان Panavia F برای صفحات فلزی (15.316±2.925 MPa)، سمان C&B Metabond برای صفحات پرسلنی Ceramco (11.789±1.730 MPa) و صفحات پرسلنیInceram  (10.512±3.249 MPa).نتیجه گیری: در محدوده مطالعه فوق بهترین سمان برای سمان کردن صفحات از جنس فلزBase به عاج دندان، سمان Panavia F یا C&B Metabond می باشد، برای سمان کردن صفحات پرسلن Ceramco به عاج دندان، سمان C&B Metabond و برای صفحات پرسلن Inceram به عاج دندان، سمان C&B Metabond یا Panavia F است.

مقدمه: در درمان بیماری پریودنتال ممکن است از جراحی استفاده شود که این امر می تواند باعث تحریک فعالیت استئوکلاستیک، و در نتیجه تحلیل کرستال استخوان آلوئول شود. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای تاثیر دو روش جراحی پریودنتال بر تحلیل کرست استخوان آلوئول و عمق پاکت بود.مواد و روش ها: مطالعه از نوع مطالعه کلینیکی تصادفی بوده که به روش نیم فک روی 20 بیمار که جهت درمانهای پریودنتال به کلینیک ویژه دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه نمودند انجام گردید. بعد از انجام درمانهای اولیه در صورت لزوم، توسط یک جراح، اعمال جراحی انجام شد. در یک طرف جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان (20 نیم فک) و در طرف مقابل جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی بدون اکسپوز استخوان (20 نیم فک) انجام شد. انتخاب تکنیک بصورت تصادفی و با استفاده از سکه انجام شد. هنگام جراحی فاصله CEJ تا کرست استخوان تعیین گردید. دو ماه بعد از هر عمل جراحی بیماران جهت اندازه گیری پارامترهای مورد نظر مجددا مراجعه و با استفاده از تکنیک Bone sounding این اندازه گیری تکرار گردید و اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون Paired T test و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در طرفی که جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان انجام شد تحلیل کرستال 0.77±0.63 میلی متر و در طرف مقابل 1.05±0.79 میلی متر بود. از نظر آماری میزان تحلیل نسبت به قبل از جراحی در هر دو طرف معنی دار بود ولی اختلاف میانگین بین دو طرف معنی دار نبود. کاهش عمق پاکت نیز در هر دو تکنیک معنی دار بود اما اختلاف معنی داری بین دو تکنیک مشاهده نشد.نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که تحلیل طبیعی کرستال که در جریان ترمیم پس از هر دو روش جراحی پریودنتال اتفاق می افتد می تواند نقش مهمی در بازسازی عرض بیولوژیک داشته باشد.

مقدمه: از مسایل مهم و دیرین در دندانپزشکی، هماهنگی بین شکل ظاهری و رنگ ترمیم با دندانهای طبیعی فرد است. در ترمیمهای چینی- فلز، نوع آلیاژ زیرساز استفاده شده بر رنگ نهایی چینی موثر می باشد. از جمله آلیاژهای پرمصرف، آلیاژهای بیس متال (Ni-Cr) هستند که نمونه ایرانی آنها، آلیاژ مینالوکس است. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر سه آلیاژ بیس متال Wirron 99، Bellabond و مینالوکس بر رنگ چینی پوشاننده آنها و بررسی ابعاد مختلف رنگ در بین آنهاست.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی از هر آلیاژ 10 دیسک به ضخامت 0/3mm و قطر 1cm تهیه و طبق دستور کارخانه سازنده، چینی Vita VMK68 با رنگ A2 با ضخامت یکسان 1mm بر روی آنها پخته شد. برای تهیه گروه کنترل از همین نوع چینی، 10 نمونه به ضخامت 5mm ساخته شد. تمام نمونه ها در زمان و شرایط یکسان از نظر نور محیطی توسط دستگاه کامپیوتری کالریمتری بررسی و مقادیر رنگی I*، a* و b* تحت سیستم CLE-LAB در تمام نمونه ها بدست آمد. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری One way ANOVA و Tukey مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: سه آلیاژ مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل بر هر سه متغیر I*، a* و b* تاثیر معنی دار داشتند (به ترتیب P=0.004، P<0.001 ,P=0.037). در بین سه آلیاژ، آلیاژهای Wirron 99 و  Bellabondاز نظر تاثیر بر متغیرهای0.025) I* =P-value) و  a*(P-value=0.03) دارای اختلاف معنی دار بودند. از این نظر آلیاژ مینالوکس فاقد اختلاف معنی دار با دیگر گروه ها بود. مقایسه میانگین مقادیر DE در بین آلیاژها، نشان داد که اختلاف رنگ چینی ویتا A2 پخته شده بر روی دو آلیاژ Wirron 99 و Bellabond با یکدیگر معنی دار است (0.012=P-value).نتیجه گیری: آلیاژ مینالوکس از نظر تاثیر بر اجزا رنگ و همچنین مقدار DE مشاهده شده، در طیف مشابهی با دو آلیاژ خارجی Wirron 99 و Bellabond قرار دارد.

مقدمه: شکاف های دهانی شایعترین نقص های مادرزادی صورتی در انسان ها می باشند. علل بروز شکاف های دهانی چند عاملی بوده و عوامل ژنتیک و محیطی در بروز آن موثرند. شیوع شکاف های دهانی در نژادها و کشورهای مختلف متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع شکاف های دهانی در گروهی از نوزادان ایرانی و عوامل مرتبط با این ناهنجاری است.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت توصیفی مورد – شاهد بر روی اطلاعات موجود انجام شد. جامعه مورد بررسی پرونده 147500 نوزاد متولد شده طی سالهای 1374 تا 1382 در بیمارستان های مهدیه و شهید اکبرآبادی تهران بود. پرونده 193 نوزاد مبتلا به انواع شکاف های دهانی و مادران آنها بررسی شد. گروه کنترل شامل 240 نوزاد سالم و مادران آنها بود. متغیرهای مرتبط با نوزاد (جنس، وزن، نارس بودن و وجود انواع ناهنجاریهای دیگر) و عوامل مرتبط با مادر (سن حاملگی، ازدواج فامیلی و داروهای مصرفی) بررسی شد و تحت نرم افزار SPSS با آزمون کای – دو آنالیز گردید.یافته ها : از مجموع 147500 نوزاد متولد شده در این مقطع زمانی 193 نوزاد مبتلا به انواع شکاف های دهانی یافت شدند. (1.3 مورد در 1000 تولد). 17 نفر از نوزادان مزبور مرده متولد شده بودند. 46.11 درصد نوزادان مبتلا به شکاف کام و شکاف لب و 29.01 درصد مبتلا به شکاف لب و 24.87 درصد مبتلا به شکاف کام بودند. نسبت جنسیتی 1.27= M/F بود. بروز انواع شکاف های دهانی به طور معنی داری در نوزادان کم وزن (کمتر از 2500 گرم) بیشتر دیده شد (P<0.001 و OR=3.2). ازدواج فامیلی والدین عامل پراهمیت دیگری بود که در بروز شکاف های دهانی نقش داشت P<0.001) و OR=2.7). همچنین سن بالای 35 سال مادر و بیماریهای زمینه ای او نیز در بروز شکاف های دهانی نوزاد نقش موثری داشت (P=0.04 و OR=2.6 و (OR=2.3 و در50 درصد از نوزادان مبتلا به شکاف کام سایر ناهنجاریهای اسکلتی و ارگانی نیز دیده شد. نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد وقوع شکاف های دهانی در جمعیت مورد مطالعه 1.3 در 1000 تولد است که مشابه با نتایج تحقیقات سایر پژوهشگران در ایران است. بر پایه نتایج این مطالعه وزن نوزاد کمتر از 2500 گرم، ازدواج فامیلی، سن بالا و بیماریهای زمینه ای مادر و خانوار پر جمعیت به ترتیب مهمترین عوامل مرتبط با وقوع شکاف های دهانی بودند. بنابراین انجام برنامه های منظم مراقبت از زنان باردار و مشاوره ژنتیک در گروه های پر خطر توصیه می شود.

مقدمه: حساسیتهای عاجی از جمله مشکلات شایعی است که بسیاری از بیماران به اشکال گوناگون از آن شکایت دارند. علت ایجاد این حالت، باز شدن توبولهای عاجی به محیط دهان است که در اثر عواملی همچون شکستگی، سایشهای پاتولوژیک دندان و به خصوص بعد از جراحی های پریودونتال ایجاد می شود. تاکنون درمانهای بسیاری برای این مشکل پیشنهاد شده است. هیدروکسید کلسیم نیز از جمله موادی است که جهت درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی های لثه ممکن است کاربرد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر خمیرهای پانسمان پریودونتال به عنوان یک حامل جهت کاربرد ماده فوق در کاهش حساسیت عاجی بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه روی 30 بیمار با مشکل پریودونتال پیشرفته که نیاز به جراحی دو کوادرانت در هر فک را داشتند، انجام شد. در هر بیمار یک کوادرانت به عنوان مطالعه و کوادرانت دیگر به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. در گروه مطالعه 90mg از پودر هیدروکسید کلسیم با 1cm از خمیر Co-pack مخلوط و در ناحیه جراحی قرار گرفت. خمیر در گروه کنترل فاقد پودر هیدروکسید کلسیم بود، بعد از یک هفته خمیر برداشته شده و میزان حساسیت با استفاده از پوار هوا و سوند و با استفاده از Visual analog scale ارزیابی شد. شاخص پلاک O'leary نیز در دو گروه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری Wilcoxon آنالیز گردیدند.یافته ها: در پایان مطالعه 21 بیمار مراحل مطالعه را تکمیل نمودند و 9 بیمار به دلایل مختلف از مطالعه خارج شدند. نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر میزان حساسیت و تشکیل پلاک نشان نداد اگرچه میزان پلاک در ناحیه ای که از پانسمان همراه با هیدروکسید کلسیم استفاده شده کمتر بود.نتیجه گیری: از پانسمان پریودونتال به عنوان حاملی جهت کاربرد هیدروکسید کلسیم در درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی لثه نمی توان استفاده کرد. این ماده به همراه پانسمان پریودونتال می تواند باعث کاهش تجمعات باکتریایی در ناحیه مورد جراحی گردد که ممکن است در سرعت بخشیدن ترمیم بافتهای جراحی شده تاثیر گذار باشد.

مقدمه: مهر و موم کامل کانال ریشه از مهمترین عوامل در تعیین پیش آگهی درمانهای ریشه می باشد. در این زمینه حذف لایه اسمیر و نوع سیلر به کار رفته نقش بسزایی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی سه محلول شستشوی کانال ریشه به تفکیک کاربرد دو نوع سیلر با بیس رزینی و ZOE در برابر ریزنشت کرونالی باکتری انتروکوک فکالیس بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد 170 دندان تک کاناله کشیده شده انسان استفاده گردید. دندانها بعد از آماده سازی کانال به طور تصادفی به 6 گروه 25 تایی و دو گروه کنترل مثبت و منفی 10 تایی تقسیم گردید. شستشوی نهایی در گروه 1و 2 توسط NaClO+EDTA، در گروه 3 و 4 توسط اسید سیتریک 7%+NaClO و در گروه 5 و 6 توسط اسید سیتریک 20%+NaClO انجام گرفت. دندانها در اتوکلاو استریل شدند. سپس گروه 3، 1 و 5 توسط گوتا پرکا و سیلر AH26 و گروه های2، 4 و 6 توسط گوتا پرکا و سیلر Tubliseal به روش تراکم جانبی پر شدند. دندانها برای 48 ساعت در رطوبت 100% و دمای 37oc نگهداری شدند. سطح ریشه ها به جز 2mm انتهای اپیکالی آنها با دو لایه لاک ناخن پوشانده شد. تمام دندانها در سیستم ساخته شده تعبیه گردید و کل سیستم با گاز اتیلن اکساید استریل شد و در شرایط آسپتیک به ظروف حاوی محلول محیط کشت Brain heart infusion) BHI) استریل مـنـتـقل گردید. محلول تازه حاوی انتروکوک فکالیس هر 3 روز یکبار به سیستم تزریق گردید. نمونه ها به مدت 160 روز، روزانه بررسی شدند و زمان وقوع کدورت در مورد هر نمونه ثبت گردید و با آنالیز واریانس و Duncan ارزیابی گردید.یافته ها: در گروه کنترل مثبت، تمام نمونه ها پس از 24 ساعت آلوده شدند در گروه کنترل منفی هیچکدام از نمونه ها تا پایان زمان آزمایش آلوده نگردیدند. گروه 1 (AH26+EDTA) و گروه 3 (اسید سیتریک 7%+AH26) با گروه 2 (Tubliseal+EDTA) تفاوت معنی داری نداشتند، از طرفی همین دو گروه (1و3) با گروه 5 (اسید سیتریک 20%+AH26) تفاوت معنی داری نداشتند. ولی اختلاف بین گروه 2 (Tubliseal+EDTA) و گروه 5 (اسید سیتریک 20%+AH26) معنی دار بود (P<0.001). گروه های 4 (اسید سیتریک 7%+Tubliseal) و 6 (اسید سیتریک 20% + Tubliseal) با چهار گروه دیگر اختلاف معنی دار داشت (P<0.001)، اما بین دو گروه 4 و 6 تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: در میان سه محلول شستشو دهنده، اسید سیتریک 20% هنگامیکه با سیلر AH26 استفاده شود، بالاترین میانگین زمان بروز ریزنشت را نشان می داد. کمترین میانگین روز بروز کدورت مربوط به گروهی بود که از در آن اسید سیتریک 20% و Tubliseal استفاده شد.

مقدمه: کاندیدا آلبیکانس در سطوح مختلف دهان از جمله زبان، کام و سطوح پوسیده دندان و پلاک دندانی کلونیزه می شود. عوامل متعددی از جمله سن، جنس، رژیم و عادات غذایی و بهداشت دهان در میزان و شدت کلونیزاسیون این میکروارگانیسم دخیل می باشند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین همبستگی بین حضور و فراوانی کاندیدا آلبیکانس در دهان و شاخص پوسیدگی دندانی در دانشجویان دندانپزشکی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از 121 نفر دانشجویان دندانپزشکی بابل بدون سابقه بیماری سیستمیک که از آنتی بیوتیک و یا داروهای استروئیدی استفاده نمی کردند، پس از تشریح اهداف و جلب رضایت، تاریخچه پزشکی و اطلاعات زمینه ای در فرم ثبت اطلاعات درج گردید. سپس معاینه بالینی برای تعیین شاخص DMFT و شاخص PI انجام شد. PH بزاق اندازه گیری شد. نمونه های پلاک دندانی در محیط سابورو و کروم آگار کشت داده شد. پس از جمع آوری اطلاعات و دسته بندی نهایی، تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 10.02 و تستهای آماری T-Student، Fisher exact test, Man-Whitney U test و Chi-Square انجام شد.یافته ها: 63 دانشجو مرد (52.1%) و 58 نفر زن (47.9%) بودند. میانگین کلی سنی دانشجویان.24.61±5.2 سال بود. تعداد کل کشتهای حاوی کاندیدا در بزاق 53 مورد (8%) و در پلاک 51 مورد (42.1%) بود که 50 مورد (94.3%) در کشتهای بزاق و 45 مورد (88.3%) در نمونه های پلاک مربوط به کاندیدا آلبیکانس بود. 44 نفر (36.4%) فاقد هر نوع پوسیدگی در دهان بودند. تعداد موارد کشت مثبت کاندیدا آلبیکانس در افراد دارای پوسیدگی بیشتر، با پرکردگی کمتر از 7 عدد، با PH دهانی کمتر از 7، در افراد سیگاری و در گروه با پلاک دندانی خفیف بیشتر بود (P<0.05). مثبت بودن کشت کاندیدا آلبیکانس نمونه های پلاک و بزاق با متغیرهایی نظیر مصرف مواد قندی و دفعات مسواک زدن و همچنین جنس رابطه معنادار آماری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: پوسیدگی دندانی با فلور قارچی دهان، استعمال دخانیات، PH پایین بزاق و مصرف توام مواد قندی و سیگار رابطه دارد. کاندیدا آلبیکانس شایع ترین گونه کاندیدا در دهان می باشد.

مقدمه: در شرایط ایده آل، مقاومت سایشی ماده ترمیمی باید مشابه مینا باشد. در این مطالعه میزان سایش تارجیس در مقابل چینی، کامپوزیت و مینای دندانی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 120 نمونه به ابعاد 2×8×13 میلیمتر شامل 60 نمونه تارجیس (تارجیس دنتین 140 با پوششی از تارجیس انسیزال S1)، 20 نمونه چینی VMK95 VITA (چینی انسیزال 20،  (A2 نمونه از کامپوزیت تتریک سرام  (A2 HB) و 20 نمونه مینای دندان (از سطح باکال دندان سانترال ماگزیلا) تهیه شد. نمونه ها در بلوکهای آکریلی مانت شده و پس از سائیدن و آماده سازی سطوح آنها به کمک کاغذهای سیلیکون کارباید شماره 240 تا 1000 بمدت 20 دقیقه، در ماشین سایش قرار گرفتند (به دفعات 30.000 سیکل ، با فرکانس 198 سیکل در دقیقه، فشار 300 گرم و در یک محیط مایع بزاق مصنوعی). نمونه ها در سه گروه تارجیس- چینی، تارجیس- کامپوزیت و تارجیس- مینا مورد مطالعه قرار گرفتند. ارتفاع کاهش یافته در سطوح مقابل هم توسط کولیس دیجیتالی (Mitutoyo) با دقت 0.01 میلیمتر اندازه گیری شد. اعداد بدست آمده توسط آزمون T-Test و نرم افزار SPSS با درجه اطمینان 95% تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.یافته ها: اختلاف قدرت سایندگی چینی نسبت به تارجیس معنی دار و حدود 5/3 برابر بود (P<0.05). سایش تارجیس نسبت به کامپوزیت تتریک سرام HB اختلاف معنی داری نداشت و تقریبا به یک میزان بود. در نمونه های تارجیس مقابل مینا مشاهده گردید که تارجیس بیشتر از مینا دچار سایش شده که از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، تارجیس با داشتن خصوصیات مکانیکی مناسب می تواند جایگزین مناسبی برای چینی و کامپوزیت باشد.

مقدمه: شکستن بیس آکریلی پروتزهای کامل مشکل شایعی است که اغلب در فک بالا به وقوع می پیوندد. از آنجا که نیروهای وارد بر پروتز در دهان معمولا از نوع خمشی است، در این بررسی، تاثیر شکل کام و ضخامت رزین اکریلی بر استحکام خمشی بیس پروتز مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی تعداد 48 کست گچی در سه گروه کام کم عمق، متوسط و عمیق تهیه شد و در هر گروه نیمی از بیس ها با ضخامت یک لایه موم و نیمی دیگر با دو لایه موم بیس پلیت تهیه و پس از اکریل گذاری با اکریل اکروپارس، تعداد 48 بیس اکریلی ساخته شد. سپس بیس ها تحت بارگذاری دستگاه دارتک قرار گرفتند و استحکام خمشی آنها محاسبه گردید. یافته های حاصل توسط آزمون های Multivariate ANOVA و Kruskal-wallis و آزمون تکمیلیMann whitney تجزیه و تحلیل آماری شدند.یافته ها: مقایسه استحکام خمشی سه شکل مختلف کام با توجه به ضخامت بیس نشان داد که استحکام خمشی بیس های مربوط به کام های کم عمق با دو گروه دیگر تفاوت معنی داری دارد (p<0.001). تفاوت آماری معنی داری بین شکل های متوسط و عمیق کام مشاهده نشد (p=0.503) و میانگین استحکام خمشی بیس های ضخیم تر، نسبت به میانگین استحکام خمشی بیس های نازک تفاوت معنی داری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: در این بررسی مشخص شد که شکل کام و ضخامت بیس اثر مشخصی بر استحکام خمشی بیس پروتز دارد. در کام های کم عمق که استحکام خمشی از کام های متوسط و عمیق کمتر است می توان با افزایش ضخامت بیس، استحکام خمشی پروتز را بیشتر کرد.

مقدمه: یکی از مهمترین عیوب کاربرد ترمیم های همرنگ دندان، ریزنشت است. این قضیه بخصوص زمانی آشکارتر خواهد بود که حفره ای با دیواره های عاجی جهت اتصال، وجود داشته باشد. با تمامی پیشرفت های صورت گرفته بر روی عوامل اتصال دهنده عاجی، هنوز هیچ ادهزیوی نتوانسته است ریزنشت را در حد فاصل رزین- عاج از بین ببرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر فیلر بر ریزنشت ادهزیوهای سلف اچ با عاج و بررسی نمای مرفولوژی ناحیه حد فاصل با میکروسکوپ الکترونی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی حفرات کلاسV بر روی 60 دندان پرمولر کشیده شده انسانی تهیه شدند. سپس دندانها به صورت تصادفی و بر اساس نوع ادهزیو مصرفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروهها شامل سه گروه ادهزیو فیلردار: Xeno III (سلف اچ یک مرحله ای) Clearfil SE Bond (سلف اچ دو مرحله ای) و Excite (توتال اچ) و سه گروه ادهزیو بدون فیلر: iBond (سلف اچ یک مرحله ای) و Bistite II (سلف اچ دو مرحله ای) و Single Bond (توتال اچ) بودند. پس از انجام ترمیم، نمونه ها تحت سیکل حرارتی قرار گرفتند و تست نفوذ رنگ انجام شد. سپس برش های طولی در جهت بوکولینگوالی از هر دندان تهیه و در زیر استرئومیکروسکوپ به منظور بررسی ریزنشت مورد مشاهده قرارگرفت. از هر گروه 2 نمونه جهت بررسی میکرو مرفولوژی حد فاصل رزین- عاج تحت میکروسکوپ الکترونی SEM، آماده سازی شد. آنالیز داده ها با تستهای آماری Mann whitney, Kruskal wallis در سطح معنی داری 0.05=a انجام شد.یافته ها: درگروه ادهزیوهای سلف اچ یک مرحله ای فیلردار (Xeno III) ریزنشت کمتری نسبت به بدون فیلر آن( (iBond مشاهده شد که این اختلافات از نظر آماری معنادار نبود (0.1=P). در گروه ادهزیو سلف اچ دو مرحله ای (0.58=P) و توتال اچ (0.93= (p تفاوت آماری معنی داری بین نوع فیلردار و بدون فیلر مشاهده نشد. در بررسی SEM نشان داده شد که ادهزیوهای سلف اچ، هیبریدلایر نازک تری را ایجاد می کنند اما رزین تگ ها در این سیستم ها بیشتر و منظم تر بوده و رزین به خوبی در فضاهای ایجاد شده در اثر معدنی زدایی نفوذ کرده و پلیمریزه می شود.نتیجه گیری: میزان ریزنشت در سیستم های ادهزیو سلف اچ یک مرحله ای فیلردار یعنی Xeno III نسبت به سایر روشها کمتر بود.در ادهزیوهای سلف اچ دو مرحله ای و تو تال اچ تفاوت معنی داری بین نوع فیلردار و بدون فیلر مشاهده نشد. مشخص شد که ادهزیوهای سلف اچ اگر به صورت دقیق به کار روند سیل بهتری را نسبت به ادهزیوهای مرسوم توتال اچ از خود نشان می دهند چرا که می توانند قسمت زیادی از فضاهای خالی شده در اثر معدنی زدایی را با رزین پرکرده و پلیمریزه شوند.

مقدمه: تحلیل ریشه دندانهای ثنایا در فک بالا از عوارض نهفتگی دندان نیش می باشد که می تواند منجر به کشیدن دندان، نیاز به درمان ارتودنسی و یا هر دو گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تحلیل ریشه دندانهای ثنایای مجاور دندان نیش نهفته در فک بالا در رادیوگرافیهای معمولی و CT scan می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 14 بیمار (با دامنه سنی 20-13 ساله) که دارای 18 دندان نیش نهفته بودند، صورت گرفت. دندان ها در رادیوگرافیهای پری اپیکال، پانورامیک و CT scan از جهت وجود یا عدم وجود تحلیل ریشه مورد بررسی قرار گرفتند. شدت تحلیل ریشه در CT scan در پلن افقی بر اساس درجه بندی قراردادی ارزیابی شد. موقعیت ناحیه تحلیل از بعد بوکولینگوالی، مزیودیستالی، فوقانی- تحتانی و میزان گسترش طولی تحلیل ریشه در CT scan تعیین گردید.یافته ها : همه دندانهای ثنایای مجاور به دندان نهفته در CT scan تحلیل نشان دادند. این تحلیل در 84.6 % موارد در دندان های لترال مشاهده شد. 61.5% از دندانهای ثنایای تحلیل یافته، در رادیوگرافی های معمول هیچگونه تحلیلی نشان ندادند و 38.5% دیگر نیز مشکوک به تحلیل بودند. در 77% موارد تحلیل، در سطوح پالاتال و دیستوپالاتال دندانهای ثنایا دیده شد که در رادیوگرافیهای معمولی قابل تشخیص نبود. بررسی زاویه رویشی دندان نیش در رادیوگرافی پانورامیک نشان داد که این زاویه در ایجاد تحلیل ریشه در دندانهای مجاور نقش مهمی ندارد.نتیجه گیری: روشهای رادیوگرافی معمول، قادر به تشخیص تحلیل ریشه دندانهای ثنایای مجاور دندان نیش نهفته نیستند. بنابراین در مواردی که وجود تحلیل ریشه، شدت و گسترش آن در طول ریشه این دندانها، بر طرح درمان و پیش آگهی موثر می باشد، استفاده از CT scan توصیه می گردد.

مقدمه: پوسیدگی های زودرس شدید دوران کودکی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن دوران کودکی است. اتیولوژی آن چند عاملی بوده و عوامل ژنتیکی و محیطی هر دو نقش مهمی را در پاتوژنز آن بازی می کنند. تفاوتهای ژنتیکی بین افراد مختلف، سبب تفاوت آنها در استعداد به پوسیدگی می گردد. عوامل ژنتیکی مرتبط با مولکولهای (HLA) Human Leukocyte Antigen  اخیرا به عنوان یک عامل مستعد کننده فرد به پوسیدگی مطرح شده اند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین دو آلل HLADQB1*O6 و HLADRB1*04 با پوسیدگیهای زودرس شدید کودکی به منظور تشخیص زود هنگام بیماری و پیشگیری از آن است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نمونه خون 44 کودک مبتلا به پوسیدگی زودرس شدید دوران کودکی و 35 کودک فاقد پوسیدگی، DNA ژنومی به روش غیر آنزیمی رسوب نمکی استخراج گردید. سپس وجود این دو آلل با استفاده از تکنیک PCR-SSP و الکتروفورز ژل آگاروز بررسی گردید. در تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمونهای Fisher's exact test, Chi-square test, Student t-test و Logistic regression test استفاده گردید و در همه آزمونها سطح معنی داری 0.05 مد نظر بود. یافته ها: یافته ها یک افزایش آماری قابل ملاحظه ای را از نظر فراوانی آلل HLA-DRB1*04 در گروه بیمار نشان دادند (P-value=0.019). برآورد خطر نسبی (OR) هم برای این آلل عدد ده بدست آمد. فراوانی آلل HLADQB1*06 بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری نشان نداد. (P-value=0.37).نتیجه گیری: نتایج فوق نشان می دهد که آلل HLA-DRB1*04 با پوسیدگیهای زودرس شدید دوران کودکی مرتبط است. بنابراین بررسی وجود این آلل در کودکان می تواند بعنوان یک مارکر مولکولی برای تشخیص زود هنگام بیماری توصیه شود.

مقدمه: برای درمان های صحیح اندودنتیک نیاز به آگاهی از تنوع کانالی دندان می باشد و عدم آگاهی از تنوع کانالی، سبب شکست در درمان می گردد. نظر به اینکه یکی از عوامل موثر و مهم در تنوع کانال نژاد می باشد، در این پژوهش، مطالعه ای آزمایشگاهی در قالب دو روش شفاف سازی و برش عرضی در شهر اصفهان انجام شده است تا علاوه بر شناسایی تنوع کانالی دندان های پرمولر اول بالا و پرمولر دوم پـایین، مقایسه ای نیز بین نتایج دو روش داشته باشد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی تعداد 160 دندان دائمی کشیده شده پرمولر اول فک بالا و پرمولر دوم فک پایین انجام گرفت که از کلینیکها و مطب های شهر اصفهان جمع آوری گردیده بود. پس از تمیز کردن و آماده سازی کانالها ابتدا تنوع کانالی دندانها به روش شفاف سازی و سپس با برش عرضی مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج حاصله بر اساس طبقه بندی Weine ثبت گردید.یافته ها: 1- در بررسی به روش شفاف سازی: از تعداد 80 دندان پرمولر اول فک بالا، تعداد 5 دندان نوع I (%6.25)، تعداد 18 دندان نوع II (22.5%) ، تعداد 54 دندان نوع  III(67.5%) و تعداد 3 دندان نوع IV (3.75%) بود. و از تعداد 80 دندان پرمولر دوم فک پایین 73 دندان نوع I (%91.25)،5  دندان نوع II (%6.25) ، صفر دندان نوع III (0%) و 2 دندان نوع IV (2.5) بود. 2- در بررسی به روش برش عرضی: دندانها پس از بررسی به روش شفاف سازی توسط روش تهیه مقطع عرضی نیز مورد بررسی قرار گرفتند که از تعداد 80 دندان پرمولر اول فک بالا، 2 دندان نوع I (%2.5)، 19 دندان نوع (%23.75) II ، 56 دندان نوع III ((%70 و 3 دندان نوع %3.75) IV ) بود و از تعداد 80 دندان پرمولر دوم فک پایین 71 دندان نوع (%88.75) I ، 7 دندان نوع II (8.75%)، صفر دندان نوع III (%0) و 2 دندان نوع IV ((%2.5 بود.نتیجه‎گیری: تحقیقات متعددی به روشهای مختلف در زمینه آناتومی داخلی دندانهای پرمولر اول فک بالا و پرمولر دوم فک پایین انجام گردیده است که نتایج آن متفاوت از نتایج مطالعه حاضر بود که به نظر می‎رسد تفاوت در نتایج، ناشی از تاثیر عوامل ژنتیکی و تفاوت در روش مطالعه باشد. بعلاوه نتایج حاصل از روشهای مختلف بر جستجوی بیشتر جهت یافتن تنوع فرم و کانال اضافی در این دندانها تاکید دارد.

مقدمه: Plasma cell gingivitis ژنژیویتی با نمای کلینیکی شامل لثه افزایش حجم یافته قرمز و شکننده و گاهی گرانولر است که به راحتی خونریزی می کند و معمولا باعث از دست رفتن چسبندگی نمی شود. در نمای هیستولوژی این ضایعه در بافت همیند زیرین ارتشاح متراکم پلاسماسل ها وجود دارد که به سمت اپی تلیوم دهانی گسترش می یابد از علل ایجاد آن آلرژی به عوامل مختلف مانند آدامس ها، خمیردندانها و ... ، راکسیونهای اتوایمیون، عدم تعادل هورمونی و انفیلتراسیونهای هماتولوژیک را مطرح ساخته اند اما در برخی از موارد نیز علت مشخصی یافت نشده است هدف مطالعه گزارش موردی از این بیماری و نحوه انجام درمان بود.یافته ها: مورد دختری 14 ساله بود که شکایت از خونزیزی لثه ها داشت در معاینات داخل دهانی افزایش حجم منتشر لثه و قرمز آتشین در Sextant قدام و سمت راست فکین مشاهده شد در معاینات خارج دهانی نیز یافته خاصی بدست نیامد آزمایشات هماتولوژیک بیمار نیز نرمال بود در نمای رادیوگرافیک تحلیل استخوان مارژینال مشاهده نشد و در نمای هیستوپاتولوژیک اپی تلیوم آکانتوتیک همراه با ارتشاح متراکم سلولهای آماسی با غلبه پلاسماسل در لامینا پروپریای زیرین مشهود بود. جراحی به روش Flap به منظور حذف افزایش حجم های لثه ای انجام شد و سپس بیمار تحت درمانهای Maintenance قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: در مورد فوق هیچ عودی از بیماری طی 6 ماه دوره Fallow up مشاهده نشد و عامل آلرژن خاصی در رابطه با این بیمار یافت نشد اما باتوجه به اینکه بیمار در سن بلوغ دچار این ضایعه شده احتمال می رود که ضایعه فوق در ارتباط با عدم تعادل هورمونی ایجاد شده باشد که یکی از عوامل مطرح در ایجاد بیماری می باشد.