مقدمه: مهمترین عامل در کاهش مرگ و میر سرطان دهان، تشخیص سریع آن می باشد و پزشکان و دندانپزشکان نقش مهمی در غربالگری و تشخیص اولیه این بیماری دارند. بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تا میزان آگاهی و مهارت تشخیصی این افراد را در شهر شیراز مورد ارزیابی قرار دهیم. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی به روش مقطعی، به صورت تکمیل پرسشنامه توسط 200 نفر از پزشکان و دندانپزشکان عمومی شهر شیراز در سال 1393 که به صورت تصادفی ساده نمونه گیری شدند، انجام شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS با ویرایش 18 و تست های آماری Student’s t-test، من- ویتنی، کای اسکوئر و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل شدند. یافته ها: جمعا نتایج 200 نفر (100 دندانپزشک و 100 پزشک) شرکت کننده در مطالعه گردآوری گردید. میانگین سابقه کار حدود نه سال و شش ماه و میانگین آگاهی و مهارت تشخیصی به ترتیب 69 درصد و 52 درصد بود. داده ها یک رابطه معنی دار و منفی بین نمره مهارت تشخیصی و تعداد مریض های ویزیت شده روزانه و ساعات کاری روزانه پزشکان نشان داد (P<0.005). نتیجه گیری: بررسی نتایج این مطالعه بیانگر پایین بودن نسبی آگاهی و مهارت های تشخیصی ضایعات سرطانی دهان در افراد مورد مطالعه بود.