مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1382 | دوره:27 | شماره:2-1 |تعداد مقالات:13

امروزه در دندانپزشکی مدرن، یکی از اهداف اصلی انجام درمانهای ارتودنسی یا جراحی های ارتوگناتیک، علاوه بر بهبود شکل ظاهری بیمار و تامین فانکشن صحیح سیستم جونده، حفظ نسوج پریودنتال و پیش گیری از بروز نقایص بیماریهای پریودنتال می باشد، لذا هدف از این تحقیق بررسی اثرات استئوتومی های بین دندانی بر روی نسوج پریودنتال می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه تحلیلی آینده نگر، 18 بیمار مبتلا به مال اکلوژن کلاس II انتخاب و برای آنها اعمال جراحی ارتوگناتیک قطعه ای انجام پذیرفت. شرایط پریودنتال بیماران در ناحیه استئوتومی شده بین دندانی در قبل و بعد از جراحی با کمک رادیوگرافی پری آپیکال و پروب پریودنتال در فواصل زمانی 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: 1- از مجموع 40 مکان استئوتومی بین دندانی در 6 منطقه ضایعات پاتولوژیک پریودنتال مشاهده گردید. 2- از مجموع 6 منطقه دارای ضایعات پاتولوژیک پریودنتال، در 4 منطقه نقایص استخوانی پریودنتال و در 2 منطقه از دست رفتن دندانها مشاهده گردید. 3- بروز نقایض پریودنتال، بدنبال استئوتومی  قطعه ای در آقایان 2 برابر بیشتر از خانمها می باشد. نتیجه گیری: بدنبال انجام استئوتومی های بین دندانی، در تعداد اندکی از بیماران نقایص پریودنتال و از دست رفتن دندانها، مشاهده می گردد.

مقدمه: این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع اپن بایت در دانش آموزان 11 تا 14 ساله مدارس پسرانه شهر اهواز در سال تحصیلی 80 انجام گرفت. مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و نمونه گیری به روش خوشه ای انجام شد. مواد و روش ها: جمع آوری اطلاعات به کمک پرسشنامه و معاینه کلینیکی بر روی 744 دانش آموز 11 تا 14 ساله صورت گرفته است. یافته ها: میزان کلی شیوع اپن بایت در این بررسی 14.2% می باشد. از این مقدار 7.8% فقط اپن بایت قدامی ، 6.1% اپن بایت خلفی و 0.4% اپن بایت قدامی و خلفی را به شکل توام دارا می باشند. نتیجه گیری: اپن بایت در اهواز شیوع نسبتاً بالایی دارد. شناخت زودهنگام و درمان آن می تواند از عوارض بیشتر آن جلوگیری نماید.

مقدمه: در ارتدنسی آنالیزهای سفالومتری متعددی مورد استفاده قرار می گیرد که هیچکدام به تنهایی پاسخگوی همه خواسته های تشخیصی و تفسیری نمی باشد. لذا ارائه روشی که در عین سادگی و راحتی در بکارگیری، اطلاعات بیشتری در اختیار ارتودنتیست قرار دهد حائز اهمیت فراوان است. مطالعه حاضر جهت ارائه چنین هدفی انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی سفالوگرام جانبی 58 بیمار بالغ (40 نفر مؤنث و 18 نفر مذکر) با میانگین سنی 15 سال و 4 ماه انجام شد. بعد از تریسینگ سفالوگرامها ارتباط بین پلان مندیبل با تحتانی ترین نقطه در قاعده خلفی جمجمه سنجیده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر مشخص گردید که:- زوایای SNA و SNB در افراد مورد مطالعه نسبت به استاندارد جهانی کمتر است که البته این اختلاف معنی دار بود. - در افراد با ارتفاع طبیعی صورت امتداد پلان مندیبل نسبت به قاعده خلفی جمجمه پائین تر قرار می گیرد و میانگین این فاصله 6.84 میلیمتر بود. - زاویه Mp-Ar-N در افراد با ارتفاع طبیعی صورت بین 42 تا 55 درجه بدست آمد (میانگین 6 ± 49) که 2 درجه نسبت به استاندارد جهانی کمتر بود. نتیجه گیری: وقتی که امتداد پلان مندیبل وارد قاعده جمجمه شود یا نسبت قاعده خلفی جمجمه خیلی پایین تر قرار گیرد نشانه یک اختلال در رشد عمودی است.

مقدمه: بدون اطلاعات اولیه از آناتومی کانال ریشه امکان تمیز و آماده نمودن صحیح و پرکردن مناسب کانال دندان وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی کانالهای دندان پرمولر اول فک پائین به روش رنگ آمیزی کانال مقاطع عرضی از ریشه این دندان بوسیله استریومیکروسکوپ بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 100 دندان سالم پرمولر اول فک پائین کشیده شده انتخاب و ریشه دندانها از ناحیه CEJ بوسیله دیسکهای فلزی قطع گردید. پس از خارج نمودن بافت پالپی، دندانها جهت تمیز شدن کامل ریشه ها از بافتهای نکروتیک و بقایای پالپی بمدت 48 ساعت در محلول هیدروژن پراکساید 30% قرار داده شدند. پس از شستشو و خشک شدن، تمام سطوح ریشه ها باستثناء یک میلیمتر اطراف فورامین آپیکال بوسیله لاک ناخن پوشانده شد و سپس با رنگ ائوزین 5% بمدت 20 دقیقه سانتریفوژ گردید. سپس دندان شسته و لاک ناخن توسط استون از روی سطح ریشه پاک گردید و بوسیله هندپیس و دیسکهای فلزی برشهای عرضی به ضخامت 1-1.5 میلیمتر تهیه گردید. مقاطع بترتیب از آپیکال تا کرونال روی لام چسبانده و با استفاده از استریومیکروسکوپ تعداد کانالهای موجود در ریشه، نوع کانال ریشه، شکل کانال ریشه در نواحی آپیکال، میانی و کرونال، محل یکی شدن کانالهای در ریشه، محل جدا شدن کانالها در ریشه و محل فورامین آپیکال بررسی شد. یافته ها:57% دندانها دارای یک کانال، 37% دو کانال، 5% سه کانال و 1% چهار کانال داشتند. 57% دندانها دارای کانال Type I، کانال Type II،29% کانال Type IV بودند (طبقه بندی (weineو8%کانالها بعنوان گروه متفرقه تقسیم بندی شد. محل یکی شدن کانالها در ریشه هائیکه کانال Type II داشتند در 83.3% موارد در ناحیه آپیکال و در 16.7% موارد در ناحیه میانی بود، محل جداشدن کانالها در ریشه هائیکه کانال Type IV داشتند در 65.5% موارد در ناحیه آپیکالی و در 34.5% موارد در ناحیه میانی بود. مقطع کانال در ناحیه کرونالی ریشه در 68% موارد بیضی، در 27% نواری، در 3% گرد و در 2% به شکل عدد 8 بود. مقطع کانال در ناحیه میانی ریشه در 74% موارد گرد و در 21% بیضی و در 4% نواری و در C %1 شکل بود. مقطع کانال در ناحیه آپیکالی ریشه در 99% موارد گرد و در 1% نواری بود. نتیجه گیری: بر طبق یافته های بالا می توان نتیجه گیری کرد با در نظر گرفتن تنوع کانالهای دندان پرمولر اول پایین درمان این دندان می تواند ساده یا مشکل باشد که این یافته ها با مطالعات دیگر مطابقت دارد.

مقدمه: عدم دستیابی به بیحسی در دندانهای با پالپ آماسی، یک مشکل کلینیکی مهمی، عموما برای دندانپزشکان و به خصوص متخصصین معالجه ریشه بوده است. کاسپایسین و زوستریک، باعث تخلیه ماده P از الیاف عصبی و توقف انتقال پیام عصبی می شود و بطور آشکار فعالیت عصبی A-dehta و C-type را مختل می کند. مرفین نیز که سردسته داروهای ضددرد مخدر است، با اتصال به رسپتورهایش در محیط آماسی و تاثیر برروی کانالهای وابسته به ولتاژ و افزایش هدایت پاسیم، موجب اختلال در هدایت عصبی شده و اثر ضددردی و بی حس کنندگی موضعی خود را نشان می دهد.هدف از این مطالعه مقایسه میزان تاثیر موضعی کاپسایسین، زوستریک و مرفین در تکمیل بی حسی دندانهای با پالپ آماسی بوده است که به تزریق اضافی بی حسی موضعی، پاسخ ضعیفی داده اند. مواد و روش ها: در این تحقیق، 60 بیمار که علی رغم پاسخ مناسب به تزریق بی حسی موضعی به هنگام تهیه حفره دسترسی، درد داشتند انتخاب شدند. تمام بیماران یک تا سه تزریق بیحسی لیدوکائین 2% با اپی نفرین 80.000/1 ، دریافت می کردند. یکی از سه ماده کاپسایسین، زودستریک یا مرفین، در زمان بروز درد بر روی عاج تراشیده شده و یا پالپ اکسپوز گذاشته می شد و بعد از 10-5 دقیقه، شدت درد هنگام کار ثبت می گردید. با جمع آوری اطلاعات، آنالیز آماری به کمک تستهای wilcoxon و kruskal-wallis انجام شد. یافته ها: بهترین نتیجه متعاقب کاربرد زوستریک بر روی پالپ اکسپوز بدست آمد، به صورتی که در 88.2% موارد، بیماران پس از کاربرد موضعی زوستریک، پاسخ بی دردی می دادند و یا تزریق کمکی بی حسی داخل پالپ را می توانستند تحمل کنند. (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله به نظر می آید جهت تسهیل نفوذ داروهای موثر در تکمیل بی حسی پالپ از طریق عاج باید استفاده از مواد دهیدراته کننده و بازکننده توبولهای عاجی نظیر الکل و اسیدفسفریک قبل از کاربرد موضعی این داروها بر روی عاج مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه تعیین شیوع صدمات دندانی ناشی از ضربه در ورزشکاران ورزشهای رزمی شهر مشهد بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که در سال 1380 انجام شد، 338 ورزشکار مرد ورزشهای رزمی باشگاه های ورزشی حرفه ای و دانشجوئی بطور تصادفی و تحت شرایط یکسان از نظر وجود صدمات دندانی معاینه قرار گرفتند. و برای هرکدام از آنها پرسشنامه کاملی تکمیل گردید. جهت ثبت نوع صدمات دندانی از روش Criage- Hargreeves استفاده شد. یافته ها: 22.8%از ورزشکاران دچار صدمات دندانی بوده و در انواع این ورز ش ها بیشترین میزان شیوع به ترتیب مربوط به بوکسورها (34.7%) و کاراته کاران (22%) بوده است. صدمات وارده بیشتر در فک بالا بخصوص ثنایای میانی (61.2%) و در بین صدمات وارده به دندانها، شکستگی مینا شایعتر (42.2%) بوده است . محافظ دهانی تنها در 15.4% افراد مورد مطالعه در هنگام ورزش بکار برده شده است. در بین انواع ورزشها، بوکسورها بیشترین ورزشکارانی (34%) بوده اند که از این وسیله استفاده می کرده اند. ولی متاسفانه این افراد هم بطور نامنظم و موردی این وسیله لازم را بکار می بردند. بین استفاده از محافظ دهان و صدمات دندانی رابطه معنی داری وجود داشت (p<0.0001). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای صدمات دندانی در ورزشکاران رزمی مورد مطالعه (22.8%) بخصوص در رشته بوکس توصیه می شود اهمیت کاربرد و آموزش صحیح استفاده از محافظ دندانی کاربرد نوع ii این محافظ ها یه این عزیزان داده شود .

مقدمه: رستوریشنهای متال سرامیک، علیرغم پیشرفت روزافزون در علم مواد، از نظر استحکام و باندینگ هنوز در 5% موارد بعد از 10 سال دچار شکستگی می شوند. هدف تحقیق ما انتخاب روش ترمیم چینی مناسبی است که باندینگ بهتر، استحکام و زیبایی بیشتر، مراحل ساده تر و عمر طولانی تر داشته باشد. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر که به روش In vivo انجام گرفته است، بیست دندان پره مولر فک بالا انتخاب شد. بعد از ساخت روکش به طریقه معمول اقدام به برداشتن قسمتی از چینی نیمه باکالی دندان نمودیم. این کار به صورتی انجام شد که در نیمی از نمونه ها، تنها چینی اکسپوز شده و در نیم دیگر فلز و چینی هر دو اکسپوز شدند. روکشها در دهان بیماران بوسیله سمان موقت Temp-Bond چسبانده شدند. سپس ناحیه شکسته شده با استفاده از سیستم ترمیم چینی عرضه شده توسط کارخانه ویوادنت بازسازی شدند. بیماران در دروه های 2 هفته، 1ماه، 3 ماه، 6 ماه و 9 ماه از نظر موفقیت و دوام ترمیم کنترل شدند و پس از جمع آوری نتایج، داده ها مورد ارزیابی و نتیجه گیری قرار گرفتند. یافته ها: درصد موفقیت 9 ماهه در گروه اکسپوز چینی 80% و در گروه اکسپوز چینی- فلز 100% و میزان موفقیت کلی مطالعه 90% محاسبه شد. نتیجه گیری: ترمیم داخل دهانی روکشهای PFM با استفاده از سیستم ویوادنت میتواند جایگزین ساخت مجدد روکش و یا چینی گذاری مجدد شود و موفقیت آن در طولانی مدت بخصوص در گروه اکسپوز چینی- فلز قابل قبول است.

مقدمه: در حال حاضر چینی دندانی سیستم P.F.M در لابراتورهای پروتز ثابت بیشترین کاربرد را دارد و جزء اقلام وارداتی صد در صد می باشد. موفقیت ترمیمهای چینی- فلز به استحکام باند بین لایه های مختلف و چینی و همچنین استحکام اتصال این لایه ها به فلز زیرین بستگی دارد. در این مقاله، هدف اصلی تعیین استحکام باند بین لایه های چینی دندانی اپک T114 و دنتین D4جدید می باشد. چینی های فوق با همکاری دانشکده دندانپزشکی مشهد و موسسه تحقیقاتی پرطاووس وابسته به لعاب مشهد در دو پروژه تحقیقاتی ساخته شده اند.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه 30 قرصی از چینی اپک و دنتین به ضخامت 2 میلیمتر از هر یک تهیه گردید. ده نمونه اپک ویتا و دنتین ویتا، ده نموه اپک ویتا و دنتینD4  و ده نمونه اپک  Tl14 و دنتینD4 جدید تهیه و استحکام کمی باند بین این دولایه چینی توسط تست ضربه ای در نمونه ها، مورد آزمایش قرار گرفت.جهت بررسی کیفی استحکام باند، نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه استحکام باند از آزمون x2 و برای توصیف داده ها از جدول فراوانی استفاده گردید. یافته ها: استحکام باند از نظر کمی بین نمونه های اپک T114و دنتینD4 با اپک ویتا و دنتین ویتا اختلاف معنی داری بین شکست و نوع چینی وجود ندارد و از نظر کیفی، بر اساس تصاویر تهیه شده توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی هیچ گونه ترک میکروسکوپی در لایه حد واسط مشاهده نشده و امتداد باند کاملا پیوسته بود.نتیجه گیری: تحکام باند بین اپک T114 و دنتین D4 با اپک ویتا و دنتین ویتا اختلاف معنی داری وجود ندارد.

مقدمه: این مطالعه آزمایشگاهی تاثیر تمیزکننده اولتراسونیک را پس از آماده سازی کستینگ بیس متال به روش سند بلاست و اچ شیمیایی بر قدرت باند آلیاژ به مینای دندان مقایسه نمود. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر اولتراسونیک در قدرت باند آلیاژهای بیس متال اچ شده بود. مواد و روش ها: 80عدد دندان کانین سالم انتخاب شد و پس از تمیز شدن و قرار دادن در آکریل خود سخت، قطعات فلزی به صورت مربع به مساحت 9 میلی متر مربع و ضخامت 0.5 میلیمتر از نیکل- کروم بریلیوم مطابق با سطح لینگوال در آنها نمونه ها به دو گروه 40 تایی بر مبنای نحوه آماده سازی تقسیم گردید:(A آماده سازی با ژل اسید (B M 3 آماده سازی با سند بلاست آلومینای 200-150 میکرونی، سپس نمونه ها به 2 زیر گروه 20 تایی بر مبنای استفاده و عدم استفاده از تمیز کننده اولتراسونیک تقسیم شدند نهایتاً چسباندن تمام نمونه ها بتوسط سیمان رزینی دئوسمنت و ادهزیو اسکاچ باند مالتی پریس انجام شد، پس از 1000 ترموسایکل تست شکست نمونه ها توسط کراس هدتیغه ای با سرعت 2 میلی متر در دقیقه انجام شد. یافته ها: 1- میانگین قدرت باند بدست آمده در گروههایی که از اولتراسونیک استفاده نشده بود 74-60) کلیوگرم) از گروههایی که در آنها از اولتراسونیک استفاده شده بود (62-45 کیلوگرم) بیشتر بود. 2- بالاترین میانگین قدرت باند مربوط به نگهدارنده هایی بود که برای آماده سازی آنها تنها از ژل  اسیدی استفاده شده بود (74.52 کیلوگرم). 3- در هنگام مقایسه دو عامل آماده سازی سند بلاست و اسید، قدرت باند نگهدارنده هایی که برای آماده سازی آنها از اسید استفاده شده بود بمیزان قابل توجهی بالاتر بود. 4- هنگام عدم استفاده از اولتراسونیک قدرت باند برای هر نوع آماده سازی افزایش یافت. نتیجه گیری: کاربرد ژل اسیدی M3 بدون استفاده ازتمیز کننده اولتراسونیک به میزان قابل توجهی استحکام باند آلیاژ نیکل کروم- بریلیوم را به مینا افزایش می دهد.

هدف از این مطالعه بررسی تخریب پریودنتال در بین بیماران دیابتی نوع اول و دوم و مقایسه آن با افراد غیردیابتیک با توجه به سن و جنس افراد بود. مواد و روش ها: میزان تخریب پریودنتال در سه گروه شامل: 24 مورد دیابت وابسته به انسولین نوع (IDDM)I؛ 24 مورد دیابت غیروابسته به انسولین (NIDDM)I و 10 مورد غیردیابتیک که بصورت تصادفی در سنین مختلف به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پارامترهای کلینیکی عبارت بودند از عمق پروبینگ پاکت، پلاک ایندکس و ایندکس راسل و میزان تحلیل استخوانی رادیوگرافیک. یافته ها و نتیجه گیری: آنالیز آماری یافته ها نشان داد که تفاوت میان اندکسهای پریودنتال در 3 گروه فوق الذکر عمدتا بخاطر اختلاف در سن آنها بود. گروه IDDM حتی پس از اصلاح آماری برای سن، دارای اندکس راسل بالاتری در مقایسه با دو گروه دیگر بود. همچنین طول مدت ابتلاء به دیابت با میزان تخریب پریودنتال ارتباط مستقیم داشته و این موضوع ارتباطی با نوع دیابت آنها نداشت. ضمنا میزان متوسط قندخون ناشتا با فاکتورهای مختلف پریودنتال ارتباط مثبت داشت.

مقدمه: تولید استخوان جدید، از تظاهرات اکثر بیماریهای استخوانی است که ممکن است از عناصر تشکیل دهنده استخوان نرمال (ترابیکولها و پریوست) و یا از سلولهای تومور منشاء گرفته باشد. اگرچه تومورهای استخوان ساز و غضروف ساز به تنهایی می توانند استخوان جدید تولیدکنند اما تعداد زیادی از نئوپلاسمها و همچنین عفونتها، تروما و سایر بیماریها نیز می توانند باعث تحریک و تشکیل استخوان جدید بصورت واکنشی شوند. افتراق موارد فوق از یکدیگر بسیار حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه شناخت بیشتر انواع واکنشهای پریوستی است که در واقع در تشخیص افتراقی ضایعات مربوطه از نظر رادیولوژی کمک کننده می باشد. که در قالب مورد نادری از کیست باکال که با واکنش پریوستی همراه بود. ارائه شده است. بحث و نتیجه گیری: اگرچه تکنیکهای تصویربرداری گوناگونی مثل CT، پانورامیک و رادیوگرافی پری آپیکال می توانند الگوی واکنش پریوستی را نشان دهند ولی در این مورد کیست باکال چیزی نشان ندادند و فعالیت پیوستی با نمای پوست پیازی در تکنیک اکلوزال کراس سکشنال بخوبی قابل مشاهده بود. با توجه به بررسی انواع واکنش های پریوستی می توان دریافت که شناخت نماهای رادیوگرافیک این واکنش ها و انتخاب تکنیک رادیوگرافی مناسب همراه با یافته های تکنیکی می تواند به تشخیص نهایی ضایعات استخوانی کمک نماید.

مقدمه: یکی از علل شایع ضایعات دهانی عفونت ویروس هرپس سیمپلکس HSV می باشد. از اینرو بررسی یکساله ای بر روی بیماران مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد و درمانگاه پوست بیمارستان قایم (عج) و به منظور تعیین تظاهرات دهانی - صورتی عفونت HSV گزارش 4 مورد از آن بصورت گرفت. مواد و روش ها: پرسشنامه ای برای هر یک از بیماران مبتلا به عفونت هرپس حاد اولیه و عود کننده به منظور دستیابی به اطلاعاتی چون فراوانی انواع عفونت HSV، راههای انتقال و پراکندگی آن از نظر سن و جنس، محل ضایعات، علایم عمومی، عوامل مستعد کننده، سیر بهبودی ضایعات و نقش قطره فلج اطفال بر روی عفونت HSV تهیه و تکمیل گردید. (اسفندماه 1375 تا اسفندماه 1376). یافته ها: بررسی یکساله ما نشان داد عفونت HSV اولیه و عود کننده در همه گروههای سنی بروز می نماید که معمولا با همان نمای بالینی کلاسیک مشاهده می شود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عفونت HSV در صورت دهان و معمولا با نمای بالینی قابل تشخیص است و به آسانی درمان می گردد، در مورد اثر واکسن فلج اطفال بر روی عفونت HSV تحقیق جدایی توصیه می شود.