پژوهش های سیاستگذاری و برنامه ریزی انرژی
سال:1396 | دوره:3 | شماره:6 |تعداد مقالات:7

با توجه به ضرورت و اهمیت طراحی معماری متناسب با اقلیم این مطالعه سعی دارد ضمن معرفی آسایش حرارتی و تدابیر انرژی، بهترین تدابیر انرژی را بر اساس ویژگی های اقلیمی برای شهرهای مورد مطالعه معرفی کند. در این تحقیق از روش تحلیل اطلاعات آماری اقلیمی شهرها بر مبنای استاندارد اشری 55-2004 برای مجموعه های مسکونی استفاده شده است. طبق نتایج، در بندرعباس، کاراترین و بهترین تدبیر غیرفعال از لحاظ زمانی، به ترتیب سایه اندازی و کسب گرمای داخلی است. در اصفهان و شیراز، اکتساب گرما از داخل بنا و سرمایش تبخیری به ترتیب بیشترین کارایی را دارند. در تهران و یزد، ابتدا سرمایش تبخیری و بعد اکتساب گرما از داخل بنا و در تبریز، اکتساب گرما از داخل بنا بیشترین زمان از سال می توانند بکار روند. کاربرد این تدابیر، نیاز به انرژی گرمایشی و سرمایشی فعال در این شهرها را به حداقل می رساند.

به منظور بررسی اثر حذف یارانه گاز طبیعی بر خالص رفاه خانوار های روستایی و شهری در ایران، اثرات رفاهی افزایش قیمت گاز طبیعی بر تغییرات جبرانی و خالص رفاه از دست رفته خانوارها مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور کشش قیمتی و درآمدی تقاضای گاز طبیعی برای دوره 1392-1368، با استفاده از روش خود رگرسیون با وقفه های گسترده (ARDL) برآورد شد. نتایج مطالعه نشان داد که صرفا با پرداخت مبلغی معادل 50 هزار ریال (11 درصد از کل مبلغ یارانه پرداختی فعلی) به هر نفر می توان اثر افزایش قیمت گاز، پس از هدفمندی یارانه ها را جبران کرد.

در این تحقیق ارزیابی فنی، اقتصادی و مالی مدل بهینه دریافت حرارت از نیروگاه هسته ای بخاری دو مداره رآکتور آب تحت فشار (PWR) برای کاربرد در آب شیرین کن حرارتی تقطیری چند مرحله ای (MED) توسعه داده شده است. ارزیابی مدل شبیه ساز این طرح در نرم افزار DE-TOP نشان می دهد که مدل بهینه سیستم بر اساس استخراج بخشی از بخار زیرکش هیتر شماره 3 نیروگاه برای تغذیه آب شیرین کن حرارتی و بازگردش آن با دمای پایین تر به هیتر شماره 2 نیروگاه به عنوان گزینه برتر این یکپارچه سازی می باشد. تحلیل نتایج این مدل در نقطه بهینه یکپارچه سازی نیروگاه هسته ای به ظرفیت MWe1007 با آب شیرین کن با ظرفیت 70 هزار مترمکعب، افزایش راندمان کلی بهره گیری از انرژی حرارتی به میزان 3% و کاهش تولید توان الکتریکی خالص سیکل تولید توان به میزان MWe16 را نشان می هد. هزینه سرمایه گذاری اولیه احداث تاسیسات در حدود 165 میلیون دلار و مطابق نرخ بازده داخلی 30 % مورد انتظار سرمایه-گذار در دوره بهره برداری 15 ساله، قیمت تمام شده هر مترمکعب آب تولیدی برابر 30,375 ریال برآورد می گردد.

بخش صنعت یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی و بزرگ ترین بخش مولد (درکنار بخش کشاورزی) کشور به شمار می رود. مصرف بالای انرژی در تولید محصولات صنعتی پدیده ای است که کشورهای در حال توسعه از جمله ایران با آن رو به رو هستند. به دلیل گستردگی مصرف حامل های انرژی، تغییر قیمت این حامل ها تاثیرات زیادی بر روی تمامی ابعاد و اجزاء اقتصاد خواهد داشت. صنعت نیز یکی از بخش های مهم اقتصادی است که تحت تاثیر تغییر قیمت حامل های انرژی قرار می گیرد. از آنجایی که عمده بخش صنعت در کشور ایران مربوط به کارگاه های صنعتی 50 نفر کارکن و بیشتر می باشد، در مطالعه حاضر تاثیر نوسان قیمت حامل های انرژی بر تقاضای سرمایه و نیروی کار کارگاه های صنعتی طی سال های 1392-1374 مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری توابع تقاضا برآورد شد و توابع عکس العمل آنی و تجزیه واریانس استخراج گردیدند. طبق نتایج مقاله حاضر تاثیر افزایش و کاهش قیمت حامل های انرژی بر تقاضای نیروی کار و سرمایه کارگاه های صنعتی نامتقارن می باشد. همچنین تاثیر افزایش قیمت حامل های انرژی بر تقاضای سرمایه بیشتر از تقاضای نیروی کار است.

بخش دامپروری به عنوان یکی از عوامل اصلی آلودگی زیست محیطی شناخته شده است. این در حالی است که بخش دامپروری به صورت بالقوه قابلیت تولید انرژی از منابع سازگار با محیط زیست را دارا می باشد. بر این اساس، هدف از این مطالعه بررسی امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با بکارگیری سامانه های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر در کشور ایران می باشد. با توجه به این که نهاده های سوخت دیزل و الکتریسیته در این واحدها سهم نسبتا بالایی از کل انرژی مصرفی را به خود اختصاص می دهند، از این رو بخش قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه ای را در بر می گیرند. بررسی ها به منظور تعیین روند آلاینده های متصاعد شده ناشی از مصرف این نهاده ها، در پنج سناریو 1%، 5%، 10%، 50% و 100% استفاده از انرژی بیوگاز در تامین انرژی مورد نیاز واحدهای تولیدی شیر صورت گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با استفاده از انرژی بیوگاز در سناریوهای مختلف به ترتیب معادل 1.86، 4.92، 9.91، 49.90 و 99.57 درصد می باشد. از این رو، بکارگیری سامانه های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر علاوه بر تامین انرژی مورد نیاز می-تواند در کاهش گازهای گلخانه ای موثر واقع شود.

هدف این مطالعه تعیین سهم بهینه صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی می باشد. برای این منظور در چارچوب مدل کینز- رمزی و تحت شرایط عدم اطمینان، یک مدل تعادل عمومی پویا طراحی و کالیبره شده و مسیر بهینه پس انداز، سرمایه گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای دوره 1458-1394 در قالب سناریوهای مختلف بهبود بهره وری استخراج شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد نرخ بهینه سرمایه گذاری بر مبنای قاعده طلایی، معادل 15 درصد، نرخ بهینه پس انداز در صندوق 33 درصد، نرخ بهینه مصرف دولت معادل 52 درصد از درآمد نفتی می باشد و حداکثر میزان منابع ذخیره شده در صندوق طی دوره به 4.83 برابر درآمد اولیه می رسد. نتایج حاصل از بهینه سازی در قالب سناریوهای مختلف نشان می دهد با بهبود بهره وری، ریسک سرمایه گذاری کاهش یافته و نرخ بهینه سرمایه گذاری افزایش می یابد در نتیجه اقتصاد از ظرفیت های مناسبی برای مقابله با شوک های دائمی قیمت نفت برخوردار شده و نیاز به اندوخته سازی منابع در صندوق و همچنین تبعات شوک های دائمی منفی قیمت نفت کاهش می یابد.

افزایش انتشار گاز های گلخانه ای و لزوم اتخاذ سیاست های مناسب جهت کاهش آن و همچنین ضرورت دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر در کشورهای در حال توسعه ، توجه اکثر کشورها را به سمت انرژی های تجدید پذیر سوق داده است. در واقع انرژی های تجدیدپذیر یک راه حل مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار تلقی می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزایش مصرف انرژی تجدید پذیر (RES)، بر تولید ناخالص داخلی (GDP) و انتشار گاز دی اکسیدکربن (CO2) می باشد. بر این اساس با استفاده از داده های سری زمانی ایران (2012-1980) و بر مبنای الگوی خود رگرسیون ساختاری (SVAR) به تحلیل رابطه پویا میان سه متغیر انرژی تجدید پذیر، رشد اقتصادی و انتشار CO2 پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن می باشد که بروز شوکی مثبت در مصرف انرژی تجدیدپذیر، منجر به افزایش رشد اقتصادی و انتشار CO2 می شود، از طرفی تحلیل تجزیه واریانس نیز حاکی از آن است که سهم انرژی تجدید پذیر در توضیح واریانس خطای پیش بینی GDP و CO2 در سطح پایینی قرار دارد. از این رو با توجه به مزیت های انرژی های تجدید پذیر توصیه می شود افزایش سهم این نوع انرژی از کل انرژی تولیدی کشور در افق کار سیاستمداران قرارگیرد.