با بزرگ شدن شرکت ها امکان حضور همه مالکان در شرکت وجود ندارد به همین منظور مالکان اداره شرکت را به مدیران تفویض و مدیران را نمایندگان خود در شرکت کرده اند. آن چه مسلم است بین مدیر و مالک تضادمنافع وجود دارد که این امر یکی از مشکلات نمایندگی است و منجر به هزینه نمایندگی می شود و یکی از راه های کاهش آن بالابردن کیفیت افشای اطلاعات است. از این رو، هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر عوامل اثرگذار بر هزینه نمایندگی از جمله ساختار سرمایه، سازوکارهای حاکمیت شرکتی و مدیریت سود بر کیفیت افشای است. برای بررسی فرضیه های پژوهش 100 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1388 تا 1393 شامل 600 سال شرکت مورد بررسی قرار گرفتند. برای اندازه گیری ساختار سرمایه از نسبت بدهی و هم چنین، برای محاسبه مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش حاکی از آن بودند که ساختار سرمایه، مالکیت مدیریتی و مدیریت سود تاثیر منفی و معناداری بر کیفیت افشا اطلاعات می گذارند. اما، رابطه معناداری بین مالکیت نهادی و کیفیت افشا مشاهده نشد. باتوجه به نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که شرکت ها می توانند برای بالابردن کیفیت افشا که خود یک علامت مثبت برای سرمایه گذاران در بورس است، مدیریت سود و تعداد سهام در دست اعضای هیات مدیره و میزان استفاده از بدهی را کاهش دهند.