مقدمه: HER2/neu پروتوانکوژنی دارای سکانس همولوگ با گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال است و ارزش بررسی بروز آن در رویکرد تشخیصی و درمانی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان مورد بحث می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای میزان بروز HER2/neu در طی فرایند کارسینوژنز کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و مقایسه آن با مخاط طبیعی و دیسپلاستیک بود.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی– تحلیلی، با استفاده از روش رنگ آمیزی ایمونو هیستوشیمی با آنتی بادی منوکلونال Anti HER2/neu، میزان بروز HER2/neu در 18 نمونه کارسینوم سلول سنگفرشی دهان، 18 نمونه دیسپلازی اپی تلیالی و 18 نمونه مخاط طبیعی دهان بررسی شد. درصد و شدت رنگ پذیری غشای سلول های اپی تلیالی با HER2/neu ارزیابی و رتبه بندی گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از 17SPSS و آزمون های x2 و Fischers exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در همه آزمون ها، سطح معنی دار 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در مخاط طبیعی دهان، رنگ پذیری با نشانگر HER2/neu تقریباً غیر قابل تشخیص بود و فقط یک نمونه (6 درصد) رنگ پذیری مثبت (رتبه 2) را نشان داد. رنگ پذیری مثبت (رتبه 2) در دیسپلازی اپی تلیالی دهان در 11 درصد و در کارسینوم سلول سنگفرشی در 17 درصد موارد (همه رتبه 2) مشاهده شد. اختلاف آماری معنی داری در میزان بروز HER2/neu بین مخاط طبیعی و دیسپلازی اپی تلیالی و کارسینوم سلول سنگفرشی وجود نداشت. (p value <0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، به نظر می رسد که پروتئینHER2/neu ، در فرایند کارسینوژنز و بنابراین در درمان کمکی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان، نقش موثر و مهمی ندارد برای افتراق هیستوپاتولوژیک اپی تلیوم طبیعی دهان و دیسپلازی از کارسینوم سلول سنگفرشی موثر نیست.HER2/neu