مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1390 | دوره:16 | شماره:1 (مسلسل 59) |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: بیان ژنهای خودبازسازی Tbx3، Tcl1، Esrrb،Dppa4  در رده های سلولی سرطانی کولون ( Caco2و HT-29)، کبد (HepG2)، پروستات (LN-Cap)، مثانه (HT-1376) و در نمونه های تومور انسانی کولون، مثانه و پروستات مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: سلول هایCaco2 ، HT-29، HT 1376، Ln Cap و HepG2 در فلاسکهای T25 کشت داده شدند. همچنین نمونه های تومور انسانی تحت نظارت مستقیم پزشک متخصص و با توجه به علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی جمع آوری شدند. سپس بیان ژن های خودبازسازی Tbx3، Tcl1،Esrrb ،Dppa4  با استفاده از تکنیک Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) در سلول های مذکور و در نمونه های تومور انسانی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای اطمینان از صحت آزمایش های انجام شده، نمونه های کنترل منفی و بیان ژن کنترل داخلی نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج ارزیابی های RT-PCR نشان داد که در دودمان های سلولی سرطانی و در نمونه های توموری مورد مطالعه، ژن های خود بازسازی Tbx3، Tcl1،Esrrb ،Dppa4  بیان می شوند.نتیجه گیری: سلول های سرطانی کولون، کبد، پروستات و مثانه بیان ژن های Tbx3، Tcl1،Esrrb ،Dppa4  را که از مارکرهای اختصاصی سلول های بنیادی می باشند، بیان می کنند که این مساله نشان می دهد در جمعیت سلول های سرطانی مذکور، تعدادی از سلول ها، ویژگی سلول های بنیادی را دارند و در تکثیر سلول های سرطانی نقش اصلی را بر عهده دارند.

زمینه و هدف: اینگونه به نظر می رسد که تولید مقادیر غیرمعمول انواع سایتوکاین طی عفونت هپاتیت C با پیشرفت بیماری، حضور ویروس در بدن میزبان و ایجاد بیماری مزمن همبستگی دارد. اینترلوکین 12 بعنوان یک هترودایمر که نقش تنظیم پاسخ سیستم ایمنی را دارد، در پیشرفت پاسخ ایمنی به سوی T یاور 1 از اهمیت ویژه برخوردار است. در این مطالعه، به بررسی نقش پلی مورفیسم جایگاه غیرترجمه ای ′3 ژن زیر واحد p40 اینترلوکین 12 در حساسیت افراد به عفونت مزمن هپاتیت C پرداخته شد.روش بررسی: در مجموع 126 بیمار مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C و 136 داوطلب دهنده خون سالم برای پلی مورفیسم جایگاه 1188 ژن زیر واحد p40 اینترلوکین 12 تعیین ژنوتیپ شدند. تعیین ژنوتیپ با تکثیر DNA ژنومی افراد مورد مطالعه بروش PCR و متعاقب آن هضم آنزیمی با روش RFLP انجام گردید. برای تایید نتایج، 10 درصد نمونه ها بروش تعیین توالی مستقیم تعیین ژنوتیپ شدند.یافته ها: از نظر توزیع فراوانی آللی و ژنوتیپی پلی مورفیسم مورد بررسی در ژن اینترلوکین 12، ارتباط معناداری میان دو گروه بیماران هپاتیت C مزمن و افراد شاهد سالم یافت نشد.نتیجه گیری: هیچگونه همبستگی میان پلی مورفیسم ژن زیر واحد P40 پروتئین اینترلوکین 12 و هپاتیت C مزمن مشاهده نشد. نتیجه گیری ما در این مطالعه می تواند از لحاظ بررسی عوامل موثر بر تولید اینترلوکین 12 و اثر متعاقب آن بر حساسیت افراد جمعیت ایرانی نسبت به عفونت مزمن هپاتیت C حایز اهمیت باشد.

زمینه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP) دارای اهمیت ویژه ای در بین عفونت های بیمارستانی است و باعث افزایش مرگ و میر در بیماران مبتلا می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور و وضعیت الگوی مقاومت باکتریایی آن در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان در بیمارستان بعثت سنندج انجام شده است.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی و طی یک دوره زمانی 9 ماهه از مهرماه 1386 لغایت تیر ماه 1387، در مجموع تعداد 149 نمونه از لوله تراشه بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بعثت سنندج پس از سپری شدن 48 ساعت از زمان بستری گرفته شد و به آزمایشگاه بیمارستان ارسال گردید. تشخیص باکتریولوژیک بر اساس روشهای استاندارد بیوشیمیایی EDWARDS & EWINGS و تعیین حساسیت میکروبی بر اساس روش پیشنهادی CLSI صورت گرفت. داده های دموگرافیک با استفاده از یک چک لیست گردآوری و با نرم افزار SPSS و به وسیله فرمول های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP)، 32.2 درصد برآورد گردید به نحوی که از 149 نمونه اخذ شده از لوله تراشه بیماران بستری شده در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان، 48 مورد مثبت بود. میانگین ± انحراف معیار مدت بستری در بیمارستان 10.2±23.4 روز بود. باکتریهای عامل پنومونی جداشده از لوله تراشه مربوط به خانواده آنتروباکتریاسه به ترتیب کلبسیلا، انتروباکتر و اشرشیاکلی بود و گونه های آسینتوباکتر و استافیلوکوک اپیدرمیدیس، پسودوموناس و استاف اورئوس به ترتیب 3، 3، 2 و 1 مورد بودند. بیشترین و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای گرم منفی به ترتیب مربوط به سفالوتین (93.3 درصد) و آمیکاسین (50 درصد) بود.نتیجه گیری: میزان بروز 32.2 درصدی پنومونی وابسته به ونتیلاتور در مطالعه حاضر شایسته توجه جدی است. ایزوله های بالینی در این مطالعه مقاومت بالایی را به آنتی بیوتیک ها به خصوص نسل سوم سفالوسپورین ها نشان دادند. رعایت استانداردهای کنترل عفونت برای پیشگیری از VAP توصیه می شود.

زمینه و هدف: لوسمی یک بیماری بدخیم و پیشرونده است که در آن اختلالات ژنتیکی در سلول های خونساز منجر به تکثیر بی رویه سلول ها می شود. با وجود آنکه تاکنون داروهای متفاوتی برای درمان لوسمی ارایه شده، هیچ یک منجر به درمان کامل بیماری نگردیده است، لذا هنوز هم تلاش برای دست یابی به ترکیبات ضدسرطانی ادامه دارد. اخیرا اثراتی ضدسرطانی از ترکیبی به نام کاربنوکسولو[Carbenoxolon (CBX)] ، در چندین رده سلولی گزارش شده است. در مطالعه حاضر برای اولین بار اثرات ضدسرطانی CBX بر رده سلولی K562 به عنوان مدل لوسمی میلوئید مزمن (CML) مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: رده سلولی K562 پس از کشت، تحت تاثیر CBX در غلظت ها و فواصل زمانی مختلف قرار گرفت. از آزمون دفع رنگ تریپان بلو و آزمون جذب نمک تترازولیوم (MTT) به ترتیب به منظور بررسی مهار رشد و مرگ سلولی در سلول های  K562استفاده شد. برای بررسی نوع مرگ سلولی از میکروسکوپ فلورسنس و آزمون قطعه قطعه شدن DNA استفاده گردید.یافته ها:  CBXسبب مهار رشد سلول های K562 به صورت وابسته به زمان و غلظت می شود. به طوری که میزان مهار رشد نسبت به کنترل در 48 ساعت و در غلظت های 50، 100، 150، 200 و 300 میکرو مولار به ترتیب 11%، 41%، 59%، 79% و 92% می باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون قطعه قطعه شدن DNA و میکروسکوپ فلوروسنت نشان دهنده وقوع مرگ سلولی از نوع آپوپتوزیس می باشد.نتیجه گیری: با توجه به اثرات مهار رشدی و آپوپتوزی CBX بر سلول های K562 لوسمی میلوئید انسانی، این دارو می تواند به عنوان کاندیدای بالقوه برای مطالعات بیشتر در درمان سرطان خون مورد بررسی قرار گیرد.

زمینه و هدف: یکی از عمده ترین آلاینده ای محیط زیست که در پساب صنایع مختلف از جمله نساجی وجود دارند رنگها می باشند که برای انسان و محیط زیست آلودگی ایجاد کرده اند. لذا هدف از این تحقیق، بررسی کارآیی فرآیندهای فتوشیمیایی و سونوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن در حذف رنگزای آبی مستقیم 71 از محیط های آبی در سیستم ناپیوسته بود.روش بررسی: این تحقیق یک نوع مطالعه تجربی - آزمایشگاهی بود، ابتدا طراحی و ساخت راکتور صورت گرفت. سپس pH اپتیمم در شرایط ثابت در سیستم مورد مطالعه تعیین گردید که به ترتیب برابر با 7 و 3 برای فرآیند فتوشیمیایی و سونوشیمیایی بود. سپس با ثابت نگه داشتن pH اپتیمم، تاثیر غلظت اولیه پراکسید هیدروژن، رنگزای آبی مستقیم 71 و زمان تماس، بررسی گردید. آنالیز و تفسیر داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اکسل و ضریب رگرسیون انجام شد.یافته ها: نتایج مشخص ساخت که کارآیی حذف رنگزای آبی مستقیم 71 با افزایش غلظت اولیه رنگزای آبی مستقیم 71، کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش زمان تماس و مقدار اولیه پراکسید هیدروژن، کارآیی حذف افزایش یافت. دیگر یافته ها نشان داد که داده های کینتیکی از معادله درجه یک (Langmuir-Hinshelwood) بهتر پیروی می کند.نتیجه گیری: بطور کلی نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که می توان از فرآیندهای فتوشیمیایی و سونوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن بعنوان یک روش موثر در حذف رنگزای آبی مستقیم 71 از محیط های آبی استفاده نمود. همچنین در مقایسه با دو فرآیند ذکر شده، استفاده از فرآیند فتوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن با توجه به کارایی حذف و همچنین قابل دسترس بودن بعنوان یک روش موثر و سریع جهت حذف رنگ ها از محیط های آبی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: فاکتورهای آزمایشگاهی متعددی جهت تشخیص عفونت پرده های جفتی مورد استفاده قرار گرفته است از این فاکتورها می توان به سرعت رسوب گلبولهای قرمز،CRP و شمارش لوکوسیت ها، اشاره نمود. با این حال نتایج مطالعات در این مورد متفاوت و گاه متضاد بوده است. این مطالعه با هدف تعیین نقش CRP، ESR و شمارش لوکوسیت ها در تشخیص عفونت پرده های جفتی در مادران مراجعه کننده با پارگی زودرس پرده ها انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع مشاهده ای و توصیفی - تحلیلی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه بیمارانی بود که با تشخیص پارگی زودرس پرده ها قبل از هفته 37 حاملگی (Premature PROM) مراجعه داشتند. روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت متوالی (غیرتصادفی) بود و حجم نمونه 70 نفر بود. داده های موردنظر در مورد بیمارانی که وارد مطالعه شده و معیارهای ورود را داشتند و فاقد معیارهای خروج بودند، از طریق مصاحبه با بیماران و همچنین داده های آزمایشگاهی، جمع آوری گردید. داده ها وارد رایانه شده و با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون T مستقل و در صورت نیاز تست های ناپارامتری و برای داده های کیفی آزمون X2، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه جمعا 70 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. هیچکدام از بیماران سابقه فشار خون قبل از هفته 20 حاملگی، فشار خون در حاملگی قبل و سابقه مصرف دارو نداشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی تست CRP در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 16.7%، .776%، 4.5% و89.8 %، در مورد شمارش WBC در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 16.7%، 63.1%، %4 و %89.1 و در مورد ESR در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 66.7%، 50.8%، 11.1% و 94.3% بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر گزارشات قبلی را که استفاده از CRP برای پیشگویی کوریوآمنیونیت بالینی یا بافتی را زیر سوال برده بودند، تایید می کند. از سوی دیگر عدم ارتباط بین مقادیر ESR و شمارش WBC با کوریوآمنیونیت که با برخی مطالعات قبلی تناقض دارد، لزوم انجام مطالعات آتی با حجم نمونه بیشتر و بکارگیری فاکتورهای التهابی متنوع تر را مطرح می نماید.

زمینه و هدف: ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 و 2 عامل ایجاد عفونت سیستم عصبی مرکزی (آنسفالیت) در انسان می باشد. روشهای مولکولی، بهترین روش تشخیص این عامل بیماریزا می باشند. در این مطالعه تکنیک مولکولی جدید LAMP جهت تشخیص هر دو تیپ این ویروس مورد ارزیابی قرار گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، 184 نمونه مایع مغزی - نخاعی (CSF) از بیمارستان مفید تهران تهیه شد. DNA نمونه ها بوسیله کیت DNP سیناژن استخراج شد. یک دسته 6 تایی پرایمر، ویژه ژن DNA پلیمراز ویروس HSV طراحی و تست های حساسیت و ویژگی این تکنیک انجام گردید. محصول واکنش LAMP با افزودن سایبرگرین مورد تایید قرار گرفت. نتایج تکنیک LAMP با نتایج تکنیک PCR بوسیله آزمون مربع کای مقایسه شد.یافته ها: حساسیت تکنیک بهینه شده LAMP تا 5 پارتیکل ویروس و حساسیت تکنیک PCR تا 50 پارتیکل ویروس تعیین گردید. هر دو تکنیک LAMP و PCR در تشخیص تیپ 1 و 2 ویروس HSV، از ویژگی 100% برخوردار بودند. از 184 نمونه CSF، تکنیک 60 LAMP نمونه را مثبت تشخیص داد در حالیکه 45 نمونه با تکنیک PCR، مثبت گزارش شدند. حساسیت تکنیک LAMP،10  برابر بالاتر از تکنیک PCR به دست آمد. مقایسه بین نتایج دو روش با استفاده از آزمون مربع کای نشان داد این دو روش در سطح معنی دار p<0.05 با یکدیگر تفاوت دارند.نتیجه گیری: تشخیص دو تیپ 1و 2 ویروسHSV  موجود در نمونه های CSF، بوسیله تکنیک LAMP از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار است.

زمینه و هدف: درد ناشی از زایمان بسیار شدید است. عدم تسکین درد منجر به افزایش سطح کاتکول آمین ها و اثرات سوء بر مادر و جنین می گردد. از طرفی درد زایمان اکثرا همراه با ترس بوده که خود سبب پیشرفت زایمان می گردد. درمان طبی بعلت عوارض سوء دارو بر جنین و مادر کمتر استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی مقایسه ای تاثیر فشار در نقطه هوکو و سانینجائو بر شدت درد و مدت زایمان در زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان ایران ایرانشهر در سال 88-1387 بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 90 خانم حامله نخست زا در حال زایمان، بیمارستان ایران ایرانشهر انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام و نمونه ها به سه گروه هوکو، سانینجیائو و کنترل تقسیم شدند. روش گردآوری داده ها پرسشنامه بود. ابتدا قبل از هر گونه مداخله شدت درد (ابتدای فاز فعال) با استفاده از مقیاس سنجش درد (VAS) در دیلاتاسیون 4 سانتی متر سرویکس و مجددا بعد از مداخله در دیلاتاسیون 4، 6، 8، و 10 سانت، در سه گروه اندازه گیری شد. طول مراحل زایمان از دیلاتاسیون 4 تا 10 سانت و از 10 سانت تا زایمان نیز اندازه گیری شد. برای انجام مداخله با شروع هر انقباض کمک پژوهشگر در گروه فشار بر نقطه هوکو با انگشتان شست خود بر روی نقطه هوکو در هر دو دست مددجو و در گروه فشار بر نقطه سانینجیائو با انگشتان شست خود روی نقطه سانینجیائو در هر دو پای مددجو فشار وارد نمود. این مداخله طی مدت زمان 20 دقیقه و فقط در حین انقباضات انجام می گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون توکی (HSD) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که ارتباط معنی داری در میانگین شدت درد قبل و بعد از داخله در ذیلاتاسیون 4 سانت و بعد از مداخله در دیلاتاسیون 10 سانت، تفاوت معنی دار نبود. طول مدت فاز فعال زایمان در سه گروه اختلاف معنی داری داشت و در دو گروه فشاری نسبت به گروه کنترل کمتر بود. اما طول مدت مرحله دوم زایمان در گروهها معنی داری نبود.نتیجه گیری: بر طبق نتایج این مطالعه به نظر می رسد طب فشاری بر شدت درد زایمان موثر است و باعث کوتاه شدن فاز فعال لیبر می شود. همچنین طب فشاری ممکن است برای مادرانی که تمایل به استفاده به یک روش غیردارویی و بدون عارضه جانبی دارند، مفید باشد.

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین (MRSA) به یک معظل بزرگ در درمان بیماری ها تبدیل شده اند. این سویه ها با ساکن شدن در بینی به شدت موجب افزایش عفونت های بیمارستانی و مرگ و میر بیماران می شوند. رزماری یک گونه گیاهی است که به طور گسترده در سراسر جهان برای مصارف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه، شناخت خواص ضدمیکروبی اسانس رزماری بر روی سویه های MRSA جدا شده از بیماران و مواد غذایی در شرایط آزمایشگاهی می باشد.روش بررسی: 200 سویه استافیلوکوکوس اورئوس شامل 100 سویه جدا شده از بیماران و 100 سویه جداشده از مواد غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. 28 سویه مقاوم به متی سیلین و سویه های مقاوم نسبت به چند آنتی بیوتیک (MDR) از بین این تعداد جداسازی شد. اثرات ضدمیکروبی اسانس رزماری توسط روشهای انتشار دیسک و رقت سازی در لوله، مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: سویه های MRSA جدا شده به ترتیب 25% و 60% از سویه های غذایی و بالینی بودند. نتایج بررسی اثرات ضدمیکروبی اسانس رزماری بر روی سویه های غذایی و بالینی یکسان بود و قطر هاله عدم رشد آنها در حدود 20 میلی متر مشاهده شد. حداقل غلظت مهارکننده و کشنده رشد به ترتیب 1.40 و 2.81 میلی گرم در میلی لیتر بود.نتیجه گیری: استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها منجر به مقاوم شدن باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک ها شده که لزوم به کارگیری ترکیبات جدید با خواص ضدمیکروبی را نشان می دهد. با توجه به افزایش روزافزون عفونت های MRSA و اثرات ناشی از آنها در بیماران و نتایج اثربخش اسانس رزماری بر روی این سویه ها پیشنهاد می شود تا از این ترکیب به عنوان درمان عفونت های MRSA استفاده شود.

زمینه و هدف: طرح ادغام دانشکده های پزشکی در نظام سلامت در سال 1364 به تصویب رسید. با توجه به اهمیت دیدگاه و نظرات اعضا هیات علمی در خصوص میزان موفقیت این طرح، مطالعه حاضر صورت گرفته است.روش بررسی: بدین منظور پرسشنامه ای مشتمل بر 27 سوال در زمینه های مختلف مورد استفاده قرار گرفت. همچنین سوالات در زمینه های آموزشی، پژوهشی، درمانی، بهداشتی و اجتماعی دسته بندی شدند. پس از تکمیل پرسشنامه میزان امتیاز سوالات تعیین شد. امتیازات اختصاص یافته به حیطه های مختلف بر حسب مشخصات فردی شرکت کنندگان و همچنین بین حیطه های مختلف با استفاده از آزمونهایANOVA ، فریدمن و تی زوجی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: دستیابی به اهداف ادغام از نظر اعضا هیات علمی به میزان 1.70±52.37 درصد (SEM±Mean) حداکثر امتیازات درنظر گرفته شده برای این مطالعه بود. از نظر این اعضا بالاترین میزان امتیاز اختصاص به خدمات و شاخص های بهداشتی (1.21±59.87 درصد) داشته و کمترین امتیاز اختصاص به فعالیت و امکانات پژوهشی و همچنین سطح موفقیت های اجتماعی (1.20±49.19 درصد) طرح ادغام داشته است (P=0.001).نتیجه گیری: از نظر اعضا هیات علمی میزان موفقیت طرح ادغام در تحقق اهداف مربوطه هنوز از سطح مطلوب فاصله دارد. همچنین میزان موفقیت این طرح در زمینه های بهداشتی بیشتر از درمانی و آموزشی، و در زمینه های پژوهشی و اجتماعی (از جمله تغییر بینش فارغ التحصیلان و اعضا هیات علمی بشکل جامعه نگر) بشکل معنی داری کمتر از سایر موارد ارزیابی شده است. به نظر می رسد که این تفاوتها ناشی از نارسایی های سیستم فعلی در دستیابی به برخی از اهداف خود بوده و تکرار مطالعه حاضر در سایر مراکز و همچنین بررسی های تکمیلی در این خصوص پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: صفات شخصیتی از جمله عوامل مهمی است که بر کیفیت روابط زوجین تاثیر می گذارد. مطالعات متعدد نشانگر آن است که رضایتمندی زناشویی بیش از همه از ویژگی های شخصیتی زوجین متاثر است. هدف از پی ریزی این پژوهش تعیین رابطه بین متغیرهای شخصیتی مدل پنج عاملی و رضایت زناشویی بود.روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی همبستگی و نمونه آماری شامل 240 نفر از دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج که به روش نمونه گیری تصادفی - ترکیبی انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس پنج عاملی نئو NEO-FFI و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی MSI و پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری و از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مانند همبستگی و رگرسیون چندمتغیره خطی در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین عامل شخصیتی روان آزرده خویی و رضایتمندی زناشویی رابطه منفی وجود دارد ولی عوامل شخصیتی برون گرایی، وظیفه شناسی، مقبولیت و گشودگی با رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت دارند. در این پژوهش عامل شخصیتی برون گرایی بیشترین سهم را در پیش بینی رضایتمندی زناشویی ایفا می کند.نتیجه گیری: خصوصیات شخصیتی زوجین پیش بینی کننده های معنی داری از رضایت زناشویی است.