مقدمه: ظرفیت سلولهای بنیادی رویانی در تمایز به سلولهای مختلف سازنده بدن و توانایی تجدید خود بطور نامحدود، این سلولها را به یک منبع دهنده و جذاب سلولی جهت انجام مطالعات مربوط به تکوین جنین و استراتژیهای سلول درمانی و ژن درمانی مبدل ساخته است. در پژوهش حاضر دودمان سلولی CCE به سلولهای عصبی تمایز داده شد.مواد و روشها: برای شروع آزمایش سلولهای جدا شده از فلاسکهای کشت به پتری دیشهای سیلیکونیزه منتقل شدند. تحت این شرایط سلولها بطور ناگهانی مجتمع شده و اجسام شبه رویانی را در محیط کشت تشکیل دادند. اجسام شبه رویانی بدست آمده به مدت چهار روز در محیط کشت فاقد رتینوئیک اسید و چهار روز در محیط کشت حاوی اسید رتینوئیک کشت داده شدند. سپس به پتری دیشهای مخصوص کشت سلولهای چسبنده منتقل شده و تحت ارزیابی مورفولوژیک قرار گرفتند. همچنین از رنگ آمیزی کرزیل ویولت و ارزیابی ایمونوسیتوشیمی به کمک آنتی بادیهای نستین و سیناپتوفیزین جهت تایید فنوتیپ سلولهای شبه عصبی حاصله استفاده گردید.یافته ها: نتایج بعمل آمده از این پژوهش نشان داد که چند روز پس ازانتقال اجسام شبه رویانی به فلاسکهای مخصوص کشت سلولهای چسبنده، سلولهای شبه عصبی در حاشیه آنها ظاهر شده و بتدریج مورفولوژی سلولهای عصبی را بیشتر کسب می کنند. این سلولها با اتصال به کف پتری دیشها رشد کرده و با گذشت زمان بر تراکم آنها افزوده می گردد. مشاهده اجسام نیسل در رنگ آمیزی کرزیل ویولت و مثبت بودن نتیجه واکنشهای ایمونوسیتوشیمی ماهیت عصبی سلولهای تمایز یافته را تائید کرد.نتیجه گیری: آنچه از این پژوهش می توان نتیجه گرفت این است که اجسام شبه رویانی که در پتری دیشهای سیلیکونیزه از دودمان سلولی CCE تهیه می شود قادر است تحت تاثیر اسید رتینوئیک به سلولهای عصبی تمایز پیدا کند. همچنین سلولهای CCE دودمان سلولی مناسبی جهت شبیه سازی مراحل مختلف تکوین عصبی جنین به صورت آزمایشگاهی می باشند.