مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1398 | دوره:24 | شماره:6 (مسلسل 104) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف عوامل شایع تغییر رنگ دندان شامل تروما، داروها، نقایص تکاملی، پوسیدگی و سن است که به منظور اصلاح این تغییر رنگ ها در دندان های درمان ریشه شده، درمان سفید کردن داخلی توصیه می شود. هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت گلاس آینومر اصلاح شده با رزین و OrthoMTA به عنوان سد داخل کانال در سفید کردن داخلی دندان های غیر زنده است. روش بررسی در این مطالعه آزمایشگاهی، 36 دندان پره مولر مندیبل کشیده شده انتخاب شدند و بعد از درمان ریشه به طور تصادفی به 2 گروه آزمایشی (n= 16) و دو گروه کنترل (n=2) تقسیم شدند. 2 ماده OrthoMTA و RMGI به طول mm2 به عنوان سد داخل کانال در گروه های آزمایشی قرار داده شد و سپس مخلوط سدیم پربورات و 30% هیدروژن پراکسید به عنوان ماده بلچینگ داخلی به کار رفت و هر 3 روز یک بار تعویض شد. ریزنشت مواد بلیچینگ با روش pH diffusion توسط meter pH دیجیتالی اندازه گیری شد و داده ها توسط تست های آماری T independence و آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها گروه کنترل منفی مقادیر pH برابر با سالین فیزیولوژیک داشت و گروه کنترل مثبت به طور معنی داری pH بالاتری از سایر گروه ها داشت. pH گروه های OrthoMTA و RMGI در حالت بیس لاین، روز اول، ششم و نهم تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند در حالی که ریزنشت OrthoMTA در روز سوم به طور معناداری کمتر بود (0/05

زمینه و هدف توزیع عادلانه تخت های بیمارستانی تاثیر بسزایی بر دسترسی به خدمات سلامت و سلامتی مردم جامعه دارد. این پژوهش با هدف سنجش عدالت در توزیع جغرافیایی تخت های بیمارستانی ایران انجام شده است. روش بررسی برای انجام این پژوهش توصیفی و مقطعی از داده های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مرکز آمار ایران استفاده شد. جامعه مورد مطالعه شامل تمام بیمارستان های ایران در سال 1395 است. میزان عدالت در توزیع تخت های بیمارستانی کشور با استفاده از منحنی لورنز و ضریب جینی تعیین و محاسبه شد. از نرم افزار اکسل برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها جمعیت کشور در سال 1395 برابر با 79, 926, 270 نفر بود. تعداد 930 بیمارستان با 118, 894 تخت فعال در این سال در کشور وجود داشت (تعداد 1/2 بیمارستان به ازای هر صد هزار نفر جمعیت و 1/5 تخت بیمارستانی به ازای هر هزار نفر جمعیت). بیشترین تعداد تخت بیمارستانی به ازای هزار نفر جمعیت مربوط به استان های یزد، سمنان و تهران بوده است. حدود 17 درصد بیمارستان ها و 22 درصد تخت های بیمارستانی کشور در استان تهران بود. ضریب جینی توزیع تخت های بیمارستانی در استان های کشور برابر با 0/107 بوده است. تخت های بیمارستانی در استان های البرز و یزد به صورت عادلانه و در استان های خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان و چهارمحال و بختیاری تا حدودی ناعادلانه توزیع شده است. نتیجه گیری توزیع تخت های بیمارستانی در استان های ایران نسبتا عادلانه بوده است. با این وجود، تخت های بیمارستانی بیشتر در مراکز استان ها متمرکز شده و در شهرستان های استان ها به صورت عادلانه توزیع نشدند. سیاست گذاران و مدیران ارشد نظام سلامت باید اقداماتی برای بهبود عدالت در دسترسی مردم جامعه به تخت های بیمارستانی بکار گیرند.

زمینه و هدف متوتروکسات، به طور عمده در درمان بیماری هایی نظیر آرتریت روماتوئید مورد استفاده قرار می گیرد، اما پتانسیل سمیت کبدی آن همواره یک نگرانی مهم در مصرف این دارو بوده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان فیبروز کبدی با استفاده از روش الاستوگرافی گذرا و ارتباط آن با دوز تجمیعی و مدت مصرف دارو در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید تحت درمان با متوترکسات انجام شده است. روش بررسی در این مطالعه که به صورت توصیفی-تحلیلی (مقطعی) طراحی شده بود، بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که بیش از 6 ماه تحت درمان متوتروکسات بودند، وارد مطالعه شدند. فیبروز کبدی با اندازه گیری سفتی کبد توسط روش الاستوگرافی گذرا (دستگاه فیبرواسکن) تعیین شد. بیماران بر اساس اندازه گیری سفتی کبد به دو گروه با و بدون فیبروز کبدی تقسیم و پارامترهای دموگرافیک، بالینی و بیوشیمیایی بین آن ها مقایسه گردید. ارتباط دوز تجمیعی و مدت زمان درمان با متوتروکسات با فیبروز کبدی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها بیماران شامل 51 نفر با میانگین سنی 9/95 ± 52/53 سال بودند. 44 نفر (86/3٪ ) از آن ها زن بود. دوز تجمیعی متوتروکسات در 45 بیمار (88/2%) کمتر از 4000 میلی گرم، 6 بیمار (11/8%) بیشتر از 4000 میلی گرم و میانگین مدت زمان مصرف دارو (40/94) ± 54/14 ماه محاسبه گردید. میانه سفتی کبد در آن ها (5/50-3/60)4/07 کیلوپاسکال بود. وجود فیبروز کبد در 11 بیمار (21/6%) مشاهده شد. ارتباط معنی داری بین وجود فیبروز کبدی با دوز تجمیعی (0/21=p) و مدت زمان مصرف متوتروکسات (0/30 =p) وجود نداشت. تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که با افزایش سطح سرمیALT شانس بروز فیبروز کبدی در بیماران بیشتر می شود (OR = 1. 07; 95% CI: 1. 01 to 1. 13; p = 0. 01 ). نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد فیبروز قابل توجه و شدید کبدی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید تحت درمان با متوتروکسات شایع نیست. افزایش مدت زمان مصرف و دوز تجمیعی متوتروکسات تاثیری در بروز فیبروز کبدی ندارد. با افزایش سطح ALT سرم در بیماران آرتریت روماتوئید، میزان سفتی کبد افزایش و شانس فیبروز کبدی بیشتر می شود.

زمینه و هدف بیماری آلزایمر شایع ترین عامل زوال عقلی در افراد مسن است؛ و یک بیماری پیش رونده و برگشت ناپذیر مغزی است. گیرنده سرتیلین در نقل و انتقالات سلولی پروتئین پیش ساز آمیلوئید بتا درگیر است و نیز نقش مهمی در تولید پپتید آمیلوئید بتا در آلزایمر دارد. هدف این پژوهش مطالعه ی همراهی پلی مورفیسم rs2282649 و rs12285364 با بیماری آلزایمر در جمعیت آذری شمال غرب ایران بود. روش بررسی افراد مورد مطالعه در این پروژه؛ مورد-شاهدی در دو گروه شامل 100 نفر بیمار و 83 نفر سالم به عنوان کنترل وارد شدند جهت تعیین ژنوتیپ ها از تکنیک (PCR-RFLP) استفاده شد. یافته ها در اسنیپ rs2282649 فراوانی ژنوتیپ CC در گروه بیمار 36٪ و در گروه شاهد 38/55٪ با 0/70= Pبوده و فراوانی ژنوتیپ TT در گروه بیمار 12٪ و در بین گروه شاهد 7/23٪ بود (0/25 =P). فراوانی ژنوتیپ CT در گروه بیمار 52٪ و در گروه شاهد 54/22٪ بود (0/75 =P) و همچنین در rs12285364 فراوانی ژنوتیپ CC در گروه بیمار 93٪ و در گروه شاهد 90/36٪ با 0/5= P بوده و فراوانی ژنوتیپTT در گروه بیمار و در بین گروه شاهد صفر درصد بود و فراوانی ژنوتیپCT در گروه بیمار 7٪ و در گروه شاهد 9/46٪ (0/49 =P) بود. نتیجه گیری با توجه به اینکه هر دو گروه در فراوانی ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری را نشان ندادند. مشاهده گردید؛ که این پلی مور فیسم ها با بیماری آلزایمر در جمعیت شمال غرب ایران ارتباطی ندارند.

زمینه و هدف عفونت توسط سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به دارو، مشکلات درمانی مهمی ایجاد می کند. مطالعه حاضر برای بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی و شیوع ژن های مقاومت ضد میکروبی در سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. روش بررسی در این مطالعه توصیفی، 61 ایزوله سودوموناس آئروژینوزای بالینی در سنندج بین فروردین تا شهریورماه 1396 جمع آوری شد. ایزوله ها توسط روش انتشار از دیسک برای تعیین حساسیت به 8 آنتی بیوتیک و توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تعیین حضور ژن بتالاکتاماز وسیع الطیف blaCTX-M و عوامل پلاسمیدی مقاومت به کینولون qnrA، qnrB و qnrS بررسی شدند. ما همچنین اثر مقاومت به کینولون ها بر مقاومت متقاطع به سایر آنتی بیوتیک ها را ارزیابی کردیم. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده کردیم. یافته ها مروپنم بالاترین میزان حساسیت را نشان داد (88/5%) که توسط پیپراسیلین (85/2%)، سفتازیدیم و آمیکاسین (هرکدام، 80/3%)، ایمی پنم (77%)، سفپیم (73/8%)، سیپروفلوکساسین (49/2%) و جنتامیسین (39/3%) دنبال شد. از 61 ایزوله، 32/8% مقاومت به چند دارو را نشان دادند. ایزوله های مقاوم به سیپروفلوکساسین، مقاومت متقاطع به جنتامیسین (93/5%)، سفپیم (45/2%)، سفتازیدیم و ایمی پنم (هر کدام، 38/7%)، آمیکاسین (35/5%)، پیپراسیلین (29%) و مروپنم (22/6%) داشتند. qnrS را در 3 ایزوله (4/9%) شناسایی کردیم. blaCTX-M، qnrB و qnrA شناسایی نشدند. نتیجه گیری نتایج ما پیشنهاد می کند که سیپروفلوکساسین ممکن است مقابل سودوموناس آئروژینوزا موثر نباشد. مطابق دانش ما، این اولین گزارش حضور qnr در سودوموناس آئروژینوزا از کردستان است که نیاز به نظارت مستمر برای جلوگیری از انتقال qnr را توصیه می کند.

زمینه و هدف تغییرات ژنتیکی و موتاسیون ژن های موثر در اسپرماتوژنز از جمله عواملی هستند که می تواند ناشی از عوامل محیطی، مادرزادی و غیره باشد. با توجه به استفاده وسیع دیازینون در مزارع و با توجه به جستجویی که ما انجام دادیم تاکنون اثرات دیازینون بر بیان ژن CatSper1 که از ژن های کلیدی در باروری مرد است بررسی نشده است. لذا هدف از تحقیق حاضر تعیین اثرات دوزهای مختلف دیازینون بر بیان ژن CatSper1، تحرک اسپرم و ضخامت توبول های اسپرم ساز در موش نر بالغ بود. روش بررسی در یک مطالعه تجربی، 24 سر موش نر نژاد Balb/c بالغ به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل تزریقی دریافت نکرد. گروه شم حلال دیازینون را دریافت کرد. گروه دیازینون 1 دوز mg/kg. 7/5 دیازینون و گروه دیازینون 2 دوز mg/kg 30 دیازینون را به صورت داخل صفاقی به مدت 2 هفته و روزانه یک بار دریافت کردند. پس از 35 روز، بررسی مولکولی، هیستولوژیکی و تحرک اسپرم انجام شد. یافته ها تحرک اسپرم در گروه دیازینون1 (0/001 =p) و دیازینون2 (0/001 =p) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. میزان بیان ژن در گروه دیازینون 1 و گروه دیازینون2 (0/002P =) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. بررسی هیستولوژیکی نیز نشان داد که تیمار با دیازینون باعث کاهش در ضخامت اپی تلیوم ژرمینال، ایجاد واکوئل ها و دژنراسیون می شوند. ضخامت اپی تلیوم در گروه دیازینون1 (0/003 =p) و گروه دیازینون2 (0/006 =p) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. نتیجه گیری دیازینون با کاهش تحرک اسپرم و ضخامت اپیتلیوم ژرمینال بر باروری اثر می گذارد. به علاوه بیان ژنCatSper1 ژنی کلیدی در باروری مرد را کاهش می دهد.

زمینه و هدف هیپوکمپ ناحیه ای از مغز است که نقش مهمی در فعالیت های یادگیری ازجمله ترجیح مکان شرطی شده دارد. این ناحیه به طور گسترده ای به عنوان هدف مطالعات اثرات تقویت کننده داروها و مواد مخدر مورداستفاده قرار می گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر گیرنده های GABAB موجود در ناحیه CA1 هیپوکمپ بر کسب تحمل به مورفین در موش های صحرایی بود. روش بررسی در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی (Rats) ماده نژاد ویستار به 17 گروه 7 تایی تقسیم شدند. مقادیر مختلف مورفین (mg/kg 10 و7/5، 5، 2/5، 0/5) به صورت زیرجلدی برای تعیین دوز موثر مورفین استفاده شدند. به منظور القای تحمل به مورفین، دوز mg/kg 12/5، 3 روز قبل از القاء ترجیح مکان شرطی شده به حیوانات تزریق شد. سپس، باکلوفن به عنوان محرک (آگونیست) گیرنده های GABAB؛ همچنین، CGP35348 به عنوان مهارکننده این گیرنده ها (آنتاگونیست)، به درون ناحیه CA1 هیپوکمپ تزریق شدند. یافته ها دوز mg/kg 5 از مورفین با سطح معنی داری 0/001

زمینه و هدف امروزه بحران آب یکی از موانع اصلی برای توسعه اقتصادی-اجتماعی و امنیت غذایی در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه نواحی خشک و نیمه خشک از جمله ایران است. در چنین شرایطی، استفاده مجدد از فاضلاب برای کشاورزی یک گزینه مهم برای تامین آب است؛ اما فاضلاب تصفیه شده ممکن است حاوی انواع میکرو ارگانیسم های بیماری زای تهدید کننده سلامتی انسان باشد. در مطالعه حاضر به صورت میدانی، تاثیر آبیاری با فاضلاب تصفیه شده بر روی کیفیت میکروبی خاک و محصولات (ذرت و برگ ذرت) در مقایسه با آبیاری با آب شیر، از طریق یک سیستم غرقابی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی کلیفرم کل و مدفوعی و اشرشیاکلی به عنوان باکتری های شاخص در پساب تصفیه شده، خاک های آبیاری شده و ذرت برداشت شده پایش شدند. با استفاده از ترکیب روش های کشت و مولکولی، ردیابی سالمونلا و شیگلا در نمونه ها انجام شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 در سطح معناداری 5 درصد انجام شد. آزمون من-ویتنی(Man-Whitney) جهت ارزیابی اختلاف پارامترهای میکروبی در پلات های آبیاری شده با دو نوع آب مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها میانگین غلظت اشرشیاکلی در پساب Log MPN/100 ml) 3/5 (مطابق مقدار پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای آبیاری محصولات تند رشد (105 ≥ اشرشیاکلی در هر 100 میلی لیتر) بود. اگرچه کیفیت میکروبی خاک تحت تاثیر آبیاری با پساب قرار گرفت (p < 0. 05)؛ اما غلظت های نسبتا پایینی از اشرشیاکلی در نمونه های خاک یافت شد. اشرشیاکلی در هیچ کدام از نمونه های ذرت یافت نشد. نمونه های برگ ذرت برداشت شده از یکی از پلات های آبیاری شده با پساب، آلوده به اشرشیاکلی بودند. هیچ کدام از نمونه های پساب، خاک و محصول آلوده به باکتری های پاتوژن نبودند. نتیجه گیری بر اساس پارامترهای آنالیز شده، پساب تصفیه شده ثانویه می تواند به عنوان یک منبع جایگزین جهت آبیاری ذرت مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف هدف مطالعه تعیین تاثیر پروتکل تمرینی گیت به عقب بر گشتاور اداکشنی و ایمپالس راه رفتن در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. روش بررسی تحقیق از نوع نیمه تجربی و با یک طرح پیش آزمون-پس آزمون در دو گروه کنترل (سالم و بیمار) و یک گروه تجربی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزمودنی ها 21 نفر مرد سالم و 42 نفر مرد بیمار مبتلا به استئوآرتریت داخلی زانو بودند که بر اساس شاخص کلگرن-لورنس و شاخص بصری درد به 2 گروه تجربی و کنترل بیمار تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته پروتکل تمرینی گیت به عقب را انجام دادند. متغیرهای وابسته تحقیق عبارت اند از: حداکثر گشتاور اداکشنی اولیه زانو، حداکثر گشتاور اداکشنی ثانویه زانو، گشتاور اداکشنی، ایمپالس گشتاور اداکشنی زانو و پارامترهای نرمالایز شده هریک از این مولفه ها. اطلاعات کینماتیکی و کینتیکی راه رفتن به جلو با استفاده از دو صفحه نیروی kistler و 4 دوربین پرسرعت Vicon ثبت و توسط نرم افزارهایVicon Nexus 1. 8. 5، Polygon 4. 1. 2 تحلیل گردیدند. پس از جمع آوری داده ها از آزمون های آماری t همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه جهت بررسی اختلاف ها استفاده گردید (0/05>p). یافته ها اختلاف معنی داری قبل و بعد از تمرین بین حداکثر گشتاور اداکشنی اولیه و ثانویه بیماران مبتلا به استئوآرتریت با افراد سالم مشاهده نشد (0/05>P). ولی اختلاف معنی داری قبل از تمرین بین ایمپالس گشتاور اداکشنی زانو بیماران مبتلا به استئوآرتریت با افراد سالم وجود داشت و تفاوت میانگین ها حاکی از مقدار بالاتر این مولفه در افراد مبتلا به استئوآرتریت است (0/014=P و 0/004=P). در مورد اثر تمرین بر ایمپالس گشتاور اداکشنی زانو نرمالایز شده نتایج حاکی از کاهش میانگین گروه تجربی بعد از تمرین در مقایسه با افراد سالم داشت (0/067=P). نتیجه گیری ایمپالس گشتاور اداکشنی زانو می توانند یکی از شاخص های پیشگویی کننده با حساسیت بالا به منظور برآورد شدت استئوآرتریت تلقی شود. پروتکل گیت به عقب باعث کاهش ایمپالس گشتاور اداکشنی زانو در گروه تجربی گردیده است.

زمینه و هدف پوکی استخوان از رایج ترین بیماری های استخوانی است که به دلیل عدم تعادل فعالیت سلول های استئوبلاست و استئوکلاست ایجاد می گردد. استئو پروتگرین (OPG) با اتصال به گیرنده فعال فاکتور هسته ای کاپا بتا لیگاند (RANKL) سبب مهار سلول های استئو کلاست می گردد. تعادل در نسبت OPG/RANKL نقش مهمی در بازسازی استخوان دارد. در مطالعه حاضر، تاثیر مومیایی بر میزان تکثیر سلولی، بیان OPG و RANKL در سلول های شبه استئوبلاست MG63 در مقایسه با داروهای شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی در این مطالعه تجربی، تاثیر غلظت های 100، 200 و 300 μ g/ml عصاره مومیایی بر تکثیر سلولی، بیان OPG و RANKL در سلول های MG63 در گروه های آزمایش، کنترل مثبت و منفی بررسی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده روش آماری ANOVA انجام شد. یافته ها افزایش معنی داری در تکثیر سلول ها بعد از مواجهه با دوز های 100 و 200 μ g/ml مومیایی مشاهده شد. دوز 200 μ g/ml سبب کاهش معنی دار بیان RANKL و افزایش معنی دار بیان OPG و نسبت OPG/RANKL در مقایسه با گروه کنترل منفی گردید. دوز 100 μ g/ml مومیایی اگر چه همانند دوز 200 μ g/ml عمل نمود؛ اما میزان تاثیر بر هیچ کدام از متغیرها معنی دار نبود. دوز 300 μ g/ml نیز تاثیر معکوس غیر معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری غلظت 200 μ g/ml مومیایی تاثیر قابل توجهی بر بیان دو عامل مهم بازسازی استخوان دارد، لذا به نظر می رسد افرادی که در معرض پوکی استخوان قرار دارند می توانند از این ماده به عنوان جایگزین داروهای شیمیایی استفاده نمایند.

زمینه و هدف کیفیت مراقبت در نظام سلامت از موضوعات بسیار مهم و یکی از شاخص های مهم در اعتبار بخشی به شمار می رود. هدف این مطالعه؛ مقایسه تاثیر مدل تقسیم کار پرایمری و کیس متود بر کیفیت مراقبت عمومی و حرفه ای بیمار بود. روش بررسی این مطالعه یک مطالعه تجربی-تصادفی دوگروهی بود، که با مشارکت 44 پرستار و 59 بیمار در 4 بخش C. C. U. انجام پذیرفت. مداخله شامل برگزاری 3 کارگاه 2 ساعته برای همه پرستاران و سپس اجرای این دو روش، برای بیماران تحت مراقبت هر پرستار بود. بعد از مداخله و هنگام ترخیص قطعی بیماران، کیفیت مراقبت از دیدگاه بیماران با استفاده از پرسشنامه Quality Care Patient Scale، سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد بعد از مداخله، میانگین کیفیت مراقبت بعد عمومی در گروه پرایمری (1/9± 14/2) و در گروه کیس متود (2/8± 11) بود و کیفیت مراقبت بعد حرفه ای در گروه پرایمری (2/2± 18/2) و در گروه کیس متود (3/5± 14/2) بود که نتایج در هر دو بعد نشان داد کیفیت مراقبت عمومی و حرفه ای در گروه پرایمری به طور معنی داری بالاتر از روش کیس متود است (0/05

زمینه و هدف یکی از بیماری های شایع دوران نوزادی ایکتر و یا زردی است که در موارد شدید مهم ترین اقدام درمانی استفاده از فوتوتراپی است. عوارض شناخته شده فوتوتراپی در درمان زردی نوزادان کاهش کلسیم سرم است و علت این پدیده هنوز به درستی مشخص نشده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فوتوتراپی در افزایش دفع ادراری کلسیم و پاسخ به این سوال است که آیا فوتوتراپی می تواند با افزایش دفع ادراری کلسیم به عنوان یک ریسک فاکتور در بروز سنگ ادراری دخیل باشد؟ روش بررسی در این مطالعه که به صورت قبل و بعد اجرا گردیده است، 77 نوزاد با سن کمتر از 2 هفته با وزن نرمال که به علت زردی غیر فیزیولوژیک بستری شده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند این نوزادان فاقد بیماری زمینه ای سیستمیک بوده و تحت درمان با آنتی بیوتیک-سرم تراپی و تعویض خون قرار نگرفته بودند. نمونه ادرار در بدو بستری و 48 ساعته بعد از فوتوتراپی از نوزادان اخذ و Ca, Cr ادرار راندوم اندازه گیری شد. سپس نسبت Ca/Cr محاسبه گردید. در نهایت داده های به دست آمده وارد نرم افزارSPSS نسخه 19 شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها میانگین نسبت Ca/Cr قبل از فوتوتراپی 0/38 (0/03± ) و میانگین Ca/Cr بعد از فوتوتراپی 0/674 (0/26± ) محاسبه شد و بین میانگین نسبت Ca/Cr ادرار در نوزادان مبتلا به زردی قبل و بعد از فوتوتراپی ارتباط معنی داری وجود داشت. (0/001 P< ) و در 4/49% درصد نوزادان هیپر کسی اوری (Ca/Cr بیش تراز 0/8) مشاهده گردید. نتیجه گیری با توجه به یافته های فوق که نشانگر افزایش دفع ادراری کلسیم هنگام فوتوتراپی است و نقش شناخته شده کلسیم ادراری در بروز سنگ ادراری، فوتوتراپی می تواند به عنوان یک ریسک فاکتور در بروز هیپوکلسیوری و نیز سنگ ادراری مطرح شود.