ارمغان دانش
سال:1389 | دوره:15 | شماره:1 (پی در پی 57) |تعداد مقالات:12

مقدمه و هدف: از زمان های گذشته استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری ها مورد توجه می باشد و پژوهش های بسیاری اهمیت گیاهان مختلف را در پیشگیری و درمان بیماری ها نشان داده است. کلپوره گیاهی از تیره نعنا است که تقریبا به مدت 2000 سال به عنوان گیاه دارویی در بسیاری از مناطق جهان از جمله ایران استفاده می شود. با توجه به مطالعه های ضد و نقیضی که در مورد تاثیرهای کلپوره بر قندخون ، لیپیدهای خون و کبد وجود دارد، هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی کلپوره بر پارامترهای بیوشیمیایی و هماتولوژیکی موش های صحرایی هپاتوکسیک بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام گرفت، از 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 300 ـ250 گرم استفاده شد. این حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه هشت تایی تقسیم بندی شدند؛ گروه های 1 ،2 و 3 به ترتیب روغن زیتون، محلول تتراکلرید کربن (1 میلی لیتر در کیلوگرم وزن) و عصاره هیدروالکلی کلپوره را دریافت کردند. گروه چهارم (درمان) عصاره هیدروالکلی کلپوره و تتراکلرید کربن را دریافت نمودند. پس از پایان 8 روز از موش ها خون گیری به عمل آمد و پارامترهای بیوشیمیایی و هماتولوژی اندازه گیری شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در گروه دریافت کننده عصاره کلپوره میانگین غلظت گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید به طور معنی داری نسبت به سایر گروه ها افزایش یافت(به ترتیب P<0.01 و P<0.0001 استفاده هم زمان عصاره گیاهی و تتراکلرید کربن موجب افزایش معنی دار غلظت آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز نسبت به سایر گروه ها شده است (p<0.0001) میانگین تعداد گلبول های سفید و پلاکت ها در گروه های دریافت کننده تتراکلریدکربن، عصاره و درمان نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری یافت (به ترتیب p=0.0001 و p=0.009).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که مصرف عصاره کلپوره باعث آسیب شدید کبدی نمی شود، ولی به علت افزایش گلوکز، تری گلیسرید و کلسترول خون لازم است مصرف آن با احتیاط صورت پذیرد.

مقدمه و هدف: مواد موثر سنبل الطیب در صنایع داروسازی استفاده فراوانی دارند و به عنوان آرام‎بخش، ضدتشنج، خواب‎آور و نیز برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می‎گیرند. با توجه به وجود گزارش هایی مبنی بر اثرات آرام بخشی و ضدافسردگی گیاه سنبل الطیب هدف از این مطالعه تاثیر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب بر تعداد و اندازه نورون های هسته رافه ماگنوس موش صحرایی بالغ بود.مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. از 40 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار با وزن 250ـ170 گرم استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شامل؛ یک گروه کنترل و سه گروه آزمایش تقسیم شدند. به موش های گروه آزمایش روزانه عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب با دوزهای 300، 400 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن و به گروه کنترل آب مقطر داده شد. بعد از یک ماه برای بررسی بافت شناسی، حیوانات از طریق تزریق داخل قلبی پرفیوژ شده و پس از آمادش بافتی مقاطع 10 میکرومتری از ناحیه هسته رافه ماگنوس تهیه گردید. مقاطع با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید و تغییرات هیسیتولوژیک ایجاد شده در نورون های این هسته با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و ال اس دی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین تعداد نورون های هسته رافه ماگنوس موش صحرایی در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد. مقایسه میانگین قطر بزرگ و کوچک نورون ها تفاوت معنی داری در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل نشان داد (p<0.001). هسته نورون ها در گروه های آزمایش روشن تر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب بر تعداد نورون های هسته رافه ماگنوس تاثیر ندارد، اما بر اندازه نورون های این هسته موثر می باشد که بیان کننده افزایش فعالیت این نورون ها و در نتیجه افزایش ترشح سروتونین می باشد.

مقدمه و هدف: اگرچه از آنتی بیوتیک ها به عنوان درمان مرسوم در بیماری ها استفاده می شود، اما این درمان ها با مشکلات زیادی از جمله؛ عوارض جانبی ناخواسته و مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها همراه می باشد. گیاهان مریم گلی و نعناع فلفلی از جمله گیاهانی هستند که به سهولت در بسیاری از مناطق ایران یافت می شوند. با توجه به دارا بودن اثرات ضدمیکروبی این گیاهان، در این مطالعه فعالیت های آنتی اکسیدانی و رادیکال زدایی اسانس های این گیاهان مورد سنجش قرار گرفته و تاثیر ضدمیکروبی آنها ارزیابی شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1388 در دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام گرفت. اسانس گیاهان مریم گلی و نعناع فلفلی با روش تقطیر با بخار آب استخراج و ترکیب های آنها با دستگاه های گاز کروماتوگرافی و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی شناسایی شدند. میکروارگانیسم های مورد پژوهش اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا انتریتیدیس و لیستریا مونوسیتوژنز بودند. فعالیت های آنتی اکسیدانی و رادیکال زدایی اسانس ها مورد سنجش قرار گرفته و تاثیر ضدمیکروبی آنها ارزیابی شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در اسانس های مریم گلی و نعناع فلفلی به ترتیب 28 و 37 ترکیب شناسایی شدند. میکروارگانیسم های لیستریا مونوسیتوژنز، اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس ارئوس و سالمونلا انتریتیدیس به ترتیب نسبت به اسانس ها حساسیت نشان دادند. تاثیر ضدمیکروبی برگ نعناع فلفلی قوی تر از مریم گلی بود. همچنین اندازه قطر هاله عدم رشد ارتباط چندانی با سینتیک میکرب کشی آن نداشت.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر تاثیر مناسب اسانس های مریم گلی و نعناع فلفلی بر 4 میکروارگانیسم می باشد و می توان به ساخت داروی مناسب برای از بین بردن این میکروارگانیسم ها با منشا گیاهی و با عوارض بسیار کمتر دارویی امیدوار بود.

مقدمه و هدف : یکی از عوارض نادر اعمال جراحی باقی ماندن جسم خارجی در حفرات بدن می باشد که منجر به مشکلاتی برای بیمار؛ پزشک و بیمارستان می شود. گوسیپیبوما یک عارضه نادر جراحی است که شامل یک توده یا ضایعه سیستیک مانند ناشی از باقی ماندن گاز جراحی در بدن بیمار می باشد. باقی ماندن جسم خارجی منجر به ایجاد توده، فیستول، آبسه و انسداد بعد از عمل جراحی شده و از طریق بررسی های رادیولوژیک تشخیص داده می شود. در تمام بیمارانی که از درد، توده قابل لمس و یا عفونت بعد از عمل شاکی هستند باقی ماندن جسم خارجی باید در لیست تشخیص های افتراقی قرار گیرد. در این مقاله یک بیمار با دو عدد گاز و لنگاز باقی مانده در شکم با تظاهر سیستیک معرفی می شود.معرفی بیمار: بیمار خانمی 32 ساله بود که در سال 1388 به بیمارستان شهید بهشتی یاسوج مراجعه نمود و تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفت. بیمار مذبور در سال 1387 تحت عمل سزارین قرار گرفته بود و بعد از عمل از درد شکم، بی اشتهایی و کاهش وزن شکایت داشت. در مراجعات به پزشکان متخصص بررسی های انجام شده شامل؛ آزمایش های مختلف، سونوگرافی، سی تی اسکن و اندوسکوپی بوده است که یافته های سونوگرافی و سی تی اسکن دال بر وجود دو عدد کیست با جدار کلسیفیه در طرفین شکم بود. بیمار با تشخیص کیست هیداتید به جراح معرفی می شود. یافته های حین عمل توده کیستیک با چسبندگی به احشا در سمت راست و توده کولون نزولی در سمت چپ بود. یافته پاتولوژی وجود گاز درتوده سمت راست و لنگاز در داخل روده در سمت چپ بوده است.نتیجه گیری: در بیماران بعد از عمل جراحی که با درد شکم و یا توده شکمی مراجعه می کنند، باقی ماندن جسم خارجی باید در لیست تشخیص های افتراقی قرار گیرد.

مقدمه و هدف: زودرس ترین و مهم ترین اثرات توکسیک سرب بر روی ارگان های مختلف بدن به صورت اختلالات عصبی و روانی می باشد. مشاهدات زیادی در مطالعه های کلینیکی نشان می دهد که مغز نسبت به اثرات مضر سرب بیشتر است. تماس با سطوح پایین سرب در دوران تکامل مغزی عصبی بر روی عملکرد سیستم اعصاب مرکزی اثر گذاشته و سبب ایجاد تغییراتی در عملکرد سیستم عصبی و اختلال در تکامل نورون ها می گردد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات سرب بر روی یادگیری و حافظه موش های صحرایی نر طی دوران پس از شیرخوارگی و بلوغ بود.مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1387 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند انجام شد. آزمایش یادگیری و حافظه به روش آموزش اجتنابی فعال، بر روی 8 گروه 9 تایی موش صحرایی نر از نژاد NMRI با وزن 220±30 گرم شامل؛ 6 گروه آزمایش (3 گروه موش هایی که در دوران پس از شیرخوارگی یعنی سه هفته پس از تولد قرار داشتند و 3 گروه موش هایی که دوران بلوغ را سپری می کردند و همگی در معرض استات سرب با دوز های 0.5، 0.1 و 0.2 درصد قرار گرفتند) و 2 گروه به عنوان شاهد گروه موش های دوران پس از شیرخوارگی و گروه موش های بالغ انجام شد. تعداد شوک های دریافتی به وسیله حیوان معیاری از کاهش یادگیری و حافظه در نظر گرفته شد. هر 6 گروه تیمار به مدت 45 روز در معرض سرب قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه موش های دوران پس از شیرخوار گی غلظت 0.05 درصد استات سرب بر روی سرعت یادگیری و حافظه اثر معنی داری نداشت. غلظت 0.1 درصد سرب سرعت یادگیری را به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05) و حافظه در این دوز کاهش داشت، ولی اختلاف معنی داری را با گروه شاهد در دوران پس از شیرخوارگی نشان نداد. غلظت 2/0 درصد بر روی سرعت یادگیری و حافظه اثر داشت و اختلاف معنی داری را با گروه شاهد در دوران پس از شیرخوارگی نشان داد (p<0.05). در موش های بالغ غلظت 05/0 درصد استات سرب اگرچه باعث کاهش سرعت یادگیری و حافظه شد، ولی اختلاف معنی داری را نشان نداد. غلظت 1/0 درصد سرب حافظه را به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05) و سرعت یادگیری در این دوز کاهش داشت، ولی اختلاف معنی داری را با گروه شاهد بالغ نشان نداد. غلظت 2/0 درصد بر روی سرعت یادگیری اثر معنی داری نداشت اما بر روی حافظه اثر داشته و اختلاف معنی داری را با گروه شاهد بالغ نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: از آنجا که تغییرات در یادگیری و حافظه یک پیامد عادی تماس سموم می باشد این امکان وجود دارد که یک جایگاه هدف مهم برای سموم عصبی هیپوکامپ باشد و سرب بر روی نوروژنز و مورفولوژی نورون های هیپوکامپ اثر بگذارد.

مقدمه و هدف: یکی از مسایل مهمی که هنوز ذهن و خاطر زنان باردار را مشغول می سازد، مساله درد زایمان است و علت اصلی ترس مادران از زایمان و رو آوردن آنها به انجام عمل سزارین می باشد. هدف از این بررسی، تعیین تاثیر رایحه اسطوخودوس بر شدت درک درد و سرانجام زایمان در زنان نخست زا بود.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده است که در سال 1386 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. 160 نفر از زنان باردار نخست زای بالاتر از 36 هفته حاملگی، با دیلاتاسیون 4ـ3 سانتی متر به روش آسان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون دستمال حاوی 1/0 سی سی اسانس اسطوخودوس مخلوط با 1 سی سی آب مقطر و گروه کنترل دستمال حاوی 2 سی سی آب مقطر را در حالی که نزدیک بینی به لباسشان وصل شده بود، استشمام کردند و میزان شدت درک درد قبل، 30 و60 دقیقه بعد از مداخله با استفاده از مقیاس سنجش دیداری درد در دو گروه اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تست تی تجزیه و تحلیل شـدند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین افزایش شدت درک درد در 30 و 60 دقیقه بعد از مداخله در گروه آزمون به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (p<0.05)، هم چنین میانگین شدت درک درد در قبل از مداخله با 30 و 60 دقیقه بعد از مداخله افزایش معنی داری نداشت، در حالی که در گروه شاهد شدت درک درد افزایش معنی داری داشت (p<0.05). رایحه بر طول مرحله اول و دوم زایمان، نوع زایمان وآپگار نوزادی تاثیری نداشت.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که رایحه اسطوخودوس مانع از افزایش شدت درک درد در زنان نخست زا می شود.

مقدمه و هدف: نتایج حاصل از برخی مطالعه های آزمایشگاهی جدید نشان داده است که نیتریک اکساید احتمالا نقش مهمی در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمال به سلول های استخوانی در محیط کشت دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یک مهار کننده تولید نیتریک اکساید به نام ان ـ نیترو ـ ال آرژنین متیل استر با مقادیر مختلف بر تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان موش صحرایی به سلول های استخوانی در محیط آزمایشگاه بود.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. سلول های بنیادی مغز استخوان موش های صحرایی در شرایط کاملا استریل جدا شده و در محیط کشت مناسب کشت داده شدند. پس از پاساژ سوم، سلول های فوق برای تمایز به استخوان تحت تاثیر فاکتورهای تمایزی قرارگرفتند. در برخی از پلیت ها در زمان تمایز، ال نایم با غلظت های (250، 125 و 500 میکرو مولار) به محیط تمایزی اضافه شد تا تاثیر آن بر تمایز سلول ها مورد بررسی قرار گیرد. در حین تمایز محیط تمایزی هر 3 روز یک بار تعویض شد و عمل تمایز تا 28 روز ادامه یافت. پس از پایان دوره تمایز، به منظور بررسی وقوع تمایز استخوانی، از روش رنگ آمیزی آلیزارین رد برای ماتریکس معدنی شده، استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که در حضور ال نایم تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان موش صحرایی به سلول های استخوانی مختل شده و از میزان تولید ماتریکس معدنی شده به طور معنی داری در یک روند وابسته به دز کاسته می شود (p<0.001).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مهار تولید نیتریک اکساید با استفاده از ال نایم موجب اختلال در تمایز به استخوان سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان موش صحرایی در یک روند وابسته به دز در آزمایشگاه می شود.

مقدمه و هدف: مقاومت به انسولین و هیپرانسولینمی به طور شایع در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک وجود دارد. تقریبا40 درصد از خواهران سالم زنان مبتلا دارای فنوتیپ هایپرآندورژنمیا بوده و دارای اختلالات نیز می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تحمل غیرطبیعی گلوکز و مقاومت به انسولین و بروز دیابت در خانواده زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.مواد و روش ها: ایــن مطالعـــه یک پژوهش مورد ـ شــاهدی است که در سال 1387 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. با روش نمونه گیری تصادفی ساده مبتنی بر هدف از افراد خانواده مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک تعداد 107 نفر به عنوان گروه مورد و 107 نفر فرد سالم از خانواده های غیرمبتلا به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. شاخص توده بدنی و شاخص دور کمر به باسن افراد در هر دو گروه اندازه گیری شد. سپس نمونه خون جهت بررسی سطح سرمی انسولین، قندخون و تستوسترون گرفته شد. در ادامه شرکت کنندگان 75 گرم گلوکز محلول مصرف نموده و 2 ساعت بعد مجددا سطح سرمی قندخون آنها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین مقاومت به انسولین بر حسب نمایه HOMA، QUICKI  و انسولین ناشتا با چاقی و چاقی مرکزی در گروه های مورد مطالعه ار تباط معنی داری وجود داشت (p<0.05). در دو گروه مورد و شاهد ارتباط معنی داری بین چاقی مرکزی و عدم تحمل به گلوکز مشاهده شد (p<0.05). ارتباط معنی داری بین چاقی و دیابت تیپ 2 در دو گروه مورد و شاهد وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: خانواده افرادمبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک یک گروه پرخطر را تشکیل می دهند که باید مقاومت به انسولین در آنها شناسایی شود تا به موقع از بروز و پیشرفت آن جلوگیری گردد.

مقدمه و هدف: بیماری دیابت به علت عدم کنترل مناسب قندخون، سبب ایجاد عوارض وخیمی در انسان می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تحریک الکتریکی عضله بر کنترل قندخون در افراد دیابتی نوع دوم بود.مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی است که در بهار سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. در این مطالعه 49 بیمار حضور داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه مورد (28 نفر) و شاهد (21 نفر) تقسیم شدند. در افراد گروه مورد توصیه های ورزشی و تغذیه ای به همراه تحریک الکتریکی عضله اعمال شد و به افراد گروه شاهد فقط توصیه های ورزشی و تغذیه ای داده شد. آزمایش های قندخون ناشتا و تست تحمل گلوکز قبل از شروع مطالعه و بعد از اتمام شش هفته از اعمال جریان الکتریکی به عمل آمد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSSو آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: متوسط قندخون ناشتا در بیماران گروه مورد قبل از انجام تحریک الکتریکی 156 میلی گرم بر دسی لیتر و 6 هفته بعد 123 میلی گرم بر دسی لیتر و در گروه شاهد به ترتیب 158 و 154 میلی گرم بر دسی لیتر به دست آمد که اختلاف معنی داری را نشان می دهد (P<0.05). از طرفی متوسط تست تحمل گلوکز در گروه مورد قبل از تحریک 193 میلی گرم بر دسی لیتر و بعد از 6 هفته 150 میلی گرم بر دسی لیتر و در گروه شاهد به ترتیب 204 و 201 میلی گرم بر دسی لیتر به دست آمد که در این مورد نیز اختلاف معنی دار می باشد (p<0.05).نتیجه گیری: به کار بردن تحریک الکتریکی عضله می تواند به عنوان روش کمکی در پایین آوردن قندخون در افراد دیابتی نوع دوم کاربرد داشته باشد.

مقدمه و هدف: التیام زخم روندی ترمیمی است که متعاقب آسیب پوست و بافت نرم رخ می دهد. به دنبال آسیب، پاسخی التهابی رخ می دهد و سلول های زیر پوست تولید کلاژن را افزایش می دهند. پس از آن بافت اپیتلیال بازسازی می شود. ژل رویال یکی از محصولات زنبورعسل می باشد که گزارش های زیادی در مورد فعالیت های دارویی آن در حیوانات آزمایشگاهی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ژل رویال در بهبود زخم ناشی از برش استریل در موش بالب سی بود.مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1387 در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. تعداد60 سر موش بالب سی جنس ماده با سن 8 هفته انتخاب و به طور تصادفی به 6 گروه مساوی تقسیم شدند. جهت آماده سازی موش ها برای ایجاد زخم، آنها را با اتر بیهوش نموده، سپس موی پشت آنها تراشیده شد و با الکل ضد عفونی گردید، سپس برشی به طول 10 میلی متر و با ضخامت کامل پوست ایجاد شد. در گروه 1 یا کنترل منفی منحصرا سرم فیزیولوژی روی زخم مالیده شد. در گروه دوم یا کنترل مثبت، پماد نیتروفورازون به صورت روزانه، در گروه سوم 200 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال روزانه، گروه چهارم 200 میلی گرم بر کیلوگرم یک روز در میان، گروه پنجم300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال روزانه و گروه ششم 300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال یک روز در میان بر روی زخم مالیده شد. طول زخم ها با کولیس ورنیه به صورت یک روز در میان تا بهبود کامل زخم ها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار  SPSSو آزمون آماری کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بین گروه های 1 و 2 با دیگر گروه ها تفاوت معنی داری از نظر طول زخم وجود داشت (p<0.05). ژل رویال موجب بهبود زخم به طور واضحی در گروه های 3 و 5 نسبت به گروه کنترل مثبت و منفی شد، اما تفاوت معنی داری بین دو دوز200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده روزانه ژل رویال اثر بیشتری روی بهبود زخم نسبت به پماد نیتروفورازون و استفاده یک روز در میان ژل رویال داشت.