بزرگی زلزله در توضیح واقعیت لرزه خیزی جهانو مطالعه کمیتهای دینامیکی چشمه های لرزه ای نقش ویژه ای را بازی می کند.در اکثر مطالعات زلزله شناسی از داده های بزرگی به عنوان یک راهنما برای اندازه زمینلرزه استفاده می شود و خطای موجود در تخمین بزرگی به هر عللی مستقیما روی نتایج مطالعاتی که در آن از داده های بزرگی استفاده می شود تاثیر دارد. در این مقاله کارایی فرمولها و مقادیر تصحیحی B(Δ, h)مختلف بررسی می شود.کاربرد های فرمول MsR-P و مقادیر تصحیحی جدید فاصله – عمق (نرمال شده با ممان لرزه ای) در تعیین بزرگی زلزله های منتشر شده توسط ISC در طول سالهای 1978-1993 نشان می دهد که مقادیر برآورد شده برای Ms وmb در مقایسه با برآورد های انجام شده با استفاده از فرمول پراگ و مقادیر تصحیحی گوتنبرگ - ریشتر که مورد استفاده مراکز بزرگ جهانی است، مستقل از فاصله بوده و بدون خطای دستگاهی هستند. مقایسه انحراف ها معیار های Ms برآورده شده با استفاده از فرمول های MsPrague ,MsR-P نشان می دهد که انحراف معیار Ms برآورده شده با فرمول MsR-P بطور پیوسته کمتر از انحراف معیار برآورد های محاسبه شده با فرمول پراگ (MsPrague) است. همچنین انحراف معیارهای mb برآورده شده با استفاده از مقادیر تصحیحی جدید نسبت به انحراف معیارهای mb برآورد شده با استفاده از مقادیر تصحیحی گوتنبرگ- ریشتر کمتر است. استفاده از Ms وmb تعیین شده با استفاده از فرمول MsR-P و مقادیر تصحیحی جدید باعث کاهش تداخل در نمودار Ms بر حسب mb شده و کارایی این نمودار را در تفکیک انفجارات هسته ای زیر زمینی از زلزله را افزایش می دهد. این مطالعه نشان می دهد که برای کاهش خطا در تعیین بزرگی،فرمول مورد استفاده برای محاسبه بزرگی امواج سطحی (Ms) و مقادیر تصحیحی B(Δ, h) مورد استفاده برای محاسبه بزرگی امواج درونی (mb) توسط مراکز بزرگ مثل ISC وNEIC نیاز به بازنگری دارند.