مجله فیزیک زمین و فضا
سال:1394 | دوره:41 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

در سال های اخیر، استفاده از ریزلرزه (میکروترمور) ها در تحقیقات اثر ساختگاه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نبود شناخت درست از ماهیت میدان موج ریزلرزه ها ممکن است منجر به تفسیرهای نادرستی از اثر ساختگاه شود. به این علت بررسی میدان این موج ها دارای اهمیت است. در تحقیق حاضر، با استفاده از روش تک ایستگاهی به بررسی ماهیت ریزلرزه ها در جنوب شهر تهران پرداخته شده است. ابتدا، رفتار جنبش ذره در میدان موج ریزلرزه ها در دو ایستگاه ثبت ریزلرزه ها در جنوب شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. سپس، نمودارهای طیف دامنه و منحنی های H/V با منحنی های بیضی واری (Ellipticity) حاصل از مدل سازی موج ری لی مقایسه شده اند. بررسی ریزلرزه ها در جنوب شهر تهران نشان می دهد که مد اصلی موج ری لی منطبق بر بسامد تشدید ساختگاه است.

دامنه امواج لرزه ای به دو علت غیرکشسان بودن زمین و گسترش هندسی با افزایش فاصله کاهش می یابد. در چند دهه گذشته تعیین روابط کاهندگی برای یک ناحیه، به منظور اجرای بررسی های تحلیل خطر زلزله، همواره مورد توجه بوده است. در این تحقیق به منظور برآورد رابطه کاهندگی در پهنه زاگرس، حدود 998 زلزله رویداده با حدود 10000 نگاشت در این ناحیه با بزرگی بین 2 تا 7 طی سال های 2006 تا 2013 که با دستگاه های شبکه لرزه نگاری رقمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی ثبت شده بود، بررسی شد. برای برآورد روابط کاهندگی سرعت و شتاب، علاوه بر دادهای سرعت، داده های شتاب نیز از مشتق داده های سرعت برآورد شد. بعد از پردازش های اولیه شامل حذف تصحیح خط مبنا، میانگین و تصحیح دستگاهی، پردازش سیگنال در حوضه بسامد برای پنجره زمانی موج برشی صورت گرفت. در مرحله بعد، نقاط تغییر ضریب گسترش هندسی که ناشی از بازتاب های حاصل از وجود ناپیوستگی های سخت کره است از الگوریتمی موسوم به الگوریتم Robust Lowess به دست آمد که با رعایت فرض Hinged Trilinear، نقاط تغییر این ضریب ها برای هر دو دسته داده پیش گفته، 200KM و 110KM، در نظر گرفته شد. در نهایت با به کارگیری الگوریتم بهینه سازی غیر خطی بدون قید مقادیر پارامترهای مجهول برای این ناحیه محاسبه شد، به طوری که ضریب های گسترش هندسی برای داده های سرعت در b1=-0.5, b2=0.29, b3=-0.35 و برای داده های شتاب در b1=-0.5, b2=0.21, b3=-0.24 لحاظ شد. در نهایت از روی ضریب c (f)، فاکتور (Q (c برای هر دو دسته، در بسامد های مورد نظر به دست آمده و میانگین تابع کیفیت موج عرضی و مقدار خطای آن برای این دو دسته به صورت Q=(81±1.2)f(1.25±0.02) به دست آمد.

تضعیف امواج لرزه ای یکی از خواص مهم ساختار زمین بشمار می رود. برای محاسبه تضعیف از ضریب کیفیت لرزه ای استفاده می شود که از پارامترهای مهم علم زلزله شناسی است. همچنین برای برآورد واقع بینانه خطر زمین لرزه ها و شبیه سازی حرکات نیرومند زمین و از طرفی بررسی ساختار زمین برآورد پارامتر جذب امواج لرزه ای نقشی اساسی و اجتناب ناپذیر دارد. با توجه به لرزه خیز بودن همه نقاط کشور ایران، برآورد پارامترهای مرتبط با زمین لرزه در نواحی گوناگون آن ضروری است. در این بررسی ضریب کیفیت امواج کدا را در گستره شمال شرق ایران و با استفاده از روش تک پراکنش به عقب (اکی، 1980) برآورد کرده ایم. مقادیر بزرگ تر نشان دهنده همگنی بیشتر در لایه های کم عمق زمین است و لذا در بررسی های تحلیل خطر می توان از این نتایج بهره برد. برای این کار از نگاشت های ثبت شده در شبکه مرکز لرزه نگاری کشوریدر ناحیه موردنظر با مختصات طولی 54 تا 61 و عرضی 32 تا 38 درجه استفاده شده است. همچنین در این بررسی نشان داده شد که امواج کدا عمق نفوذ بیش از200 کیلومتر دارند لذا از داده های با رومرکز زیر 200 کیلومتر استفاده شد. برای همه داده ها نسبت سیگنال به نوفه 2.5 اعمال شد تا شکل موج های مناسب به کار گرفته شود و داده های خراب در محاسبات لحاظ نشود. بررسی امواج کدا در دو حالت جانبی و عمقی بررسی شد و درنهایت نتایج با منطقه ای دیگر از ایران مورد مقایسه قرار گرفت. برای بررسی تغییرات جانبی پس از اعمال فیلتر میان گذر بر نگاشت های لرزه ای در 7 باند بسامدی، درنهایت میانگین مقادیر ضریب کیفیت و وابستگی بسامدی در منطقه به صورت زیر حاصل شد: Qc= 120* f1.01.همچنین برای ارزیابی تغییرات عمقی ضریب کیفیت در منطقه، از 18 پنجره زمانی کدا از 5 تا 90 ثانیه و با گام 5 ثانیه استفاده شد که مقادیر کم Q0 در پنجره های ابتدایی کدا، نشانگر ناهمگنی شدید در لایه های کم عمق زمین است. همان طور که ملاحظه می شود، مقادیر مربوط به ایستگاه های مستقر در زون ایران مرکزی نسبت به ایستگاه های موجود در زون کپه داغ دارای مقادیر ضریب کیفیت بیشتر و درنتیجه تضعیف کمتر هستند که این امر با توجه به خصوصیات این دو زون منطقی به نظر می رسد. در ادامه با استفاده از روش پولی، حداکثر عمق پراکنش در منطقه به دست آمد. همچنین با مقایسه نتایج بین منطقه موردنظر و زون سندج –سیرجان مشاهده شد که ضریب کیفیت در منطقه مورد بررسی بزرگ تر از زون سنندج سیرجان است که این امر با توجه به ساختار زمین شناسی این دو منطقه نتیجه ای منطقی به نظر می رسد.

بررسی گسل های فعال به منظور شناخت زلزله ها و بهبود امکان پیش بینی آنها موضوع مورد توجه محققان علوم زمین است. امکان اندازه گیری موقعیت نقاط روی سطح زمین و امکان برآورد تغییرشکل سطحی زمین از مشاهدات ژئودتیکی با دقت زیاد، مرجع مناسبی برای بررسی پدیده های گوناگون ژئودینامیکی فراهم کرده است. استفاده از اندازه گیری های ژئودتیکی در بازه های زمانی بین لرزه ای و پس لرزه ای وسیله ای مهم برای برآورد میزان جمع شدگی تنش در گسل ها و خصوصیات پوسته زمین است. از طرفی مشاهدات ژئودتیکی فقط جابه جایی سطحی زمین را اندازه گیری می کنند و بنابراین برآورد مستقیمی از خصوصیات فیزیکی منطقه به دست نمی دهند. به منظور استخراج مقادیر این پارامترها، با در نظر گرفتن فرضیاتی در مورد رفتار و خصوصیات پوسته زمین در منطقه اطراف گسل، می توان از میدان جابه جایی به دست آمده از مشاهدات ژئودتیک به منزله مساله مقدار مرزی مدل های کشسان و کشسان وابسته به زمان بهره جست و با حل معکوس این معادله ها به پارامترهای ژئوفیزیکی و زمین شناسی منطقه دست یافت. در این تحقیق، رفتار بین لرزه ای گسل شمال تهران با حل معکوس معادله های اکادا به روش گداختگی شبیه سازی شده در چارچوب بایزین و با به کار گیری میدان جابه جایی بین لرزه ای سطحی زمین به دست آمده از مشاهدات ترازیابی دقیق برآورد می شود. نتایج نشان دهنده بالا آمدگی فرادیواره و پایین آمدن فرودیواره این گسل است. نرخ لغزش قسمت شرقی گسل 1.9±0.2 mm/yr و نرخ لغزش قسمت غربی گسل 5.7±0.04 mm/yr طی سال های 1384-1376 برآورد می شود.

بررسی حرکات آتشفشان و تغییر شکل سطحی حاصل از آن، امری ضروری می باشد. مدل های آتشفشانی در بررسی تغییر شکل پوسته، دید باارزشی نسبت به ویژگی های آتشفشان ها و رفتارشان در طول زمان فراهم می کنند. یکی از مدل های تحلیلی میدان جابه جایی ژئودتیکی آتشفشان، مدل موگی است. این مدل، مخزن ماگمای آتشفشان با هندسه کروی را به منزله منبع تغییر شکل فرض می کند. مدل سازی میدان جابه جایی با استفاده از مدل های تحلیلی موجود مستلزم مشخص کردن پارامترهای رئولوژی و زمین شناسی مخزن آتشفشان است. به عبارتی، با در نظر گرفتن فرضیاتی در مورد خصوصیات پوسته زمین در منطقه موردنظر، می توان از میدان جابه جایی حاصل از مشاهدات ژئودتیک درحکم مساله مقدار مرزی مدل های تحلیلی استفاده کرد و با حل معکوس این معادله ها به پارامترهای مخزن دست یافت. در این تحقیق پس از استخراج پارامترهای مدل با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مدل سازی میدان جابه جایی ناشی از آتشفشان با مدل تحلیلی موگی صورت گرفت. در ادامه پس از مدل سازی میدان جابه جایی، تحلیل حساسیت میدان جابه جایی نسبت به پارامترهای ورودی مدل عملی شد. در این تحلیل میدان جابه جایی به تغییرات کمیت های مختصاتی مرکز منبع بیشترین حساسیت را نشان داد. اما تغییرات کمیت اختلاف حجم منبع، تاثیر قابل توجهی بر میدان جابه جایی ایجاد نکرد. یکی از نتایجی که این تحلیل به دست می دهد این است که مدل در تعیین پارامترهای موقعیت منبع قوی تری است ولی برای تعیین پارامتر تغییر حجم منبع ضعیف عمل می کند. به منظور استخراج پارامترهای موقعیت منبع، می توان با تغییر این پارامترها و عکس العمل خروجی مدل و مقایسه آن با مشاهدات به مقدار بهینه آنها دست یافت.

روش رادار نفوذی زمین (GPR) روشی غیرمخرب برای موقعیت یابی اشیاء مدفون یا مرز بین سطوح است. با استفاده از این روش می توان اهداف فلزی و غیرفلزی را در یک زمینه غیررسانا یا نسبتا رسانا شناسایی کرد. این روش در بسیاری از فعالیت های مهندسی به خصوص ژئوتکنیک، بررسی خاک، زمین شناسی، شناسایی حفره ها، یافتن موقعیت کانال های مدفون و لوله ها، تحقیقات باستان شناسی، بررسی منابع آب های زیرزمینی کم عمق و آلودگی های زیرسطحی، کاربردهای گسترده ای دارد. برای یافتن اشیاء مدفون در اعماق کم، پرکاربردترین روش، رادار نفوذی زمین (GPR) است. در این روش ارسال و بازتاب امواج الکترومغناطیسی از یک سامانه فرستنده-گیرنده با عمق اکتشافی نسبتا کم (تا چند ده متر) و قدرت تفکیک تا چند سانتی متر، ثبت می شود. رادار گرام های حاصل از GPR، برای اشیاء مدفون با مقطع استوانه ای شکل عمدتا به صورت شبه هذلولی اند. تفسیر رادار گرامهای حاصل توسط افراد متخصص نیاز به وقت و زمان زیادی دارد و اغلب دقت لازم را ندارد. در تحقیق حاضر از یک الگوریتم ژنتیک بهینه شده برای شناسایی اجسام هذلولی شکل در تصاویر GPR استفاده می شود. از ادغام ریاضی و نقطه ای برای بهبود قابلیت جستجوی محلی الگوریتم ژنتیک استفاده شد و سپس کارآیی الگوریتم برای تعیین پارامترهای هذلولی با دو مجموعه داده مصنوعی شبیه سازی شده با استفاده از نرم افزار GprMax و داده های برداشت صحرایی ارزیابی شد. با استفاده از پارامترهای هذلولی، مشخصات و موقعیت جسم مدفون شناسایی شد. نتایج حاصل نشان می دهد که متوسط خطای برآورد پارامترهای هندسی عمق و شعاع ناهمگنی های استوانه ای شکل برای لوله فاضلاب فلزی به ترتیب معادل 6 و 7 درصد است.

نوار همگرایی درون حاره ای (ITCZ) در فصل های گوناگون سال دارای جابه جایی نصف النهاری است که موجب جابه جایی نوار پرارتفاع جنب حاره (STH) می شود. هدف از این پژوهش تعیین موقعیت مرز شمالی نوار STH عبوری از روی ایران در مقیاس ماهانه در دوره 2010-1948 است. داده های ماهانه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال از بازکاوی NCEP برای نه نصف النهار ایران به فاصله 2.5o استخراج شد. با مشاهده پشت سر هم تعداد 756 نقشه هواشناسی، پربند ارتفاعی 5840 ژئوپتانسیل متر درحکم مرز شمالی نوار STH انتخاب شد و سپس سری زمانی ماهانه موقعیت آن به کمک برنامه نویسی در محیط گرادز (GrADS) صورت گرفت. نتایج نشان داد که به طور میانگین کمترین عرض جغرافیایی موقعیت نوار STH در ماه ژانویه در مدار N°18 و بیشترین آن در ماه اوت در مدار 39on مشاهده می شود؛ به طوری که جابه جایی آن روی نصف النهارهای عبوری از روی ایران به 21 درجه می رسد. میانگین های اقلیمی STH در دوره 2010-1981 نسبت به دوره 1980-1951 حدود 2.8on به سمت شمال به تقریب در همه ماه های سال جابه جا شده اند. لذا آزمون مان-کندل در مقیاس ماهانه و سالانه صورت گرفت و نشان داد که روند افزایشی معنی دار در سطح 0.01 با میانگین تقریب شیب 0.07 در دوره مورد بررسی وجود دارد که این بیانگر سیگنال تغییرات اقلیمی گردش جوی در ایران است.

از آنجا که نتایج شبیه سازی میدان الکتریکی درون ابر به مقدار زیادی به روابط مورد استفاده در پارامترسازی انتقال بار الکتریکی حساس است، در این پژوهش سه مجموعه روابط پارامتری پیشنهاد شده تاکاهاشی در 1978 و 1984 (TAK)، جایاراتنه و همکاران در 1983، گاردینر و همکاران در 1985 و زیگلر و همکاران در 1991 (JGZ) و سندرز و همکاران در 1991 (SAN) کدنویسی و در مدل یک بعدی ابر قائم پیاده سازی شد.نتایج حاصل از بررسی متوسط بار الکتریکی شبیه سازی شده با کاربست هر سه مجموعه روابط پارامتری نشان داد که الگوی دوقطبی بار شبیه سازی شده برای TAK و JGZ به صورت دوقطبی مثبت و برای SAN به صورت دوقطبی منفی است. همچنین میدان الکتریکی حاصل از اجرای طرحواره TAK بین دقیقه های 25 تا 56، برای طرحواره JGZ بین دقیقه های 19 تا 34 و برای طرحواره SAN بین دقیقه های 27 تا 57 شکل گرفته است. مقایسه زمان و ارتفاع های وقوع بیشینه میدان الکتریکی مثبت و منفی شبیه سازی شده روشن ساخت که برای مجموعه روابط پارامتری TAK و SAN این مقادیر نزدیک به هم است، درحالی که برای JGZ سه دقیقه اختلاف زمانی و 12.5 کیلومتر اختلاف ارتفاع مشاهده شد. در ادامه با مقایسه بین شدت میدان الکتریکی شبیه سازی شده و میدان الکتریکی آستانه، مشخص شد که از بین سه مجموعه روابط پارامتری، TAK بیشترین و JGZ کمترین رویداد آذرخش را شبیه سازی کرده است.

تحلیل اکتشافی داده های فضایی روشی برای بررسی الگوهای فضایی تصادفی و غیرتصادفی توزیع متغیرهای فضایی است و خودهمبستگی فضایی از کاربردی ترین و مهم ترین ابزارهای تحلیلی برای پژوهش در مورد داده های فضایی است. هدف از این پژوهش، تبیین فضایی الگوی های دما، بارش و رطوبت نواحی مرکزی ایران با استفاده از خودهمبستگی فضایی مدل های موران سراسری و موضعی است. برای این منظور از داده های 72 ایستگاه هواشناسی (همدیدی و اقلیم شناسی) در دوره آماری 1390-1350 استفاده شده است. از روش های درون یابی کریجینگ معمولی، ساده و عام با مدل های دایره ای،گاوسی، کروی و نمایی برای درون یابی داده ها استفاده شده و با معیارهای خطا شامل ریشه دوم مربعات خطا و مقدار استاندار شده آن، میانگین قدرمطلق خطا، میانگین انحرافات خطا و میانگین توان دوم خطا، به ارزیابی صحت و دقت آنها پرداخته شده است. نتایج صحت سنجی اشکار ساخت که روش درون یابی کریجینگ معمولی بامدل نیم پراش نگارگاوسی (دارای آستانه) به بهترین شکل الگوی توزیع فضایی بارش و روش کریجینگ عام بانیم پراش نگارنمایی (فاقد آستانه) الگوی توزیع فضایی دما و رطوبت را در نواحی مرکزی ایران تبیین می کنند. به منظورتبیین الگو های فضایی حاکم بر دما، بارش و رطوبت از آماره های سراسری و موضعی موران درحکم رویکردهای تحلیل اکتشافی داده های فضایی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل اکتشافی داده های فضایی دما، بارش و رطوبت در ایران مرکزی نشان داد که الگوی دما، بارش و رطوبت براساس موران سراسری الگوی خوشه بالا است. در این میان، رطوبت نسبت به سایر متغیرها خوشه بالاتری دارد. نتایج حاصل از موران موضعی نیز نشان داد که الگوهای دما، بارش و رطوبت در گستره بزرگی از نواحی مرکزی ایران از الگوی تصادفی تبعیت می کنند؛ با وجود این، الگوی دما توزیع پراکندگی بیشتری داشته است.

روش های خمش (bending) و پرتابی (shooting) دو روش متداول برای حل مساله مقدار مرزی در ردیابی پرتوان هستند. در ردیابی به روش خمش فرض اولیه برای مسیر پرتو، یعنی خطی که چشمه و گیرنده را به هم متصل می کند، تا دستیابی به مسیری با کمترین زمان سیر، به طور تکراری خمیده می شود. میزان و جهت خمیدگی مسیر پرتو در هر تکرار به شیوه های گوناگون تعیین می شود. در این مقاله ضمن معرفی روشی بر مبنای تبلور شبیه سازی شده (simulated annealing) برای ردیابی پرتوی با کمترین زمان سیر طبق اصل فرما، توانمندی آن با اعمال روی مدل های فرضی نشان داده می شود، و نتایج با روش آشفتگی سه نقطه مورد مقایسه قرار می گیرد. با مقایسه نتایج مشاهده می شود که روش معرفی شده زمان سیر، کمینه کلی (global minima) را بدون توجه به مسیر اولیه انتخابی یا نحوه تغییرات سرعت به دست می آورد. به عبارتی بین هر جفت چشمه و گیرنده فقط آن پرتوی را می یابد که زمان سیر آن کمینه کلی باشد. الگوریتم تبلور شبیه سازی شده ضعف دیگر الگوریتم های ردیابی پرتو را که در یک کمینه موضعی گیر می افتند، ندارد. همچنین نشان داده می شود که روش معرفی شده با محدود کردن نقطه سوم از مسیر انتشار روی فصل مشترک، می تواند مسیر پرتو با کمینه موضعی (local minima) مربوط به اموج بازتابی را نیز تعیین کند.

هدف از این پژوهش، برآورد ضریب کیفیت با استفاده از فاز ال جی کدا برای نیمه شمالی ایران محصور به عرض جغرافیایی 40o-32o درجه شمالی و طول جغرافیایی 62o-44o درجه شرقی است و از نظر تقسیم بندی ایالت های لرزه زمین ساختی شامل ایالت لرزه زمین ساختی البرز- آذربایجان، کپه داغ، بخشی از ایران مرکزی، بخشی از زاگرس و همچنین بلوک دریای خزر است.ضریب کیفیت در بسامد یک هرتز (Q0) و وابستگی بسامدی آن (h) با استفاده از 2829 شکل موج حاصل از زمین لرزه های رخ داده در محدوده مورد بررسی در بازه بسامدی 5.0-0.2 هرتز برآورد شد. بیشترین مقادیر ضریب کیفیت در بازه 500-100 و بیشترین مقادیر وابستگی بسامدی در بازه 0-1 قرار دارد. رابطه Q=(347±34) F(0.7±0.1) درحکم رابطه ضریب کیفیت برای کل منطقه مورد بررسی پیشنهاد می شود. بررسی نتایج برای ایالت های لرزه زمین ساختی گوناگون در منطقه نشان می دهد، در مناطق فعال زمین ساختی، به علت به هم ریختگی پوسته، وجود شکستگی ها و در نتیجه پراکنش انرژی امواج ال جی کدا، مقادیر ضریب کیفیت کاهش می یابد. همچنین مناطق آتشفشانی فعال که از زمان فعالیت آتشفشانی آنها زمان زیادی نمی گذرد مقادیر ضریب کیفیت کمی نشان می دهند. در نواحی پایدار قاره ای و درون صفحه ای مقادیر بزرگ تری از ضریب کیفیت مورد انتظار است و بیشترین مقادیر ضریب کیفیت مربوط به بلوک دریای خزر است. به طورکلی مناطقی که شباهت های ساختمانی و زمین ساختی مشابهی دارند، مقادیر ضریب کیفیت و وابستگی بسامدی یکسانی نشان می دهند.

تولیدات علمی حوزه ژئوفیزیک همانند سایر رشته های علمی بخشی از تولیدات علمی کشور را تشکیل می دهد. هدف این پژوهش، شناخت بهتر وضعیت تولیدات علمی رشته ژئوفیزیک است. روش پژوهش حاضر پیمایشی تحلیلی با رویکرد علم سنجی است. جامعه پژوهش تولیدات علمی ایران از نوع مقاله در حوزه ژئوفیزیک در پایگاه اطلاعاتی استنادی اسکوپوس تشکیل دادند. اطلاعات کتاب شناختی 1996 مقاله به همراه چکیده و ماخذ آن از پایگاه استخراج شد. برای ترسیم نقشه موضوعی از نرم افزار Network workbench tool (NWB) استفاده و سایر داده ها به صورت دستی استخراج شد. نتایج نشان داد که روند رشد مقاله ها در رشته ژئوفیزیک در بازه زمانی 2013-1975 صعودی و مطلوب و دارای نرخ رشد 10.66 بوده است. سهم ایران در تولیدات علمی ژئوفیزیک نسبت به تولیدات جهانی 0.65 درصد بود، به طوری که رتبه 30 را به خود اختصاص داد. ریاحی از دانشگاه تهران، عطایی از دانشگاه شاهرود پرتولیدترین نویسندگان بودند. دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی بیشترین تولیدات ژئوفیزیک را داشتند. بیشترین مقاله های ژئوفیزیک در مجله تخصصی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران منتشر شد. الگوی نویسندگی سه و بیش از سه از بیشترین فراوانی برخوردار بود. شاخص همکاری بین نویسندگان حوزه ژئوفیزیک 2.61 است و تعداد مقاله های تک نگارنده بسیار کم بود. 59 کشور جهان در تولید مشترک با ایران سهیم و بیشترین مشارکت کنندگان کشورهای ایالات متحد امریکا، انگلیس و فرانسه بودند. مشخص شد بیشتر مقاله های حوزه ژئوفیزیک در مقوله مشاهدات ژئوفیزیکی، ابزارها و روش ها قرار داشتند و 5304 موضوع به دست آمد. موضوعات ایران، زاگرس، شبکه عصبی مصنوعی، منطق فازی، تهران، وارون سازی، نشانگرهای لرزه ای، شبیه سازی، و مقاومت سنجی، از موضوعاتی بودند که بیشترین فراوانی را داشتند.