در بررسی متون پزشکی چنین نوشته شده که ذکریای رازی اولین کسی بود که گچ را برای ثابت کردن شکستگی ها بکار برد. او عضو شکسته را پس از جا انداختن با خمیری که از گچ تهیه کرده بود پوشانید و با قالبی آنرا نگه داشت تا خشک شود. بدین ترتیب عضو بی حرکت می شد و بعد از مدتی که ورم اندام از بین رفته و گچ شل می شد سوراخی در گچ تعبیه نموده، دوغ آب گچ در آن می ریخت تا جبران شل شدن گچ را بنماید.