مجله ایرانی پلیمر
سال:1383 | دوره:13 | شماره:3 (پیاپی 51) |تعداد مقالات:9

اثر پر کننده (دوده . 110N، سیلیکای رسوبی و کلسیم کربنات رسوبی) بر خواص مکانیکی آمیخته های لاستیک طبیعی (NR) - پلی اتیلن خطی سبک (LLDPE) بررسی شده است. آمیخته ها به روش آمیخته سازی در حالت مذاب در مخلوط کن هکه (Haake) در دمای 140 درجه سانتیگراد در زمان اختلاط min15 با دور موتور rpm 50 تهیه شدند. پرکننده هابا 10 تا 60 درصد حجمی به آمیخته افزوده شدند. نمونه های صفحه ای شکل با ضخامت mm1 به کمک پرس گرم هیدرولیکی تهیه شدند. خواص کششی نظیر استحکام کششی، مدول 100% درصد ازدیاد طول در نقطه شکست، شاخص تورم، میزان ژل نامحلول و قدرت چسبندگی لاستیک به نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که خواص مکانیکی نمونه ها به مشخصه پرکننده بستگی دارد. شاخص تورم و درصد ازدیاد طول تا پارگی با افزایش درصد حجمی پرکننده موجود در آمیخته NR/LLDPE روند کاهشی نشان دادند. به دلیل بر هم کنشهای قوی ذرات پرکننده و ماتریس پلیمر تغییرات زیادی در خواص مکانیکی، شاخص تورم، میزان ژل نامحلول و قدرت چسبندگی لاستیک به نمونه ها دیده شد. نتایج نشان می دهد که متوسط اندازه ذرات کلوخه و برهم کنش پلیمر - پرکننده عامل موثری بر خواص مکانیکی آمیخته های NR/LLDPE است.

کوپلیمر شدن نیمه پیوسته اتیلن و پروپیلن در فشار اتمسفری با حلال تولوئن و در مجاورت سیستم کاتالیزوری Cp2ZrCl2 / متیل آلومینوکسان انجام شد. آثار شرایط کوپلیمر شدن شامل دمای واکنش ، ترکیب مونومرها در خوراک واکنش، نسبت مولی کاتالیزور/کمک کاتالیزور و زمان واکنش (زمان اقامت کاتالیزور در راکتور) بر سینتیک کوپلیمر شدن بررسی شد. نتایج نشان می دهد که فعالیت کاتالیزور با کاهش غلظت آن افزایش می یابد، ولی به موازات افزایش نسبت مولی پروپیلن / اتیلن در خوراک واکنش یا با افزایش دمای واکنش بطور پیوسته با کاهش روبروست. نتایج نشان می دهد که انتقال زنجیر به پروپیلن یکی از دلایل عمده غیر فعال شدن این سیستم کاتالیزوری است. سیر نزولی نمودارهای سرعت - زمان بعد از عبور از قله نشان می دهد که مراکز فعال در حال رشد در فاصله کوتاهی بعد از اختلاط کاتالیزور و کمک کاتالیزور در مجاورت مونومرها گونه های غیر فعال بوجود می آورند.

سیستم هیدروژل ترپلیمری حساس به pH بر پایه آکریل آمید، متاکریل آمید و آکریلیک اسید به روش پلیمر شدن آبی توسعه داده شد. هیدروژلها با گذر از ناحیه فیکی (0.43= n) به ناحیه غیر فیکی (0.83=n) با تغییر pH محیط تورم از 1.0 تا 8.0 رفتار تورمی وابسته به pH نسبتا ضعیفی نشان دادند. ژل به دلیل pH محیط تورم از 7.4 به 1 چند دوره تورم زایی - تورم زدایی نشان داد. دیده شد که متناسب با مقدار اکریلیک اسید موجود در ژلها، میزان جذب آب در شرایط تعادل و در pH برابر 7.4 افزایش می یابد. در هر حال، در 1.0= pH درجه توم با افزایش درصد مونومر اسیدی، کاهش می یابد. انرژی فعال سازی فرایند تورم از روی منحنی آرنیوس kj/mol 15.52 محاسبه شد. در محیطی با تغییرات پیوسته pH پاسخ تورمی ژل خوب بود. حداقل تورم در pH اسیدی براساس تشکیل ساختار کمپلکس تشریح شده است و این امر به دلیل آثار متقابل پیوندهای هیدروژنی بین گروههای COOH- و CONH- در شبکه ژل بوده است.

پلی استر - آمیدهای آروماتیک خطی (PEAs) به روش پلیمر شدن تراکمی بین سطحی دی اسید کلریدهای آروماتیک و آلیفاتیک (ترفتالویل کلرید، ایزوفتالویل کلرید، آدی پویل کلرید و سبا کویل کلرید) با آمینوفنولها (پارا آمینوفنول و متا آمینو فنول) در سیستم اب / کلرو فرم و استفاده از کاتالیزور انتقال فاز سنتز شده است. این پلیمرها به وسیله تجزیه عنصری HNMR,FTIR مطالعات حل پذیری، گرانروی ذاتی و TGA شناسایی شدند. پلی استر آمیدهای به دست آمده پایداری گرمایی خوبی دارند.

برای تولید پارچه های لایی پنبه ای مواد شیمیایی مختلفی از قبیل عوامل ایجاد پیوند عرضی، نرم کننده، سفت کننده و عوامل دافع آب به کار برده شده اند. در این پژوهش مخلوطی از دی متیلول دی هیدروکسی اتیلن اوره (DMDHEU) پلی وینیل استات (PVAc) و برخی رزینهای دیگر در تکمیل خاص پارچه های پنبه ای برای تولید خواص مورد نیاز پارچه های لایی آزمایش شدند. امروزه، اکثر عوامل ایجاد پیوند عرضی کاربردی بر پایه DMDHEU هستند که آزاد سازی فرمالدهید این مواد کم است. برای توضیح نقش DMDHEU و PVAc در این تکمیل خاص، برخی خواص فیزیکی پارچه از قبیل طول خمشی،زاویه بازیابی چروک، زمان خیس شدن و ضخامت پارچه با تغییر غلظت مواد یاد شده بررسی شد. پارامترهای طول خمشی، ضخامت پارچه و زمان مرطوب شدن کالا با افزایش غلظت PVAc و همچنین غلظت DMDHEU افزایش یافتند، اما با افزایش غلظت PVAc زاویه بازیابی چروک کاهش یافت و بر عکس افزایش غلظت DMDHEU زاویه بازیابی چروک کالای نساجی را در این تکمیل افزایش داد.

بازدارنده های شعله برم دار جرء گروههای متداول و موثری اند که در تهیه پلاستیکهای ضد آتش مانند پلی استیرن با مقاومت ربه ای بالا (HIPS) کاربرد دارند. از آنتیموان تریوکسید اغلب به عنوان عامل اثر گذار مضاعف در بازدارنده های شعله هالوژن دار استفاده می شود. در گذشته آلومینیم تری هیدرات (ATH) به تنهایی به عنوان یک افزودنی برای بازدارندگی شعله پلاستیکها استفاده می شد، اما هیچ گزارشی در مورد اثر گذاری مضاعف این ترکیب در مجاورت بازدارنده های شعله برم دار وجود ندارد. در این پژوهش اثر گذاری مضاعف Sb2O3 و AlOH3 در مجاورت تترابرموبیس فنول - A به عنوان یک بازدارنده شعله مقایسه شده است. شاخص اکسیژن محدود (LOI) در نمونه ها برای تعیین اشتغال پذیری اندازه گیری شد. همچنین تجزیه گرما وزنی (TGA) و میکروسکوپ الکترون پویشی (SEM) به ترتیب برای مطالعه رفتار گرمایی و شکل شناسی نمونه ها بکاربرده شدند.

4-(4- آمینوفنیل) 1-n-4 و8 تری آزولیدین - 3-5-دی اون با 1،8 - نفتالیک انیدرید در مخلوط استیک اسید و پیریدین به نسبت 3 به 2 در دمای تقطیر برگشتی واکنش داده و ترکیب 4-(1-n-4 و -8 نفتالیمیدو فنیل) - 1، 2، 4- تری آزولیدین - 3-5-دی اون (NIPTD) با بهره و خلوص بالا به دست آمد. NIPTD با مقدار اضافی استیل کلرید در حلال N,N دی متیل استامید (DMAc) واکنش داده و ترکیب 1، 2 - بیس استیل - 4-[1، 8 نفتالیمید و فنیل)] -1، 2، 4- تری آزولیدین - 3-5- دی اون که ترکیب مدل است بدست آمد. واکنشهای پلیمر شدن تراکمی محلولی این مونومر (NIPTD) با سوکسینیل کلرید، سوبرویل کلرید و سباکویل کلرید به کمک فنون پلیمر شدن محلول مرسوم در مجاورت کاتالیزورهای مختلف انجام شد و پلی آمیدهای آلیفاتیک جدید تشکیل شدند. گرانروی ذاتی این پلی آمیدها در حلال H SO یا N,N - دی متیل فرمامید (DMF) و دمای 25 درجه سانتیگراد در محدوده dl/g 0.19-0.08 قرار دارند. این پلی آمیدها به کمک روشهای IR, HNMR تجزیه عنصری و TGA بررسی شدند. بعضی از خصوصیات فیزیکی و مشخصات ساختاری این پلیمرهای جدید گزارش شده است.

دو غلظت دهنده مدل یورتان بر پایه اتیلن اکسید با آبگریزی اصلاح شده (HEUR) به وسله واکنش پلیمر شدن مرحله ای پلی اتیلن اکسید و دی ایزوسیانات دی سیکلو هگزیل متان (H MDI) سنتز شد. ابتدا با تغییر نسبت مولی مواد اولیه، پیش پلیمرهایی با اوزان مولکولی مختلف تهیه شد. سپس غلظت دهنده های مدل S-GHEUR از واکنش این پیش پلیمرها با دو دسیل الکل بدست آمدند. رفتار محلولهای آبی غلظت دهنده های S-GHEUR تهیه شده با آزمونهای برشی پایدار و نوسانی مورد مطالعه قرار گرفت. با کاهش وزن مولکولی غلظت دهنده های مدل، افزایش قابل ملاحظه ای در راندمان غلظت دهندگی مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از آزمونهای برشی در مورد اثر وزن مولکولی بر روی خواص ویسکوالاستیک محلولهای آبی غلظت دهنده های S-GHEUR به وسیله آزمونهای دینامیکی تایید گردید.