اکنون که به خواست خداوند ده سال از عمر صفه می گذرد ذکر دو نکته با مخاطبان آن بی مناسبت نیست.اول این که ده سال قبل برای جماعتی از ما غیرقابل تصور بود که نشریه ای در حد و اندازه های صفه بتواند بیش از چند شماره انتشار یابد. زیرا که به رغم نیاز مبرم جامعه معماری، به فعالیت پیگیر و صمیمانه در بخش علمی - پژوهشی معماری دو واقعیت مهم به شرح زیر:1- شیوه مطالعه معمول در جامعه معماری که عمدتا از تماشای ظاهری عکس ها و نقشه ارایه شده در مجلات معماری خارجی شروع و در مواردی با همان برداشت های ظاهری نیز خاتمه می یابد؛ 2- رقابت با مجلات معماری خارجی از لحاظ آرایش و چشمگیری ظاهری چالش آسانی نیست؛باعث نگرانی می شد. ولی خوشبختانه عمر ده ساله صفه بیان گر این واقعیت است که هنوز در جامعه معماران ما کم نیستند کسانی که به رضایت دیده های خود اکتفا نمی کنند و عطشی دیرپا برای دانایی عمیق تر دارند و در این مسیر حد و اندازه های ظاهری نشریه فرع بر مقصود می گردد.دوم این که گرچه هدف صفه از پرداختن به بخش علمی - پژوهشی معماری و شهرسازی جهت گیری برای حل معضلات جامعه بوده است ولی از عملزدگی پرهیز و از ارایه راه حل های شتابزده برای مسایل روز عامدا اجتناب شده است...