سالمند: مجله سالمندی ایران
سال:1396 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:14

اهداف: با توجه به روند پیرشدن جمعیت کشور و نقش بسیار مهم سبک زندگی در بیماری های مزمن و شایع سنین سالمندی به خصوص استئوپروز، مطالعه حاضر با هدف بررسی سبک زندگی سالمندان مبتلا به استئوپروز طراحی و اجرا شد.مواد و روش ها: این مطالعه، مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال 1392 روی 300 نفر از سالمندان مبتلا به استئوپروز مراجعه کننده به مراکز سنجش تراکم استخوان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد و اطلاعات با استفاده از پرسش نامه سنجش سبک زندگی سالم در سالمندان ایرانی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. برای توصیف نمونه ها از آمار توصیفی، آزمون تی تست و تجزیه و تحلیل واریانس استفاده شد.(P£0.05) یافته ها: این مطالعه روی 300 نفر از سالمندان مرد (37.9 درصد) و زن (62.1 درصد) با میانگین سنی 67±5.63 انجام شد. نتایج بیانگر آن است که بیشتر سالمندان مبتلا به استئوپروز (71.3 درصد) سبک زندگی متوسط، 10.7 درصد سبک زندگی مطلوب و 18 درصد سبک زندگی نامطلوب دارند. یافته های پژوهش نشان داد بین میانگین کلی نمره سبک زندگی با سن (P=0.499) و جنس (P=0.176)در سالمندان مبتلا به استئوپروز از نظر آماری تفاوت معنی دار وجود ندارد، ولی بین میانگین کلی نمره سبک زندگی با وضعیت تاهل (P=0.001)، سطح تحصیلات (P=0.027) و ابتلا به بیماری مزمن (P=0.009) از نظر آماری تفاوت معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه سبک زندگی درصد اندکی از سالمندان مبتلا به استئوپروز در سطح مطلوب قرار دارد، این مساله قابل توجه و تامل است و نیازمند بررسی های بیشتر و برنامه ریزی مسوولان در سطح کلان برای برطرف شدن مشکلات مذکور در سبک زندگی سالمندان مبتلا به استئوپروز است.

اهداف: افزایش سن با ابتلا به بیماری ها ارتباط دارد و باعث افزایش مشکلات درمانی در سالمندان می شود. با توجه به افزایش سن جمعیت و نیاز به مصرف دارو، شناخت چالش های سلامت و مشکلات اقدامات درمانی در سالمندان مهم است. این مطالعه کیفی برای شناسایی مشکلات اقدامات درمانی از دیدگاه سالمندان در شهر همدان انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوا انجام گرفت. داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با 15 سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر همدان در سال 1394 جمع آوری شد. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بود و از هر دو جنس با تنوع سنی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و میزان تحصیلات، اطلاعات جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل از روش تحلیل محتوا استفاده شد. شرکت کنندگان و محققان استحکام داده ها را تایید کردند.یافته ها: سالمندان مراجعه کننده با میانگین سنی 66.47 و انحراف معیار 4.47 سال بودند. از 15 سالمند شرکت کننده 6 نفر زن و 9 نفر مرد بودند. تحلیل داده ها منجر به استخراج سه درون مایه اصلی به عنوان چالش های مصرف دارو در سالمندان شد که شامل علل مربوط به پزشکان، مشکلات مصرف دارو و کمبود داروها و یازده درون مایه فرعی هزینه معاینه، بی اعتمادی به پزشکان، اهمیت ندادن پزشکان به سالمندان، عوارض داروها، زود تمام شدن داروها، اثربخشی داروها، نبود داروهای جایگزین، متعدد بودن داروها، استفاده از داروهای دیگران، نبود داروها در برخی از داروخانه ها و تحویل داروهای تاریخ گذشته به سالمندان بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد در سالمندان مشکلات اقدامات درمانی وجود دارد. بنابراین می توان پس از بررسی مشکلات، با آموزش و مداخلات مناسب، به سالمندان در این زمینه راهنمایی و کمک کرد. مسوولان نیز می توانند از یافته های این پژوهش برای برنامه ریزی استفاده کنند.

اهداف: هدف از انجام این مطالعه، تحلیل الگوی مصرف هزینه های بهداشت و درمان در چرخه زندگی خانوارهای شهری ایران با تاکید بر دوران سال خوردگی، طی سال های 1375 تا 1391 است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تحلیل ثانویه است که با استفاده از داده های بخش جمعیت سازمان ملل متحد و داده های هزینه درآمد خانوار و به کمک روش شبه تابلویی انجام پذیرفت. به منظور بازآفرینی و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار STATA استفاده شد. همچنین برای تعدیل مقدار هزینه ها نسبت به بعد خانوار و سن افراد خانوار، از شاخص مقیاس معادل و به منظور تورم زدایی از سطح هزینه ها در سال های مختلف، از شاخص قیمت مصرف کننده استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد جمعیت ایران در حال گذار از دوران جوانی به سال خوردگی است، به نحوی که تعداد سالمندان در سال 1414 به بیش از 10 میلیون نفر و درصد سال خوردگی به بیش از 11 درصد خواهد رسید. تحلیل اثر سن بر هزینه های بهداشت و درمان حاکی از آن است که تقاضای مصرف از سن 25 تا 50 سالگی به شکل نسبتا ملایمی در حال افزایش است. پس از آن شیب خیلی تندی به خود می گیرد و در سال های پایانی عمر به اوج خود می رسد. اثر نسل نشان داد نسل های جدید در مقایسه با نسل های قبل، در زمینه هزینه های بهداشت و درمان تقاضای مصرف بیشتری دارند. همچنین نتایج حاصل از بررسی اثر سال نشان دهنده این است که تقاضای مصرف طی سال های بررسی شده، در ابتدا ثابت و سپس حالت افزایشی و کاهشی داشته است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت افراد در طول چرخه زندگی همواره درصدی از هزینه کل خود را به هزینه های بهداشتی و درمانی اختصاص می دهند، اما درصد این تخصیص در سنین مختلف متفاوت است؛ به نحوی که با افزایش سن و به ویژه در دوران سالمندی، تقاضا در بخش هزینه های بهداشت و درمان افزایش قابل توجهی خواهد یافت. همچنین در سطح کلان، با توجه به افزایش درصد سال خوردگان در جمعیت ایران طی دهه های آینده، سهم هزینه های بهداشت و درمان از هزینه کل افزایش خواهد یافت.

اهداف: سرزندگی ذهنی داشتن وضعیت مثبت، سرشار از انرژی و بانشاط بودن است. چنین حالتی در دوره سالمندی اهمیت فراوانی دارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نیازهای اساسی روان شناختی با سرزندگی ذهنی در سالمندان بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه آماری این تحقیق تمامی سالمندان زن و مرد شهر تهران بودند که در مجموع 235 شرکت کننده شامل 100 زن و 135 مرد به طور در دسترس انتخاب شدند و با مقیاس های سرزندگی ذهنی ریان و فردریک و نیازهای اساسی روان شناختی دسی و ریان آزموده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS23 استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون گام به گام به ترتیب نشان داد بین متغیرهای خودفرمانی و سرزندگی ذهنی ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد (P<0.01، r=0.60). بین متغیرهای شایستگی و سرزندگی ذهنی نیز ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (P<0.01، r=0.53). همچنین، بین متغیرهای ارتباط و سرزندگی ذهنی ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد (P<0.01، r=0.58). متغیرهای ﺧﻮدفرمانی، ارتباط و شایستگی می توانند 31 درصد از واریانس سرزندگی ذهنی در سالمندان را تبیین و پیش بینی کنند.نتیجه گیری: برآورده شدن نیازهای اساسی روان شناختی در سالمندان به سرزندگی ذهنی آن ها منجر می شود. بنابراین شناخت نیازهای اساسی روان شناختی و توجه به آن ها می تواند راهکاری موثر برای حفظ سرزندگی ذهنی سالمندان باشد.

اهداف: سالمندان در معرض اختلالاتی در حفظ تعادل هستند که منجر به افتادن و آسیب دیدگی آن ها می شود. مطالعه حاضر تاثیر تمرین های آمادگی جسمانی، تمرین ذهنی و تمرین ذهن آگاهی را بر بهبود تعادل ایستا و پویا در زنان سالمند بررسی کرده است.مواد و روش ها: شرکت کنندگان شامل 60 زن 60 تا 75 سال بودند که به صورت تصادفی در چهار گروه (سه گروه تجربی تمرین ذهنی، ذهن آگاهی، آمادگی جسمانی و یک گروه کنترل) (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل پویا و ایستا از آزمون های تعادل برگ و شارپند رومبرگ استفاده شد. گروه های تجربی به مدت هشت هفته (هفته ای سه جلسه 75 دقیقه ای) در تمرین های آمادگی جسمانی و تمرین ذهنی و ذهن آگاهی شرکت کردند. سپس پس آزمون و پس از گذشت هشت هفته، آزمون پیگیری گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه های مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.یافته ها: در پس آزمون نمره های تعادل (ایستا و پویا) بین گروه های تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0.05)، ولی تاثیر تمرین ها در گروه تمرین ذهن آگاهی و گروه تمرین ذهنی در مقایسه با گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل، مثبت و معنی دار بود (P<0.001). همچنین تاثیر تمرین های گروه آمادگی جسمانی نیز نسبت به گروه کنترل مثبت و معنی دار بود (P<0.001). در آزمون پیگیری نمره های تعادل (ایستا و پویا) بین گروه های تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0.05). همچنین بین گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل نیز اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0.05). تاثیر تمرین ها در گروه تمرین ذهن آگاهی و گروه تمرین ذهنی در مقایسه با گروه های تمرین آمادگی جسمانی و کنترل، مثبت و معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرین های آمادگی جسمانی، تمرین ذهن آگاهی و تمرین ذهنی در بهبود تعادل (ایستا و پویا) زنان سالمند موثر است. با این حال همراهی تمرین های شناختی (تمرین ذهنی و تمرین ذهن آگاهی) با تمرین های حرکتی (تمرین های آمادگی جسمانی) موجب ایجاد تاثیر ماندگار می شود. بنابراین توصیه می شود از تمرین های آمادگی جسمانی به همراه تمرین های شناختی در بهبود تعادل (ایستا و پویا) سالمندان استفاده شود.

اهداف: افزایش جمعیت سالمندان پیامد بهبود بهداشت عمومی است و توجه به سلامت جسمی و روانی آنان موضوعی اجتناب ناپذیر است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت افسردگی، حمایت اجتماعی ادراک شده و برخی عوامل مرتبط با آن ها در سالمندان ساکن شهر تهران در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با 580 سالمند ساکن شهر تهران در حوزه دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی و نمونه گیری چند مرحله ای نظام مند با گرفتن رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان انجام شد. بیماری نورولوژیک، ابتلا به اختلالات روانی شناخته شد و سابقه بستری به علت بیماری های روانی معیار خروج از مطالعه بوده است. اطلاعات با پرسش نامه های استاندارد افسردگی بک و حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی جمع آوری و با نرم افزار Stata و روش های آماری توصیفی و تحلیلی (من ویتنی و کروسکالوالیس و آزمون همبستگی اسپیرمن) تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان 69.66±7.91 سال محاسبه شد. 67.53 درصد از آنان فقط با همسرانشان زندگی می کردند. 4.01 درصد بی سواد و 89.69 درصد حداقل صاحب یک منزل مسکونی بودند. پوشش بیمه درمان 92.38 درصد محاسبه شد. 29.6 درصد از نظر اقتصادی و 46.99 درصد از افراد نیز از زندگی خود ابراز رضایت کردند. شیوع افسردگی خفیف، متوسط و شدید به ترتیب 17.41، 88.58، 8.25 با میانگین 51.87 درصد و موافقت با حمایت اجتماعی ادراک شده نیز 72.38 درصد به دست آمد. آزمون کروسکال والیس نشان داد سطوح مختلف افسردگی با حمایت اجتماعی ادراک شده (P<0.001) رابطه معنی داری دارد. آزمون همبستگی نیز نشان داد با افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده میزان افسردگی کاهش یافته است (-0.388). متغیرهای وضعیت تاهل، مسکن، بیمه درمان، رضایت از زندگی و رضایت اقتصادی با هر دو متغیر افسردگی و حمایت اجتماعی رابطه معنی داری نشان داد. تحصیلات با افسردگی رابطه معنی دار آماری داشت، ولی بین جنسیت با افسردگی و نیز تحصیلات و جنسیت با حمایت اجتماعی ادراک شده ارتباط معنی داری برقرار نبود.نتیجه گیری: فراوانی افسردگی و موافقت با حمایت اجتماعی ادراک شده در سالمندان زیاد است. عوامل اقتصادی و خانوادگی مشترکی با افسردگی و حمایت اجتماعی مرتبط است. تلاش برای بهبود این عوامل مشترک، بهبود وضعیت افسردگی و حمایت اجتماعی درک شده را به همراه خواهد داشت و سالمندی سالم تری را به ارمغان می آورد.

اهداف: از آنجا که نشریات علمی پژوهشی یکی از کارآمدترین ابزارهای اطلاع رسانی در تبادل اطلاعات علمی در جهان هستند، لازم است به منظور شناسایی و کنترل فعالیت های پژوهشی، این نوع نشریات به صورت دوره ای ارزیﺎﺑی شوند. مطالعه حاضر به منظور تحلیل محتوایی و استنادی مقالات چاپ شده در مجله علمی پژوهشی سالمندی ایران در سال های 1385 تا 1394 انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با روش توصیفی به بررسی و تحلیل محتوایی و استنادی تمام مقالات چاپ شده در مجله سالمندی ایران طی سال های 1385 تا 1394 پرداخته است. برای جمع آوری داده ها از چک لیست محقق ساخته تحلیل محتوایی و استنادی مقالات چاپ شده در مجله علمی پژوهشی سالمندی ایران استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیلی با کمک نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.یافته ها: از 298 مقاله چاپ شده، حیطه ورزش و فعالیت بدنی با 18.5 درصد و پس از آن مسائل روانی و جسمی با 12.4 و 10.4 درصد به ترتیب بیشترین سهم از مقالات چاپ شده را داشتند. بیشترین روش استفاده شده در مطالعات، روش توصیفی تحلیلی با 61 درصد و کمترین روش استفاده شده در مطالعات، روش کارآزمایی بالینی با حدود 7/1 درصد بود. در خصوص پراکندگی مقالات، حدود 57 درصد از مقالات از تهران بود. درصورتی که از 5 استان خراسان شمالی، کردستان، کهگیلویه وبویراحمد، هرمزگان و همدان هیچ مقاله ای چاپ نشده بود. میانگین مدت زمان دریافت تا چاپ مقاله حدود 284 روز با انحراف معیار 143 روز بود. حدود 22 درصد از مقالات با میانگین 2.26 و انحراف معیار 1.95 مرتبه استناد شده بودند. آزمون های تحلیلی نشان داد بین عواملی چون دوره های مختلف و محل انجام پژوهش با میزان استنادات رابطه معنادار وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، برای ارتقای کمی و کیفی مجله علمی پژوهشی سالمند، پیشنهاد می شود دست اندرکاران مجله به منظور توزیع متعادل حیطه های پژوهشی مبتنی بر اهداف مجله، کاهش مدت زمان دریافت تا چاپ مقاله و توزیع مناسب پراکندگی جغرافیایی مقالات اقداماتی انجام دهند.

اهداف: با توجه به روند روبه رشد جمعیت سالمندان، رفع مشکلات آن ها از جمله مشکلات روانی، ضروری به نظر می رسد. از آنجا که افزایش اضطراب مرگ و کاهش امید به زندگی در دوران سالمندی شایع تر است، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی شهر کرمان انجام شد.مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی شهر کرمان بود. از این جامعه دو مرکز امیرالمومنین و مهرآذین به طور تصادفی انتخاب شد و سپس با مراجعه به این دو مرکز، 30 نفر (18 زن و 12 مرد) به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) تقسیم شدند. به گروه آزمایش، معنادرمانی گروهی در ده جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) آموزش داده شد. گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آزمایش به پرسش نامه امید به زندگی میلر (1997) و مقیاس اضطراب مرگ (BDI) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آماری نظیر فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد معنادرمانی گروهی می تواند بر اضطراب مرگ سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی در سطح معناداری P<0.01 تاثیر داشته باشد. همچنین معنادرمانی گروهی می تواند بر امید به زندگی سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی در سطح معناداری P<0.01 تاثیر داشته باشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، معنادرمانی گروهی می تواند برای کاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی سالمندان مقیم مراکز شبانه روزی و افزایش سلامت روانی آنان استفاده شود. با توجه به تاکیدهای خاص معنادرمانی بر زمان حال و همچنین معنای رنج برای سالمندان، استفاده از آن در ارتقای سلامت اجتماعی سالمندان اهمیت خاصی دارد.

اهداف: اضطراب مرگ در افراد سالمند شایع است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط راهبردهای مقابله و منبع کنترل با اضطراب مرگ در سالمندان است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 113 سالمند بالای 60 سال در شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها مقیاس راهبردهای مقابله ای، مقیاس چندبعدی منبع کنترل و مقیاس اضطراب مرگ در گروه نمونه پژوهش اجرا شد. سپس داده ها با نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 65.19±3.93 بود. میانگین و انحراف استاندارد مقابله مساله مدار، مقابله هیجان مدار، مقابله اجتنابی، منبع کنترل درونی، منبع کنترل بیرونی و اضطراب مرگ به ترتیب 48.20±7.45، 50.93±6.92، 50.39±8.67، 17.85±5.70، 61.51±6.08 و 8.67±2.31 بود. بر اساس یافته های پژوهش بین راهبردهای مقابله ای و منبع کنترل با اضطراب مرگ در سالمندان رابطه معنی داری وجود دارد (P<0.05). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد کنترل بیرونی، مقابله اجتنابی و مقابله هیجان مدار به طور معنی داری اضطراب مرگ در سالمندان را پیش بینی می کنند (P<0.01).نتیجه گیری: اضطراب مرگ یکی از عوامل موثر در سلامت روان سالمندان است. با توجه به یافته ها، راهبردهای مقابله و منبع کنترل نقش مهمی در اضطراب مرگ سالمندان دارند. بنابراین، با طراحی مداخلات روان شناختی بر اساس راهبردهای مقابله و تغییر منبع کنترل از بیرونی به درونی، سلامت اضطراب مرگ را می توان بهبود بخشید.

اهداف: یکی از آسیب های اجتماعی که امروزه جوامع با آن روبه رو هستند، پدیده سالمندآزاری است که می تواند عوارضی نظیر کاهش اعتماد به نفس، احساس ناامیدی، بی تفاوتی و مشکلات روحی روانی و ناتوانی را برای سالمند در پی داشته باشد. با انجام این مطالعه و ادغام مطالعات مختلف که در ایران انجام شده است، می توان به برآیندی کلی دست یافت و به وسعت مشکل که همان شیوع کلی سالمندآزاری است، پی برد.مواد و روش ها: این مطالعه با روش مرور نظام مند و متاآنالیز انجام شده است که در آن 55 مقاله که درباره سالمندآزاری در ایران از سال 1384 تا 1394 در پایگاه های ایران مدکس، مگیران، گوگل اسکالر، اس آی دی، و پابمد وجود داشت، جمع آوری شد. در نهایت 10 مقاله که واجد شرایط تجزیه و تحلیل بودند در نرم افزار (V2.0, Biostat) Comprehensive Meta-Analysis تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بیشترین شیوع مقطعی کلی سوء رفتار با سالمندان در مطالعه منوچهری و همکاران (87.8 درصد) در تهران و کمترین آن در مطالعه حسینی و همکاران (17.1 درصد) در سال 1394 در شهرکرد بود. برآیند میزان کلی شیوع سالمندآزاری در ایران در این مطالعه 56.4 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد (75.5-35.1) با استفاده از مدل تصادفی است.نتیجه گیری: میزان شیوع کلی سالمندآزاری در ایران 56.4 درصد بود که این میزان در مقایسه با مطالعاتی که در خارج انجام شده، بسیار بیشتر است. این ناهمخوانی با وجود تعریف یکسان از سالمندآزاری و استفاده از پرسش نامه تقریبا یکسان و روش همانند را می توان بیشتر به علت حجم نمونه های کم، داشتن خرده فرهنگ ها و نگرش های مختلف اقوام دانست. میزان شیوع سالمندآزاری در ایران بیشتر از کشورهای دیگر است.