برای بررسی اثر اسید هیومیک، نانوذرات آهن و سیلیکون بر عملکرد کمی و کیفی و مولفه پر شدن بذر گندم در شرایط شوری، آزمایشی با سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم استفاده از شوری به عنوان شاهد، شوری 35 و 70 میلی مولار توسط NaCl)، محلول پاشی نانو ذرات در چهار سطح (عدم محلول پاشی به عنوان شاهد، محلول پاشی 8/0 گرم در لیتر نانو اکسید آهن، محلول پاشی 40 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون، کاربرد توام نانو ذرات) و محلول پاشی اسید هیومیک (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی 3 گرم در لیتر) بودند. مولفه های پرشدن دانه و برخی از صفات کمی و کیفی مرتبط با عملکرد اندازه گیری کردیم. نتایج نشان داد کاربرد توام اسید هیومیک و محلول پاشی 40 میلی گرم نانو ذرات در شرایط عدم اعمال شوری، طول سنبله، سرعت پر شدن بذر، وزن صد بذر، حداکثر وزن بذر، ارتفاع بوته، تعداد بذر در سنبله، طول دوره و دوره موثر پر شدن بذر، شاخص کلروفیل را (به ترتیب 5/58، 183/1، 53/39، 60/56، 2/51، 6/70، 39، 45/58، 57/57) و وزن تک بوته را (97/46 درصد) نسبت به شرایط عدم کاربرد اسید هیومیک و نانو ذرات تحت شرایط شوری 70 میلی مولار خاک افزایش داد. به نظر می رسد که کاربرد اسید هیومیک و نانو ذرات آهن و سیلیکون می تواند با بهبود سرعت و طول دوره پر شدن بذر، عملکرد بذر گندم را تحت شوری افزایش دهد.