مقدمه: نتایج مثبتی از چای قارچ کومبوجا، که یک نوشیدنی سنتی آسیایی است، بر روی فرآیند التیام زخم مشاهده شده است.هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات مصرف خوراکی چای قارچ کومبوجا بر روی تعداد ماست سلهای بستر زخم موش بود.مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی صورت پذیرفت. 42 سر موش صحرایی نر بالغ بصورت تصادفی در دسته های شاهد و تجربی قرار گرفتند. هر دسته به سه گروه کوچکتر با دوره های بررسی 4، 7 و 15 روزه که معرف فازهای التهاب، تکثیر و تجدید ساختار فرآیند التیام زخم بود تقسیم شدند. موشهای صحرایی ابتدا به مدت سی روز از چای قارچ کومبوجا مصرف کردند. سپس تحت بیهوشی عمومی و با رعایت شرایط استریل یک زخم با ضخامت کامل پوست در پشت هر موش صحرایی ایجاد شد. روز ایجاد زخم روز صفر محسوب شد. موشهای صحرایی دسته تجربی همچنان چای قارچ کومبوجا مصرف می کردند. در روزهای 4، 7 و 15 موشهای صحرایی به وسیله اتر کشته شده، نمونه بافتی از آنها تهیه شده، مراحل کار عملی بافت شناسی بر روی آنها به عمل آمده، مقاطع با محلول آبی تولوییدین بلو %1 رنگ شده و ماست سلها و درجات 1 و 2 و 3 (بر حسب وضعیت دگرانولاسیون) آنها شمارش شدند. یافته ها با روش Student t test تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته ها: نتایج اصلی عبارت بودند از: 1. وقوع سیر کاهشی تعداد کل ماست سلهای گروه تجربی در روزهای 7 و 15 بررسی که اختلاف آنها با گروه شاهد در روز پانزده بررسی از نظر آماری هم معنی دار بود (P<0.01).2. در اکثر موارد تعداد ماست سلهای گروه تجربی کمتر از گروه شاهد شد و در سه مورد هم این اختلافات از نظر آماری معنی دار شد: در روز چهار بررسی ماست سلهای درجه یک، در روز پانزده بررسی ماست سلهای درجه دو (P<0.05) و مجموع درجات دو و سه (P<0.01).نتیجه گیری: مصرف روزانه چای قارچ کومبوجا به وسیله موشهای صحرایی موجب وقوع سیر کاهشی تعداد ماست سلها طی فرآیند التیام زخم پوستی شد که اختلاف آنها با گروه شاهد در فاز تجدید ساختار از نظر آماری هم معنی دار شد.

در این پژوهش، تهیه نوشیدنی شیر میوه با استفاده از کنسانتره و پوره سیب مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در یک سری آزمایش مقدماتی شیر با پوره و کنسانتره و اسانس سیب به نسبتهای مختلف مخلوط و برای تعیین بهترین درصد اختلاط نمونه های تهیه شده از نظر طعم و عطر توسط پانلیستهای مجرب مورد قضاوت قرار گرفت. علاوه بر این برای تعیین بهترین ترکیب درجه حرارت - زمان جهت پاستوریزاسیون نمونه ها، سه شرایط 75 درجه سانتیگراد به مدت 15 دقیقه، 85 درجه سانتیگراد به مدت 10 دقیقه و 95 درجه سانتیگراد به مدت 5 دقیقه بررسی گردیدند. در مرحله بعد بر اساس یافته های آزمایش مقدماتی، نوشیدنی شیر سیب تهیه و در پاکتهای دوی پک بسته بندی گردید و سپس برای بررسی قابلیت انبارمانی، نمونه ها به مدت 6 هفته در شرایط یخچال نگهداری شدند. در این فاصله نمونه ها هر هفته از نظرpH ، رنگ و کیفیت ظاهری، طعم و مزه، عطر و کیفیت میکروبی آزمایش گردیدند. نتایج حاصله حاکی از آن بود که در طول مدت یاد شده کیفیت ارگانولپتیک نمونه ها بدون تغییر ماند، نتیجه آزمایشهای میکروبی نیز از نظر وجود کپک، مخمر، کلی فرمهای مدفوعی و غیر مدفوعی منفی بود.

وبا بیماری عفونی و خطرناکی است که در ایران و بعضی از کشورهای گرمسیر به شکل آندمیک وجود داشته و گاهی در شرایط مساعد ایجاد اپیدمی می کند. انسان تنها میزبان طبیعی برای ویبریوکلرا محسوب می شود. وبا به وسیله خوردن مواد غذایی و نوشیدنی آلوده به مدفوع انسانی ایجاد می گردد. هدف از این تحقیق بررسی آلودگی میکروبی آب و یخ مورد مصرف مخصوصا به ویبریکلرا می باشد. مخصوصا به منظور بررسی آلودگی های یخ کارخانه ای و آب یخ کنار خیابانها صورت گرفته است. روش کار بدین صورت بوده که از صد مورد یخ مورد مصرف مردم که در کنار خیابانها ویا در دکه ها وجود داشته و صد نمونه آب یخ در بشکه ها نمونه برداری به روش خاص انجام می گردیده و به محیط کشت انتقال داده، نتایج کشت را مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار داده ایم. بطور کلی جمعا 12 درصد کلیه نمونه ها به نوعی از ویبریون های مختلف آلودگی داشته اند و 1 درصد کل نمونه ها به ویبریون وبا آلودگی داشته اند. با توجه به نتایج مطالعه، آلودگی یخ های کارخانه ای با ویبروکلرا محتمل است، لذا توجه بیشتر سیستم بهداشتی در کنترل و جلوگیری آلودگی یخ با ارگانیسم هایی مانند کلرا ضروری است.

سابقه و هدف: بنزوات سدیم یکی از مواد شیمیایی است که جهت جلوگیری از تخمیر به کنسروها، رب گوجه فرنگی و برخی از نوشیدنی ها اضافه می گردد. در این پژوهش اثرات تراتوژنیک دو دوز مختلف بنزوات سدیم بر روی جنین موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی (Experimental) بر روی 15 موش با وزن 350-250 گرم شامل 2 گروه تجربی و یک گروه شاهد انجام گرفت. دوزهای 9.3 و 18.6 میلی مول بر کیلوگرم بنزوات سدیم محلول در سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی در روزهای 7، 8 و 9 حاملگی به ترتیب بر روی موش های حامله گروه تجربی 1 و 2 و برای گروه شاهد نیز تنها سرم فیزیولوژی تزریق شد. جنین ها در روز 20 حاملگی خارج گردیدند و بلافاصله قد و وزن جنین ها و قطر و وزن جفت آنها اندازه گیری، سپس با استریومیکروسکوپ ظاهر آنها بررسی و برای مطالعات میکروسکوپی از جنین ها مقاطع بافتی تهیه و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند و شاخص های جنین در سه گروه با آزمون آنالیز واریانس مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین وزن و قد جنین و هم چنین وزن و قطر جفت در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری وجود دارد (P<0.05) و نیز تعداد جنین های مرده در گروه تجربی 2 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری دارد ولی تغییرات بافتی و موروفولوژیک در جنین ها مشاهده نگردید.نتیجه گیری و توصیه ها: بنزوات سدیم موجب تغییر در وزن و قد جنین موش صحرایی می گردد. انجام تحقیق در مورد تعیین مقادیر آن در انواع کنسروهای مواد غذایی و رب گوجه فرنگی پیشنهاد می گردد. توصیه می شود زنان باردار از هفته سوم تا پایان ماه دوم بارداری از مواد غذایی حاوی بنزوات سدیم استفاده نکنند.

تاثیر مصرف ترکیبی از دکستروز (75 درصد) و فروکتوز (25 درصد) و کربو هیدرات (5 درصد) در مقابل پلاسیبو بر عملکرد استقامتی ورزشکاران طی یک ساعت رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج (با شدت حدود 75 درصد VO2max و تعداد تکرار 55 تا 60 دور در دقیقه) بررسی شد. 36 ورزشکار به طور تصادفی به سه گروه کربوهیدرات (15 نفر)، دارونما (11 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. به آزمودنی ها 30 دقیقه قبل از فعالیت و هر 15 دقیقه در حین فعالیت و بعد از پایان آن، نوشیدنی محتوی کربوهیدرات یا دارونما داده شد. از آنها برای بررسی تغییرات گلوکز سرم بلافاصله قبل از رکاب زدن و 15 تا 20 دقیقه بعد از آن نمونه خون گرفته شد. نتایج حاصله نشان دهنده افزایش معنی داری در میزان کالری مصرفی (P≤0.009)، مسافت طی شده (P≤%18) و تعداد دورهای زده شده (P≤%31) در گروه کربوهیدرات در مقایسه با گروه دارونما و کنترل بود. الگوی تغییرات در مورد گلوکز پلاسما در بین سه گروه تفاوتی نداشت (P≤0.291)، نتیجه اینکه مصرف کربوهیدرات منتخب قبل و در طی فعالیت استقامتی می تواند سبب عملکرد شود. بدیهی است بررسی اثرات مصرف کربوهیدرات بر سایر جنبه های غعالیت های استقامتی تحقیقات بیشتری را در این زمینه می طلبد

گیاه گل راعی (هوفاریقون) از تیره علف چای است که در گذشته جهت درمان بیماریهای متعددی از جمله؛ دردهای شدید عصبی، شب ادراری کودکان، اختلالهای پوستی، مو و افسردگی به کار می رفته است. امروزه در بسیاری از کشورها از جمله؛ آلمان به عنوان یک نوشیدنی مصرف فراوانی دارد و فرآورده های دارویی مختلفی به صورت قرص، پماد، شربت و تنتور از آن تهیه شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ژنوتوکسیسیتی عصاره الکلی این گیاه بود.جهت انجام این پژوهش آزمون Ames با استفاده از سوشهای TA100,TA98 سالمونلاتیفی موریوم به علت داشتن حساسیت زیاد انتخاب شد. ابتدا این دو سوش از نظر وجود یا عدم وجود جهشها و پلاسمیدهای اضافی PKM101,uvrβ,rfα  بررسی شد؛ سپس از سر شاخه های خشک گیاه عصاره الکلی تهیه گردید. هر دو سوش در محیط حداقل گلوکز آگار کشت داده شد و در معرض حجمهای متفاوت 10و 20 و 50 و 100 و 200 و 250 و 300 میکرولیتر عصاره الکلی قرار گرفتند. کلونیهای ایجاد شده پس از 48 ساعت در شرایط 37 درجه سانتی گراد شمارش گردید.نتایج نشان داد که این دو سوش در محیط کشت حداقل گلوکز آگار در عدم حضور هیستیدین نیز قابل رشد و تکثیر نبوده؛ ولی در محیط master در حضور هیستیدین به خوبی رشد کردند. همچنین نتایج مشخص کرد که اثرات سیتوتوکسیسیتی در حجم بیش از 50 میکرولیتر با استفاده از سوش TA98 و بیش از 200 میکرولیتر با استفاده از سوش TA100 به تدریج ظاهر می شود.با توجه به ملاکهای ارزیابی، عصاره الکلی گیاه گل راعی با استفاده از دو سوش باکتریایی TA100,TA98 و با استفاده از آزمون Ames جهش زا محسوب نمی شود.

هدف: تاثیر مصرف کربوهیدرات 5% در مقابل پلاسیبو بر روی پاسخهای ایمنی و هورمونی ورزشکاران طی یک ساعت رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج (با شدت حدود 75% VO2max) مطالعه شد.مواد و روشها: 36 ورزشکار به طور تصادفی در سه گروه کربوهیدرات (15 نفر)، پلاسیبو (11 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنیها قبل، طی فعالیت و بعد از پایان آن نوشیدنی محتوی کربوهیدرات یا پلاسیبو دریافت می کردند. بلافاصله قبل از رکاب زدن و 15 تا 20 دقیقه بعد از آن، از آزمودنیها نمونه خون گرفته شد.نتایج و بحث: مقدار کورتیزول و لکوسیتها به طور معناداری بعد از رکاب زدن، در گروه کربوهیدرات در مقایسه با گروه کنترل و پلاسیبو پایینتر بود (بترتیب P≤0.002 و P≤0.43). الگوی تغییرات در مورد نوتروفیلها، لنفوسیتها، سلولهای CD8+ و CD56+ بعد از فعالیت تفاوتی نداشت. سلولهای CD3- و CD4-به طور معنی داری بعد از فعالیت در گروه کربوهیدرات در مقایسه با گروه کنترل و پلاسیبو بالاتر بود بترتیبP≤0.004  و P≤0.01). نتیجه اینکه، مصرف کربوهیدرات قبل از فعالیت و طی آن از شدت افزایش هورمون استرسی کورتیزول و ظاهرا از تضعیف سیستم ایمنی در اثر فعالیتهای شدید می کاهد. به عبارت دیگر، این اطلاعات نشان می دهد که اگر ورزشکاران استقامتی قبل، طی فعالیت طولانی مدت و شدید و بعد از آن کربوهیدرات مصرف کنند از تاثیر استرسهای فیزیولوژیکی بر روی سیستم ایمنی آنها کاسته می شود. البته، اهمیت کلینیکی آثار ناشی از مصرف کربوهیدرات بر روی سیستم ایمنی و غدد درون ریز تحقیقات بیشتری را در این زمینه می طلبد.

آنتی اکسیدان ها ترکیباتی حیاتی هستند که دارای خاصیت محافظت بدن از صدمات ناشی از استرس های اکسیداتیو می باشند. انواع مختلفی از آنتی اکسیدان ها در بدن موجودات زنده وجود دارد که بسیاری از آنها از منابع غذایی مانند میوه، سبزیجات و نوشیدنی ها تامین می شود. در این مطالعه خاصیت آنتی اکسیدان تعداد 25 دانه گیاهی مورد مصرف در طب سنتی در مقابل پراکسیداسیون لینوئیک اسید با استفاده از معرف 1 و 3- دی اتیل2- تیوباربیتوریک اسید بررسی شده است. تعدادی از دانه ها شامل بارهنگ، کاهو، جوزهندی، خرفه، خیار، رازیانه، زیره سبز، زنیان و هلیله سیاه که IC50 آنها به ترتیب برابر 0.67، 0.57، 0.29، 0.47، 0.05، 0.32، 0.23،0.56  و 0.61 میکروگرم است قابل مقایسه با ویتامینE   (IC50=0.59)می باشند.

مصرف چای در جامعه ما عمومیت داشته و به مراتب بیشتر از قهوه یا نوشیدنی های دیگر استفاده می شود. بررسی های متعددی اثرات منفی قهوه و ارتباط کافئین با تراکم معدنی استخوان را ارزیابی کرده اند اما ارتباط بین مصرف چای و تراکم استخوان کمتر ارزیابی شده است. با توجه به شیوع بالای پوکی استخوان در کشور و تغییرات الگوی جمعیتی که با افزایش افراد میانسال و مسن همراه است، بررسی ارتباط بین نوشیدن چای و تراکم معدنی استخوان می تواند ارزشمند باشد.جمعیت مورد مطالعه مردان و زنان 20 تا 76 ساله ساکن شهر تهران بودند. این افراد در طرح جامع پیشگیری و درمان پوکی استخوان شرکت داشته و با نمونه گیری خوشه ای از سطح شهر تهران بزرگ انتخاب شدند. معیارهای خروج از مطالعه ابتلا به بیماری های آرتریت روماتویید، کم کاری یا پرکاری تیرویید، پاراتیروئید و آدرنال، دیابت قندی، نارسایی کلیه، نارسایی پیشرفته کبدی و هر نوع سلطان بود.در مجموع 830 نفر در سنین 20 تا 76 سال در این مطالعه شرکت نمودند. از این افراد 39.2 درصد را مردان و 60.8 درصد را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. مقدار مصرف چای و سیگار در مردان بیشتر از زنان بود. در مردان با مصرف بیشتر چای تنها میزان دریافت ویتامین د بالاتر داشتند و در دیگر عوامل مورد بررسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما در زنان با مصرف بیش از 5 فنجان چای در روز میزان تراکم معدنی استخوان در ناحیه لگن و شاخص توده بدن بالاتر از زنانی بود که مصرف چای کمتر داشتند.مطالعه حاضر نشان دهنده شیوع کمتر پوکی استخوان با مصرف زیادتر چای بوده است. افرادی که مصرف چای بیشتری داشته اند تراکم استخوان بالاتری را در ناحیه لگن نشان می دهند. البته در موارد دریافت کافی کلسیم و ویتامین د اثرات چای قابل افتراق نبوده است. از این رو به نظر می رسد اثرات واضح چای در تراکم استخوانی افرادی مشاهده می شود که دریافت کلسیم و ویتامین د پایین تری دارند.