هدف: این پژوهش بررسی تاثیر برنامه مدیریت استرس لرن (learn) در کاهش استرس ادراک شده و نگرانی دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور تهران انجام شد.روش: بدین منظور از میان افراد داوطلبی که نمره آنها در مقیاس استرس اداراک شده یک انحراف استاندارد بیشتر از میانگین (SD=8.32،M=27.26 ) بود و بر این اساس پراسترس تشخیص داده شدند، 26 نفر بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. کلیه آزمودنی ها قبل و بعد از ارائه برنامه لرن به آزمودنی های گروه آزمایش به کلیه گویه های مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا پاسخ دادند.یافته ها: تحلیل داده ها با به کارگیری آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که نمرات آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در هر یک از متغیرهای استرس ادراک شده و نگرانی به طور معنادار بهبود یافته است (P<0.05).نتیجه گیری: بنابراین برنامه learn می تواند به واسطه مولفه هایش با تحت تاثیر قرار دادن چرخه استرس از جهات مختلف، به کاهش استرس و نگرانی منتهی شود.

مقدمه: به رغم آگاهی فزاینده در مورد اهمیت و ضرورت یادگیری، چگونگی، اشکال آن و رویه هایی که یادگیری را در افراد و سازمان ها تشویق می کند، شناخت بسیار کمی درباره یادگیری زدایی وجود دارد. چیستی یادگیری زدایی، چرایی مهم آن و شرایطی که آن را ترغیب می کنند، کمتر مورد بحث قرار گرفته اند. با توجه به اهمیت یادگیری زدایی و نقش آن در فرآیند انتقال و اکتساب دانش، این مقاله به بررسی یادگیری زدایی، ضرورت و انواع آن پرداخته است.نتیجه گیری: یادگیری زدایی تغییری مستمر است که افراد و سازمان ها را برای انطباق با محیط و توسعه مهارت های جدید توانمند می کند. حرکت در منحنی یادگیری زدایی حرکتی عمدی، مستلزم ساختار سازی مجدد و پاک سازی رویه های قدیمی است. در این فرآیند، رهایی از آنچه که دیگر مفید نیست، توقف متفکرانه و خلق فضای پاک قبل از یادگیری جدید ضروری است. برای موفقیت فردی و سازمانی، لازم است که بین یادگیری و یادگیری زدایی تعادل ایجاد شود.

طرز تفکر انسان­ها با گذشت زمان تغییر می­کند، چون هم شرایط دگرگون می­شوند و هم مغز ما رشد می­کند و هم اینکه آموزش­هایی که می بینیم، بر روی ما تاثیر می گذارند. بنده حدود 50 سال است که با علم شیمی سروکار داشتم و در طول این مدت مطالبی از شیمی یاد گرفتم که در زندگی فردی و اجتماعی بنده بسیار تاثیرگذار بودند. در این بحث، دوست دارم برخی از آنها را با شما عزیزان به اشتراک بگذارم. شیمی تنها چند فرمول و جدول تناوبی نیست، بلکه دنیایی ژرف از دانش، به اضافه فلسفه و منطق است. مواردی را که آموخته ام به شرح زیر هستند: 1) از این که واکنش های شیمیایی یک طرفه دیر یا زود متوقف می شوند و واکنش های برگشت پذیر و دوطرفه یا رفت و برگشتی ادامه دار و پایدار هستند، به این نتیجه رسیدم که روابط خود را بر اساس روابط متقابل، پایه ریزی کنم تا دوام داشته باشند. 2) از این که عناصر خواص متفاوتی دارند، حتی عناصر واقع در یک گروه جدول تناوبی، متوجه شدم که هیچ دو انسانی یافت نمی شود که مثل هم باشند، حتی دوقلوهای همسان. در نتیجه، از همه افراد توقعات یکسانی نباید داشته باشیم و افراد را نباید با هم مقایسه کنیم و هرکس را هر طور که هست بپذیریم. 3) از این که برخی از مواد نقطه ذوب و جوش بالا دارند و برخی برعکس و حتی ممکن است در اثر حرارت منفجر شوند، آموختم که بعضی افراد به سرعت عصبانی می شوند و از کوره در می روند. بنابراین، در قبال چنین افراد باید آرامش و خونسردی خود را حفظ کرد و از ایجاد هرگونه تنش خود داری کرد. در غیر این صورت، هر دو صدمه می بینیم. ‏ 4) از این که برخی از عناصر تمایلی به واکنش شیمیایی ندارند و بیشتر تنهایی را دوست دارند، به این نتیجه رسیدم که بعضی آدم ها با بقیه سازگاری ندارند. بنابراین آنها را بهتر است به حال خود بگذاریم و آرامش آنها را تا آنجایی که ممکن است به هم نزنیم و حریم آنها حفظ شود.

مقدمه: شرط لازم برای توانمندسازی اعضای هیات علمی دانشکده های پزشکی در زمینه آموزش، طراحی و اجرای برنامه های توانمندسازی موثر و استفاده از روش های آموزشی مناسب است. شناسایی سبک های یادگیری آنان و ارایه دوره های آموزشی بر آن اساس مهم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی سبک های یادگیری اعضای هیات علمی بر اساس نظریه کلب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1397 انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی بود. جامعه آماری 138 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس بودند و مشمول دوره توانمندسازی حیطه آموزشی سطح یک می شدند. براساس نمونه گیری تمام شماری کلیه این جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری کلب 1/3 بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری chi-square و Kruskal-Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میزان مشارکت اعضای هیات علمی برابر با 5/77 درصد بود. سبک های یادگیری اعضای هیات علمی به ترتیب شامل 58 نفر جذب کننده (8/59 درصد)، 27 نفرهم گرا (8/27 درصد)، 9نفر واگرا (3/9 درصد)، 3نفر انطباق یابنده (1/3 درصد) بودند. بین سبک های یادگیری غالب (جذب کننده و هم گرا) و متغیر های جمعیت شناختی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین بین سبک های یادگیری در گروه های پایه و بالینی تفاوت آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به سبک یادگیری غالب در این مطالعه پیشنهاد می شود که در دوره های توانمندسازی بیش تر از روش های آموزشی سخنرانی، روش های دیداری و خودآموزی با مطالب خواندنی استفاده شود، اما نباید فراموش کرد که در یک دوره فراگیرانی با سبک های یادگیری گوناگون حضور خواهند داشت که هریک روش یاددهی خاصی طلب می کند. لازم است با توجه به چندگانگی سبک های یادگیری از روش های متنوع یاددهی استفاده شود.