1هدف این پژوهش تعیین رابطه هوش اخلاقی و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری درگیری تحصیلی دانش آموزان شهر مهاباد می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی و جامعه آماری نیز کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مهاباد به تعداد 2831 نفر بود که از بین آنان با استفاده از جدول مورگان تعداد 338 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شده هوش اخلاقی لنیک و هیل(2005)، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) و درگیری تحصیلی فریدیکس و همکاران (2006) بود. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار spssو pls و با استفاده از آزمون های همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که هوش اخلاقی بر خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری درگیری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارد(31/0). همچنین نتایج حاکی از این بود بین هوش اخلاقی با مولفه های خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد(52/0). رابطه هوش اخلاقی با مولفه های درگیری تحصیلی مثبت و معنی دار بود(76/0) و در نهایت درگیری تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارد(41/0). بنابراین با افزایش هوش اخلاقی و به تبع آن افزایش درگیری تحصیلی میتوان زمینه افزایش خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مهاباد را فراهم نمود.