درعصر حاضر فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) بر ابعاد گوناگون بشر تاثیر گذاشته است، چنانچه تاثیرات این علم بر دروس علوم پایه نیز مشهود است. درس شیمی از دروسی است که درک مفاهیم آن از دید دبیران و دانش آموزان دشوار است. به دلیل ویژگی آزمایشگاهی و کاربردی نبودن این درس، قابلیت بالایی برای ارایه مفاهیم، با شبیه سازی و پویانمایی رایانه ای دارد. بسیاری از مفاهیم مانند: حرکت مولکول های گاز، ساختار مولکولی ترکیبات و. . . را می توان با شبیه سازی رایانه ای قابل ارایه کرد. به منظور بهبود فرایند یاددهی-یادگیری در هر زمینه علمی، باید متناسب با هر موضوع، بهترین شیوه ها به کار برده شوند تا حرفه آموزش و تعلیم نیز به موازات توسعه علمی در هر رشته، همواره به روز، جذاب و کارآمدتر گردد. هدف استفاده از (ICT) در فرایند برنامه ریزی درسی، افزایش کیفیت آموزش و یادگیری است. این مقاله تلاش دارد با بیان نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه تعلیم و تربیت، به بررسی جایگاه و تاثیر این پدیده بر روی برنامه درسی و بیان مزایا و معایب آن بپردازد و با آوردن نمونه هایی از فناوری های نوین، کاربردهای آموزشی آن ها در آموزش شیمی بررسی نماید. روش مورد مطالعه، جستجو در پایگاه های اطلاعاتی و بررسی مقاله ها و نیز کتاب های مرتبط با آموزش شیمی می باشد. از اهم نتایجی که درضمن این پژوهش بدست آمده، می توان به این مهم اشاره کرد که همانگونه که فناوری اطلاعات و ارتباطات در بسیاری از فرایندها مورد استفاده قرار می گیرد، در حوزه آموزش و پرورش نیز استفاده از این فناوری ها امری اجتناب ناپذیر است.

مقدمه: آموزش و یادگیری مبتنی بر تیم (Team Based Learning)، نوعی از روش یادگیری مشارکتی است که هدف آن ایجاد یک محیط یادگیری فعال است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر تیم (TBL) بر تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه نیمه تجربی (مداخله ای از نوع قبل و بعد) بوده که در آن به بررسی میزان تاثیر روش آموزشی یادگیری مبتنی برتیم بر تفکر انتقادی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته پرستاری در درس علوم تغذیه پرداخته و اثر آن با تاثیر روش سخنرانی بر میزان تفکر انتقادی مقایسه شده است. جمعیت مورد مطالعه دانشجویان پرستاری ورودی93-1392(مهروبهمن ماه) دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. که با روش نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه مداخله و شاهد تخصیص داده شدند. تفکر انتقادی با استفاده از پرسشنامه تفکر انتقادی واتسون-گلیزر (1) در دو گروه به صورت قبل و بعد از مداخله، 40 نفر گروه مداخله و40 نفر گروه شاهد بررسی شد. میزان آموخته های دانشجویان در درس علوم تغذیه با استفاده از یک پرسشنامه آزمون چندگزینه ای و پاسخ کوتاه) برگرفته از ترجمه کتاب Nutrition Essentials for Nursing Practice ) اندازه گیری شد. داده های حاصل از پرسشنامه ها با آزمون های آماری T مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، مجذور تی، Signed Ranks، Paired Samples T Test ارزیابی و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: محدوده سنی نمونه ها 36-19 سال بامیانگین سنی 74/21، میانگین معدل 22/16 و همچنین 56% را زنان و 44% نمونه را مردان تشکیل داده اند. آموزش به شیوه سخنرانی اثر معنی داری بر تفکر انتقادی و نیز هر یک از ابعاد آن در پایان مطالعه نداشت. این در حالی بود که که استفاده از آموزش به روشTBL، سبب افزایش معنی دار میانگین نمرات تفکر انتقادی و ابعاد آن پس از آزمون در گروه مداخله نسبت به پیش آزمون شده است. TBL منجر به بهبود تفکر انتقادی، استنباط، شناسایی مفروضات، استنتاج، تعبیر، تفسیرو ارزشیابی استدلال منطقی گشته بود. همچنین اختلاف بین دو شیوه آموزشی از نظر اثرگذاری بر تفکر انتقادی و زیر ابعاد آن از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: مشخص شد که شیوه آموزشی یادگیری مبتنی برتیم در مقایسه با آموزش به روش سنتی (سخنرانی) دارای اثر ارتقاء معنی دار بر تفکر انتقادی دانشجویان می باشد. که این موضوع می تواند موجب باز خورد مثبت از جانب مدرس و دانشجوگردد.