اضافه شدن یک پارامتر به یک توزیع معلوم، یک روش مفید برای ساختن یک خانواده انعطاف پذیر از توزیع ها است. در این مقاله، ابتدا با جایگذاری توزیع نرخ خطر جمع پذیر در مدل کلی نسبت بخت های متناسب، توزیع نرخ خطر جمع پذیر اصلاح شده معرفی می شود. سپس براساس دو مجموعه از متغیرهای تصادفی که از مدل نرخ خطر جمع پذیر اصلاح شده پیروی می کنند به مقایسه های تصادفی سیستم های سری و موازی متشکل از این مولفه ها پرداخته می شود.

زمینه و هدف: بررسی عوامل موثر بر بروز سرطان پستان جهت دستیابی به راههایی برای افزایش سلامت افراد و طول عمر مبتلایان یکی از دغدغه های هر روزه دانشمندان شاخه های مختلف علوم زیستی و پزشکی است. این مطالعه به منظور تحلیل عوامل مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل مخاطرات جمعی آلن و بررسی مزیت های نمودار آلن انجام پذیرفت.مواد و روش کار: طی سال های 1384 تا 1386 تعداد 133 زن مبتلا به سرطان پستان برای درمان به بیمارستان شهید فیاض بخش تهران مراجعه نمودند. بیماران تا فروردین سال 1390 مورد پیگیری قرار گرفته و آخرین وضعیت آنان ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از مدل مخاطرات جمعی آلن استفاده شد. برای برآورد اثر عوامل پیش آگهی دهنده در طول زمان از نمودار آلن استفاده گردید.یافته ها: عوامل معنی دار در تحلیل تک متغیره وارد تحلیل چند متغیره شده و از بین آنها HER2 مثبت ((p=0.03، درجه بدخیمی (p<0.001) و تعداد گره های درگیر بیش از 10 ( (p=0.02در مدل چندمتغیره به عنوان عوامل افزایش دهنده خطر مرگ بیماران سرطان پستان تعیین گردیدند.نتیجه گیری: مدل مخاطرات جمعی به عنوان جایگزینی مناسب برای مدل کاکس به کار می رود که در آن انحراف معیار برآوردها نسبت به مدل کاکس کوچک تر خواهد بود.

زمینه و هدف: در اغلب کشورهای جهان، بیماری های قلبی به عنوان اولین علت مرگ در بین بیماری های غیر واگیر شناخته شده است که در ایران نیز یکی از علل مهم مرگ و میر می باشد. بنابراین شناخت عوامل موثر بر بقای این بیماران حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه اثرجمعی عوامل خطر بر مخاطره مرگ افرادی که دچار سکته حاد قلبی شده اند، بررسی شده است.مواد و روش کار: در این مطالعه هم گروهی تاریخی، 197 بیمار که طی سال های 1376 تا 1380 برای اولین بار دچار سکته قلبی حاد شده و به بیمارستان های شهر بوشهر مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از مدل مخاطرات جمعی آلن برای بیان رابطه بین میزان مخاطره مرگ بعد از اولین سکته قلبی و عواملی از جمله سن بیمار هنگام سکته، جنس، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،کلسترل سرم تام،LDL  و HDL استفاده شد.یافته ها: متوسط زمان بقای بیماران در مطالعه حاضر بیش از 4 سال بود. نتایج این مطالعه نشان داد که جنس بیمار ارتباط معنی داری با زمان بقای وی ندارد (p>0.05) اگر چه ارتباط سن هنگام بروز سکته قلبی با بقای بیمار معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری: مدل مخاطرات جمعی آلن نشان می دهد که با افزایش سن در هنگام سکته، خطر بقا بیماران سکته قلبی حاد افزایش می یابد.

اغلب سیستم های قابلیت اعتماد از شوک هایی که به صورت تصادفی از منابع خارجی ایجاد می شوند، تاثیر می پذیرند. این شوک ها ممکن است تاثیرات قابل توجهی روی قابلیت اعتماد سیستم داشته باشند. در این مقاله، شرایط لازم و کافی روی طول عمرهای مولفه ها و احتمالات بقای آنها پس از شوک تصادفی، برای مقایسه طول عمر دو سیستم $(n-1)$ از $n$ فراهم شده است: ابتدا حالتی که مولفه ها مستقل هستند و سپس حالتی که مولفه ها وابسته هستند.

زمینه: تحقیقات اخیر نشان داده است که بیان ژن های موثر بر بقای بیماران سرطانی، نقش مهمی را به عنوان عامل خطر یا عامل پیشگیری کننده بیماری بازی می کنند. مطالعه حاضر برای تعیین ژن های موثر بر بقای بیماران مبتلا به لنفوم منتشر سلول بزرگ B و پیش بینی زمان بقای آن ها با استفاده از این ژن ها طراحی شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بوده که بر روی 40 بیمار مبتلا به لنفوم منتشر سلول B انجام شده است. برای این بیماران 2042 بیان ژن اندازه گیری شده است، به منظور پیش بینی زمان بقای بیماران، ترکیب مدل بقای نیمه پارامتری جمعی با دو روش انتخاب ژن الستیک نت و لاسو به کار رفته است. مقایسه روش های ذکر شده با رسم سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد و محاسبه میانه آن منحنی انجام گرفت.یافته ها: براساس یافته های این مطالعه ده ژن موثر به وسیله روش الستیک نت- جمعی انتخاب شده است و روش لاسو- جمعی هفت ژن انتخاب کرده است. ژن GENE3325X زمان بقای بیماران را افزایش می دهد (P=0.006) و ژن های GENE3980X و GENE377X زمان بقای بیماران را کاهش می دهند (P=0.004). این سه ژن به عنوان مهم ترین ژن ها در هر دو روش انتخاب شده است.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که روش الستیک نت کارائی بهتری از روش رایج لاسو در تعیین ژن های موثر بر زمان بقای بیماران دارد. علاوه بر این مشاهده شد که به کار بردن مدل بقای جمعی به جای مدل رایج کاکس و استفاده از داده های ریزآرایه راهکاری مفید و قابل استفاده برای پیش بینی زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان است.

مقدمه و اهداف: سرطان کولورکتال، چهارمین علت مرگ ناشی از سرطان در دنیا است و سالیانه 1.430.000 نفر را مبتلا میکند و تقریبا نیمی فوت میکنند. در میان مردان ایرانی، پنجمین و در زنان ایرانی سومین سرطان شایع میباشد. این مطالعه به منظور برآورد میزان بقای مبتلایان به سرطان کولورکتال و عوامل مرتبط با استفاده از مدل مخاطره جمعی آلن انجام گردید.روش کار: طی سالهای 88-1384، 24807 بیمار با تشخیص سرطان کولورکتال در واحد ثبت سرطان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ثبت شده بود. سن، جنس، وضع تاهل، تحصیلات، وضع اشتغال، محل سکونت، مرحله تشخیص تومور، ناحیه درگیر به عنوان عوامل دموگرافیک و بالینی که روی میزان بقا موثرند، به مدل مخاطره جمعی آلن وارد شدند و از نمودار آلن برای بررسی اثر این عوامل در طول زمان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار R 3.2.0 استفاده شد.یافته ها: مرحله تشخیص تومور به عنوان مهم ترین تعیین کننده میزان بقا رابطه معنی داری با میزان بقای مبتلایان داشته و میزان بقای 1 تا 5 ساله در بیماران مرحله دوم و سوم تومور به ترتیب 100، 98، 96، 93، 93 و و 99، 97، 94، 90، 84 درصد به دست آمد.نتیجه گیری: باوجود تمایل بسیاری از پژوهشگران در استفاده از مدل کاکس در تحلیل داده های بقا، مدل مخاطرات جمعی آلن این قابلیت را دارد که اثر متغیرهای مستقل را در طول زمان بررسی کند و دید بهتری به پژوهشگر در مطالعه های پیش آگهی کننده بقا در بیماران مبتلا به سرطان ارایه دهد. با توجه به نتایج این پژوهش نیاز به تشخیص زودرس سرطان کولورکتال در مراحل اولیه سرطان، برای افزایش طول عمر بیماران ضروری به نظر می رسد.

حوادث در محیط کار باعث آسیب رساندن به پرسنل می شود که با شناسایی این خطرات می توان از بسیاری از آنها پیشگیری نمود. پژوهش حاضر بصورت مقطعی با هدف شناسایی خطرات و ارزیابی ریسک با استفاده از تکنیک آنالیز ایمنی شغلی آن در یکی از آزمایشگاههای کشور انجام شد. ایتدا خطرات فرآیند شناسایی شد و ارزیابی ریسک فعالیتهای انجام شد و در نهایت اولویت بندی خطرات انجام گرفت و راه حل کنترلی ارائه گردید. تجزیه و تحلیل ریسک پر خطر کار در آزمایشگاه که شامل: عدم استفاده از وسایل حفاظتی مخصوصا دستکش مقاوم و غیر قابل نفوذ، ماسک، روپوش، پیش بندمخصوص وغیره برای پرسنل و دانشجویان، عدم جمع آوری پسماندهایی مانند ظروف پلاستیکی، شیشه ای و نیز جعبه ها ی کیت ها و معرف ها که طی کارآلوده به سرم و مایعات بدن می شوند، درمحفظه های جداگانه ای جهت مراحل بازیافت، عدم برقراری ارتباط برای دفع زائدات خطرناک با شهرداری، عدم درخواست بازرسانی برای بازدید و کنترل آزمایشگاه، عدم درخواست جمع آوری جداگانه زائدات جدا شده از سایر زائدات از شهرداری، عدم درخواست بررسی پساب آزمایشگاه توسط شرکت آب و فاضلاب و چگونگی دفع آن بوده است. 64 % از خطرات شناسایی شده در محدوده پر خطر، 27 % در محدوده خطر متوسط و 9 % در محدوده کم خطر قرار دارند. از جمله اقداماتی که در مورد خطرات با ریسک متوسط می توان انجام داد شامل: برنامه ریزی در مورد کاهش حجم پسماند تولیدی، آموزش تحت یک برنامه ریزی خاص در خصوص مدیریت پسماندها و در صورت امکان استفاده از مواد شیمیایی و ضدعفونی کننده ای که خطرکمتری برای افراد و محیط زیست دارند می باشد. اقداماتی که در مورد ریسک های کم خطر حین کار می توان انجام داد شامل: برنامه ریزی برای استفاده از درمقابل وسایلی که دوباره وارد چرخه کاری در مقابل وسایل یک بارمصرف می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: دیابت یک بیماری مزمن و غیر واگیر است که سالانه هزینه های زیادی صرف درمان آن می شود. یکی از روش های تعیین این بیماری استفاده از هموگلوبین گلیکوزیله است که در این مطالعه عوامل موثر بر آن با استفاده از مدل رگرسیون جمعی بررسی می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 130 بیمار دیابتی نوع دوم در شهر ایلام با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. متغیرهای جنسیت، سن، وزن، قد، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، سابقه پرفشاری، مصرف سیگار، سابقه دیابت در خانواده، پیاده روی سریع حداقل 30 دقیقه، دور کمر و باسن، مقدار هموگلوبین گلیکوزیله، میزان قند ناشتا و متوسط حجم خون بررسی شدند. داده ها بر اساس پرسش نامه چک لیست دیابت کانادا گردآوری شدند. یافته ها: در مدل رگرسیون خطی ساده متغیرهای دور کمر و دور باسن و در مدل رگرسیون خطی چندگانه متغیرهای دور باسن و شاخص توده بدنی بر مقدار هموگلوبین گلیکوزیله تاثیر معنی داری داشتند (05/0