زمینه و هدف: آرایشگری از حرفه های مهم و تاثیرگذار در سلامتی جامعه است. اهمیت این موضوع در میان زنان روزبه روز بیشتر احساس می گردد. لذا این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد بهداشتی آرایشگران زن شهر دامغان در سال 1389 انجام گرفت.روش کار: این پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده که بر روی 87 آرایشگر زن شهر دامغان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که در چهار حیطه (آگاهی مرتبط با بهداشت فردی و شغلی، سنجش نگرش و تمایل به عمل، عملکرد بهداشتی آرایشگر و مقررات بهداشتی ماده 13) قرار داشت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی آرایشگران 31.92 سال با انحراف معیار 7.6 تعیین گردید. %20.7 دارای تحصیلات دانشگاهی، %65.5 دیپلم و بقیه تحصیلاتی در سطح راهنمایی و پایین تر داشتند. %8 آرایشگران آگاهی بهداشتی در سطح بسیار خوب داشتند. 54% منبع دریافت اطلاعات بهداشتی آرایشگران، کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی بود. 69% آرایشگران از وضعیت بهداشت فردی مناسبی برخوردار بودند. 46% دارای کارت واکسیناسیون هپاتیت (کامل) بوده و %87.3 خود را در معرض ابتلا به بیماری های عفونی ناشی از شغل عنوان کرده و 62% نگران ابتلاء به بیماری هپاتیت بودند. ارتباط معنی داری بین سابقه کار و روش های صحیح گندزدایی وسایل کار وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: کمبودآگاهی بهداشتی در ارتباط با شغل و عملکرد ضعیف آرایشگران در این خصوص، نیاز به افزایش سطح آگاهی، نگرش و عملکرد بهداشتی آنها از طریق برگزاری برنامه های آموزشی و بازآموزی دارد.

 زمینه و اهداف: یکی از مهترین برنامه های بهداشتی در کشور طرح کشوری حذف سرخک– سرخجه مادرزادی در جمهوری اسلامی ایران است. یکی از نیازهای اساسی این برنامه وجود یک سیستم مناسب و کارا به منظور جمع آوری اطلاعات کافی در زمینه میزان های ابتلا و میرایی در اثر بیماری های سرخک– سرخجه و همچنین اطلاع از میزان مشارکت مردم در اجرای این برنامه و وضعیت آگاهی، نگرش و عملکرد مردم در زمینه راه های پیشگیری از این بیماری ها می باشد. این مطالعه به منظور تعیین سطح آگاهی، نگرش و عملکرد مردم در مورد این برنامه انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت مقطعی بوده است. داده ها 4 ماه بعد از اجرای بسیج همگانی واکسیناسیون سرخک– سرخجه ( اردیبهشت ماه سال 1383) جمع آوری گردید. در این مطالعه جامعه هدف کلیه افراد 20 تا 25 ساله محدوده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده اند. نحوه نمونه گیری بصورت دو مرحله ای بود. حجم نمونه مورد نیاز 384 نفر تعیین گردید. در آنالیز تحلیلی برای تعین ارتباط متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و در صورت لزوم از شاخص OR و حدود اطمینان آن استفاده شد. Reliability سوالات درهر حیطه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ مودر بررسی قرار گرفت. Constract Validity سوالات در هر حیطه استفاده روش Principal Components Analysis مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در مجموع 390 نفر مورد بررسی قرار گرفت. به ترتیب %93.1, %53.6, %63.3 از افراد مورد بررسی دارای آگاهی، نگرش و عملکرد مناسب در زمینه بسیج همگانی واکسیناسیون سرخک– سرخجه بوده اند. پس از حذف اثر متغیرهای مخدوش کننده با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک مشخص شد که ارتباط آگاهی افراد مورد بررسی در مورد بسیج همگانی واکسیناسیون سرخک– سرخجه با متغیرهای زمینه ای تحصیلات و تحصیلات مادر و ارتباط نگرش آنها با متغیرهای زمینه ای تحصیلات، وضعیت تاهل و درآمد ماهیانه خانوار از نظر آماری معنی دار بوده است. ولی ارتباط عملکرد آنها با هیچ یک از متغیرهای زمینه ای از نظر آماری معنی دار نبوده است.نتیجه گیری: عوامل مختلفی روی پوشش ایمن سازی در برنامه های جاری و همگانی موثر می باشند. لازم است در اجرای برنامه های بعدی این عوامل دقیقا مورد بررسی قرار گیرد و از نقاط قوت برنامه انجام شده نهایت استفاده به عمل آید. از جمله این عوامل می توان وضعیت نیروی انسانی، تجهیزات، واکسن ها، مواد مصرفی ، کیفیت خدمت دهی، کیفیت زنجیره سرد، پوشش اطلاع رسانی، آگاهی و نگرش مردم و ارایه دهندگان خدمات ایمن سازی در مورد برنامه های ایمن سازی، بیماری های هدف و واکسن های مورد استفاده را نام برد.

زمینه: مصرف محصول های دخانی یک معضل بهداشتی مهم است و از آنجا که پزشکان به عنوان الگوی سلامتی برای بیماران مطرح هستند، لذا می توانند نقش بسیار مهمی در کاهش شیوع مصرف محصولات دخانی در جامعه ایفا نمایند. هدف: مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان عمومی نسبت به مصرف دخانیات انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 5134 پزشک عمومی شاغل در بخش دولتی و خصوصی در کل کشور (20 استان) که با روش نمونه گیری Quta sampling انتخاب شده بودند، با پرسش نامه تهیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی توسط افراد آموزش دیده مورد پرسشگری قرار گرفتند. تعداد نمونه های هر استان با توجه به تعداد کل پزشکان شاغل در آن استان به روش تسهیم به نسبت برآورد شد.یافته ها: %43/7 پزشکان (%7/9 مردان و %8/0 زنان) مصرف کننده هر روز سیگار بودند. میانگین تعداد نخ مصرفی آنها در روز 6/6  نخ و میانگین سن شروع به استعمال سیگار 23.04±5.76 سال بود. %6/61 پزشکان آمادگی خود را برای ارایه خدمات مشاوره ای ترک متوسط ارزیابی کرده بودند. میزان آگاهی از مضرات سیگار و همچنین میانگین نمره نگرش نسبت به مضرات سیگار در پزشکان سیگاری کمتر از غیرسیگاری ها بود و تنها %9 پزشکان به داشتن آموزش هایی در زمینه ترک سیگار در دوران تحصیل اشاره نموده بودند و درصد زیادی نیز لزوم گذراندن چنین دوره های آموزشی را عنوان کرده بودند.نتیجه گیری: به‎ کارگیری پرسنل بهداشتی به خصوص پزشکان در پیشگیری و درمان وابستگی به سیگار و همچنین عدم استعمال محصولات دخانی توسط ایشان به عنوان الگوی سلامتی مراجعین ایشان توصیه می شود.

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن و یک نگرانی بزرگ نظام سلامت ایران است. افزایش آگاهی پیرامون دیابت می تواند مرگ و میر و هزینه های تحمیلی به سیستم سلامت را کاهش دهد. هدف: ارزیابی میزان دانش، نگرش و عملکرد بیماران دیابتی ساکن غرب مازندران در مراقبت از خود. مواد و روش ها این پژوهش، مطالعه ای توصیفی-مقطعی بود که بر بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به داروخانه 13 آبان و کلینیک شفا رامسر در بازه زمانی اردیبهشت تا بهمن 1395 انجام شد. 240 بیمار وارد مطالعه شده و با گفتگو، داده ها در پرسشنامه ی از پیش فراهم شده وارد شد. سطح دانش، نگرش و کارکرد بیماران با برآورد امتیازها بررسی شد و تحلیل داده ها بوسیله ی نرم افزار spss صورت گرفت. نتایج: میانگین سنی بیماران 27/58 سال بود (159 زن و 81 مرد)، سطح دانش، نگرش و عملکرد بیماران نسبت به بیماری دیابت به ترتیب 36/59، 5/38 و 35/51 درصد بدست آمد. دانش بیماران با میزان تحصیلات رابطه ی آماری مثبت و بسیار معنی داری داشت. در بیماران بدون پیشینه ی خانوادگی نمره نگرش پایین تر بود. افزون بر این، در زنان و در بیماران زیر درمان توام با انسولین و داروهای خوراکی عملکرد بهتری بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی ما نشاندهنده سطح پائین دانش، نگرش و عملکرد بیماران دیابتی در خود مراقبتی بود و آموزش مناسب به بیماران دیابتی می تواند سبب کنترل مناسب، پیشگیری از پیشرفت بیماری و کاهش هزینه های نظام سلامت شود.

زمینه و هدف: تعارض و اختلاف نظر کارکنان در یک سازمان جز طبیعت زندگی شغلی سازمانهای اجتماعی است و مدیریت تعارض یکی از مشکل ترین و در عین حال مهمترین وظایف هر مدیر است که می تواند بازدهی و بهره وری سازمان را افزایش دهد. پژوهش حاضر با هدف کلی تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد مدیران دانشکده علوم پزشکی شاهرود در زمینه مدیریت تعارض انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی - مقطعی (کاربردی) که در سال 1385 انجام شد، با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش و نیاز به اطلاعات دقیق، تمام مدیران به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند، به منظور جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر 6 سوال عمومی و 51 سوال اختصاصی در مورد آگاهی، نگرش و عملکرد مدیران در زمینه تعارض تهیه و جهت تکمیل در اختیار مدیران قرار گرفت. داده  ها با استفاده از نرم افزار SPSS وINSTAT و آزمونهای آماری Pearson، Spearman و t در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 6/7% از افراد مورد پژوهش مدیر ارشد، 3/30% مدیر میانی و 1/62% مدیر پایه بودند، 4/39% از آنان زن و 6/60% مرد بودند. مدرک تحصیلی 7/16% از مدیران کمتر از لیسانس و 3/83% لیسانس و بالاتر بود. سابقه خدمت 3/27% از آنان زیر 10 سال و بقیه بیش از 10 سال بود. فقط 1/6% از مدیران در زمینه مدیریت تعارض دوره آموزشی را طی کرده بودند. میزان آگاهی افراد مورد پژوهش، با میانگین 2/14 (از 20) در حد متوسط، نمره نگرش آنان با میانگین 6/45 (از 55) مثبت و میانگین نمره عملکرد آنان 8/11 (از 150) و در حد خوب ارزیابی شد.نتیجه گیری: با توجه به لزوم آگاهی لازم و نگرش مثبت نسبت به مدیریت تعارض و نقش آن در عملکرد آگاهانه مدیران در این زمینه، می توان اظهار داشت که برگزاری دوره های آموزشی در این زمینه برای مدیران و ایجاد مهارت های لازم در استفاده از روش های مدیریت تعارض در آنان، می تواند در بازدهی و بهره وری سازمان نقش موثری ایفا نماید.