از قرص های NAF برای جذب UF6 در غلظت های پایین استفاده می شود. در این مقاله یک روش شیمیایی تر برای بازیابی اورانیم از قرص های NAF پیشنهاد شده است. در این روش اورانیم موجود در قرص محلول سدیم کربنات حل و به صورت UO2(CO3)34- بر روی رزین آمبرلیت- 110 جذب می شود. سپس با استفاده از محلول نیترات سدیم، ترکیب UO2(CO3)34- از رزین جدا شسته شده و اورانیم موجود در محلول حاصل از آن می تواند مجددا در فرایند تولید UF6 مورد استفاده قرار گیرد. این روش از راندمان و سهولت قابل توجهی برخوردار می باشد.

در پرورش لارو ماهیان اصلی ترین مساله، تامین غذای با کیفیت بالا است که به راحتی توسط لارو ماهی پذیرفته و هضم شود. امروزه از غذای زنده و به خصوص نائوپلئوس آرتمیای غنی شده با مواد مختلف در تغذیه آغازین بسیاری از گونه های پرورشی ماهی و میگو، در سطح وسیعی استفاده می شود. فلوراید ماده معدنی بسیار مهمی است که از طریق آب آشامیدنی و غذاهای دریایی نظیر ماهی و میگو به انسان می‏رسد. در این تحقیق غنی سازی آرتمیای فرانسیسکانا (A. franciscana)، با سدیم فلوراید در مرکز تکثیرو پرورش و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی رشت انجام گرفت. سیست آرتمیا پس از پوسته زدایی و 30 ساعت بعد از تخم گشایی و در مرحله Instar II، با سدیم فلوراید در غلظت های 40 و 80 و 160 mg/L و شاهد (بدون غنی سازی)، هر کدام با سه تکرار غنی سازی گردید، 2، 4 و 6 ساعت بعد از غنی سازی از تیمارها نمونه برداری به عمل آمد و پس از انجماد و خاکستر نمودن، اندازه گیری میزان سدیم فلوراید جذب شده نمونه ها توسط دستگاه الکترود یون گزین انتخابی صورت گرفت. بر طبق نتایج آزمون آماری، اثر متقابل زمان با فلوراید در سطح 1% معنی دار بود (P<0.01).تمامی تیمارهای غنی سازی شده، با تیمار شاهد اختلاف آماری معنی داری داشتند. بیشترین میزان جذب سدیم فلوراید در تیمار 40 میلی گرم در لیتر در زمان 2 ساعت بود و دوز 160 mg/L، با توجه به جذب فلوراید بیشتر نسبت به دوز 40 mg/L، باعث مرگ نائوپلئوس آرتمیا گردید. همچنین با گذشت زمان از 2 ساعت به 6 ساعت، از میزان فلوراید جذبی کاسته شده و در واقع آرتمیا آن را دفع می کند. بر اساس نتایج حاصله، تیمار 40 mg/L، سدیم فلوراید با زمان 2 ساعت بهترین دوز برای غنی سازی آرتمیا با سدیم فلوراید است.

در این تحقیق با استفاده از روش سل- ژل و مواد اولیه الکوکسیدی و نمک نیترات آهن رنگدانه اینکلوژنی هماتیت- زیرکن سنتز شده و در ادامه جهت کاهش دمای کلسینه کردن و بررسی تاثیر کانی ساز بر ویژگی های آن، اثر کانی سازNAF بر کیفیت رنگدانه مورد بررسی قرار گرفت. کانی ساز به مقدار 0.2 مول در مرحله تهیه سل افزوده شد. پودر حاصله از روش سل- ژل در حضور کانی ساز و بدون کانی ساز در دماهای مختلف از 650 تا 1400oC کلسینه گردیدند. ویژگی های ساختاری، ریخت شناسی و رنگی نمونه های تهیه شده با استفاده از آزمون های XRD،FTIR ،STA ، SEM و CIELab مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل بیانگر این است که افزودن کانی ساز باعث کاهش دمای بلوری شدن فازهای اولیه و در نتیجه دمای کلسینه کردن نهایی می گردد اما کانی ساز با سازوکار درشت کردن ذرات هماتیت تاثیر منفی بر روی کیفیت رنگدانه می گذارد.

سابقه و هدف: افزایش حساسیت دندانی یکی از عوارض جانبی درمان های پریودنتال متعاقب جرم گیری و جراحی است. در حال حاضر عوامل ضد حساسیت متعددی وجود دارند که اثر بخشی آنها منوط به انجام مطالعات کلینیکی منظم و دقیق می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر کلینیکی ژل نیترات پتاسیم (ایزودان) و سدیم فلوراید (فلوژل) در کاهش حساسیت دندان ها متعاقب فاز اول درمان پریودنتال بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 16 بیمار واجد شرایط، پس از انجام فاز اول درمان پریودنتال آزمون های حساسیت به عمل آمده و274 دندان حساس به ثبت رسید. سپس به صورت تصادفی و چرخشی در یک کوآدرانت ژل ایزودان و در یک کوآدرانت ژل فلوژل به کار برده شد و یک کوآدرانت نیز به عنوان گروه شاهد برگزیده و در آن از هیچ ماده ای استفاده نشد. یک هفته و دو هفته بعد، اندکس پلاک و میزان حساسیت از طریق آزمون های مزبور ارزیابی شده و داده های بدست آمده بر اساس آزمون های آماری Mann –whitney وChi –square  مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: گروه های درمانی ایزودان و فلوژل بلافاصله پس از جرم گیری و هفته اول اختلاف معنی داری را با گروه شاهد در کاهش حساسیت نشان دادند در صورتی که بین این دو گروه در طول مطالعه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همچنین در گروه ایزودان و شاهد بلافاصله بعد از جرم گیری و هفته دوم بعد از جرم گیری کاهش حساسیت از لحاظ آماری معنی دار بود، در صورتی که بین دو گروه فلوژل و شاهد در همین فاصله زمانی این کاهش معنی دار نبود (P>0.05). کاهش پلاک ایندکس هم در هر گرو بین فته اول و دوم معنی دار بود، اما این کاهش بین گروه های درمانی در همین فاصله زمانی معنی دار نبود.نتیجه گیری: استفاده از ژل ایزودان و فلوژل در کاهش حساسیت دندان ها موثر بوده و ماده ایزودان نسبت به فلوژل دارای اثر طولانی تری می باشد. همچنین با کنترل مناسب و دقیق پلاک می توان درد و حساسیت را تا حدود زیادی کاهش داد.