هر چند اشعه ماورای بنفش (UV) در فتوسنتز گیاهان نقش مهمی ایفا نمی کند اما قادر است رشد رویشی و زایشی گیاهان را در مناطق مرتفع به مخاطره اندازد. یکی از اثرات اشعه UV در گیاهان صدمه به مولکول DNA می باشد که اگر قبل از همانند سازی DNA یا در حین آن ترمیم نگردد، باعث می شود تقسیم سلولی متوقف شود. مسیرهای بیوشیمیایی مختلف و پروتئین های بسیاری در ترمیم صدمات وارده به DNA دخالت دارند که از جمله آنها می توان به پروتئین های خانواده RecQ اشاره کرد که در پریوکاریوت ها و گروه های مختلف یوکاریوت ها یافت می شوند. اخیرا توالی کامل ژنوم گیاه اربیدوپسیس (Arabidopsis thaliana) تعیین گردیده و هفت ژن متعلق به خانواده RecQ در آن یافت شده است. گیاهانی که در آنها ژن AtRecQl4A جهش یافته است در مقایسه با گیاه وحشی در ترمیم برخی صدمات وارده به DNA ناتوان تر هستند. این موضوع مبین نقش ژن AtRecQl4A در کنترل پاسخ گیاه به صدمات وارده به DNA می باشد. جهت بررسی دقیق تر نقش ژن RecQl4A در ترمیم صدمات وارده توسط اشعه UV گیاهان جهش یافته و وحشی تیمار شده با شدت های مختلف اشعه UV جهت سپری کردن دوره ترمیم تحت شرایط نوری متفاوت قرار گرفتند تا مسیرهای مختلف ترمیمی در آنها فعال گردد. نتایج حاصل از جداسازی و مطالعه فنوتیپی سه لاین مستقل گیاهان جهش یافته نشان داد که ژن RecQl4A اربیدوپسیس در مسیرهای ترمیمی فعال در تاریکی، نور قرمز و مسیر فنولیزی ترمیم صدمات وارده به DNA نقش اساسی ایفا می کند. نتایج حاصل از این تحقیق پیشنهاد می کند احتمالا با دست ورزی ژن RecQl4A در گیاهان می توان گیاهان تراریختی تولید کرد که مقاومت بیشتری به اشعه UV داشته باشند.

اعضای خانواده RecQ در ترمیم، رونویسی و نوترکیبی DNA وظایف مهمی بر عهده دارند. گیاه مدل ارابیدوپسیس دارای 7 همولوگ RecQ است. ما قبلا نشان دادیم که از کار افتادن ژنRecQl4A  اربیدوپسیس پاسخ گیاه به برخی از تنش های ژنوتوکسیک را تغییر می دهد. در این گزارش، برخی از پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در گیاه جهش یافتهRecQl4A  تحت تیمار شوری اندازه گیری شد تا بتوان نقش ژن RecQl4A در کنترل پاسخ گیاه به استرس شوری را تعیین نمود. گیاهان وحشی و جهش یافته در قالب یک طرح کاملا تصادفی روی پلیت های آگار-موراشی-اسکوگ حاوی NaCl رشد داده شدند. هنگامی که گیاهان با 100 و 150 میلی مولار NaCl تیمار شدند صدمات وارده به گیاهان به قدری زیاد بود که امکان اندازه گیری پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی وجود نداشت. در غلظت 75 میلی مولار کلرید سدیم، مقدار پروتئین کل محلول در پاسخ به شوری کاهش یافت. به علاوه، در پاسخ به شوری، گیاهان جهش یافته، وزن خشک و محتوای کلروفیل کمتری در مقایسه با گیاهان وحشی داشتند؛ لیکن قند کل در گیاهچه های جهش یافته از گیاهچه های وحشی بیشتر بود. به همین ترتیب هنگامی که گیاهان با 75 میلی مولار کلرید سدیم تیمار شدند میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در گیاهان جهش یافته از فعالیت آن در گیاهان وحشی بیشتر بود. جالب توجه این که افزایش غلظت NaCl از صفر به 75 میلی مولار باعث شد تا فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز فقط در گیاهان جهش یافته به طور معنی داری کاهش یابد. این نتایج پیشنهاد می کند ژن RecQl4A در تنظیم پاسخ گیاه آرابیدپسیس به تیمار NaCl نقش اساسی ایفا می کند و بدین ترتیب دانش محققان را در درک سازوکار های کنترل کننده مقاومت گیاهان به تنش های محیطی افزایش می دهد.

پروتئین های متعلق به خانواده RecQ که در اغلب موجودات پروکاریوت و یوکاریوت یافت شده اند دارای یک ناحیه مرکزی هستند که واجد هفت بخش حفاظت شده است و نقش DNA هلیکازی بر عهده دارد. اعضای این خانواده در E. coli، مخمر نان و انسان در فرایندهای ترمیم، همانند سازی، رونویسی و نوترکیبی DNA نقش ایفا می کنند. اخیرا توالی کامل ژنوم گیاه مدل، اربیدوپسیس تالیانا (Arabidopsis thaliana) تعیین گردیده و هفت ژن کاندیدای متعلق به خانواده RecQ در آن یافت شده است. ما قبلا نشان دادیم ژن RecQl4A در تنظیم پاسخ گیاه به صدمات وارده به DNA و کنترل نوترکیبی DNA نقش اساسی ایفا می کند. در این نوشتار مقایسه محصول ژن RecQl4A و سایر اعضای خانواده RecQ در گروههای مختلف موجودات زنده از نظر تکاملی بررسی شده و نقش این ژن در ترمیم صدمات وارده به DNA توسط ماده جهش زای متیل متان سولفونیت MMS در دو مرحله نموی جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه ها مطالعه شده است. درخت فیلوژنتیکی حاصله نشان می دهد ژنهای RecQl4A و RecQl4B اخیرا در اثر پدیده مضاعف شدن (دوپلیکیشن) بوجود آمده اند، در حالیکه بقیه اعضای خانواده فاصله تکاملی قابل توجه دارند. این نتایج پیشنهاد می کند که در اجداد مشترک گیاهان و جانوران ژنهای RecQ متعدد وجود داشته است. نتایج حاصل از مطالعه سه دودمان مستقل گیاهان جهش یافته نشان داد که گیاهان جهش یافته RecQl4A در مرحله گیاهچه در مقایسه با گیاهان وحشی حساسیت بیشتری نسبت به ماده MMS دارد ولی در مرحله بذر تفاوتی بین گیاهان وحشی و جهش یافته در ترمیم صدمات وارده به DNA مشاهده نمی شود. این پدیده نشان می دهد ژن فوق برای ترمیم صدمات وارده به DNA توسط ماده MMS در طول مرحله جوانه زنی بذر ضروری نیست ولی درشرایط مشابه در مرحله نموی گیاهچه ضروری می باشد. کشف مکانیسم ملکولی نقش ژن RecQl4A در کنترل نوترکیبی DNA  می تواند راهگشای روش جدیدی جهت ایجاد جهش هدفمند در گیاهان باشد.