تاکنون مطالعات بسیاری بر روی تغییرات ضربان قلب صورت گرفته است. این تغییرات سیگنال قلبی که در دو ضربان متوالی مشاهده می شود را تغییرپذیری ضربان قلب یا Heart Rate variability (HRV) می نامند. تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت در ضربان قلب بازتابی از عملکرد سیستم عصبی اتونوم می باشد، به طوری که یکی از شاخص های سلامت انسان، افزایش و یا کاهش تغییر پذیری ضربان قلب (HRV) است. بنابر این آنالیز این تغییرات می تواند معیار پیش بینی کننده مرگ ناگهانی و یا هشدار در مورد بیماری قریب الوقوعی باشد. لذا با دانستن تکنیکهای آنالیز HRV و تجزیه و تحلیل این تغییرات به صورت غیرتهاجمی می توان اطلاعات صحیحی از تغییر عملکرد سیستم اتونوم بدست آورد.

یک سیستم کشاورزی زمانی پایدار است، که عناصر غذایی از دست رفته در آن به نحوی جایگزین شود. کودهای شیمیایی یکی از مهم ترین منابع تامین کننده عناصر غذایی برای گیاه است که استفاده بهینه از آن ها در دستیابی به نتیجه مورد نظر، نقش اساسی دارند. از جمله ابزارهای مناسب در این زمینه نقشه های پهنه بندی عناصر غذایی است. از طرف دیگر نقشه های پهنه بندی عناصر غذایی می تواند راه گشای استفاده مناسب و صحیح از کودهای شیمیایی باشد. در این پژوهش، تغییرات مکانی و نقشه های پهنه بندی عناصر پر مصرف نیتروژن، فسفر و پتاسیم مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور 96 نمونه خاک از لایه سطحی (صفر تا 25 سانتی متر) و عمقی (25 تا 50 سانتی متر) به روش شبکه بندی منظم با فواصل 250 متری، در اراضی دانشگاه زنجان جمع آوری شد. تجزیه آماری داده ها نشان داد که عنصر نیتروژن، کم ترین ضریب تغییرات را در بین سایر ویژگی ها داشت. نتایج تجزیه و تحلیل های زمین آماری، گویای تناسب مدل نمایی برای توصیف ساختار تغییرات مکانی عناصر غذایی پرمصرف بود. در اعماق مورد مطالعه کم ترین دامنه تاثیر برای عنصر پتاسیم با مقادیر 328.1 و 553.7 متر برآورد شد. نقشه های پهنه بندی عناصر پرمصرف نشان داد پراکنش این عناصر در منطقه تصادفی نبوده و از یک الگوی مکانی تبعیت می کند.

جزیره گرمایی شهر که امروزه به مساله ای بسیار بااهمیت در اقلیم شناسی شهری تبدیل شده است،‏ به طور کلی به افزایش دمای محیط شهر در مقایسه با حومه اشاره دارد. این پدیده که از پیامدهای شهرنشینی و شهرسازی است،‏ در کشورهای رو به پیشرفت که با رشد سریع و بدون برنامه ریزی شهرها روبه رو هستند،‏ پیامدهای اساسی به همراه دارد. تهران،‏ پایتخت و پرجمعیت ترین شهر ایران،‏ به دلایل مختلف،‏ مانند ساخت وساز ناهمگون و شرایط خاص جغرافیایی،‏ از این پیامدها بی بهره نمانده است. در این پژوهش با هدف ردیابی تغییرات مکانی هسته جزیره گرمایی شهر تهران،‏ 24 روز از سال 2006 بررسی شده و با تلفیق میدان دمای به دست آمده از داده های ایستگاه های هواشناسی و میدان باد حاصل از مدل آلودگی هوا (TAPM)،‏ وضعیت جزیره گرمایی واکاوی شده است. داده های عناصر جوی 22 ایستگاه هواشناسی در محدوده استان تهران دریافت شد. تغییرات موقعیت مکانی جزیره گرمایی شهر با استفاده از منحنی های هم دما در هر روز با فواصل زمانی سه ساعته،‏ در نرم افزار ArcGIS درون یابی و ترسیم شدند. نتایج به دست آمده از محاسبه اختلاف میانگین دمای محدوده شهری با حومه آن،‏ نشان داد که در تمامی روزها،‏ میانگین دمای محدوده شهر تهران بیشتر از دمای ثبت شده در حومه آن است. در تحلیل عوامل موثر در شکل گیری جزیره گرمایی،‏ سرعت و جهت باد از بیشترین میزان تاثیرگذاری برخوردار بودند؛ به گونه ای که گستره مکانی جزیره گرمایی توسط این دو عامل کنترل می شود. همچنین ارتباط معناداری میان فشار هوا و شدت جزیره گرمایی دیده نشد. تغییرات مکانی هسته جزیره گرمایی نیز در ماه های مختلف در محدوده های حد فاصل ایستگاه های دوشان تپه،‏ فاطمی،‏ مهرآباد و بهمن صورت می گیرد که در بیشتر روزها،‏ ایستگاه های آزادی،‏ بهمن و بازار،‏ مراکز گرمایی این محدوده هستند.

روند تشدیدی کاهش سطح دریاچه ارومیه موجب پایین آمدن کیفیت آب، لب شور و غیرقابل برداشت شدن آن در چاه های حاشیه دریاچه شده است. از این نظر، تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات شوری سطح آب زیرزمینی دشت ارومیه در سه دوره زمانی انجام شد. برای ارزیابی شوری آب زیرزمینی، داده های مربوط به تعداد 57 چاه در سه مقطع زمانی 1380، 1384 و 1387 بررسی و با استفاده از روش کریجینگ معمولی در محیط GIS و نرم افزارهای GS+ و ARCVIEW8 نقشه های تغییرات شوری آب زیرزمینی دشت تهیه شد. نتایج به دست آمده نشان داد نیم تغییر نمای تجربی با مدل کروی، شعاع تاثیر 26860 متر و خطای برآورد 0.288 دسی زیمنس بر متر برای برآورد شوری آب زیر زمینی دشت مناسب تر است. ضریب همبستگی برای مدل برازش یافته برابر 0.999 بدست آمد. بر اساس نقشه های شوری آب زیرزمینی تهیه شده، مساحت اراضی با شوری آب زیرزمینی بیش از 2 دسی زیمنس بر متر در سال 1380 برابر 1924 هکتار بود که در سال 1387 به 8331 هکتار رسیده است. همچنین طی این سال ها، مساحت اراضی با شوری آب زیرزمینی کمتر از 1 دسی زیمنس بر متر معادل 14675 هکتار کاهش یافته است. مقادیر بیشینه شوری مشاهده شده نیز از 1.91 دسی زیمنس بر متر در سال 1380 به 5.8 دسی زیمنس بر متر در سال 1387 افزایش یافته است.

امروزه فرسایش آبی یکی از شکل های مهم تخریب طبیعت به شمار می رود و معضلات ناشی از آن از مشکلات جدایی ناپذیر حوزه های آبخیز کشور است. در بین عوامل متعدد محیطی موثر بر فرسایش پذیری خاک سنگ شناسی، توپوگرافی و اقلیم از مهمترین عوامل موثر در فرسایش پذیری خاک می باشند. هدف از این پژوهش بررسی خصوصیات خاک شامل تعداد موثر قطره (NDI)، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD)، مقاومت فروروی خاک (PR)، چسبندگی خاک (COH)، هدایت اشباع (Ks) و شاخص فرسایش پذیری خاک (K) می باشد. بنابراین شش جنس سنگ (گرانیت، آهک، افیولیت، شیل، مارن و ماسه سنگ) در استان خراسان رضوی انتخاب شد و نمونه برداری در سه کلاس شیب 10-0، 25-10 و بیشتر از 25 درصد در سال 1400 انجام شد. به منظور مقایسه فرسایش پذیری خاک در جنس سنگ های مشابه در اقلیم مختلف، جنس سنگ آهک در شهرستان طبس (اقلیم خشک) انتخاب شد. نتایج نشان داد میانگین شاخص فرسایش پذیری خاک و سایر شاخص ها در جنس سنگ های مختلف دارای تفاوت معنی داری می باشند (001/0P<). نتایج اندازه گیری شاخص فرسایش پذیری خاک در شیب های مختلف نشان دهنده عدم معنی داری شاخص فرسایش پذیری در سه کلاس شیب بود (05/0,p<893/0=sig). فرسایش پذیری خاک در آب و هوای مختلف در جنس سنگ مشابه آهک با مقدار83/0 در جنس سنگ آهک طبس و 96/0 تن هکتار ساعت بر هکتار مگاژول میلی متر در جنس سنگ آهک سرخس، نشان داد، فرسایش پذیری خاک در آب و هوای مختلف دارای تفاوت معنی داری می‎باشد (05/0,p<023/0=sig). نتایج اندازه گیری شاخص CSEI نشان داد بیشترین مقدار کاهش فرسایش پذیری منعکس شده توسط این شاخص در جنس سنگ گرانیت با میزان 64 درصد و کمترین مقدار آن در جنس سنگ شیل با مقدار 25 درصد می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

عامل فرسایندگی باران مهم ترین عامل تاثیرگذار بر فرسایش خاک است که جهت کمی نمودن آن شاخص های مختلفی توسعه داده شده است. انتخاب شاخص مناسب با توجه به شرایط اکولوژیکی منطقه ضروری است. هدف از انجام این تحقیق، انتخاب بهترین روش زمین آمار جهت تهیه نقشه فرسایندگی باران در استان فارس می باشد. بدین منظور شاخص فورنیه برای 42 ایستگاه در استان فارس و اطراف آن محاسبه گردید و با روش های درون یابی IDW، GPI وLPI، مدل های مختلف روش RBF، کریجینگ ساده و معمولی، بهترین روش میانیابی تعیین و نقشه پهنه بندی شاخص مذکور تهیه گردید. در نهایت، از بین روش های قطعی و زمین آماری، روش تابع پایه شعاعی (RBF) با مدل نواری ضخامت کم نسبت به سایر روش های میان یابی، به عنوان بهترین روش برای پهنه بندی شاخص فرسایندگی استان فارس تعیین گردید. همچنین نتایج نشان داد که شهرستان نورآباد در شمال غرب استان با متوسط شاخص فورنیه 63/31 میلی متر و شهرستان ایزدخواست با 67/8 میلی متر به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فرسایندگی باران را در بین شهرستان های استان دارند. روند موجود حاکی از آن است که مقدار شاخص فرسایندگی باران از شرق به غرب افزایش یافته بطوریکه 46 درصد از کل سطح استان دارای فرسایندگی کم و سه درصد از سطح استان دارای فرسایندگی خیلی زیاد بوده که به ترتیب بیشترین و کمترین سطح را به خود اختصاص داده اند.

این پژوهش با هدف مدل سازی تغییرات مکانی ویژگی های  شیمیایی آب های زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آماری و معین انجام گرفت. پارامترهای سدیم، کلر، بی کربنات، مجموع کاتیون ها، TH،SAR ،EC  وTDS  از کل ویژگی های آب زیرزمینی انتخاب شدند. در ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف بررسی شد و نتایج نشان داد که پارامترهای EC،TDS  و مجموع کاتیون ها نرمال نیستند که به کمک لگاریتم گیری نرمال شدند. سپس تجزیه و تحلیل واریوگرافی و واریوگرام متقابل پارامترها محاسبه شد. ارزیابی نتایج با محاسبه  MBEو MAE برای مقادیر تخمینی و مشاهده ای انجام گرفت. نتایج نشان داد که روش های زمین آماری برتری شایان توجهی نسبت به روش های معین داشته و همچنین استفاده از متغیر کمکی در روش کوکریجینگ دقت نتایج را بالا برده است. همچنین کوکریجینگ بهترین روش مدل سازی برای پارامترهای کلر، مجموع کاتیون ها،EC  و TH، روش کریجینگ گسسته برای پارامترهای بی کربنات و سدیم، روش کریجینگ جامع برای پارامتر TDS و کریجینگ معمولی برای پهنه بندی پارامتر SAR می باشد.

نقش مؤثر آب در سلامتی انسان ها و توسعه پایدار انکارناپذیر است، از طرفی افزایش جمعیت و روند آلودگی ها در جهان محدودیت های کمی و کیفی منابع آبی را به دنبال داشته است. روند افزایش آلودگی و کاهش کیفیت منابع آبی، لزوم مدیریت مناسب بر این منابع را جهت مصارف گوناگون ضروری می نماید. رودخانه هراز به دلیل مصارف شرب، کشاورزی و آبزی پروری حایز اهمیت است. لذا، با توجه به ساخت سد هراز در مسیر این رودخانه، بررسی کیفیت آب این رودخانه در نظام مدیریتی و زیست محیطی کاری بنیادین است، بر این اساس تحقیق حاضر در راستای این هدف صورت گرفته است. در این مطالعه جهت ارزیابی کیفیت آب رودخانه 17 نقطه تعیین و نمونه برداری گردید. وضعیت کیفیت آب رودخانه مذکور از طریق مقایسه با استاندارد های جهانی از نظر پارامترهای فیزیکو-شیمیایی همانند کدورت، کل مواد محلول، هدایت الکتریکی، اسیدیته، سختی کل، سولفات، فلوراید، آمونیاک، نیتریت، مس، منیزیم، کلسیم، پتاسیم، فسفات، آلومینیم، سیلیس، کلراید و منگنز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزار های Excell و SPSS و جهت ترسیم نقشه های مورد نظر از نرم افزار ArcGis10 استفاده گردید. نتایج نشان داد که کیفیت آب رودخانه به شدت به نوع کاربری های اراضی و سیمای سرزمینی که آن را فرا گرفته و حضور انسان بستگی دارد. بر اساس نتایج به دست آمده، ایستگاه های شماره 1 و 2 دارای کیفیت بالایی بوده ولی به طرف ایستگاه های پایین دست رودخانه، مثل ایستگاه های شماره 6، 9، 13، 15، کیفیت آب بدتر شده و دارای بارآلودگی بیشتری می باشند.