هدف اصلی این مقاله بررسی توانایی بازده مبتنی بر سبک گذشته در پیش بینی بازده آتی در مقایسه با بازده گذشته هست. بدین منظور با تشکیل سبک ها بر اساس ارزش دفتری به بازار و اندازه شرکت، با کمک داده های 150 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه بین بازده مبتنی بر سبک 6 و 12 ماه گذشته به عنوان متغیر مستقل و بازده (6، 3، 1 و 12) ماه آتی به عنوان متغیر وابسته پس از کنترل اندازه شرکت، ارزش دفتری به بازار بر مبنای مدل رگرسیون دومرحله ای فاما و مکبث (1973) آزمون شد. نتایج نشان می دهد که بازده مبتنی بر سبک 6 ماه گذشته در مقایسه با بازده 6 ماه گذشته بهتر می تواند بازده (3، 1 و 6) ماه آتی را پیش بینی نماید. همچنین بین بازده مبتنی بر سبک 6 و 12 ماه گذشته و بازده (6، 3، 1 و 12) ماه آتی رابطه معنی داری وجود دارد. از سوی دیگر توانایی پیش بینی بازده آتی به کمک بازده مبتنی بر سبک 12 ماه گذشته بیشتر از بازده مبتنی بر سبک 6 ماه گذشته هست.

1پژوهش حاضر باهدف تاثیر سبک دلبستگی برتنظیم هیجان بانقش میانجی سبک هویت انجام شد. روش پژوهش توصیفی واز نوع تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کاشان درسال تحصیلی1401-1400 بودند،که500نفر  به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. داده ها براساس سه پرسشنامه سیاهه تنظیم هیجانی Gross & Jan (2003)،مقیاس سبک هویت(6G-ISI)وپرسشنامه سبک دلبستگی Collins and Reid ( 1990) ، جمع آوری شد. داده ها به روش مدل یابی معادلات ساختاری و بااستفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 و26 spss. تجزیه وتحلیل گردید.براساس نتایج سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری 01/0 سبک دلبستگی اجتنابی در سطح معنی داری 05/0 ، سبک دلبستگی دوسوگرا در سطح معنی داری 01/0 ، به صورت مستقیم تنظیم هیجان را پیش بینی کردند. از بین سه دلبستگی، سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری01/0 ، با میانجی گری سبک های هویت تنظیم هیجان را پیش بینی کرد. سبک هویتی اطلاعاتی در سطح معنی داری 01/0 ، سبک هویتی سردرگم در سطح معنی داری 05/0 ، به صورت مستقیم تنظیم هیجان را پیش بینی کردند.   از بین سه دلبستگی، فقط سبک دلبستگی ایمن در سطح معنی داری01/0 ، نقش معنی داری در پیش بینی سبک هویتی هنجاری داشت.با توجه به نتایج این مطالعه، تنظیم هیجان یکی از مهمترین سازه های روانشناسی تربیتی و عامل مهمی در تعیین سلامت روانی وداشتن عملکرد موفق در تحصیل است که عوامل مؤثر بر تنظیم هیجان و پیشایندهای آن شناسایی بایدشود. برنامه ریزی جهت آموزش وبرگزاری کارگاههای آموزشی دراین زمینه در مدارس برای دانش آموزان  پیشنهاد می شود.

هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین همگرایی و روند حرکت سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1384 الی 1393 است. بدین منظور ابتدا با پیروی از رویکرد ارائه شده در پژوهش واهال ویاووز (2013) طبقات تشکیل و همگرایی هر شرکت با طبقه خویش محاسبه شد و ضمن به کارگیری رویکرد جیگادیش و تیتمن (1973) برای معین نمودن پرتفوی شرکت های برنده و بازنده، به بررسی ارتباط بین همگرایی و روند حرکت سهام در این شرکت ها پرداخته شد. نتایج نشان می دهد بین همگرایی و میانگین بازده 3، 6 و 12 ماه گذشته، در شرکت های برنده با همگرایی بالا و شرکت های بازنده با همگرایی پایین رابطه معناداری وجود دارد. در شرکت های برنده با همگرایی بالا با افزایش بازه زمانی بازده گذشته، میزان تاثیر همگرایی بر بازده گذشته افزایش می یابد. همچنین در شرکت های بازنده با همگرایی پایین با افزایش بازه زمانی بازده گذشته، میزان تاثیر همگرایی بر بازده گذشته کاهش می یابد.

کنایه به عنوان یک محور بیانی سابقه ای طولانی در تاریخ زبان شناسی اقوام و ملل مختلف دارد. کنایه یکی از برجسته ترین ترفندهای هنری در زبان و نشانگر قدرت تعبیر و تاثیر سخن و نفوذ و اثربخشی کلام است. قرآن کریم نیز به دلایل بلاغی و رعایت عرف رایج گفتمانی مخاطبان خویش، مشحون از تعابیر کنایی است و درک معانی گسترده آن که فراتر از محدوده ظاهری الفاظ است، جز با دریافت ظرائف و نکات ادبی و بلاغی آن، به ویژه کنایه، امکان پذیر نمی باشد، لذا مقاله ی حاضر ضمن بررسی اجمالی مفهوم کنایه نزد علمای بزرگ بلاغت و ارائه آماری تقریبی از کنایات قرآنی و انواع مختلف آن بر مبنای متون بلاغی و تفسیری، نمونه هایی از هرنوع ذکر نموده و با بیان دلایل بلاغی کاربرد کنایه در قرآن کریم، به این نتیجه می رسد که استعمال لفظ نیکو و اعراض از کلام ناشایست، از مهم ترین اسباب این سبک هنری در قرآن است، و در نهایت نوع یا عنوان جدیدی از کنایه را در زبان عربی برای بررسی و تعیین دقیق کنایات قرآنی پیشنهاد می نماید.

هر گفتمان متشکل از چندین گزاره و صورت گفتمانی است که با توجه به شرایط سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در هر دوره به وجود می­ آید. در دوره ی سلطنت فتحعلی شاه قاجار (11761213ق)، گفتمان مسلط بازگشت ادبی که همان گفتمان سنتی محسوب می­ شود، براساس نظام ادراکی حاکم بر عصری شکل گرفت که در آن شاه و دربار، در مقام نهاد تولیدکننده ی گفتمان یادشده، اصلی­ ترین حامی هنر و ادبیات شناخته می­ شوند. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش گفتمان ادبی بازگشت در تصاویر مختص فتحعلی شاه قاجار با توجه به وضعیت سیاسی، اجتماعی، زمینه­ های معرفتی و سامانه ی دانایی یا همان روح حاکم بر زمانه است. اگر بپذیریم که تا این دوره، نقاشی ایرانی و ادبیات فارسی کمابیش با یکدیگر در ارتباط و تعامل بوده­ اند­ ، باید گفت که با شکل گیری و قدرت یافتن گفتمان ادبی این دوره، هنجارهای تصویری در نقاشی­ ایرانی نیز دگرگون و ویژگی های تازه­ ای در آن پدیدار ­ شد که در نگارگری سده­ های پیشین سابقه نداشته است. نگارندگان در پژوهش حاضر کوشیده­ اند تا براساس نظریه ی گفتمان فوکو، به عنوان الگوی روش­ شناختی و رویکردی بینارشته­ ای، به این مسئله بپردازند که چگونه گفتمان ادبی بازگشت موجب شکل­ دهی به تصاویر شاهانه ی مکتب پیکرنگاری درباری و اثرگذاری بر آن شد. بررسی­ ها نشان می­ دهد در این دوره، شعر و توصیفات شعری همچنان به منزله منبع الهام مورد توجه نقاشان بوده است­ . از این رو صورت­ های گفتمانی غالب در سبک ادبی بازگشت، یعنی صورت تاریخ و صورت سیاست که به گفتمان قدرت­ بدل شده بودند، در پرده­ های نقاشی تصویری جدید از شاه به نمایش گذاشتند؛ به طوری که تصاویر شاه غیرواقعی­ تر و هاله ی تقدسش بزرگ تر شد و همچنین پیکره شاه غیرملموس و استعاره­ ای­ تر گردید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

شعر فارسی در دوره های مختلف از پرداختن به مسایل اجتماعی و سیاسی شانه خالی نکرده است. حال با توجه به این که شاعران از دربار صله دریافت میکرده تا مبلّغ اندیشه های حکومت و شاه باشند و یا این که خود را در برابر جامعه و مردم مسئول و متعهد میدانستند، متفاوت بوده است. یکی از موضوعاتی که حکومتها همواره به آن توجه کرده اند مشروعیتشان بوده است. مشروعیت از مهمترین عوامل بقای حکومتهاست که شعر فارسی نیز نسبت به آن بی تفاوت نبوده است. در این مقاله تلاش کرده ایم تا با بررسی سیر اندیشه ی ایرانی درباره ی مشروعیت حکومت و پادشاه در شعر فارسی به ویژه در شعر سبک بازگشت دوره ی قاجار و شعر مشروطه، نشان دهیم که شاعران با استفاده از شعر چگونه به مشروعیت بخشی یا مشروعیت زدایی حکومتها پرداخته اند.

پیش زمینه و هدف: با وجود این که پژوهش های دیگری در مورد نتایج CPR در بیمارستان های ایران وجود دارد لیکن بر اساس اطلاع ما هیچ پژوهش دیگری بر اساس Utstein Style در ایران تاکنون منتشر نشده است. ما از این روش برای بررسی موارد احیای قلبی تنفسی استفاده کرده ایم تا نتایج را به صورت استاندارد شده با سایر مراکز مقایسه نموده در موارد نیاز و پس از مشخص شدن نقاط ضعف، به صورت مناسب اقدام نماییم.مواد و روش کار: این پژوهش به صورت آینده نگر بود. از تمام موارد احیا اعلام شده به گروه احیا در بیمارستان امام خمینی ارومیه بر اساس روش Utstein Style گزارش تهیه شد. جمع آوری اطلاعات توسط پزشکی که در تیم احیا نبوده و به محض اعلام کد احیا در محل حضور پیدا می کرد انجام می گرفت.یافته ها: از 74 مورد احیا گزارش تهیه گردید، سن متوسط بیماران 18.52±54.68 سال بوده در حدود 70 درصد موارد ریتم اولیه قلب آسیستول و یا فعالیت الکتریکی بدون ایجاد پالس بود. و حدود 30 درصد نیز ریتم اولیه فیبریلاسیون یا تاکی کاردی بطنی بود(VF/VT) . در موارد VF/VT اولین شوک الکتریکی به بیمار پس از حدود 2.75±3.60 دقیقه بود و متوسط فاصله بین ایست قلبی و لوله گذاری نای حدود 8.53±12 دقیقه بود. در نهایت 13.5 درصد بیماران احیا شده زنده از بیمارستان مرخص شدند.بحث و نتیجه گیری: تا آنجا که اطلاع داریم این اولین گزارش نتایجCPR  در ایران بر اساس Utstein Style است. شانس زنده ماندن و موفقیت احیا در بیماران با ریتم VF/VT بیشتر بود. و زنده ماندن در بیمارانی که احیا زودتر از سه دقیقه آغاز می شد بیشتر بود. در مقایسه با سایر پژوهش های بزرگ نتیجه موارد احیا در پژوهش ما پایین تر بود و می بایست اقداماتی انجام گردد تا نتایج احیا در این بیمارستان و بیمارستان های مشابه بهتر شود.

این پژوهش درصدد است با به کارگیری روشی ترکیبی جهت پوشش ابعاد مختلف نقدشوندگی در قالب یک سنجه واحد، تاثیرات نقدشوندگی بر بازده سهام را مورد مطالعه قرار داده و نقش کنترلی سبک های سرمایه گذاری را در این رابطه مورد توجه قرار دهد. پژوهش حاضر با استفاده از الگوی داده های ترکیبی برای یک دوره زمانی از فروردین ماه 1381 تا آذرماه 1390، ده سبد سرمایه گذاری متشکل از سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را به صورت ماهانه مورد مطالعه قرار داده است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می دهد که نقدشوندگی در قالب الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مازاد بازده سهام را به طور معناداری تحت تاثیر قرار می دهد و با وجود این که عامل بازار و نقدشوندگی هر دو دارای سطح معناداری بالایی هستند، اما بتای نقدشوندگی بزرگتر از بتای بازار است. همچنین، یافته ها نشان می دهد که تاثیرات نقدشوندگی حتی پس از کنترل سبک های سرمایه گذاری، اندازه، ارزش و روند حرکت سهام از نظر آماری معنادار است و الگوی چهار عاملی متشکل از عوامل بتا بازار، نقدشوندگی، اندازه و ارزش، بهترین الگو جهت تبیین مازاد بازده سهام در بورس اوراق تهران محسوب می شود.