Critical rationalism faces difficulty in Karl Popper’s Socratic formulation: “I may be wrong, and you may be right, and by an effort, we may find THE truth.” But THE Socratic elenchus, using refutations, can only give us negative knowledge of general principles, which is not THE wisdom we seek. Affirmatively, we can only find a collection of opinions to be coherent, which is one of many. Francis Bacon proposed an improved elenchus to find general truths. You must take up a limited topic to study, THEn cross-examine your evidence for and against its apparent nature. Experiments contrary to evidence and presumed knowledge are entered as self-contradictions in tables of opposition recorded in an “experimental and natural history.” Such an account highlights a challenging puzzle if THE account is to be made coherent. With enough problematized evidence, a coherent reading, or a solution of THE puzzle, will be unique. Being both coherent and unique, it will be THE truth about that limited reality being investigated. Unlike THE method of hypoTHEsis (“Anticipating Nature”), deciphering a coherent model is “Interpreting Nature,” allowing us to find a general truth on a limited topic. Isaac Newton achieved great success using Robert Boyle’s mechanistic version of this method. Using THE “experimental PHILOSOPHY,” he discovered general principles of optics and astronomy.

Teacher factors encompass THE teachers’ cognitive and affective characteristics that are likely to affect THEir instructional efficacy. Language teacher immunity is one of THE affective factors that determines THE teachers’ psychological well-being in THEir settings. THE present study strived to itemize THE factors in novice and experienced EFL instructors’ teacher immunity PHILOSOPHY. To this end, first, THE researchers used convenience sampling for selecting 62 EFL teachers including 38 novice and 24 experienced teachers at ten prominent language institutes in Tabriz (Iran) as THE participants. Second, THEy conducted 30-minute interviews with THE participants for determining THE factors that influenced THEir TI PHILOSOPHY using a researcher-developed semi-structured interview protocol. Lastly, THEy used THEmatic analysis in order to particularize THE main factors in THEir teacher immunity PHILOSOPHY. THE findings of THE study indicated that while THE novice teachers considered external support as THE main factor in THEir PHILOSOPHY, THE experienced teachers regarded THEir internal strength as THE decisive factor that influenced THEir teacher immunity PHILOSOPHY. THE findings may have practical implications for teacher education courses in foreign language contexts.

موضوع این همایش همانطور که اعلام شده سیاست مدن، یا به تعبیر روز همان سیاست، در حکمت متعالیه یعنی در نظر ملاصدرا است. من در اینجا در مقام بحث از سیاست در فلسفه ملاصدرا نیستم و این کار را این علما و فضلا در این همایش انجام خواهند داد و امیدواریم که بعدها هم به صورتهای دیگری این تحقیقات ادامه پیدا کند. سخن من در اینجا در واقع فتح بابی است برای این بحث، چیزی است که ما و همه کسانی را که به فلسفه مشغولند وادار می سازد که در این باره بحث بکنند و به تحقیق بپردازند. می دانیم که در طی قرنها عمر فلسفه، این مباحث وجود داشته و حتی اگر به عمق تاریخ فلسفه توجه کنیم می بینیم که به آنها عمل می شده و میداندار عرصه اجتماعات هم بوده اند. این مباحث بعدها بدلایلی در یونان و بعد از یونان بصورت بحثهای دانشگاهی (آکادمیک) و علمی دنبال شده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

هر چند ابن سینا را فیلسوفی مشائی و «رئیس فلاسفه مشائی» در عالم اسلامی شناسانده اند ولی آیا چنین خوانشی از تفکر وی مقرون به صواب تام است؟ صحیح است که آثار مفصل وی بر طریقه مشائی نگاشته شده است، ولی آیا نمیتوان در همان آثار نشانه هایی از عبور و گذار شیخ از تفکر مشائی محض نمایان ساخت؟ ابن سینا نه فیلسوفی مشائی باقی مانده و نه بر سیره مشائین تا به آخر حیات خویش مشی نموده است. وی با بیان اصطلاح «حکمت متعالیه» و ارجاع طالبان درک حقایق برای فهم دقیق حقایق به آن، هویت خویش را سامانی تام بخشید که این حکمت در تفکر صدرایی به اوج خود رسید. نگارنده در پی تبیین دیدگاه «تعالی تفکر سینوی» است که در آن به ردیابی و ریشه یابی مبانی حکمت متعالیه ملاصدرا در تفکر ابن سینا پرداخته می شود و این اصول را در آثار و عبارات شیخ نمایان میسازد؛ هرچند مشغله سیاسی و عمر کوتاه شیخ، مجال برهم نهشتی نو از این اصول را به وی نداد، ولی زمینه را برای تحقق چنین نظامی در تفکر پسینیان خود هموار ساخت.

همواره یکی از محورهای مورد بحث فیلسوفان خداشناسی بوده است. یکی از استدلال هایی که برای اثبات وجود خداوند مطرح بوده برهان حرکت است. در این مقاله کوشیده شده تا تلقی ارسطو و ملاصدرا بعنوان دو فیلسوف برجسته یونان و اسلام از محرک نخستین و نحوه اثبات آن مورد مقایسه قرار گیرد و تفاوت احتمالی میان آن دو بیان شود.

شاید در طول تاریخ کمتر مکتب فلسفی یی مانند حکمت متعالیه، کانون قضاوتهای مختلف و گاه متقابل بوده باشد. گستره و نفوذ حکمت متعالیه، در کنار قوت و شمولش، باعث شده اندیشمندانی با گرایشهای فلسفی، عرفانی، کلامی و حتی قرآنی، به آن رو کنند و از پنجره دید خود، آن را توصیف کرده، خواسته یا ناخواسته، بنفع خود مصادره و تفسیر کنند. همین اختلافها موجب شده حقیقت و ماهیت آن دچار ابهام شود. معنا و حقیقت خود «حکمت» نزد صدرالمتالهین که متصف به صفت «متعالی» شده است، یکی از این موارد ابهام است. تلاش در راستای رفع این ابهام، ما را بر آن داشت که با مراجعه به سخنان و کلمات خود صدرالمتالهین، حکمتش را توصیف کنیم. در این راستا، پس از تعیین ماهیت حکمت و فلسفه، و بررسی تطبیقی تعریف حکمت مشهور با حکمت متعالیه و یافتن نقاط افتراق و اشتراک، مشخص شد این حکمت نوع خاصی از حکمت است که با منشئی نبوی و دینی، موهبتی است الهی که تنها نصیب بندگان خاص او میشود؛ حکمتی که عرفان و برهان را در سایه قرآن به ساحل امن هماهنگی و تعاضد میرساند. نیل به این مقصود، با این دو میسر شده است.

از نظر ملاصدرا، همان گونه که اشیای خارجی امکان حضور در نفس را ندارند و لازم است صورتی از آن ها، در ساحت نفس به وجودی ذهنی حاضر گردد، اعمال خوب و بد نیز از طریق صورتِ باطنیِ آن اعمال؛ در ساحت نفس وجود پیدا می کنند، با نفس یکی می شوند، در نفس باقی می مانند و بر آن تأثیر می گذارند. هدف مقاله حاضر، که با استفاده از روش تحلیل و استنتاج به سر انجام رسیده، ارائه طرحی از فلسفه عمل در حکمت متعالیه، و بیان چیستی، چرایی و چگونگیِ عمل در اندیشه ملاصدرا، است. در دیدگاه ملاصدرا، جهانِ مادی فرصتی برای انجام عمل، و بدن، ابزار و امکانی برای خلقِ عمل است. ملاصدرا ظاهر عمل یا همان حرکات اعضا را حقیقت عمل نمی داند، حقیقت عمل از نظر او صورت باطنی عمل است که امکان اتحاد با نفس و فعلیت بخشیدن به ملکات نفسانی را، فراهم می آورد. شکل گیری ملکات، شهود قلبیِ حق، ساخته شدن ذات و سعادتمندی یا شقاوتمندی؛ دلایلی است که از نظر ملاصدرا به خاطر آنها باید به انجام عمل اقدام نمود.