لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: افسردگی، با تخریب در عملکرد حافظه فعال همراه است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی دارو درمانی، تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) و درمان ترکیبی (دارو درمانی و tDCS) در کاهش علائم افسردگی اساسی و بهبود حافظه فعال جانبازان مبتلا به PTSD می باشد. روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری سه ماهه بود. این پژوهش در جامعه جانبازان مبتلا به PTSD شهر تهران در سال 1397 اجرا شد که 68 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه آزمایش (دارو درمانی، درمان با tDCS و درمان ترکیبی) و یک گروه کنترل (هر گروه 17 نفر) تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل چک لیست اختلال استرس پس از سانحه (PCL-5)، پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II) و پرسشنامه حافظه فعال دانیمن و کارپنتر (WMT) بود. یافته ها: با در نظر گرفتن همسانی گروه ها، در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین گروه های آزمایش (دارودرمانی، tDCS و درمان ترکیبی) و کنترل در میانگین نمرات BDI-II و WMT تفاوت معناداری وجود داشت. در مرحله پس آزمون، به ترتیب، گروه درمان ترکیبی، tDCS و دارو درمانی دارای بیشترین اثربخشی بودند. در مرحله پیگیری، درمان ترکیبی دارای بیشترین و دارودرمانی دارای کمترین ماندگاری اثر بود. نتیجه گیری: هر سه روش دارودرمانی، tDCS و درمان ترکیبی، در کاهش علائم افسردگی اساسی و بهبود حافظه فعال، اثربخشی معناداری داشتند اما در میزان اثربخشی و ماندگاری اثر متفاوت بودند.

مقدمه و اهداف: مطالعات زیادی در موردتاثیر تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم در بیماریهای مختلف در افراد بزرگسال انجام شده است اما در گروه کودکان و نوجوانان به دلیل نگرانیهای استفاده از این تحریک، مطالعات کمتری انجام شده است و مطالعات محدودی در سال های اخیر به بررسی اثرات این تحریک در این گروه پرداخته اند.هدف از این مقاله بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مغز در اختلالات حرکتی کودکان و نوجوانان و همینطور بررسی عوارض ناشی از تحریک در این گروه می باشد.مواد و روش ها: این مقاله مطالعه ای مروری است که درآن باجمع آوریاطلاعاتازطریقجستجودرمنابع جستجوی Chocrane، google scolar، Springer، PubMed، Ovid، Science Direct از سال 2000تا سال 2015 انجام شد و مطالعاتی که اثر و عوارض تحریک الکتریکی مغز از طریق جریان مستقیمرا دراختلالاتحرکتی کودکان و نوجوانان بررسی کرده بودند، مورد مطالعه و بررسیقرار گرفتند. یافته ها: از بین 162 مطالعه یافته شده در نهایت با توجه به معیار های ورود و خروج تنها 9 مطالعه باقی ماندند. تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم همراه با درمانهای دیگر نظیر فیزیوتراپی معمول، تردمیل و واقعیت مجازی در کودکان و نوجوانان در اندام تحتانی موجب بهبود تعادل و عملکرد راه رفتن و در اندام فوقانی کاهش اسپاستی سیته میگردد.در این مطالعات تنها اثرات سوء جزئی نظیر قرمزی، سوزش و خارش پوست و گاه اختلال گذرای خلق گزارش شده است.همینطور این جریان نه تنها موجب تشنج نمیشود، بلکه بعنوان یک روش درمانی تشنج میتوانداستفاده شود. نتیجه گیری: این جریان در کودکان غیراز سوزش و خارش و تغییرخلق به صورت گذرا، لااقل در کوتاه مدت اثرات نامطلوب دیگری ایجادنمی کند. همینطور وقتی این جریان با روشهای درمانی دیگر مورد استفاده قرار گیرد می تواند موجب ایجاد اثرات مفید درمانی در کودکان و نوجوانان دارای اختلال حرکتی گردد.

زمینه و هدف: ولع مصرف مواد غذایی (Food craving) به معنی تمایل قوی برای خوردن است که با مصرف بی رویه ی مواد غذایی نمود دارد. تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) روشی کم تهاجمی جهت تحریک مناطق مشخصی در مغز است که قادر به تحریک یا مهار انتخابی بخش های ویژه ای از کورتکس می باشد. در این مطالعه تاثیر روش tDCS در کاهش میزان ولع مصرف مواد غذایی ارزیابی می شود. روش کار: این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر 30 بیمار مبتلا به ولع مصرف مواد غذایی انجام شد. گروه مداخله (15 نفر) جریان مستقیم با شدت 2mA به مدت 20 دقیقه دریافت کردند. در گروه شاهد (15 نفر) پس از قرار دادن الکترودها دستگاه روشن شد و پس از احساس سوزش اولیه توسط بیمار دستگاه خاموش می شد. بیماران توسط پرسشنامه ی استاندارد ولع مصرف مواد غذایی (FCQ-S, FCQ-T) ارزیابی شدند. یافته ها: قبل از انجام مطالعه، در میانگین نمرات پرسشنامه های FCQ-S و FCQ-T در بین دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. بعد از انجام مطالعه، میانگین نمره ی پرسشنامه ی FCQ-S در گروه مداخله (tDCS) نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافته بود. همچنین، به طور مشابه، پس از انجام مطالعه، میانگین نمره ی پرسشنامه ی FCQ-T نیز در گروه مداخله (tDCS) نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافته بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد استفاده از روش tDCS در درمان بیماران مبتلا به ولع مصرف مواد غذایی موثر می باشد.

مقدمه: عملکرد اجرایی مجموعه ای از توانایی های شناختی سطوح بالاتر است که کنترل سطح بالای رفتار را به عهده دارد. عملکرد اجرایی در زمینه های مختلف به طور متفاوتی عمل می کند، از جمله عملکرد از نوع گرم در زمینه هایی برانگیخته می شود که تحت تاثیر هیجان، انگیزه و پاداش می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیرات تحریک مستقیم الکتریکی مغز از روی جمجمه روی قشر پیش پیشانی خلفی-جانبی نیمکره چپ در عملکرد اجرایی گرم انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه آزمایشی یک سوکور بود که روی 30 فرد بزرگسال سالم انجام شد. در این مطالعه افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش تحریک آنودی DLPFC نیمکره چپ و تحریک کاتودی OFC نیمکره راست در 2 میلی آمپر اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده نسخه های کامپیوتری آزمون بارت و آزمون آیوا برای بررسی تصمیم گیری و ریسک پذیری بودند. یافته ها: بین گروه آزمایش و کنترل در آزمون بارت تفاوت معنی داری مشاهده شد. بین دو گروه در آزمون آیوا تفاوتی وجود نداشت. نتیجه گیری: تحریک آنودی tDCS می تواند موجب افزایش عملکرد اجرایی گرم در تصمیم گیری شود.