در این پژوهش توزیع رسایی در هجای زبان فارسی بررسی شده است. مطابق با اصل توالی رسایی، رسایی در هجا می بایست از مقدار کمینه شروع شده در هسته به اوج رسیده و سپس تا پایانه کاهش یابد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که زبان فارسی از این الگو به صورت کلی پیروی می کند. نتایج حاصله نشان می دهد که گروه های هم خوانی رسا در تمامی جایگاه ها بیش از میزان قابل انتظار ظاهر شده و گروه های هم خوانی نارسا مانند هم خوان های انفجاری تنها در جایگاه های پیش واکه ای به میزان مورد انتظار ظاهر شده اند که نشان گر اهمیت جواز ادراکی بافت در میزان رخداد این گروه از هم خوان هاست. این نتایج تاییدی بر نظریه جواز ادراکی است.

فرضیه کاهش رسایی براساس قضاوت شنیداری پیشنهاد می کند که واکه هایی که در هسته هجا قرار می گیرند ، بالاترین رسایی را دارند و هرچه به سوی مرز هجا پیش می رویم ، از این رسایی کاسته می شود. این فرضیه مرتبط با هجاهایی است که بیش از یک همخوان در مرز هجا دارند ؛ یعنی هجاهایی که دارای خوشه های همخوانی باشند. نگارنده با بیان این امر که زبان پهلوی می تواند نمونه مناسبی برای آزمایش این فرضیه باشد ، نوشتار خود را سامان داده است

این پژوهش به بررسی همنوایی فرایندهای درج، حذف و تغییر مشخصه واجی برای اقناع اصل توالی رسایی در زبان ترکی آذربایجانی در چارچوب نظریه بهینگی می پردازد. فرایند همنوایی که اولین بار توسط کیسبرث (1970) مطرح شد بدین معنی است که ممکن است در یک زبان یک ساخت خاصی در برون داد مجاز باشد یا نباشد و آن زبان درصدد است تا آن ساخت خاص برآورده شود و یا از آن اجتناب شود. برای رسیدن به آن هدف، شیوه های متعددی نظیر فرایند درج، حذف یا تغییر مشخصه واجی بکار بسته می شوند. این فرایندها علیرغم اینکه منجر به تغییرات متفاوتی می شوند اما هدف ساختاری یکسانی را دنبال می کنند بعبارتدیگر این فرایندها با هم همسو و همنوا می شوند. این پژوهش ابتدا به معرفی این فرایند پرداخته و سپس توضیح می دهد که قواعد اشتقاقی ابزاری برای نمایش وحدت عملکرد این فرایندهای واجی ندارد و در نهایت نشان می دهد که در زبان ترکی آذربایجانی در خوشه های همخوانی پایانه هجا، فرایندهای درج، حذف و تغییر مشخصه واجی همنوا می شوند تا محدودیت اصل توالی رسایی برآورده شود.

در زبان فارسی، تنها هجای دارای خوشه همخوانی هجای cvcc است که پایانه آن می تواند با دو همخوان پر شود. هدف از نگارش این مقاله بررسی اصل سلسله مراتب رسایی در زبان فارسی می باشد. از این رو واژه های فارسی با خوشه همخوانی cvcc در پایانه بر اساس نوع واکه ای که هسته هجا را پر می کند و نیز بر اساس نوع همخوانی که در جایگاه نخست یا دوم پایانه قرار می گیرد، مرتب شدند و نتایج زیر به دست آمد:الف. اصل سلسله مراتب رسایی در خوشه های همخوانی دارای واکه های /i,u,a/ مشاهده می شود.ب. اصل سلسله مراتب رسایی در خوشه های همخوانی که دارای واکه های /æ,e,o/ مشاهده نمی شود.ج. بر مبنای اصل سلسله مراتب رسایی واکه ها در زبان فارسی دو طبقه طبیعی را تشکیل می دهند، یعنی واکه های /æ,e,o/ و /a,i,u/.

در این مقاله، توزیع رسایی درخوشه های دوهمخوانی مرز دو هجای CVC-CVC در واژه های زبان فارسی مورد بررسی قرار گرفته است. محدودیت رسایی در مرز هجا بیانگر تمایل جهانی در جهت تغییر افتان رسایی همخوان ها در مرز هجا است. در این بررسی، تعداد 4202 واژه از واژه های زایای زبان فارسی که دارای ساختار هجایی CVC.CVC بودند، مطالعه شده اند. همخوان های زبان فارسی از نظر رسایی به 5 طبقه مختلف تقسیم شده و ارتباط شیب رسایی در مرز هجا و بسامد در واژگان مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجا که بی نشانی یک ساختار باعث افزایش بسامد آن به صورت هم زمانی و در زمانی می گردد، می توان میزان بی نشانی یک ساختار را از بسامد آن دریافت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که افتان بودن شیب رسایی در خوشه های دوهمخوانی در مرز هجاهای CVC در زبان فارسی به صورت مقوله ای عمل نکرده و ساختارها را به دو طبقه خوش ساخت و غیرخوش ساخت تقسیم نمی کند. هم چنین، در سطح واژه ها، بسامد خوشه های دوهمخوانی با کاهش شیب رسایی (از +4 به -4) افزایش می یابد. دلیل افزایش بسامد تمایل بیشتر همخوان های با رسایی پایین، مانند انفجاری ها و انسایشی ها، به حضور در جایگاه آغازه و عدم تمایل آنها به حضور در جایگاه پایانه می باشد. هم چنین، همخوان های رساتر، مانند سایشی ها، خیشومی ها و روان ها، تمایل بیشتری به حضور در جایگاه پایانه نسبت به جایگاه آغازه دارند. بسامد واحد (بسامد در پیکره) ساختارهایی که از همخوان های نارسای انفجاری استفاده می کنند در مقایسه با ساختارهایی که از سایر همخوان ها استفاده می کنند به شدت کاهش می یابد. استفاده از بسامد نرمال (معیار اطلاعات مشترک نقطه ای) نشان می دهد که تمایل به هم رخدادی در خوشه های با شیب رسایی افتان بیشتر از خوشه هایی با شیب رسایی خیزان نبوده و حضور گروه های مختلف رسایی در پایانه و آغازه در مرز هجا مستقل از یکدیگر صورت می گیرد. با توجه به تمایل همخوان های نارسا به حضور در جایگاه آغازه و تمایل همخوان های رسا به حضور در جایگاه پایانه و نقش مهم این تمایل در شکل گیری الگوهای مرز هجا، به نظر می رسد توصیف مبتنی بر آواشناسی ادراکی این پدیده واج شناختی (نظریه جواز ادراکی) قابل قبول تر از توصیف این پدیده با استفاده از محدودیت های واج شناختی باشد.

این تحقیق به بررسی واج آرایی زبان فارسی باستان بر اساس خوانش کتیبه ها از کنت (1953) و مشخص کردن ساخت هجایی مجاز در این زبان می پردازد. همچنین به بررسی «اصل توالی رسایی» و چگونگی تبعیت واژگان این زبان از این اصل درخوشه های همخوانی آغازه و پایانه هجا پرداخته می شود. به عبارت دیگر، ساخت هجا در زبان فارسی باستان چگونه است؟ همچنین آیا اصل سلسله مراتب رسایی در این زبان در ساخت هجا رعایت می شود؟ برای پاسخ به این سوالات، ابتدا تمامی توالی های همخوانی موجود در آثار مربوط به فارسی باستان در آغاز، میان و پایان واژه ها، بدون در نظر گرفتن تقطیع هجایی، شناسایی و استخراج شده اند و سپس بر اساس اصول مربوط به هجابندی، خوشه های موجود در هجا ها شناسایی شده و با اصل توالی رسایی مطابقت داده شده اند. بررسی خوشه های آغازی و میانی نشان می دهد که ساخت هجا در این زبان به صورت(c)(c)(c)v(c)(c)  است و اصل سلسله مراتب رسایی در همه داده ها رعایت شده، به جز زمانی که یکی از دو همخوان s و ŝ در ابتدای هجا به عنوان عضو اول خوشه حضور داشته باشد. به علاوه، به دلیل وجود پایانه های صرفی در انتهای کلماتی چون فعل، اسم و صفت، خوشه های همخوانی در پایان واژگان این زبان دیده نمی شود.

رسایی و جنبه­های مختلف آن علاوه بر تأثیر بر ساختار هجا در مواردی می­تواند به­عنوان محرکِ وقوع برای برخی فرایندهای واجی و واژ- واجی زبان ایفای نقش کند. مبنای تحلیل رسایی­بنیاد این فرایندها در این است که ابتدا درجه رساییِ واج­های زبان به صورت سلسله مراتبی مشخص شود. برای این منظور،  ابتدا با توجه به بنیان­های نظری ارائه شده پیرامون رسایی، جدول سلسله مراتب رسایی واج­های زبان فارسی به صورت یک فرضیه مطرح شد. سپس براساس روش تحقیق پارکر(2008) همه 23 همخوان زبان فارسی در جایگاه آغازه و در جایگاه پایانه هجای CVC در بافت های یکسان به کار رفت. 6 واکه زبان فارسی نیز در بین دو همخوان مشترک قرار گرفت. همه داده­ها، در قالب جملات حامل توسط 10 گویشور تک­زبانه فارسی­زبان سه بار خوانده و ضبط ­شد و توسط نرم افزار پرت تقطیع و اندازه­گیری شد. تمامی واج­های هدف از نظر چهار پارامتر شدت، دیرش، بسامد پایه و سازه اول (با توجه به طبقات آوایی مختلف) اندازه­گیری شدند. تحلیل آماری داده­های زبان فارسی و مقایسه آن با نتایج پارکر(2008)  نشان داد که رسایی واج‏های زبان فارسی با مدل وی منطبق است. بدین معنی که شدت مهمترین همبسته فیزیکی رسایی است و براساس آن مدل سلسله مراتب رسایی زبان فارسی ارائه شد. به دلیل  محدودیت فضا در این مقاله صرفاً نتایج آماری مربوط به متغیر شدت ارائه می­شود.

اگرچه مطالعات و پژوهش های بسیاری در ارتباط با فراگیری خوشه های همخوانی توسط کودکان به انجام رسیده است لیکن اکثر این مطالعات به بررسی خوشه های همخوانی آغازه در زبان های غربی پرداخته اند و مطالعات بسیار کمی در ارتباط با فراگیری خوشه های همخوانی پایانه صورت گرفته است. مقاله حاضر می کوشد تا در چارچوب اصل رسایی به بررسی فراگیری خوشه های همخوانی پایانه توسط کودکان فارسی زبان بپردازد. این بررسی نشان می دهد که روند کاهش خوشه ها تا حد زیادی مبتنی بر اصل رسایی است، بدین معنا که کودک خوشه های پایانی موافق با این اصل را با حفظ همخوان با رسایی بیشتر ساده می کند و خوشه های مخالف با این اصل را از طریق قلب عناصر خوشه به ساختی هماهنگ با اصل رسایی تبدیل می کند. هدف دیگر این مقاله ارائه دستوری در چارچوب نظریه بهینگی در ارتباط با کاهش خوشه های همخوانی کودکان فارسی زبان است. در راستای تحقق این هدف داده های به دست آمده از کودکان در چارچوب نظریه بهینگی تجزیه و تحلیل می شوند و سرانجام دستوری با استفاده از محدودیت های نقض پذیر ارائه می شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی فرایندهایی است که گویشوران زبان برای رعایت اصل توالی رسایی و قانون مجاورت هجا بر واژه های زبان اعمال می کنند. بدین منظور، داده های زبان فارسی از گونه گفتاری گویشوران جمع آوری و صورت واجی آن ها با فرهنگ لغت مشیری (1388) مقایسه شده است. داده های گویش کردی هورامی از طریق مصاحبه با گویشوران و داده های مربوط به گویش های لفوری، تربت حیدریه و سبزواری از کامبوزیا (1385) استخراج شده است. از بین 1125 واژه بسیط گردآوری شده که اصل رسایی در آن ها رعایت نمی شود، در 357 واژه، شاهد اعمال فرایندهای واجی کشش جبرانی، قلب، درج، حذف و جایگزینی یک واحد واجی با واحد واجی دیگر از سوی گویشوران زبان هستیم که از این میان بسامد فرایندهای کشش جبرانی و قلب بیشتر از دیگر فرایندهای واجی است. به علاوه، این فرایندها بر واژه های یک، دو و سه هجایی اعمال می شوند که از این میان بسامد واژه های دوهجایی بیشتر از واژه های یک هجایی و سه هجایی است. در نهایت، فرایندهای واجی مطرح شده در چارچوب نظریه بهینگی تبیین و رتبه بندی محدودیت ها مشخص می شود.

هدف از این مقاله بررسی اثر نارسایی در مولفه های کنش های اجرایی(خود مدیریتی زمان، خود سازماندهی، خودکنترلی/ بازداری و خود انگیزشی) حسابرسان بر قضاوت اخلاقی آنان می باشد. مطالعه از لحاظ هدف کاربردی، از نوع توصیفی و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه شامل اعضای حسابرسان مستقل بوده که بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه مرتبط با روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه ها تعیین(تعداد 120 نفر تعیین و 70 نفر پرسشنامه را تکمیل کرده) شده است. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد دارای طیف لیکرت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده و نیز آزمون فرضیه ها، در قالب تحلیل توصیفی و آمار استنباطی با به کارگیری مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) به روش حداقل مربعاتِ جزئی (PLS) صورت گرفت. نتایج نشان می دهد نارسایی در مولفه های خود سازماندهی(حل مساله) و خود کنترلی(بازداری رفتاری) اثر منفی بر قضاوت اخلاقی حسابرس دارد. از آن جهت که نارسایی در مولفه های مذکور(خود سازماندهی و خود کنترلی) بر حافظه(در بازیابی اطلاعات و رویه های مربوط به کار)، توجه و عملکرد اثر منفی داشته باشد و ضعف در موارد مذکور می تواند بر کیفیت قضاوت اخلاقی اثر منفی داشته باشد.