استفاده از آفت کش های شیمیایی برای حفظ فرآورده های کشاورزی پس از گذشت چند دهه نه تنها از ارزش آن ها کاسته است بلکه امروزه این ترکیبات خود به مشکل جدی برای انسان و محیط زیست تبدیل شده اند. با این وجود استفاده از میکروارگانیزم ها یک راه حل کارا برای کنترل عوامل بیماری زای گیاهی است. در این پژوهش اثرات مهاری سویه های جنس Pseudomonas بر قارچ Rhizoctonia. solani عامل مرگ گیاهچه گوجه فرنگی بررسی گردید. عامل بیماری از گیاهچه های بیمار جداسازی گردید و بر اساس تست های تشخیصی گونه R. Solani تایید شد. از میان سویه های به دست آمده از ریزوسفر گوجه فرنگی های سالم در مزرعه با انجام تست های بیوشیمیایی 26 سویه به عنوان اعضا جنس Pseudomonas شناسایی و جداسازی گردید. اثبات بیماری زایی قارچ با آلوده کردن بذر گوجه فرنگی با قارچ و جداسازی قارچ از گیاه آلوده انجام شد. بررسی اثرات آنتاگونیستی سویه های Pseudomonas جدا شده بر قارچ R. solani در محیط PDA انجام گرفت. دو سویه S5 و 22 قادر به مهار رشد قارچ بوده و در اطراف کلنی آنها هاله عدم رشد قارچ مشاهده گردید. در دو محیط لوله آزمایش و گلدان نیز این دو سویه قادر به جلوگیری از رشد قارچ و ایجاد بیماری بودند. اثرات تحریک کنندگی رشد گیاه توسط باکتری های مذکور در گلدان بررسی گردید. دو سویه S5 و 22 به ترتیب موجب 1.31 و 1.34 برابر افزایش طول ساقه نسبت به گلدان های فاقد باکتری شدند. افزودن باکتری های S5 و 22 به ترتیب موجب 1.66 و 2.33 برابر افزایش وزن خشک گیاه نسبت به شاهد گردید. با توجه به توانایی مهار رشد قارچ و همچنین تاثیر مثبت بر رشد گیاه و بومی بودن برای خاک های ایران این دو سویه نامزدهای مناسبی برای استفاده به عنوان عوامل موثر در BioControl و PGPB می باشند.

آستاگزانتین به عنوان مکمل غذایی در صنعت آبزی پروری طی 20 سال اخیر به طور چشم گیری استفاده شده است. مخمرPhaffia rhodozyma  تنها مخمر شناخته شده ای است که به طور همزمان هم آستاگزانتین تولید می کند و هم کربوهیدرات های ساده را متابولیز می نماید. در این پژوهش تاثیر ترکیبات محیطی (مانند منبع کربن و نیتروژن) و فاکتورهای محیطی ) pH اولیه، دما، حجم اولیه) بر رویPh. Rodozyma  در تولید آستاگزانتین بررسی شده است. مناسب ترین منبع کربن، نیتروژن، حجم اولیه، دما و pH اولیه جهت تولید آستاگزانتین، محیط GPYB در 20 درجه سانتی گراد و pH 6.0 می باشد. بهترین شرایط گرما گذاری (گلوکز 12g/L، مخلوط منبع نیتروژن شامل عصاره مخمر و پپتون 8g/L، حجم اولیه 30ml/500ml وpH  اولیه 6) تعیین گردید و بعد از 72 ساعت در شرایط بهینه بیشترین میزان آستاگزانتین حاصل شد.

یکی از مهمترین میکروارگانیزم هایی که در کشاورزی به عنوان کود بیولوژیک استفاده می شود برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم می باشد. این باکتری همزسیت گیاه سویا بوده و با تثبیت ازت منجر به تامین ازت مورد نیاز گیاه می گردد. از آنجا که تولید این میکروارگانیزم نیازمند محیط مناسب می باشد و همچنین از آنجا که محیط کشت در حجم های زیادی مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند بیشترین تاثیر را در قیمت تمام شده محصول ایجاد کند. تولیدکنندگان کودهای بیولوژیک همیشه در پی دست یابی به محیط های کشت ارزان قیمت با منابع اولیه مناسب هستند. در این طرح بهترین محیط کشت از لحاظ معیارهای اقتصادی و میزان رشد باکتری بومی کشور، جهت رشد باکتری برادی رایزوبیوم ژاپونیکوم در فلاسک شناسایی و انتخاب شده است. از میان چندین محیط های بررسی شده، که بیشترین کاربرد را در کشت باکتری های ریزوبیومی داشته اند، محیط M5 و  M9بهترین عملکرد را برای سوش بومی داشته و با توجه به ارزان قیمت بودن می توانند در مراحل تولید مورد استفاده قرار گیرند. محیط های که در این بررسی انتخاب شده اند دارای کارایی بالا بوده و از لحاظ اقتصادی نیز ارزان قیمت می باشند و می توان با تغییراتی از آنها برای کشت این باکتری در حجم های بالا استفاده نمود. علی رغم این می توان بهینه سازی محیط کشت در فرمانتور را با استفاده از مواد اولیه ارزان قیمت حاصل از محصولات جانبی صنایع مختلف و با استفاده از روش های آماری مانند روش تاگوچی در مرحله تولید نیمه صنعتی و صنعتی انجام داد.

دکستران به گروهی از پلی ساکاریدهای باکتریایی با فرمول (C6H10O5)n متشکل از زیر واحدهای گلوکز اطلاق می شود. این بیوپلیمر به علت داشتن خواص غیر یونی و پایداری و صفات دیگر، کاربردهای گسترده ای در صنایع غذایی، دارویی، بیوشیمیایی و صنعت پیدا کرده است. سالانه بیش از 200 تن دکستران وارد کشور می شود که با به دست آوردن دانش فنی تولید این ماده می توان امکان تولید آن را در داخل کشور فراهم کرد. در این پژوهش اثرات عوامل اصلی مهم در تولید دکستران شامل pH، دما، دور همزن، منبع ازت، منبع کربن و میزان مایع تلقیح بر تولید دکستران توسط باکتری Leuconostoc mesentroides UT18 به منظور بهینه سازی شرایط تولید بررسی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده 9pH، دمای 32oC و بدون همزدن باعث بیشترین میزان تولید دکستران گردید. به منظور یافتن منابع کربن و ازت ارزان قیمت از ملاس و مخمر نانوایی استفاده شد. غلظت های 40g/l و 20g/l ملاس و عصاره مخمر نانوایی به ترتیب به عنوان بهترین منابع کربن و ازت شناخته شدند. بیشترین میزان تولید دکستران در محیط با %10 مایع تلقیح مشاهده گردید. آنالیز IR و مقایسه آن با طیف به دست آمده از نمونه استاندارد برای تایید ساختار دکستران تولیدی به کار گرفته شد. در نهایت با استفاده از شرایط بهینه، تولید دکستران به میزان 2.1 برابر افزایش یافته است. نتایج این طرح که بیشتر با دبدگاه کاربردی و با استفاده از مواد اولیه ارزان قیمت انجام شده می تواند به علت کاهش هزینه تولید در تولید انبوه دکستران مفید باشد.

-N سیکلوهگزیل تیوفتالیمید  (CTP)به عنوان یک ماده موثر مورد استفاده در صنایع لاستیک به جهت تاخیراندازی زمان برشتگی به همراه شتاب دهنده های سولفن آمیدی به کار گرفته می شود.نظر به اهمیت کاربرد این ماده در صنایع لاستیک کشور،ارایه روش مناسب تهیهCTP  منطبق بر فناوری بومی و مواد اولیه موجود از اهداف این تحقیق می باشد. هم چنین در جهت نیل به این هدف روشهای مناسب تهیه مواد اولیه نیز مورد بررسی قرار گرفته است. و در نتیجه روشهای بهبود یافته برای مواد اولیه فتالیمید و سیکلو هگزیل سولفنیل کلرید ارایه گردیده است. ضمن اینکه با بررسی روشهای تهیهCTP  دو روش بهبود یافته و یک روش با ارایه فرایند نو معرفی شده است. در این نوآوری از امولسیفایر نونیل فنل اتوکسیله جهت ایجاد شرایط مناسب برای اجرای واکنش در محیط آبی وحذف حلال آلی، سهولت واکنش، کاهش زمان و بالا بردن کیفیت محصول استفاده گردیده است. این روش می تواند تاثیر بسزایی در صنعت تولید  CTPداشته باشد.

امروزه ماستکتومی پارشیال (جراحی محافظه کارانه) پستان که در آن تنها قسمتی از نسج پستان بیمار خارج می شود (Breast Conserving Surgery= BCS) روشی استاندارد و پذیرفته شده برای درمان سرطان پستان در شرایط خاص محسوب می شود اما به نظر می رسد در ایران از این روش به طور محدود استفاده می شود. این مطالعه برای بررسی عملکرد جراحان عمومی در ارتباط با BCS و عوامل مرتبط با آن انجام شده است. در این مطالعه پرسشنامه های طراحی شده برای 300 جراح عمومی ارسال شد. این پرسشنامه ها شامل اطلاعاتی درباره سن، جنسیت، سابقه کار، عضویت در هیأت علمی دانشگاه ها، تعداد سالیانه بیماران سرطان پستان که به وسیله جراح درمان می شوند، درمان انتخابی جراح برای بیماران سرطان پستان (BCS یا ماستکتومی کامل) و دلایل عدم انجام BCS بود. در مجموع 83 پرسشنامه بازگردانده شد و میزان پاسخ دهی 27% تعیین شد. نتایج نشان داد که تنها 19% جراحان به طور معمول از روش BCS استفاده می کردند. از بین عوامل بررسی شده تنها تعداد سالیانه بیماران سرطان پستان درمان شده به وسیله جراح به طور معنی داری با ترجیح انجام BCS ارتباط داشته است (P= <0.01) و سایر عوامل هیچ ارتباطی با انجام BCS نداشته اند. شایع ترین عللی که برای عدم انجام BCS به وسیله جراحان ذکر شده بود عبارت بودند از: عدم اطمینان به نتایج درمانی جراحی ماستکتومی پارشیال (46.3%)، عدم اطمینان به امکانات موجود رادیوتراپی (32.8%) و احتمال عدم همکاری بیمار در انجام رادیوتراپی (32.8%). با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد مجموعه ای از عوامل شامل امکانات موجود و عوامل فرهنگی در استفاده محدود از ماستکتومی پارشیال در ایران دخالت دارد. برای کسب نتایج مطمئن تر بررسی بیشتر روی نتایج جراحی به روش ماستکتومی پارشیال در ایران، ارزیابی کیفیت دستگاه های رادیوتراپی موجود و بررسی نگرش بیماران به این شیوه درمانی توصیه می شود.

فسفر یکی از عناصر مهم و ضروری برای رشد و بقاء گیاهان است. کمبود فسفر در میزان رشد و باردهی گیاهان به شدت موثر است. برای تامین فسفر مورد نیاز گیاهان از کودهای فسفره استفاده می شود که در شرایط خاک مقدار زیادی از آن به صورت نامحلول در آمده و از دسترس گیاه خارج می شود. استفاده از کودهای بیولوژیک حاوی میکروارگانیسم های حل کننده فسفات باعث حل شدن فسفر نامحلول و کاهش مصرف کودهای شیمیایی می شود. تولید مطلوب و مقرون به صرفه کودهای بیولوژیک مستلزم تولید انبوه میکروارگانیسم های تشکیل دهنده آن با استفاده از محیط کشت و فرآیند فرمانتاسیون مناسب است. در تحقیق قبلی دو باکتری حل کننده فسفات به نامهای P5 وP13 از خاکهای مناطق مختلف کشور جداسازی و شناسایی شده و کاربرد آنها بعنوان کود بیولوژیک بررسی و تایید گردیده است.در این تحقیق محیط کشتهای مختلف از نظر رشد و تکثیر باکتریهای فوق مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شد که این باکتریها روی محیطهای پیچیده و نیمه معین به خوبی رشد می کنند. برای تعیین ترکیب بهینه محیط کشت از روش آماری تاگوچی برای طراحی محیط کشت و بهینه سازی آن استفاده شد.آزمایش های در فلاسک و فرمانتور نشان داد که باکتری P5 روی محیط نیمه معین به تراکم سلولی بالا (جذب نوری کشت 25) و باکتری P13 روی محیط پیچیده به تراکم سلولی نسبتا بالا (جذب نوری کشت 18) در زمان کشت کوتاه 8.5 ساعت می رسند. همزمانی رشد دو باکتری در فرمانتور از دیدگاه صنعتی و فرآیند تولید کود بیولوژیک حایز اهمیت است.

باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه حاوی آنزیم ACCدآمیناز که در خاک های مختلف وجود دارند، می توانند به عنوان مایه تلقیح امید بخشی برای بهبود رشد گیاهان مخصوصا تحت شرایط تنش محیطی کاربرد داشته باشند. این تحقیق با هدف بررسی توان سویه های بومی در تولید آنزیم ACCدآمیناز انجام گرفت. بدین منظور از 8 نمونه خاک ریزوسفری و غیرریزوسفری، تعداد 445 جدایه باکتریایی، جداسازی و خالص سازی گردید. به منظور آزمون نیمه کمی توان تولید ACC دآمیناز در جدایه های بدست آمده، قطر کلنی ها در پلیت به روش لکه گذاری پس از مایه کوبی و گرماگذاری در روزهای 2، 5 و 7 ارزیابی و بر این مبنا، تعداد 17 سویه انتخاب گردید. توانایی تولید آنزیم ACCدآمیناز در سویه های منتخب، با استفاده از روش تغییر یافته Glick به کمک تراکم نوری رشد در طول موج504 nm در 20 میلی لیتر از محیط حداقل M9، محیط حداقل M9 حاوی 0.15 مولار ACC و محیط حداقل M9 حاوی2 g/l آمونیوم کلرید ارزیابی گردید. بر اساس توانایی جدایه ها در تولید آنزیم، 9 سویه انتخاب گردید و شناسایی مقدماتی بر پایه نتایج آزمون های میکروسکوپی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی انجام شد و نتایج نشان داد که سویه های منتخب متعلق به جنس های سودوموناس، باسیلوس و اکتینومیست هستند. میزان فعالیت آنزیم ACC دآمیناز با تعیین غلظت آلفا کتوبوتیرات آزادشده و بر طبق روش تغییریافته پنروز برای سویه های منتخب انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که سویه Kot12با بیشترین مقدار فعالیت آنزیم به میزان 826.4369akb/mg pr/h nmol متعلق به گونه pseudomonas fluorescence می باشد.

انتخاب و بهینه سازی محیط ها کشت مناسب یکی از مراحل کلیدی در تولید محصولات بیولوژیک بوده که تاثیر زیادی در قیمت نهایی محصول و در نتیجه تمایل مصرف کننده به محصول خواهد گذاشت. در این پروژه بهترین محیط های موجود که در مطالعات سایر محققین نتایج قابل قبولی داشتند، جهت استفاده در کشت ریزوبیوم بومی جدا شده در گروه پژوهشی میکروبیولوژی کاربردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه انتخاب محیط R9 بود که ضمن این که بالاترین میزان رشد را نشان می داد، نسبت به اغلب محیط ها نیز ارزان تر بود، به طوری که امکان استفاده از آن در تولید پایلوت و صنعتی نیز با بهینه سازی آماری میسر خواهد بود.

غلظت زیرکلاس های IgG بروش الایزا (ElisA) و با استفاده از منوکلونال آنتی بادی در 85 بیمار مبتلا به نقص ایمنی و عفونت های عود کننده اندازه گیری شد. نسبت جنس مذکر به مونث در این بیماران که دارای محدوده سنی 8 ماهه تا 45 ساله (با میانگین 6.12) بودند 2 به 1 میباشد. که این نسبت در بیمارانی که مبتلا به نقص زیرکلاس ها بودند نیز مشاهده گردید. گروهی از این بیماران غلظت IgG توتال پائین داشتند در حالیکه در تعداد بیشتری از اینها سطح سرمی IgG توتال نرمال بود. بیش از 50% از این بیماران دارای مقادیر پائین و یا پائین حد نرمال در یک و یا بیش از یک زیرکلاس IgG بوده و عموما از یک عفونت حاد و یا مزمن رنج می برند که در اینها بالاترین آمار مربوط می شد به نقص توام زیرکلاس (مثلا نقص IgG2-IgG4 یا ...) که حدود 40% کل موارد نقص را شامل می شد.در بیماران GVI سطح زیرکلاس های IgG نامتعادل (inbalance) و عموما پائین بود. بیش از 80% از این بیماران سطح هر چهار زیرکلاس پائین و یا در حد پائین نرمال داشتند. غلظت سرمی IgG3 در این بیماران نسبت به زیرکلاس های دیگر از ثبات بیشتری برخوردار بود. درصد بالایی از بیماران مبتلا به نقص IgA و نقص منفرد زیرکلاس ها که عمدتا از عفونت های ریوی و سینوسی و عفونت گوش رنج می بردند IgG2 پائین داشتند. در حالی که زیرکلاس IgG1 افزایش قابل ملاحظه ای داشت. بیش از 70% نقص IgG2 و حدود 60% نقص IgA در بیماران اتاکسی تلانژیکتازی مشاهده گشت. در این گروه بیش از 40% افزایش IgG1 وجود داشت. در بیماران با نقص کموتاکسی، سندرم هیپر IgE و CGD و چدیاک هیگاشی غلظت سرمی زیرکلاس های IgG نرمال و یا افزایش یافته بود. فقط موارد کمی از نقص زیرکلاس های IgG3 و IgG4 در این گروه مشاهده گردید. درصد قابل ملاحظه ای از نقص (%37) IgG3 و (%44) IgG4 در مبتلایان به آسم یافت شد در حالیکه عموما سطح زیرکلاس های IgG1 و IgG2 و توتال IgG نرمال و یا افزایش یافته بود. در بیماران اتوپیک درصد کمی از نقص زیرکلاس های IgG3 و (%15) IgG4 ملاحظه شد. در حالیکه افزایش قابل ملاحظه ای در غلظت IgG4 این بیماران وجود داشت، در بررسی 9 بیمار با سابقه ای از عفونت های حاد و شدید و بدون اثبات یک نقص آشکار در سیستم ایمنی، مواردی از نقص زیرکلاس ها (30%) ملاحظه گردید، بطور کلی در این مطالعه ارتباط واضحی بین نقص زیرکلاس ها و ابتلا به عفونت در این کودکان به اثبات نرسید. زیرا که کودکانی با نقص واضح زیرکلاس ها وجود داشتند که هیچگونه حساسیتی به عفونت از خود نشان نمی دادند.