ساخت افزایشی (AM) یک روش تولید نوین است که در آن قطعات با استفاده از افزودن تدریجی مواد به صورت لایه به لایه تولید می شوند. این روش مزایای متعددی نسبت به روش های سنتی تولید دارد که از جمله آن ها می توان به توانایی تولید قطعات با اشکال هندسی پیچیده، عدم نیاز به قالب گیری و کاهش زمان و هزینه تولید اشاره کرد. یکی از روش های AM، ساخت افزایشی سیم-قوس (WAAM) است که در آن سیم فلزی توسط قوس الکتریکی ذوب و به صورت لایه به لایه روی یک سطح اعمال می شود. در این پروژه، تأثیر پارامترهای فرایند WAAM بر خواص فیزیکی و مکانیکی قطعات تولیدی از جنس آلیاژ انتروپی متوسط پایه نیکل و آلیاژ نیکل-تیتانیم بررسی شد. طرح حاضر بر قابلیت های تکنولوژی تکامل یافته ساخت افزایشی متمرکز بوده است. این موضوع برپایة قوس-سیم برای رسوب دهی به صورت لایه به لایه آلیاژهای انتروپی متوسط پایه نیکل در جهت ساخت پره توربین و همین طور آلیاژ نیکل-تیتانیم برای کاربردهای پزشکی بوده است. در این راستا تغییرات خواص و رفتار این آلیاژها پس از به کارگیری الگوی تکامل یافتة WAAM مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج تایید کرد که پارامترهای فرایندWAAM، از جمله شدت جریان الکتریکی، ولتاژ، سرعت اسکن و فاصله اسکن، تأثیر قابل توجهی بر ریزساختار، خواص مکانیکی و خواص خوردگی قطعات تولیدی دارند. در ادامه، ریزساختار و خواص مکانیکی قطعات تولیدی از جنس دو آلیاژ به روش WAAM با مشخصات این قطعات که به روش های سنتی برپایة ذوب ریزی در خلاء ایجاد شده بودند مورد مقایسه قرار گرفت و تفاوت های میان آن ها تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان دادند که با کنترل دقیق پارامترهای فرایند WAAM، می توان قطعاتی با خواص مکانیکی و خوردگی بهبودیافته تولید کرد.