کلیات: بیان مساله: امروزه گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع ترین فعالیت های اقتصادی محسوب می شود. در بیش از 150 کشور جهان، گردشگری یکی از 5 منبع مهم کسب درآمدهای ارز خارجی است و در 60 کشور، رتبه اول را به خود اختصاص داده-است (سازمان جهانی گردشگری، 2012). مطابق گزارش سازمان جهانی جهانگردی، تعداد گردشگران بین المللی در سال 1950 تنها 25 میلیون نفر بوده، این تعداد در سال 1995 به 528 میلیون نفر و با گسترش تقاضا به 1100 میلیون نفر در سال 2014 رسیده که درآمدی بالغ بر 1245 میلیارد دلار را به همراه داشته است(سازمان جهانی گردشگری، 2015). این آمار و ارقام گویای سیر رو به رشد و پرشتاب صنعت گردشگری می باشد. بر اساس پیش بینی های صورت گرفته توسط مرکز توریسم جهانی( ITC) و در چشم انداز 2030، تعداد گردشگران به حدود 1800 میلیون نفر در کل دنیا خواهد رسید که آسیا و اقیانوسیه به همراه خاورمیانه از جایگاه قابل توجهی برخوردارن(مرکز توریسم جهانی، 2014). ....

در این پژوهش، تاثیر متغیرهای نوع حلال، نسبت دانه به حلال، دما و زمان استخراج بر بازده رنگی، خلوص رنگ و بازده بیکسین/ نوربیکسین دانه آناتو بود. طرح مرکب مرکزی با چهار فاکتور نوع حلال (استون، سود، سود-استون)، نسبت حلال به ماده جامد (1: 1 تا 1: 5 میلی لیتر بر گرم) و زمان (2-6 ساعت) و دمای استخراج (25-65 درجه سانتیگراد) در سه سطح (1-، 0 و 1) بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که مدل درجه دوم برای بازده رنگ آناتو معنی دار می باشد و ضریب تببین (R2) محاسبه شده برای آن 915/0 بود که بیانگر آن است که 5/91% تغییر در پاسخ ها توسط مدل برازش شده قابل تبیین است. همچنین دما و زمان استخراج تاثیر معنی داری بر بازده استخراج نشان نداد. بازده بیشینه تحت شرایط حلال هیدروکسید سدیم، دمای Cº 41/46، زمان 05/2 ساعت و نسبت حلال به ماده جامد 5 به 1، معادل 31/13% پیش بینی گردید. مدل درجه دوم برای خلوص رنگ آناتو معنی دار بود و ضریب تبیین (R2) محاسبه شده برای آن 848/0 بود. با تغییر نوع حلال از استون به سود و افزایش نسبت حلال به ماده جامد، خلوص افزایش یافت. شاخص بازده بیکسین/ نوربیکسین نیز که در واقع وزن بیکسین/ نوربیکسین نسبت به دانه آناتو می باشد، به عنوان یک شاخص جامع تر تعیین و محاسبه شد. همچنین موثرترین عامل در تغییرات رنگ پودر آناتو، عامل نور تشخیص داده شد که درصورت حذف آن با استفاده از بسته بندی های مناسب می توان کیفیت پودر رنگ های استخراجی را تا حدود زیادی حفظ نمود. نتایج مشابهی در خصوص پایداری پودر رنگ آناتو در سیستم مدل غذایی پودر آب پنیر مشاهده شد.

هدف: امروزه با توجه به نیاز انسان به غذای فراسودمند حاوی باکتری های پروبیوتیک، توجه خاصی به سمت توسعه این قبیل فراورده ها معطوف گردیده که می تواند نقش مهمی در ارتقای سلامت جامعه ایفا نماید. اینولین به علت دارا بودن ویژگی های مفید تغذیه ای، تکنولوژیکی و اثرات پری بایوتیک به طور گسترده ای در جهان مورد استفاده می باشد. بهترین راهکار در توسعه فرآورده های غذایی عملگر، ادغام ترکیبات زیست فعال نظیر انواع پروبایوتیک و پری بایوتیک بویژه در فرآورده هایی است که به طور رورزمره توسط اغلب مردم مورد مصرف قرار می گیرند. از آنجا که انواع فراورده های پخت بویژه اسنک در اقصی نقاط دنیا مصرف کنندگان بسیاری دارد؛ تولید فراورده هایی با ویژگی تغذیه ای مطلوب از نیازمندی های جامعه بود و پژوهش در این زمینه رو به افزایش است. با غنی سازی اسنک ها می توان به تولید محصولی فراسودمند با کالری و کلسترول کمتر دست یافت. پوشش طعم دهنده (دراژه) انواع اسنک، دارای پتانسیل مناسب برای بهبود ویژگی های تغذیه ای، حمل باکتری های پروبایوتیک می باشند. روش: از این رو، در فاز نخست پژوهش، ویژگی پری بایوتیک اینولین استحصالی از منبع بومی سیب زمینی ترشی بر جمعیت E. Coli, B. bifidium, L. acidophilus در مقایسه با نمونه تجاری تحت شرایط in vitro بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. در فاز دوم اجرا، در قالب طرح مخلوط، تاثیر غلظت های مختلف پوشش طعم دهنده شامل اینولین(10-0 درصد)، نشاسته اصلاح شده (10-0 درصد) به عنوان پری بیوتیک و جایگزین چربی و روغن (80-20درصد) بر زنده مانی باکتری منتخب L. acidophilus، ویژگی های فیزیکوشیمیایی، رئولوژی، عملکردی، سنجش بافت، رنگ و حسی در طول دوره نگهداری بررسی گردید. به منظور افزایش زنده مانی باکتری از تکنیک ریزپوشانی بر پایه آلژینات-اینولین بومی استفاده شد. نتایج: رشد بیفدو باکتریوم بیفیدوم و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس درحضور اینولین بومی بیشتر از شاهد بود. pH هردو محیط پس از 48 ساعت کاهش معنی داری یافت. نمودار رشد ویژه ارگانیسم ها مورد بررسی نشان داد، میزان رشد به شدت به غلظت و طول زنجیره پلیمریزاسیون اینولین وابستگی دارد. دراین پژوهش میزان چربی دراژه از 50 به 40 درصد کاهش یافت. حضور جایگزین های چربی در فرمولاسیون دراژه تاثیرات متفاوتی به همراه داشت. بطوریکه افزودن اینولین سبب کاهش ثبات امولسیون دراژه و افزایش سفتی بافت اسنک گردید؛ در حالیکه نتایج عکسی در حضور نشاسته اصلاح شده ثبت گردید. مطابق نتایج بهینه سازی شامل منظور کردن بیشینه میزان زنده مانی ارگانیسم پروبیوتیک در طول دوره نگهداری: کمینه میزان چربی در فرمول، کمینه میزان سفتی بافت، بیشینه قوام، بیشینه ثبات امولسیون و بیشینه پذیرش کلی تیمارهای بهینه حاوی 20 درصد نشاسته اصلاح شده-فاقد اینولین و 33/15 درصد اینولین فاقد نشاسته اصلاح شده گزینش گردید. ارزیابی زنده مانی باکتری پروبیوتیک در فرم آزاد، دانک تازه و خشک ریزپوشانی شده در فرمولاسیون تیمار بهینه پیگیری گردید؛ مطابق نتایج کمترین میزان کاهش لگاریتمی در طول دوره نگهداری 21 روزه اسنک متعلق به تیمار حاوی باکتری ریزپوشانی شده خشک به روش لیوفیلیزه بود. نتایجی که از این تحقیق به دست آمد، نشان داد؛ افزودن ترکیب پری بیوتیکی نشاسته اصلاح شده به فرمولاسیون دراژه و اینولین به فرمولاسیون دانک آلژینات و لیوفیلییزه نمودن باکتری های ریزپوشانی شده توانست به طور چشمگیری، قابلیت زنده مانی لاکتوباسیلوس ها را در اسنک حجیم سین بیوتیک کم چرب بهبود بخشد. بطوریکه شمار زیست پذیر این باکتری ها، در محدوده توصیه شده توسط سازمان جهانی غذا و دارو بود.

سازه های گنبدی شکل که در زمره سازه های فضاکار قرار می گیرند، سازه هایی سبک بوده و در نتیجه بار جانبی باد اهمیت ویژه ای در اینگونه سازه ها دارد. جهت محاسبه ضریب فشار بار باد، آیین نامه های مختلف مقادیری را پیشنهاد داده اند که با یکدیگر متفاوت بوده و برای محاسبه دقیق تر آن باید با آزمایشات انجام شده مقایسه گردد. همچنین مقادیر ضریب فشار را میتوان با مدل سازی های عددی در نرم افزار بدست آورد. در این طرح، معتبرترین آیین نامه های جهان بررسی گردیده و بر اساس مشابهت ها در سه دسته کلی قرار گرفته اند. همچنین ضرایب فشار آیین نامه ها با آزمایشات صورت گرفته توسط سایر محققان و مدل سازی عددی مقایسه شده و در نهایت یک گراف ضریب فشار پیشنهاد شده که بیشترین انطباق را با آزمایشات و مدل برنامه عددی دارد. استفاده از این گراف پیشنهادی علاوه بر هماهنگی با آزمایشات و مدل سازی ها، تاثیر بسزایی در کاهش وزن گنبدها ایفا می کند.

1-مقدمه: افزایش روزافزون جمعیت، کمبود آب و خشکسالی های اخیر باعث شده است که مدیران و سیاست گذاران بخش کشاورزی به فکر استفاده بهینه از مقدار آب تخصیص یافته به این بخش و تولید بیشتر مواد غذایی باشند. آبیاری از عوامل توسعه ی کشاورزی است که رشد روش های آبیاری از سی سال پیش تاکنون سبب افزایش 50 درصدی در تولید مواد غذایی در جهان شده است. در کشور ما افزایش جمعیتو کمبود منابع آب در سال های اخیر، بخش کشاورزی را با چالش های عمده ای در جهت تأمین نیاز غذایی مردم ونیل به خود کفایی روبرو ساخته است. ازمجموع165میلیون هکتاراراضی کشور، حدود37 میلیون هکتار آن جهت عملیات کشت مناسب است، لیکن به خاطرمحدودیت منابع آب حدود1/8میلیون هکتارازاین اراضی به صورت فاریاب و 2/6 میلیون هکتاربه صورت دیمزیر کشت محصولات زراعی قرار گرفته است (اکبری و حیدری 1382). ....

در شبکه های آبیاری و زهکشی، رفع مشکل ماندابی شدن اراضی و خروج آب اضافی از آنها با استفاده از زهکش های زیرزمینی و یا سطحی صورت می گیرد که اجرای آنها هزینه های زیادی را در پی دارد. این در حالی است که کشور ایران با اقلیم خشک و نیمه خشک همواره با مشکل کم آبی مواجه بوده و در اکثر شبکه های آبیاری، کانال های انتهایی شبکه با مشکل کمبود آب روبرو هستند. در این وضعیت چنانچه چاه هایی با بهره برداری کشاورزی در مکان های مناسب حفر شود، علاوه بر اینکه سطح آب زیرزمینی را کنترل نموده از زه دار شدن اراضی نیز جلوگیری می نماید همچنین از منابع آب زیرزمینی نیز در جهت جبران کمبود آب در انتهای شبکه نیز استفاده مؤثرتری خواهد شد. بدین منظور لازم است مطالعات جامع و گسترده ای در این راستا انجام شود، که با در نظر گرفتن نیازهای آبی اراضی کشاورزی و محاسبه بیلان آب شبکه، پراکنش چاه های موجود، مکان های مناسب بهره برداری از آب های زیر زمینی و حفر چاه های جدید و میزان دبی مناسب و قابل بهره برداری از آنها تعیین گردد. در این تحقیق در یک مطالعه موردی، شبکه آبیاری و زهکشی بند نازلیان در دشت چمچمال به دلیل وجود مشکلات اشاره شده مد نظر قرار گرفت. علیرغم احداث شبکه 3000 هکتاری آبیاری و زهکشی دینور پایین دست بند نازلیان به دلیل کمبود آب در شبکه و عدم بهره برداری بهینه، نارضایتی بهره برداران، مدیران و کارشناسان را در پی داشته است. از اینرو برای جلوگیری از تلفات سرمایه و بهره برداری مناسب با توجه به بالا بودن سطح سفره آب زیرزمینی منطقه، مطالعات دقیق جهت استفاده از آب های زیرزمینی و تلفیق آن با آب های سطحی به منظور جبران کمبود آب شبکه انجام پذیرفت. ....

در گزارش حاضر نتایج طرح تحقیقاتی ساخت و مشخصه یابی نانوالیاف ساخته شده از پلی کاپرولاکتان، ژلاتین و گل همیشه بهار ارائه شده است. به منظور ساخت نانوالیاف از روش الکتروریسی استفاده شد و نانوالیافی با درصد های متفاوت مواد اولیه تولید شدند. به منظور ارزیابی نانوالیاف تولید شده، آنالیزهای ساختاری و مکانیکی بر روی آن ها انجام شد و همچنین رفتار آب دوستی آن ها بررسی گردید. نتایج نشان دهنده تغییرات چشمگیر ایجاد شده در رفتار آب دوستی و تغییرات اندک در خواص مکانیکی نانوالیاف تولید شده می باشند. در همین راستا، با افزودن گل همیشه بهار به ساختار، خصوصیات مکانیکی تا حدودی افت کرده و از سویی دیگر آب دوستی نانوالیاف افزایش می یابد. همچنین با افزودن گل همیشه بهار به ساختار قطر نانوالیاف افزایش می یابد.

هدف: پیشرفتهای اخیر در تشخیص و درمان سرطان باعث افزایش بهیودی بیماران سرطانی و از سرگیری زندگی طبیعی است اما داروهای شیمی درمانی بکار گرفته شده در درمان سرطان با آسیب ذخایر فولیکول های تخمدانی منجر به از بین رفتن توان تولیدمثلی شخص می گردد. جداسازی و کشت فولیکول های پریموردیال و پرایمری، چشم انداز جدیدی برای حفظ باروری در بیمارانی است که بدلیل انتقال سلول های سرطانی امکان پیوند بافت تخمدان وجود ندارد. گرچه جداسازی فولیکول های پری آنترال اولیه در بعضی از گونه ها با موفقیت همراه بوده لیکن تلاش در جداسازی و تکوین این فولیکول ها در انسان موفق نبوده است. هدف از این تحقیق، تکوین فولیکول های پریموردیال و پرایمری انسانی در محیط آزمایشگاه با تقلید از شرایط in vivo از جمله کشت سه بعدی بصورت هم کشتی با سلول های تخمدانی در حضور فاکتورهای رشد پلاکتی می باشد. مواد و روش ها: تخمدان ها در محیط α-MEM حاوی 1% سرم و آنتی بیوتیک به آزمایشگاه انتقال داده شدند. تخمدان ها ابتدا با الکل 70% و سپس محلول PBS حاوی 10% سرم و آنتی بیوتیک به خوبی شستشو داده شدند. سپس به کمک اسکالپل مدولای آن را خارج کرده و کورتکس تخمدانی آماده شده با ضخامت 5/0 میلیمتر را با کمک دستگاه tissue chopper به قطعات 1×1 میلیمتر برش دادیم. بافت تخمدان بمنظور جداسازی فولیکول های تخمدانی به کمک کلاژناز IA و DNase بمدت 60-50 دقیقه مورد هضم آنزیمی قرار گرفت. فولیکول های و سلول های تخمدانی جدا شده از بافت تخمدان بصورت جداگانه با کمک کلریدکلسیم 1/0 مولار در داربست آلژینات 1% قرار گرفتند و در محیط کشت α-MEM حاوی FSH، ITS، اسیداسکوربیک، GDF9، آنتی بیوتیک در 4 گروه مختلف شامل سرم جنین گاوی، پلاسمای غنی از پلاکت، ترکیب سرم جنین گاوی و پلاسمای غنی از پلاکت و آلبومین سرم انسانی در حضور سلولهای تخمدانی کشت داده شدند. نتایج: در این مطالعه برای اولین بار کشت سه بعدی فولیکول های پریموردیال و پرایمری انسانی جدا شده از بافت تخمدان تازه و یخ گشایی شده انسان منجر به تکوین فولیکول های پری آنترال شد. نتایج نشان می دهد که قابلیت تکوین فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان تازه در مقایسه با فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان یخ گشایی شده بیشتر می باشد. همجنین نتایج نشان داد 10% پلاسمای غنی از پلاکت بطور قابل ملاحظه ایی باعث افزایش رشد و زنده مانی فولیکول های جدا شده از بافت تخمدان تازه و یخ گشایی شده در مقایسه با سایر گروه ها گردید. در این تحقیق علیرغم اندازه یکسان فولیکول ها در روز اول، سرعت رشد فولیکول ها حتی در شرایط یکسان محیط کشت نیز متفاوت بود بطوریکه فولیکول ها به دو دسته "فولیکول با رشد آهسته" و " فولیکول با رشد سریع" طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: تیمار محیط کشت فولیکول های انسانی با پلاسمای غنی از پلاکت با تامین منبعی از فاکتورهای رشد می تواند زنده مانی و رشد بهتر فولیکول های پریموردیال و پرایمری را به مرحله پری آنترال فراهم نماید.

به دلیل وابستگی نیازهای آبی مناطق خشک و نیمه خشک به منابع آب زیرزمینی، مدیریت بهینه آبخوان ها و بررسی تغییرات آن بسیار اهمیت دارد. هدف از این پژوهش، ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر آبخوان دشت اسلام آباد و تخصیص بهینه اراضی به محصولات موجود در الگوی کشت، برای دست یابی به بیشترین سود است. مسئله بهینه سازی با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی به روش سیمپلکس و با استفاده از نرم افزار Lingo حل شد. 4 سناریوی مدیریتی و 7 برنامه عملیاتی با لحاظ محدودیت های موجود تحلیل و آنالیز حساسیت شدند. به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر آبخوان، از خروجی مدل های گردش عمومی جو استفاده گردید. برای تولید داده های هواشناسی سه دوره 2030-2011، 2065-2046 و 2099-2080 در منطقه، مدل LARS-WG مورد واسنجی قرار گرفت و سپس خروجی های مدل های CSMK، HadCM3، IPCM4 و CGMR در ایستگاه سینوپتیک اسلام آباد کوچک مقیاس شده اند و بهترین مدل ها برای سناریوهای سه گانه A1B، B1 و A2 انتخاب شدند. نتایج نشان داد که در کلیه سناریوهای مدیریتی کشت چغندر، ذرت، نخود، گوجه فرنگی و جالیز از الگوی کشت بهینه حذف شد. گندم در 3 سناریو و 6 برنامه عملیاتی، افزایش سطح زیر کشت داشته است. در کلیه سناریوهای مدیریتی، افزایش سود حاصل از بهینه سازی از 19 تا 55 درصد متغیر است. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل حساسیت نیز نمایانگر تاثیر پذیری زیاد توابع هدف از میزان آب در دسترس، سطح کل اراضی و سطح کشت یونجه است. نتایج بررسی اثرات تغییر اقلیم نشان از کاهش بارش سالانه منطقه به میزان 6/3، 4/11 و 8/78 میلی متر، افزایش متوسط دمای حداقل و حداکثر ماهانه به میزان 5/0، 4/1 و 8/2 درجه و 3/0، 2/1 و 7/2 درجه و کاهش 004/0 و افزایش 09/0 و 3/0 ساعتی ساعات آفتابی در سه دوره زمانی آینده است. این تغییرات سبب افزایش تبخیر و تعرق و نیاز آبی محصولات کشاورزی و باغی می گردد به طوری که برای دستیابی به میزان سودی برابر با سناریوی ثبات سطح آبخوان، در بهترین سناریوی اقلیمی 12 درصد و در بدترین سناریو 51 درصد افزایش نیاز به آب در دسترس را به دنبال دارد.

پروتئین پرومیلوسیتیک لوکمیا (Promyelocytic Leukemia) یکی از مهمترین پروتئین هایی است که در PML-نوکلئار بادی ها(PML-Nuclear Bodies: PML-NBs) دیده می شود. رتینوئیک اسید فعالیت مهار رشد تومور و تمایز میلوئیدی سلول های پیش ساز مونوسیت-گرانولوسیت را از طریق PML-نوکلئار بادی ها اعمال می کند. از طرف دیگر رتینوئیک اسید (Retinoic Acid: RA) به عنوان یک مورفوژن طبیعی طی تکوین جنین در تنظیم الگوی خلفی طناب عصبی نقش دارد. این مطالعه به منظور بررسی نقش PML در تمایز نورونی وابسته به RA سلول های بنیادی انجام شد. به این منظور تمایز عصبی سلول های بنیادی جنین موشی، انسانی و سلول های بنیادی تراتوکارسینومائی NT2 در محیط آزمایشگاهی با تیمار این سلول ها با RA به عنوان القاگر انجام شد. بررسی بیان PML در سطح mRNA نشان داد که PML بیشترین بیان را در سلولهای بنیادی جنینی انسانی و موشی دارد. بیان این ژن طی تمایز نورونی در سلول های پیش ساز نورونی و سلول های نورونی بالغ کاهش می یابد. در حالی که در سلول های NT2 این ژن بیشترین بیان را در مرحله پیش ساز نورون نشان داد. در سطح پروتئین نیز بیان این ژن به صورت سه پروتئین با وزن مولکولی 170، 130 و 70 کیلو دالتون در سلول های بنیادی جنین موشی، سلول های پیش ساز مشتق از این سلول ها و سلول های نورونی حاصل از تیمار RA مشاهده شد. در ایمنوبلات مربوط به مراحل مختلف تمایز نورونی سلول های بنیادی جنینی انسانی و سلول های بنیادی تراتوکارسینومائی پروتئین های مختلف با مقادیر متفاوت دیده شد. علاوه بر این اختلاف بیان در مراحل مختلف و سلول های بنیادی مختلف، الگوی متیلاسیون هر CpG سایت و هم چنین درصد متیلاسیون CpGها در پروموتور این ژن در سلول های NT2 و سلول های پیش ساز حاصل از آن ها تفاوت داشت. این نتایج نشان داد که احتمالا PML نقش مهمی در حفظ پرتوانی سلول های بنیادی، پتانسیل تکثیر و تمایز عصبی این سلول ها دارد.