تغییر و دگرگونی موضوع ثابت جوامع بشری است و جامعه ای مستثنی بر قاعده تغییر نمی توان یافت، لکن تحولات و دگرگونی ها در بافت های مختلف تحت تاثیر عوامل و عناصر گوناگون هستند، حال اگر این تحولات از نوع سیاسی و اجتماعی باشد که کنشگر اصلی آن انسان ها هستند، عوامل تعیین کننده تغییر و تحول متکثر تر و پیچیده تر می شوند. یکی از تحولات مهم سالهای اخیر، پدیده بیداری اسلامی/بهار عربی بود که در برخی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله مصر و تونس به وقوع پیوست. این دگردیسی ها در حالی حادث شد که دولت های حاکم در این کشورها علیرغم رنج بردن از کسری های متعدد، از جمله کسری مشروعیت سیاسی، کاملا بر جوامع خود مسلط بودند. به عبارتی دیگر از یک سو دولت های اندک سالار در شرایط استبدادی جامعه را چون موم در اختیار خود داشتند و از سوی دیگر جامعه هم، جامعه ای ضعیف و ناتوان بود و نهادهای مدنی نقش موثری در آن نداشتند و اساسا صدای مردم اگر چه همچون آتش زیر خاکستر بود اما در عالم واقع صدایی نحیف و بی پژواک بود، زیرا مهمترین مجاری اعلام صدای مردم یعنی رسانه ها کاملا به عنوان بوق تبلیغاتی حکومتی عمل می کردند، حکومتی که خلاصه در رییس جمهور و اطرافیانش می شد. در این شرایط که مجاری تنفسی جامعه مسدود شده بود، طبیعتا حوزه عمومی که نرم افزار تحولات قلمداد می شود نیز در استعمار بود و دولت ها رفتاری استحماری با جامعه و حوزه عمومی داشتند. با فهم مختصات سیاسی اجتماعی این کشورها، سوال اصلی این است که: حوزه عمومی تحولات بیداری اسلامی چگونه شکل گرفت؟ در پاسخ به سوال مطرح شده، فرضیه این است که ظهور شبکه های اجتماعی و تولد نسل شهروندان شبکه ای /نت زیست ها ذیل ارتباطات توانمند ساز نقش تعیین کننده ای در شکل گیری حوزه عمومی تحولات بیداری اسلامی در مصر و تونس داشته اند. زیرا تسری خواسته و ناخواسته انقلاب ارتباطات به این کشورها و شکل گیری ارتباطات افقی و هم سطح، اوضاع را دگرگون کرد، و ضمن بستر سازی جهت ظهور حوزه عمومی مقاومت در برابر استبداد، موجب فرسایش و ترک برداشتن اقتدار دولت ها شد. در این شرایط بود که با گسترش انواع ارتباطات و ارتقاء سرعت انتشار و انتقال داده ها و شکل گیری شبکه های اجتماعی و تولد نسل فناوری فهم، فرایند ارتباطات از محدودیت زمانی و مکانی خارج شده و با تقویت پیوندهای اجتماعی، سرمایه اجتماعی و صدا دادن به بی صدایان، شهروندان از حالت تفرد و اذهان اتمیزه خارج شده و ضمن تقویت توانمندی های فردی با اشتراک گذاری دردها و خلق حوزه عمومی چند لایه، زمینه تحولات عینی سیاسی و اجتماعی را فراهم نمود.

سلول های بنیادی جنینی، سلول هایی هستند که علاوه بر خودنوزایی نامحدود، قادرند به همه رده های زایا (مشتقات اکتودرم، مزودرم و آندودرم) تمایز پیدا کنند. بخاطر این دو ویژگی کلیدی، سلول های بنیادی جنینی کاربردهای فراوانی در مطالعه تکوین جنین، تولید سلول های موردنظر برای سلول درمانی، غربال گری داروها و مدل سازی بیماری ها دارند. خودنوزایی و پتانسیل تمایزی هنگفت سلول های بنیادی جنینی، توسط شبکه ای سازمان یافته از مولکول ها شامل عوامل رونویسی و همچنین مولکول های RNA غیررمزگردان نظیر microRNAها ایجاد و حفظ می شوند. ما در این مطالعه نشان دادیم که microRNAها با الگوهای متفاوتی در سلول های بنیادی جنینی حالت پایه (ground state) و سلول های حالت سرم بیان می شوند. ما دریافتیم که لوکوس اثرگذاری شده Dlk1-Dio3 که اهمیت تکوینی بالایی دارد، بیشتر microRNAهای خاص حالت پایه را بیان می کند. آنالیز کامپیوتری پیش بینی کرد که microRNAهای حالت پایه مسیرهای متعدد تمایزی و تکوینی را هدف قرار می دهند. ارزیابی عملکردی microRNAهای کاندید حالت پایه (miR-541-5p، miR-410-3p و miR-381-3p) نشان داد که این microRNAها با پیشبرد خودنوزایی و مهار تمایز، به حفظ و تقویت حالت پایه پرتوانی کمک می کنند. همچنین آنالیز عملکردی microRNAهای فراوان در همه شرایط کشت (miR-148-3p و miR-30d-5p) نشان داد که این microRNAها ضمن پیشبرد خودنوزایی و تغییر در پتانسیل تمایزی سلول های بنیادی جنینی، قادرند بازده تولید سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPS) را نیز افزایش دهند. همچنین ما با استفاده از small RNA sequencing، الگوی بیانی جامع microRNAها را در طی تولید رده های سلولی بنیادی جنینی در محیط R2i برای اولین بار تعیین کردیم. مشاهده شد که microRNAها با الگوهای متغیر و پویایی در طی تولید سلول های بنیادی جنینی بیان می شوند. روی هم رفته، ما توانستیم برای نخستین بار الگوی بیانی microRNAها را در سلول های بنیادی جنینی حالت پایه و همچنین در طی تولید سلول های بنیادی جنینی از جنین های بلاستوسیست در محیط پیشبرنده حالت پایه پرتوانی، مشخص کنیم و از لحاظ عملکردی نشان دهیم که microRNAها از طریق مهار تمایز و پیشبرد جنبه های مختلف خودنوزایی، باعث پیشبرد حالت پایه پرتوانی می شوند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: قطع انگشت/اندام حرکتی انسان یکی از رویدادهای رایج در اثر تصادف و یا بیماری هایی مثل دیابت است. به طور طبیعی برخلاف دوزیستان، توانایی ترمیم انگشت/اندام حرکتی در پستانداران بالغ وجود ندارد؛ ایجاد سلول های بلاستماBlastema Cells (BCs) از فرایند های کلیدی در ترمیم اندام حرکتی دوزیستان است. این سلول ها، سلول های مزانشیمی با توانایی تولید تمام بافت های ازدست رفته است، ژن های Msx1 و Msx2 ژن های اصلی این سلول هاست که در ترمیم اندام حرکتی از طریق تکثیرسلولی (Fgf8) و تمایز به استخوان(Bmp4) نقش عمده ای دارند. در حالت طبیعی، دسترسی به این سلول ها بسیار مشکل است و از طرفی ویژگی اطلاعات مکانی(positional information) که از مهم ترین خصوصیات این سلول هاست، جایگزینی آن ها با سایر منابع سلولی از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی Mesenchymal stem cells (MSCs) را مشکل کرده است؛ بنابراین در این طرح ما بر آن بودیم تا با تولید سلول های شبیه بلاستماییBlastema-like Cells (BlCs)، منبع سلولی جدیدی معرفی کنیم، که علاوه بر توانایی ترمیم انگشت قطع شده ی موشC57BL/6، که در حالت طبیعی توانایی ترمیم ندارد، گامی بیش تر در جهت شناسایی خصوصیات سلول های BCs در in vitro بردارد. روش کار: برای این منظور با استفاده از بیش بیان ژن های Msx1 و Msx2 در سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از مغز استخوان موش C57BL/6، mouse Bone marrow-derived Mesenchymal Stem Cells (mBMSCs) که به ترتیب با ژن های GFP و dtTomato همسانه سازی شده بودند، سلول های BlCs تولید شد. سپس خصوصیات تکثیری، کلونی زایی، بیان ژن های Msx1، Msx2، Fgf8 و Bmp4 و هم چنین توانایی تمایز آن به دودمآن های اسکلتی بررسی و با سلول های BCs جدا شده از انگشت موش 3 روزه و سلول های mBMSCs (گروه کنترل) مقایسه شد. نتایج: سلول های BlCs به طور معنی داری توانایی تکثیر و ایجاد کلونی زایی بیش تری نسبت به سلول های mBMSCs و BCs نشان داد. هم چنین این سلول ها، ژن های Bmp4 و Fgf8 را به ترتیب 350 و 150 برابر سلول های mBMSCs بیان کردند. سپس با بررسی مارکرهای اختصاصی BCs در BlCs ماهیت بلاستمایی آن تایید شد. در ادامه، توانایی ترمیم مدل انگشت قطع شده ی موشC57BL/6 توسط سلول های BlCs (گروه هایMSX2, MSX1 و MSX1/2) بررسی شد. نتایج بافت شناسی نشان داد، بیش ترین میزان ترمیم از نظر ایجاد بافت استخوان طبیعی، ناخن، درم و بافت هم بند به ترتیب در گروه MSX1/2، MSX1 و MSX2 نسبت به گروه mBMSCs و BCs مشاهده شد. طول استخوان رشد کرده در گروه MSX1/2 به طور معنی داری 4-3 برابر گروه mBMSCs بود(***P<0. 001). بررسی بلوغ استخوان 10 هفته بعد از تزریق سلولی، تشکیل استخوان بالغ ترابکولار را نشان داد. نتیجه گیری: در مجموع در مطالعه حاضر، برای اولین بار BlCs به عنوان یک منبع سلولی جدید معرفی شد، که قابلیت ترمیم انگشت قطع شده ی موش را دارد، از طرفی این منبع سلولی جدید قابل جایگزین و دسترس برای اهداف آتی ترمیم اندام حرکتی است. در آینده با انجام بهینه سازی های لازم، برای درمان اندام حرکتی/انگشت قطع شده ی انسان در کلینیک نیز کاربرد دارد.

یکی از اصلی ترین مشکلات و معضلات فرایندهای فیلتراسیون غشائی، گرفتگی منافذ و سطح غشاء می باشد. استفاده از ضربه معکوس برای پیشگیری از ایجاد رسوب بر روی سطح غشاء و افزایش کارآیی و عمر مفید غشاء در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، روش جدیدی برای ایجاد ضربه معکوس بدون استفاده از گاز فشرده، معرفی و اجرا گردید. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که استفاده از ضربه معکوس در عملیات فیلتراسیون، توانسته است برای محلول سدیم کلراید بیش از 37%، برای محلول گلوکز بیش از 26% و برای محلول نیترات سرب بیش از 27% شار مایع عبور کرده از غشاء را افزایش دهد. بر اساس تئوری مقاومت، مقاومت ناشی از غشاء تمیز و مقاومت ناشی از قطبش غلظتی برای خوراکهای مختلف و در غلظتهای مختلف اندازه گیری گردید. مقاومت ناشی از قطبش غلظتی با افزایش غلظت خوراک و افزایش جرم مولکولی ماده حل شده در خوراک نسبت مستقیم دارد. مدلسازی انتقال جرم برای لایه مرزی در داخل مجرای جریان خوراک انجام شده و غلظت ماده حل شده در لایه ژلی محاسبه گردید. همچنین یک روش نسبتا ساده برای برآورد ضریب انتقال جرم مؤثر در غشاء و لایه ژلی پیشنهاد گردید. به عبارت دیگر برای سهولت کار در مدلسازی انتقال جرم در غشاء و لایه کیک، این دو بخش بر روی هم به مثابه یک دیوار جامد در نظر گرفته شده و بر اساس مدلهای ریاضی و معادلات تجربی موجود برای این حالت، پارامتری تحت عنوان ضریب انتقال جرم مؤثر معرفی گردید.

یکی از مهمترین جریان های فکری معاصر در حوزه جهان اسلام جریان اعتزال نو است که با سعی دارد با خوانشی عقلانی از دین در جهت رفع عقب ماندگی های مسلمین حرکت کند. در این میان محمد عابدالجابری و محمد ارکون که منتسب به این جریان هستند معتقدند مشکل اصلی مسلمانان میراث فکری آنهاست، میراثی که از تولید و پویایی و خلاقیت بازایستاده و توانایی اصلاح وضع موجود را ندارد. این دو با طرح فکری خود تحت عنوان "نقد عقل عربی" و "نقد عقل اسلامی"تلاش کردند تا زمینه را برای قرائتی جدید و عقلانی از اندیشه اسلامی فراهم آورند. البته هم جابری و هم ارکون در این پروژه به شدت متاثر از روش های دین پژوهی مدرن و پست مدرن غربی بودند. جابری و ارکون متاثر از روش هایی چون ساختارگرایی، پساساختارگرایی، تاریخی نگری نوین، هرمنوتیک وگسست معرفت شناختی امیدوار بودند تا بتوانند عقلانیت انتقادی را در فضای اندیشه اسلامی نهادینه سازند اما به نظر می رسد که طرح آنها در بسیاری از اهداف خویش ناکام ماند. دراین پژوهش تلاش شده است تا ابتدا روش های این دو اندیشمند در نقد اندیشه اسلامی شناسایی، بررسی و با محتوای آثارشان تطبیق داده شود و در مرحله بعد با روش توصیفی تحلیلی ابتدا آراء آنها مطرح و بعد مورد برررسی و نقد قرار گیرد. سوال اصلی در این پژوهش ناظر به چگونگی نقد میراث فکری اسلامی توسط جابری و ارکون و بررسی میزان توانایی این پروژه در نیل به اهداف خویش است. البته پیش فرض ما این بود که روش های نومعتزلیان و به ویژه این دو شخصیت متناسب با اندیشه اسلامی نیست و حتی این رویکردها متناسب با فکر اسلامی بومی سازی نیز نشده اند، به علاوه اینکه با اصلاح رویکردهای سنتی و بدون نیاز به گسست از میراث فکری اسلامی می توان قرائت هایی را ارایه داد که در حل مشکلات و عقب ماندگی های جهان اسلام موثر باشند.

کورکومین با نام شیمیایی دی فروئیل متان یک پلی فنل هیدروفوب می باشد که به سبب ویژگی های منحصر به فرد سلامتی زایی اش به عنوان یک ترکیب عملگر شناخته شده است. در این پژوهش، از نانوذرات لیپیدی جامد (SLN) و حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC) به منظور انکپسولاسیون کورکومین و رفع معضلات مربوط به کاربرد این ترکیب در حوزه ی غذایی (ناپایداری، زیست فراهمی پایین، حلالیت ناچیز در محیط های آبی)، استفاده گردید. تولید نانوحامل ها با استفاده از روش ترکیبی هوموژنیزاسیون با نیروی برشی بالا و فراصوت صورت پذیرفت. تاثیر نوع لیپید جامد مورد استفاده جهت تولید نانوحامل (گلیسرول مونواستئارات و گلیسرول دی استئارات)، نوع روغن مایع ( مخلوطی از تری گلیسریدهای متوسط زنجیر و اسید اولئیک) نوع نانوحامل SLN, NLC)) و میزان بارگذاری کورکومین بر ویژگی های نانوحامل های تولیدی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، اندازه نانوذرات تولیدی برای تیمارهای مختلف از 36/81 تا 64/197 نانومتر تعیین گردید و نوع نانوحامل، نوع لیپید و بارگذاری کورکومین، دارای تاثیر معنی داری بر این پارامتر بودند. میزان کارایی انکپسولاسیون در نانوحامل های حاوی کورکومین بین 55/82 تا 25/93 درصد بود. میکروسکوپ الکترونی روبشی، کالریمتری روبشی افتراقی، پراش اشعه ایکس و اسپکتروسکوپی انتقال فوریه مادون قرمز، به ترتیب برای بررسی مورفولوژی، رفتار حرارتی، حالت کریستالی و برهمکنش های احتمالی بین کورکومین و سایر اجزای نانوحامل ها مورد استفاده قرار گرفت. نانوحامل های تولیدی دارای شکل کروی با سطح صاف بودند. نتایج کالریمتری روبشی افتراقی و اسپکتروسکوپی انتقال فوریه مادون قرمز نشان داد که کورکومین بدون هیچ گونه برهمکنشی با سایر اجزاء در ساختار نانوحامل ها به دام افتاده است. مطالعات انجام شده بر روی پایداری نانوحامل ها در دماهای 4 و 25 درجه سانتی گراد به مدت 60 روز در سوسپانسیون آبی نشان دهنده عدم تراوش کورکومین بود. تاثیر استفاده از ترکیبات محافظ سرمای مختلف (گلوکز، سوربیتول، گلیسرین، لاکتوز و ساکارز) نیز مورد بررسی قرار گرفت. بهترین نتایج از نظر اندازه و پتانسیل زتا با استفاده از ساکارز به عنوان ترکیب محافظ سرما به دست آمد. رفتار رهایش کورکومین در شرایط معده ای-روده ای مورد بررسی قرار گرفت. در خصوص کلیه نانوحامل ها بر اساس ضریب تبیین، مدل ریگتر-پپاس بهترین مدل بود. به منظور بررسی امکان استفاده از نانوحامل ها در حوزه غذایی، از نانوحامل تولیدی با غلظت 25/0% کورکومین جهت غنی سازی شیر استفاده شد. شیرهای غنی شده تحت آزمون های حسی قرار گرفتند و هیچ گونه تفاوت معنی داری با نمونه شیر شاهد نشان ندادند. بنابراین می توان مدعی شد که نانوانکپسولاسیون به خوبی توانسته است پس طعم کورکومین را پوشش داده و مشکل حلالیت پایین آن را رفع نماید.