یکی از مباحث بحث برانگیز نفقه زوجه از دیرباز تا کنون، ماهیت حقوقی آن است، از این لحاظ که آیا اموالی که تحت عنوان نفقه در اختیار زوجه قرار گرفته است جزء مایملک اوست یا وی، تنها حق بهره مندی از آن ها را داد. در این مورد فقهای امامی و اهل تسنن نظرات متفاوتی ارائه داده اند لذا در مقاله پیش رو برای پاسخ دادن این پرسش، به بررسی دیدگاه های فقهای مذاهب اسلامی در این زمینه پرداخته شده است که نهایتا مشخص می گردد فقها بین اموالی که انتفاع از آنان موجب نابودی عین آنان است با اموالی که انتفاع از آنان موجب تلف آن ها نمی شود، تفکیک قائل شده اند و اکثرا استفاده از اموالی که بهرهمندی از آنان موجب نابودیشان است مانند انواع خوراکی و امثال آن را، جز مایملک زوجه به حساب آورده اند اما نسبت به اموالی که انتفاع از آنان موجب نابودیشان نمی باشد همانند مسکن و خادم، قائل به امتاع شده اند.