امروزه از تست ارزیابی نشانه های حیاتی جنین BPS (Biophysical profile score) برای تشخیص آسفیکسی های داخل رحمی جنین و نحوه اداره کردن درست حاملگی استفاده می شود.برای اجتناب از پاسخ های کاذب مثبت که در اثر خواب جنین بروز می کند و برای کاهش زمان این تست ما در یک مطالعه روی 30 جنین ابتدا تست را بصورت عادی و بعد دوباره با تحریک منقطع جنین بوسیله یک زنگ اخبار با قدرت 104 dB از روی پوست بیمار انجام دادیم و طول متوسط زمان کلی تست BPS از24  دقیقه به 5 دقیقه با تحریک صدا کاهش یافت (P<0.001)

تعیین جنسیت و رسیدگی جنسی ماهیان زنده از جهات مختلف دارای اهمیت می باشد. تشخیص صحیح جنس و رسیدگی جنسی در ماهیان فاقد علایم جنسی ظاهری و یازمانی که این علایم رشد نکرده اند معمولا با استفاده از روشهای اندازه گیری سطوح هورمونی و یا تکه برداری انجام می گیرد. این روشها علاوه بر صرف وقت و مواد آزمایشگاهی، خطراتی برای ماهی به همراه دارند. بنابراین معرفی یک روش دقیق، موثر و غیر تهاجمی برای تعیین جنسیت و رسیدگی جنسی ماهیان خاویاری از نظر اقتصادی برای کشورهای تولید کننده خاویار بسیار با اهمیت خواهد بود.در این پژوهش از روش اولتراسونوگرافی برای تعیین جنسیت و رسیدگی جنسی ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) استفاده گردید. 249 عدد ماهی ازون برون با طول بیشتر از 95 سانتیمتر بوسیله یک دستگاه سونوگرافی با پروپ خطی مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص جنسیت بر مبنای اختلاف در بازتاب صوتی و شکل کلی تخمدان و بیضه انجام گرفت. نتایج تشخیص جنسیت بوسیله اولتراسونوگرافی با کالبدگشایی ماهی تایید شد. با اولتراسونوگرافی 199 عدد ماهی ماده (63 درصد رسیده و 136 عدد نارس) و 50 عدد نر (29 عدد رسیده و 21 عدد نارس) تشخیص داده شد. صحت تشخیص جنسیت با کاربرد اولتراسونوگرافی 97.2 درصد بود. تشخیص گناد نر نارس مشکل بود. سرعت تشخیص جنسیت بسته به مرحله رسیدگی جنسی محدود 30 ثانیه یا کمتر برای هر ماهی بود.

بیماری کاوازاکی یک بیماری سیستمیک حاد تب دار با علت ناشناخته است که اغلب کودکان کمتر از 5 سال را گرفتار می سازد. هیدروپس کیسه صفرا از عوارض نادر این بیماری است. به نظر می رسد که هیدروپس در مبتلایان سنین بالاتر شایعتر باشد. تشخیص بر اساس نشانه های شکمی و آزمون های عملکرد کبد مطرح شده و با اولتراسونوگرافی تایید می گردد. درمان هیدروپس طبی است و به ندرت جراحی توصیه می گردد.موردی که گزارش می شود دختری 30 ماهه با هیدروپس کیسه صفرا و کلستاز علاوه بر نشانه ها و علایم مشخصه بیماری کاوازاکی است. همچنین تظاهرات بالینی بیماری و برنامه های درمانی شامل “تجویز زودرس ایمونوگلوبولین وریدی” که از عوارض قلبی پیشگیری می کند مورد بحث قرار گرفته اند.

سابقه و هدف: تشخیص و درمان به موقع بیماری های اندام تحتانی برای بیماران، دارای اهمیت حیاتی است .روش استاندارد در تشخیص، آنژیوگرافی معمولی می باشد که دارای مشکلات متعددی چون خطرات اشعه X و حساسیت به مواد تزریقی حاجب و مشکلات مربوط به باز نمودن رگ می باشد. قدرت تفکیک روش اولتراسونوگرافی داپلر نیز کم است. یکی از روش های مناسب برای تشخیص بیماری های عروق، MR آنژیوگرافی می باشد. طی تحقیقات مختلف روی دستگاه های 5/1 تسلا امکان تهیه تصاویری مطلوب با ارزش های متفاوت برای بخش های مختلف اندام به دست آمده است. در ایران در این زمینه هیچگونه طراحی انجام نشده و در حال حاضر آنژیوگرافی اندام تحتانی صورت نمی گیرد. در این طراحی سعی شده است با توجه به توانایی های سیستم، تصاویر مطلوبی از اندام تحتانی تهیه شود. مواد و روش ها : در این طراحی با استفاده از دستگاه 5/1 تسلایMRI ، مقادیر بهینه برای حالات مختلف، محاسبه شد و بر روی افراد داوطلب، بیمار و فانتوم مورد آزمون قرار گرفت. SNR وCNR تصاویر به دست آمده، مورد مقایسه قرار گرفت و از جنبه ارزش تشخیصی به وسیله رادیولوژیست درجه بندی شد. یافته ها : روش 2D-TOF با استفاده از پالس سکانس های GRE-SPOILED انتخاب و پارامترهای TR/TE/FA/Th برای ناحیه لگن 5/90/6/20 ، ناحیه ران 4/90/6/30 و زانو و ساق 5/2/60/8/35 به دست آمد. مرتبه اول جبران جریان، یک پالس پیش اشباع تحتانی متحرک،NSA=1 ، اندازه ماتریکس 128 الی180 در راستای فاز و256 در راستای فرکانس انتخاب شد. ارزش کیفی تصاویر در ناحیه لگن 3 ، ران و زانو 3 و برای ساق 4 به دست آمد . کل زمان تصویر گیری از اندام تحتانی در مدت زمان 45 دقیقه انجام گرفت. استنتاج: روش SPOILED GRE 2D-TOF با ایـــن که نمی توانـــد تصاویری قابل مقایسه با آنژیوگرافـــی معمولی (Conventional) ارائه دهد، ارزش تصاویر به دست آمده به خصوص برای ناحیه زانو وساق قابل توجه بوده و به خوبی می تواند اطلاعات لازم را برای جراحان و متخصصین فراهم آورد. این تکنیک به خصوص برای بیمارانی که نمی توانند تحت آزمون آنژیوگرافی معمولی قرار گیرند، مفید می باشد. هر چند ارزش تصاویرMRA با تزریق ماده حاجب بالاتر از این روش می باشد، هزینه بالای آن می تواند برای بسیاری از بیماران، مشکل ساز باشد.

از زمانی که سازمان جهانی بهداشت (WHO)، حجمهای تیرویید اندازه گیری شده دانش آموزان اروپایی توسط اولتراسونوگرافی را به عنوان مقادیر طبیعی مورد تصدیق قرار داده است، در چندین مطالعه انجام شده، محدودیت این پیشنهاد به عنوان مقادیر طبیعی (نرمال) بین المللی به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر نیز اندازه گیری حجم تیرویید دانش آموزان تهرانی با دستگاه اولتراسونوگرافی و مقایسه نتایج آن با مقادیر پیشنهادی WHO است. تعداد 1186 دانش آموز 6 تا 15 ساله تهرانی، 10 سال پس از مصرف نمکهای یددار، به طور تصادفی انتخاب و از نظر قد، وزن، سطح بدن، تعیین درجه گواتر با لمس اندازه گیری حجم تیرویید با اولتراسونوگرافی و اندازه گیری ید دفعی ادرار مورد بررسی قرار گرفتند. صدک های 97 حجـم تیرویید برای "سن/جنس" و "سطح بدن/جنس" محاسبه گردید. شیوع گواتر با لمس 42% بوده که 31% گواتر درجه یک و 11% گواتر درجه دو داشتند. میانگین ید دفعی ادرار 2/21 میکروگرم در دسی لیتر بود. میانگین حجم تیرویید برای سنین 12 تا 15 سال نزد پسران بیشتر از دختران بوده، اما حجم های صدک 97 برای تمام سنین در دو جنس یکسان بود. بر اساس مقادیر پیشنهادی WHO، دانش آموزان تهرانی بر اساس سطح بدن و سن، تیرویید بزرگی نداشتند و حتی در 11% از دانش آموزان مبتلا به گواتر درجه دو نیز حجم تیرویید کمتر از مقادیر پیشنهادی WHO به عنوان حداکثر مقدار نرمال بود. با استفاده از روش رگرسیون خطی (Linear Regression)  صدکهای 97 حجم تیرویید دانش آموزان تهرانی کمتر از معیار پیشنهادی WHO به عنوان مقادیر نرمال بود. همچنین این پیشنهاد فاقد مقادیر نرمال برای 6% از دانش آموزان با سطح بدن کمتر از 0.8 متر مربع میباشد. نتایح حاصل از این مطالعه نشان میدهد که مرجع (رفرانس) حجم تیرویید بر اساس وزن به تنهایی، معادل حجم آن بر اساس سطح بدن است. بعلاوه تا استاندارد شدن یک مرجع بین المللی برای حجم طبیعی تیرویید، استفاده از یک مرجع منطقه ای برای پایش کودکان مبتلا به تیرویید بزرگ توصیه میگردد.

شایعترین تظاهر بیماری غده تیروئید، بزرگی غده یا گواتر می باشد. گواتر مولتی ندولر می تواند باعث بزرگی بیش از حد غده شده و بیش از هر بیماری دیگر تیروئید با گرفتاری نئوپلاستیک غده اشتباه شود. گواتر مولتی ندولر بیماری خوش خیمی است ولی کانون هایی از تغییرات بدخیمی می تواند در آن وجود داشته باشد که توسط معاینه فیزیکی، اولتراسونوگرافی و یا اسکن رادیوایزوتوپ قابل تشخیص نباشد و تنها پس از خارج کردن غده توسط عمل جراحی و آزمایش پاتولوژیک آن مشخص شود. هدف از این مطالعه، بررسی کارسینوم در نمونه های گواتر مولتی ندولری است که به طریقه عمل جراحی خارج شده اند. نمونه هایی مربوط به 278 بیمار که با تشخیص گواتر مولتی ندولر تحت عمل توتال و ساب توتال تیروئیدکتومی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نمونه هایی که دارای کانون هایی از تغییرات بدخیمی بودند، مثبت در نظر گرفته شد و نوع هیستولوژیک و درجه تمایز بدخیمی نیز تعیین گردید. از میان 278 مورد نمونه تیروئیدکتومی تعداد 14 مورد دارای نواحی از تغییرات بدخیمی همراه با گواتر مولتی ندولر و تعداد 264 مورد فاقد بدخیمی بودند. فراوانی نسبی کارسینوم در نمونه های بررسی شده تقریبا 5 درصد بود (5.4 درصد در زنان و 2.4 درصد در مردان). فراوانترین نوع کارسینومی که همراه با گواتر مولتی ندولر دیده شد، از نوع کارسینوم پاپیلاری بود. بیماری گواتر مولتی ندولر می تواند دارای تغییرات بدخیم به صورت کارسینوم پنهان باشد که تنها پس از بررسی پاتولوژی تشخیص داده می شود. 

آزمایشات سونوگرافیک 278 بیمار که درد در ربع فوقانی راست شکم داشتند و از نظر بالینی به کوله سیستیت حاد مشکوک بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در 14 بیمار در آزمایش اورژانس، کیسه صفرا متسع و حساس به فشار با جدار ضخیم )بیشتر از 3 میلی متر( و در قسمتی هیپواکو بدون سنگ که کوله سیستیت حاد بدون سنگ تفسیر شده بود. ولی در مطالعات تعقیبی چه با سونوگرافی یا کوله سیستوگرافی خوراکی، تنها در سه بیمار کوله سیستیت حاد بدون سنگ وجود داشت.

توده قابل لمس شکمی یکی از مهمترین و شایع ترین یافته های بالینی در طب کودکان است. هدف از این مطالعه بررسی انواع توده های شکمی در گروه های سنی مختلف کودکان در یک مرکز ارجاعی جراحی کودکان بوده است. در یک مطالعه گذشته نگر، پرونده 325 کودک (57% پسر، میانگین سنی 37.7 ماه ) را که در عرض 12 سال به عنوان توده جراحی شکمی در بیمارستان امیر کبیر بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، بازبینی نمودیم. 4 توده شایع شکمی عبارت بودند از : تومورویلمز (%22) لنفومای غیر هوچکینی شکم (%13.5) نوروبلاستوما (%12.5) هیدرونفروز و ضایعات کیستیک کلیه (%12.3) . شایع ترین یافته های بالینی توده شکمی، اتساع شکم، درد شکمی، علائم انسدادی، آسیت، جا به جایی احشای شکمی در بررسی های رادیولوژیک و سایر اختلاف عمومی بوده است. از رادیوگرافی ساده، اولتراسونوگرافی، CT  و بعضا IVP به طور شایع جهت تشخیص استفاده شده بود. توصیه ما، توجه دقیق پزشکان به توده های شایع شکمی، تسریع در تشخیص ( در عرض 48-24 ساعت) و درمان بموقع بیماری می باشد.