سابقه و هدف: سوراخ بین دو بطن از شایع ترین بیماری های مادرزادی قلبی در نزد کودکان است. در بیماران مبتلا به سوراخ بین دو بطن متوسط تا بزرگ ، عفونت های مکرر تنفسی، نارسایی احتقانی قلب ، اختلال رشد و نمو و در درازمدت افزایش فشار شریان ریوی از مشکلات عمده هستند. همه این مشکلات به علت شانت بالای چپ به راست ایجاد می شود . این مطالعه با هدف بررسی تأثیر همودینامیک کاپتوپریل در کاهش میزان شانت چپ به راست در بیماران مبتلا به سوراخ بین دو بطن انجام شده است. مواد و روش ها : در این مطالعه نیمه تجربی 20 بیمار با سن 8/2± 5/6 سال شامل 15 پسر و 5 دختر مورد مطالعه قرار گرفتند. از طریق یک روش جدید اکو کاردیوگرافیک نسبت مقدار خون واردشده به بستر عروق ریوی به مقدار خون وارد شده به بستری عروق سیستمیک ( QP/QS ) قبل و بعد از تجویز کاپتوپریل اندازه گیری شد. کاپتوپریل با دوز 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در 24 ساعت به صورت خوراکی و به مدت سه روز در سه دوز منقسم روزانه تجویز شد. برای آنالیز یافته ها از T-test pairاستفاده شد . یافته ها : در این مطالعه QP/QS از 59/. ± 4/2 قبل از درمان به 46/0± 7/1 بعد از درمان کاهش یافت(001/0< P ). فشار خون از (10± 70 ) / ( 12± 104 ) میلی متر جیوه قبل از درمان به ( 7 ± 53 ) /( 9 ± 83 ) میلی متر جیوه بعد از درمان کاهش یافت( 001/0< P ) . بحث : این مطالعه نشان می دهد که کاپتوپریل می تواند میزان شانت چپ به راست را در بیماران مبتلا به سوراخ بین دو بطن متوسط تا بزرگ به طور قابل توجهی کاهش دهد؛ لذا تصور می شود که استفاده دراز مدت از این دارو ممکن است باعث کاهش علایم بالینی در نزد بیماران گردد ونیاز به عمل جراحی را به تأخیر اندازد

این مطالعه با هدف تعیین فراوانی نسبی یافته های غیر طبیعی اکوکاردیوگرافی در بیماران مراجعه کننده به مرکز اکوکاردیوگرافی توحید شهرستان سنندج در نیمه دوم سال 1378 صورت گرفت. در این تحقیق تعداد 600 بیمار که قبلا توسط پزشک (متخصصین قلب و عروق، داخلی، اعصاب) ویزیت و بر اساس علایم بالینی و معاینه فیزیکی شک به مشکلات قلبی در آنها ایجاد شده بود و جهت انجام اکو معرفی شده بودند، بررسی و از آنها اکوکاردیوگرافی بعمل آمد. نوع مطالعه توصیفی و روش جمع آوری داده ها مشاهده ای و ابزار مورد استفاده پرسشنامه و دستگاه اکوکاردیوگرافی داپلر رنگی بودند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها وارد محیط نرم افزار SPSS WIN 9 گردید و با استفاده از فرمول آمار توصیفی تحلیل شدند. روش نمونه گیری هم به صورت نمونه گیری غیر احتمالی متوالی بود. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که 59% (353 نفر) از مراجعه کنندگان مونث و 41% (247 نفر) مذکر بودند. از گروه مورد مطالعه 20% دارای اکو طبیعی و 80% اکو غیر طبیعی داشتند. در گروه بیماران با اکو غیر طبیعی تعداد 28 یافته غیر طبیعی قلبی بدست آمد که بیشترین درصد نسبی این یافته ها مربوط به بیماریهای دریچه ای قلب (39%) بزرگی حفرات قلبی (27%) و نارسایی بطن چپ (19%) بود. کمترین درصد نسبی هم به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک 0.01% (1 مورد) تعلق داشت.

انجام عمل جراحی پیوند عروق کرونر می تواند سبب بهبود عملکرد بطن چپ شود. در این تحقیق قصد داشتیم اثر پیوند عروق کرونر را بر تغییرات عملکرد بطن چپ پس از عمل در همه بیماران و در زیر گروه های خاص (بر حسب وجود دیابت ،EF قبل از عمل، نوع و تعداد گرافت های پیوندی و زمان پمپ) بررسی کنیم. 60 بیمار که جهت انجام این عمل جراحی بستری بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. این بیماران قبل از عمل ویزیت و اکو شدند اندازه گیری EF با روش M Mode,Simpson و اندازه گیری LVEDd و پس از عمل نیز یک هفته بعد n=46 و ماه دوم n=15 ویزیت و اکو شدند و اطلاعات مربوطه جمع آوری شد. اطلاعات آنالیز شده و Paired t-test و Student برای مقایسة گروه ها انجام شد. بیمارانی که EF پایین دارند و بیمارانی که درگیری LMT دارند، پس از عملCABG ، افزایش EF نشان می دهند. بیمارانی که LIMA دریافت نمی کنند، پس از عمل کاهش EF نشان می دهند.