کارسینوم سلول سنگ فرشی (SCC) ملتحمه معمولا به صورت یک تومور برجسته با حدود مشخص به رنگ صدفی یا خاکستری مایل به قرمز با ظاهر ژلاتینی همراه با عروق خونی است که در دهه 6 یا 7 زندگی در لیمبوس در سمت نازال یا تمپورال در محل شکاف پلکی دیده می شود. این تومور ممکن است با ناخنک، پاپیلوما، پینگوکولا، دیس کراتوز یا خال ملتحمه ای اشتباه شود. شیوع آن بسته به منطقه جغرافیایی بین 3.5-0.02 درصد هزار متغیر است و در مردان شایع تر می باشد. SCC ملتحمه در کل یک بدخیمی با گرید پایین است و عود موضعی این تومور غیرشایع نیست ولی گسترش داخل چشمی آن ناشایع است و متاستاز آن نادر می باشد.

بیمار مورد معرفی مردی 63 ساله است که چندین سال قبل پس از مراجعه به دلیل نارسایی کلیوی تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفته است و از آن زمان با سیکلوسپورین تحت درمان قرار دارد. حدود 7 ماه قبل از مراجعه بیمار در ناحیه لاله گوش دچار ضایعه ی ندولر، متورم و دردناک شده است. بیمار با این ضایعه به پزشکان محلی مراجعه های متعددی داشته است که پس از دریافت مقادیر متنابهی داروهای آنتی بیوتیک بهبود قابل ملاحظه ای نداشته است. در اقدام بعدی، از ضایعه بیمار اسمیر مستقیم تهیه و در ارزیابی میکروسکوپی آن اجسام لیشمن گزارش شد و بیمار با گلوکانتیم به مدت 6 هفته (هفته ای یک تزریق) تحت درمان موضعی قرار گرفت. با این درمان، ضایعه تحلیل رفت و کوچک شد. مجددا از حدود 2 ماه قبل بیمار روی ناحیه لاله گوش چپ دچار ضایعه ی وژتاتیو با ظاهری تومورال شد که همراه با آن تورم واضح غدد لنفاوی تحت فکی نیز وجود داشت. در این مرحله از ضایعه بیوپسی به عمل آمد که در بررسی آسیب شناختی آن ملانوم بدخیم گزارش شد. هم چنین در بیوپسی غدد لنفاوی تحت فکی آثاری از بدخیمی مشاهده نشد و تنها یک لنفادنوپاتی واکنشی گزارش شد.

1سابقه و هدف: اضافه وزن یک مشکل جهانی سلامتی و مرتبط با بیماری های زمینه ای مهم از جمله بیماری قلبی- عروقی، بدخیمی، دیابت کبد چرب و... است. در سه دهه گذشته، چاقی در سطح جهان به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط، افزایش یافته است. مطالعات متعدد نشان داده اند که چاقی خطر ابتلا به بیماری های مزمن و تهدیدکننده از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی، فشار خون را افزایش و امید به زندگی را کاهش می دهد. از طرفی التهاب مزمن در اطراف سلول های چربی نقش مهمی در بیماری های مرتبط با چاقی ایفا می کند. هم چنین تغییرات در پارامترهای خونی با افزایش توده بدن و التهاب مزمن در چاقی همراه بوده و سلول های خون محیطی، مانند تعداد پلاکت ها، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها و مونوسیت ها، با پیشرفت انواع مختلف بیماری ها و شرایط التهابی مرتبط هستند. بنابراین این مطالعه با هدف، یافتن ارتباط نشانگرهای زیستی شمارش خون با شاخص های آنتروپومتریک در گروه بزرگسالان بر طبق داده های کوهورت طبری، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، از داده های مقطعی مطالعه هم گروهی مبتنی بر جمعیت به نام "مطالعه کوهورت طبری" که از سال 1394 تا سال 1396 جمع آوری گردیده، استفاده شد. این مطالعه بخشی از یک مطالعه سراسری به نام "گروه مطالعات آینده پژوهی همه گیری شناسی در ایران (پرشین کوهورت)" می باشد. در فاز اول مطالعه کوهورت طبری، تعداد 10255 نفر شرکت کننده در سنین بین 35-70 سال از مناطق شهری و روستایی شهرستان ساری ثبت شده اند. معیارهای خروج در این تحقیق ابتلا به بیماری های التهابی، خود ایمنی، بدخیمی، بیماری های قلبی عروقی، پیوند و دریافت هر نوع داروی سرکوب گر ایمنی بوده و در نهایت تعداد 9939 فرد مشتمل 4043 مرد 5896 زن وارد مطالعه شدند. شاخص های سن، قد، وزن، اندازه های آنتروپومتریک (BMI دور کمر و...) و پارامترهای CBC شامل لکوسیت ها، پلاکت ها، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها و مونوسیت ها)، عرض توزیع پلاکت (PDW) از شرکت کنندگان ثبت گردید. با استفاده از روش رسم نمودار هیستوگرام برای بررسی این که آیا متغیرها از توزیع نرمال پیروی می کنند تا بین تحلیل پارامتریک یا غیرپارامتریک تصمیم گیری شود، و آزمون های آماری T-test و ANOVA و نرم افزار SPSS 21 نتایج حاصل استخراج شد. سطح معنی داری در این مطالعه 0/05 و کم تر از آن در نظر گرفته شد. یافته ها: دور کمر بالاتر با WBC (0/001P<)، پلاکت(0/001P<)، درصد لنفوسیت(0/001P<) بالاتر همراه بود. نسبت دورکمر به لگن بالاتر با WBC (0/001 p<)، پلاکت(0/001P<)، درصد لنفوسیت(0/001P<)، درصد مونوسیت(0/001P<) بیش تر همراه بود. مقادیر بالاتر BMI با WBC (000/0=P)، پلاکت(0/001P<)، درصد لنفوسیت(0/001P<) و مونوسیت(0/001P<) بالاتر همراه بودند. WBC، پلاکت، درصد لنفوسیت و مونوسیت بالاتر به طور معنی داری در افرادی که نسبت بیش تر دورکمر به قد داشتند، مشاهده شد(0/001P<). استنتاج: نتایج نشان دهنده ارتباط بین شاخص های آنتروپومتریک و یافته های خونی به نفع شرایط التهابی بوده و چاقی می تواند شاخص های مرتبط با شمارش کامل خون را تحت تاثیر قرار دهد.

در این مقاله، خانم متاهل 18 ساله و بارداری معرفی می شود که از یکسال پیش بصورت تدریجی دچار تب های متناوب، تعریق شبانه و کاهش وزن شده است. بیمار با شکایت از وجود یک توده گردنی به درمانگاه عفونی بیمارستان فیروزآبادی مراجعه نموده است در بررسی های بالینی و آزمایشگاهی هیچ یافته ای به نفع بیماریهای هماتولوژیک، کلاژن عروقی، عفونی و بدخیمی ها بطور مشخص بدست نیامد ولی پاسخ آزمایش هیستوپاتولوژیک بیوپسی غده لنفاوی گردنی لنفادنیت کی کوجی را نشان داد. علیرغم اینکه هیچ گونه درمان خاصی برای بیمار انجام نگرفت پس از زایمان تمام تظاهرات بیماری خودبخود محو گردید.

مقدمه: بیماریهای بدخیم در کودکان وفور زیادی دارند. برای درمان این تومورها از رادیوتراپی استفاده می­شود که این امر سبب بروز مشکلات غددی می­گردد. در این میان غده تیرویید آسیب­پذیری خاصی در مقابل رادیوتراپی دارد. روشها: در یک مطالعه مقطعی 180 کودک 1 تا 20 ساله مبتلا به بدخیمی که از تاریخ 1/7/72 لغایت 1/7/77 برای پرتودرمانی به بخش رادیوتراپی بیمارستان سیدالشهدا(ع) در شهر اصفهان مراجعه نموده و زنده بودند انتخاب شدند. اطلاعات لازم (جنس، سن، دُز اشعه، تعداد جلسات، منطقه رادیوتراپی و نوع بدخیمی) از پرونده­ها استخراج گردید. از بیماران دعوت به عمل آمد و نمونه خون برای آزمایش T4، TSH،FT4 گرفته شد. T4، FT4 به روش RIA و TSH به روش IRMA اندازه­گیری شد. نتایج: فراوانی نسبی هیپوتیروییدی 12.2 درصد بود. اختلاف معنی­داری در دُز اشعه و تعداد جلسات رادیوتراپی بین گروه هیپوتیرویید و یوتیرویید مشاهده نشد (P>0.05). اختلاف سنی و جنسی بین افراد با یا بدون هیپوتیروییدی وجود نداشت (P>0.05). جلسات دریافت اشعه در گروهی که هیپوتیرویید نبودند 12.42±22.03 و افراد هیپوتیروئید 7.12±23.12 بود (P>0.05). 45.8 درصد افراد هیپوتیرویید شده رادیوتراپی به ناحیه گردن داشتند که این اختلاف در مقایسه با مطالعات مناطق دیگر معنی­دار بود (P<0.0001). بحث: هیپوتیروییدی می­تواند به علت رادیوتراپی ایجاد گردد ولی سن و جنس، دُز اشعه و تعداد جلسات رادیوتراپی در ایجاد آن نقشی ندارند و آنچه مهم است منطقه دریافت اشعه است. در پیگیری طولانی احتمالاً تعدادی از بیماران یوتیرویید، هیپوتیرویید خواهند شد. توصیه می­شود عملکرد تیرویید بیماران رادیوتراپی شده قبل از شروع درمان و سپس سالانه کنترل شود و در صورت ایجاد هیپوتیروییدی درمان گردند تا مانع یادگیری، رشد و بلوغ آنها نشود.  

سرطان به عنوان شایعترین علت مرگ و میر در گروه سنی کمتر از 65 سال بوده و در گروه سنی بالاتر از 65 سال به عنوان دومین علت مرگ و میر در کشور آمریکا به حساب می­آید. پیشگیری از سرطان در سه مقطع (اولیه، ثانویه و ثالثیه) در اولویت برنامه­های بهداشتی اکثر کشورها قرار گرفته است. متأسفانه در کشور ما و خصوصاً در استان اصفهان آمار جامعی از میزان ابتلای افراد به این بیماری و نوع سرطان از نظر وفور موجود نیست.روشها: این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر بوده، اطلاعات لازم درباره موارد ثبت سرطان، در مقطع زمانی شهریور 1369 تا پایان سال 1372 از مرکز بهداشت استان و اطلاعات باقیمانده مربوط به مقطع زمانی 1373 تا شهریور 1374 از مراکز پاتولوژی موجود در استان جمع­آوری گردیده است. موارد تکراری تا حد امکان حذف شده و در نهایت، اطلاعات مورد نیاز(نوع سرطان، محل درگیری، سن، جنس و محل سکونت) با توجه به سیستم بین المللی طبقه بندی تومورها و (ICD-R) کدگذاری شده است.نتایج: در مجموع بررسی پنج ساله، 8234 مورد ثبت جدید مورد بررسی قرار گرفته است که 58 درصد آنها را مردان و 42 درصد آنها را زنان تشکیل داده­اند ( 1: 1.4 = M:F). مجموع کل بیماران (زن و مرد) بدون احتساب سرطانهای ثانویه (متاستازها) 7634 مورد بوده و از رخداد بیماری 40 درصد هزار نفر جمعیت در سال 1373 بوده و از نظر فراوانی شایعترین سرطانها را در کل بیماران سرطانهای پوست، پستان و معده، در آقایان پوست، معده و مثانه و در خانمها پوست، پستان و لنفوم تشکیل داده­اند.بحث: با توجه به تفاوت ملاحظه شده در توزیع انواع بدخیمی­ها در جامعه استان اصفهان لازم است سیاستهای مناسب نسبت به ثبت دقیق موارد سرطان و ارایه پژوهشهای تکمیلی به منظور شناسایی عوامل خطر سرطانهای شایع در استان اتخاذ و عمل گردد. 

یکی از زمینه های جالب و مورد بحث دهه اخیر، اندازه گیری محتوی DNA به روش فلوسیتومتری می باشد. وضعیت DNA با محتوای کروموزوم سلول ارتباط دارد و با انجام آنالیز DNA تومورها می توان به چگونگی پلوییدی، میزان سلولهای که در فاز سنتز قرار دارند. و نهایتا کینیتک سلولی در خلال بدخیمی پی برد. این اطلاعات می تواند در زمینه تشخیص، پیش آگهی و نحوه درمان بدخیمی ها مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق آنالیز DNA بر روی 88 بیمار مبتلا به لنفوم بدخیم (58 NHL و 30 HD) به روش Hedly و با استفاده از دستگاه فلوسیتومتر انجام گرفت. ایمنوفنوتایپ برای موارد انتخابی بیماران آنوپلوئید به روش ABC تعیین گردید. شیوع آنوپلوئیدی در بیماران NHL، %38 و در بیماران HD %47 دیده شد. این رخداد با عواملی مثل سن، جنس، نژاد و محل تومور و زیرگروه هیستولوژیک بی ارتباط بود (P>0.05). در این مطالعه ارتباط معنی دار بین اندکس پرولیفراسیون و میزان سلولهای فاز سنتز درجه بدخیمی لنفوم ها و زیرگروه هیستولوژیک آنها و هم چنین افزایش آنها در موارد وخیم تر ملاحظه گردید که می توان از آن در تشخیص و پیش آگهی و انتخاب درمان اینگونه بیماران استفاده کرد.