اترهای تاجی 12ـ کراون ـ 4(12C4)، بنزو ـ15ـ کراون ـ (B15C5)5، 18 ـ کراون ـ(18C6)6 ، نیتروبنزو ـ 18 ـ کراون ـ 6(NB18C5)، دی بنزو ـ 18 ـ کراون ـ(DB18C6)6  و دی سیکلو هگزیل ـ 18 ـ کراون ـ (DC18C6)6 حل شده در دی کلرو متان در تماس با محلول های آبی از اسیدهای سولفوریک و کلریدریک قادر به تشکیل کمپلکس های اکسونیم هستند. این توانایی اجازه می دهد تا انتقال اکسانیون های کروم (VI) از محیط های اسیدی و از درون غشاء مایع آلی به فاز پذیرنده (آب مقطر) صورت گیرد. در میان اترهای تاجی مطالعه شده، DC18C6 بالاترین کارایی انتقال را ارایه داده است. اثر عوامل تاثیر گذار بر فرایند مانند غلظت اتر تاجی در فاز آلی، نوع رقیق کننده آلی، غلظت اسید در فاز پذیرنده و زمان، مورد بررسی قرار گرفته است. 4 آزمایش تکراری نشان داد که میانگین 95.6(±1.3) درصد از کروم اولیه در فاز دهنده (10-3 مولار از کروم و 6 مولار سولفوریک اسید به حجم 10 میلی لیتر) از درون غشا (DC18C6 به غلظت 0.05 مولار در دی کلرومتان و به حجم 20 میلی لیتر) پس از 8 ساعت به فاز آبی پذیرنده (آب مقطر به حجم 10 میلی لیتر) استخراج می شود. نتیجه های متناظر در شرایط یکسان در حضور کلریدریک اسید (4 مولار) برابر 95.0(±1.2) درصد بود. انتخاب گری فرایند با انجام آزمایش های انتقال رقابتی یون های درون یک محلول شامل کروم (VI)، نیکل (II)، کبالت (II)، سرب (II)، منگنز (II)، روی (II) و آهن (II) بررسی شد. این روش برای بازیابی کروم از دو نمونه حقیقی تهیه شده از صنایع آب کروم کاری مورد استفاده قرار گرفته است.

 مشخصه های خروجی پیل های سوختی تحت تاثیر پارامترهای زیادی از قبیل هندسه، ابعاد، مواد سازنده و شرایط سیالات ورودی قرار دارد. در این پژوهش، برای مطالعه پارامتری پیل سوختی، مدلی ریاضی و در پی آن یک تحلیل عددی دو بعدی ارایه شده که در آن اثر دما و فشار سیال در کانال ها، ضخامت غشاء و غلظت اکسیژن ورودی به لایه نفوذ گاز به ازای چگالی جریان های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه ها نشان می دهد که افزایش فشار و غلظت اکسیژن ورودی و همچنین کاهش ضخامت غشاء چگالی توان را ارتقا می دهد و موجب افزایش چگالی جریان محدود کننده می شود.

آنزیم استیل کولین استراز به دو صورت آزاد و متصل به غشاء وجود دارد. به منظور بررسی این آنزیم و تخلیص آن ابتدا محلول همگن از مغز موش ویستار (Wistar) در بافر فسفات تهیه گردید و پس از سانتریفوژ، مایع رویی که حاوی آنزیم آزاد می باشد، جدا گردید.در مرحله بعد، رسوب که حاوی آنزیم وابسته به غشاء می باشد در همان حجم بافر فسفات حاوی ترایتون ایکس صد (Triton X-100) با غلظت معین حل گردیده و پس از سانتریفوژ، مایع روئی که حاوی آنزیم وابسته به غشاء می باشد جدا گردید و سپس با استفاده از ستون کروماتوگرافی ستونی حاویMAP-Agarose  خالص گردید.

منوگالاکتوزیل دی اسیل گلیسرول با درصد زیادی از اسیدهای چرب غیراشباع همراه می باشد. این گلیکولیپید وقتی در آب پخش می شود، ساختمان غیر دو لایة شش وجهی به خود می گیرد. این لیپید عمدتاً در غشاء تیلاکوئیدی کلروپلاست به مقدار زیاد حضور دارد. اسیدهای چرب این لیپید را به کمک کاتالیزور و با فن هیدروژناسیون، کاملاً اشباع نموده که با این واکنش شیمیایی یعنی تغییر وضعیت اشباع شدن زنجیره های اسیدهای چرب، تغییراتی در ساختمان این گلیکولیپید ایجاد می شود، به طوری که بعد از هیدروژنه شدن و قرار دادن لیپید در محیط آبی، ساختمان صفحه مانند جایگزین شکل شش وجهی می شود. ما برای بررسی بیشتر این موضوع، منوگالاکتوزیل دی اسیل گلیسرول طبیعی و اشباع شده را با هم مخلوط، و در آب پخش کردیم. وضعیت جدید و نتایج حاصله از این تحقیق نشان می دهد که اثر هیدروژناسیون لیپید، دو قسمت جدا از هم را مشاهده خواهیم کرد که یکی در ارتباط با ساختمان شش وجهی مربوط به لیپید طبیعی است و دیگری وضعیت صفحه مانند است که به گلیکولیپید اشباع شده مربوط می باشد. از میکروسکوپ الکترونی جهت تشخیص وضعیت منوگالاکتوزیل دی اسیل گلیسرول استفاده نمودیم. منوگالاکتوزیل دی اسیل گلیسرول یکی از لیپیدهایی است که به وفور در غشاء تیلاکوئیدی کلروپلاست دیده می شود. این غشاء های زیستی برای بسیاری از اعمال حیاتی خود چنین تغییراتی را در ساختمان خود شاهد خواهند بود. یکی از راه هایی که غشاء می تواند چنین کنش هایی را از خود نشان دهد، تغییر وضعیت اشباع شدگی اسیدهای چرب بعضی از لیپیدهای موجود در غشاء می باشد. این مطالعه حاکی از آن است که با هیدروژنه کردن اسیدهای چرب منوگالاکتوزیل دی اسیل گلیسرول چنین تغییر و تحولی را در این لیپید و در نتیجه در ساختمان غشاء زیست شناختی شاهد خواهیم بود.

علت %50 از موارد قطع مصرف کنتراسپتیوهای حاوی پروژستوژن تنها، خونریزی های غیر طبیعی (BTB) Breakthrough Bleeding می باشد که با تغییر در شکل و شکننده شدن دیواره مویرگها همراه است. تغییرات ساختمانی و ترکیباتی غشاء پایه می تواند منشأ شکنندگی مویرگهای آندومتر در مصرف کنندگان این وسایل باشد.در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 32 زن سالم بارور داوطلب قبل و در زمان استفاده از کاشتنی های زیر جلدی آزادکننده لوونورجسترل نورپلانت مورد مطالعه قرار گرفتند. از هر زن سه بیوپسی از آندومتر، یکبار قبل از گذاشتن نورپلانت و دوبار پس از استفاده از نورپلانت گرفته شد. سپس با استفاده از روشهای ایمونوهیستوکمیکال لامنین، کلاژن IV و هپارن سولفات پرتئوگلیکن موجود در غشاء پایه رگهای آندومتر رنگ آمیزی و مورد مطالعه قرار گرفت. تراکم رگهای رنگ آمیزی شده با آنتی بادی هر یک از آنها شمارش شد و با تراکم رگهای رنگ آمیزی شده با آنتی CD34 مقایسه گردید. رنگ آمیزی دو گانه CD34 و لامنین جهت نشان دادن رگهای بدون غشاء پایه نیز بکار برده شد.نتایج این مطالعه نشان داد که، کاهش معنی داری در تراکم رگهای رنگ آمیزی شده با آنتی بادی های مواد تشکیل دهنده غشاء پایه رخ می دهد، بطوری که تعداد رگهای آنتی لامنین ـ مثبت 179±8 آنتی کلاژن -IV مثبت166±7 و آنتی هپارن سولفات پروتئوگلیکن 61±6 ( میانگین ± خطای معیار) رگ در mm2 در آندومتر طبیعی است که به ترتیب به تعداد 156±6 ، 144±6 و 44±3 رگ در mm2 پس از 13-2 هفته مصرف نورپلانت کاهش می یابد (P=0.01). این کاهش علیرغم افزایش تراکم رگهای کوچک رنگ آمیزی شده با آنتی CD34 رخ می دهد[ 254±17 رگ در mm2 پس از 13-2 هفته مصرف نورپلانت در مقایسه با 193±8 و قبل از مصرف نورپلانت،[P=0.001 . کاهش تراکم رگهای رنگ آمیزی شده با آنتی بادیهای غشاء پایه، نه تنها در سه ماه اول پس از استفاده از نورپلانت رخ می دهد، بلکه پس از سه ماه تا یکسال پس از استفاده از نورپلانت نیز مشاهده شد. در این مطالعه همچنین درصد رگهایی که غشاء پایه را نشان می دهند، نیز محاسبه گردید. کاهش معنی داری در نسبت رگهایی که غشاء پایه را نشان می دهند در مصرف کنندگان نورپلانت نشان داده شد. درصد رگهای CD34 مثبت که لامنین ـ مثبت، CIV ـ مثبت و HSPG ـ مثبت نیز بودند، به ترتیب از 97±3 ، 88±3 و 31±2 در آندومتر طبیعی به 79±3 ،75±4 و 20±2 پس از مصرف نورپلانت (P<0.05) کاهش می یابد. کاهش درصد رگهای کوچک آندومتر که غشاء پایه را نیز نشان می دهند، می تواند علت شکنندگی این رگها باشد. همچنین این کاهش می تواند به علت پدیدار شدن رشته هایی از سلولهای آندوتلیالی باشد که فاقد ساختمان لوله ای شکل هستند و یا ممکن است که بدلیل کاهش آرتریولها و افزایش سیاهرگها باشد. با رنگ آمیزی دوگانه رگها با آنتی CD34 و آنتی لامنین، فقدان غشاء یاه و کمرنگ بودن و ضعف آن به وضوح نشان داده شد. شناخت مکانیسمهای موضعی خونریزی آندومتر رهگشایی برای پیدا کردن روش مناسب برای پیشگیری و درمان مناسب این نوع خونریزی و در نهایت افزایش میزان پذیرش این روشهای جلوگیری خواهد بود.

تصفیه نیشکر با استفاده از اولترافیلتراسیون مناسب تر از دیگر روش های معمول در این زمینه می باشد. در این مطالعه کاربرد اولترافیلتراسیون در تصفیه برش های عصاره نیشکر بیان شده است. آزمایشات متعددی روی شربت شکر خام انجام شده و رنگبری و شار جریان عبوری از غشاء در این سیستم مورد بحث قرار گرفته است. علاوه بر این باتوجه به مدل های مختلف تئوری موجود برای جداسازی غشایی، مدل لایه ژلی برای این پیشنهاد شده است.  

هدف از این مطالعه ارزیابی عوارض نوزادی در هفته 34 تا 37 حاملگی در بیماران با پارگی کیسه آب می باشد.این پژوهش یک مطالعه مورد شاهدی بوده که به مدت یکسال از تاریخ 1380.4.1 تا 1381.4.1 در بخش زنان بیمارستان امام رضا انجام شده است.واحدهای پژوهش تعداد 263 خانم حامله سالم اول زا یا چندزا با حاملگی تک قلو و نمایش سر با سن حاملگی 34 تا37 هفته بودند که از این تعداد 130 مورد کیسه آب سالم و 123 مورد کیسه آب پاره داشتند. عوارض نوزادی شامل بیماری غشاء هیالن،نیاز به ونتیله اضافی،پنوموتوراکس،سپتی سمی،آنتروکولیت نکروزانت، تاکی پنبه گذاری نوزادی،دیس پلازی برونکو پولمونر،خونریزی ریوی،نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه،آسفیکسی مرگ مورد بررسی قرار گرفت.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از  آزمون آماری کای اسکویر و test T استفاده شد و آنالیز آماری با نرم افزار spss انجام شد.عوارض نوزادی در دو گروه پایین بوده و اختلاف معنی دار نداشت.به نظر نمی رسد که وضعیت کیسه آب قبل از شروع زایمان به عنوان یک عامل پیشگیری کننده عوارض نوزادی در هفته 34 تا37 عمل کند.بنابراین نباید تأثیری بر تصمیمات درمانی به طور مستقل داشته باشد.