هدف: اضطراب فراگیر موجب ادامه نگرانی افراطی و تعمیم یافته ای می شود که ویژگی آشفته ساز اصلی این اختلال به شمار می رود. این پژوهش در این راستا و با هدف بررسی رابطه بین افکار اضطرابی با باورهای فراشناختی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. روش: جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دبیرستانی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و نمونه مورد بررسی 60 دانش آموز دبیرستانی (30 دختر و 30 پسر) بودند که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV مبتلا به این اختلال تشخیص داده شدند. این افراد به روش نمونه گیری تصادفی - خوشه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های مقیاس افکار اضطرابی و مقیاس اضطراب فراگیر پاسخ دادند. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل واریانس تحلیل شدند.یافته ها: این بررسی نشان داد که افکار اضطرابی (جسمانی، اجتماعی و فرانگرانی) دختران و پسران با باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل بودن نگرانی رابطه معنی داری دارند (0.05>p) و دختران بیش از پسران دارای باورهای فراشناختی مثبت (0.001>p) و باورهای فراشناختی منفی (0.01>p) درباره نگرانی هستند. بین افکار فرانگرانی و باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل بودن نگرانی و هم چنین بین باور فراشناختی پرهیز از نگرانی و فرانگرانی در هر دو گروه رابطه وجود داشت (0.05>p).نتیجه گیری: باورهای فراشناختی منفی و مثبت می توانند سبب تداوم نگرانی شوند. تفاوت میان دختران و پسران در فراوانی باورهای فراشناختی درباره نگرانی، تبیینی برشیوع بیشتر اضطراب فراگیر در دختران است.