استفاده از گیاهان آبزی برای خوراک انسان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. محققین انگلیسی زمان جنگ دوم جهانی روی عصاره پروتئین برگ گیاه، (Leaf protion) مطالعاتی را شروع کردند ولی این امر بطور جدی دنبال نشد در عوض بسیاری از محققین وقت خود را صرف پژوهش در مورد استفاده از این گیاهان بعنوان غذای نشخوارکنندگان، کود (کود سبز، ماده معدنی، کمپوست، بیوگاز) و غذای آبزیان گیاهخوار مثل ماهی کردند. اگر چه این موارد استفاده جزء مراحل تولید غذا محسوب می گردد ولی بطور مستقیم برای انسان استفاده نمی شود.گیاهان آبزی جزء محصولاتی هستند که ارزش غذایی بالقوه زیادی دارند، این گیاهان بسیار پرمحصول هستند و به شخم، کود، بذر و دروکردن احتیاجی ندارند، بیش از 40 گونه از گیاهان آبزی خوراکی هستند ولی تعداد کمی از آنها بعنوان یک کمبود غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. گزارش شده است که بسیاری از این گونه ها براساس ماده خشک بیش از ده درصد پروتئین دارند که به این شکل با علوفه های خشک معمولی قابل مقایسه می باشند.آزولایک سرخس کوچک آبزی است که در سطح جهان پراکندگی وسیع دارد. مشخص شده است که این سرخس مقادیر قابل توجهی مواد غذایی ماکرو و میکرو و همچنین ارزش پروتئین خام بالا بمیزان 23-37 درصد دارد. گرچه موارد استفاده اصلی آزولا بعنوان کود سبز است، ولی اخیرا بر روی استفاده از آزولا بمنظور تغذیه انسان و دام تحقیقاتی صورت پذیرفته است.اخیرا یکی از گونه های علوفه آبی که بعلت ارزش بالقوه اش بعنوان کود سبز و همچنین خوراک انسان و برخی دامها در فیلیپین مورد توجه قرار گرفته است، آزولا می باشد.استفاده از آزولا بصورت علوفه تازه، خشک یا تخمیر شده برای خوک، طیور و ماهی در سراسر آسیا و مناطقی از آفریقا مرسوم بوده است، قطعات کوچک آزولا برای علوفه، در کانالها و مردابها در سراسر جنوب غربی چین رشد می کند.