شکست پیوند قرنیه ممکن است به علل عدم کفایت اولیه آندوتلیوم، دفع ایمنی پیوند، اختلالات سطح چشم و غیره باشد. در بسیاری از این موارد برای تامین دید بیمار نیاز به پیوند مجدد می باشد. بر اساس مطالعات قبلی، شایع ترین اندیکاسیون های اولیه پیوندهای تکراری قرنیه؛ کراتوپاتی تاولی پسودوفاکیک (PBK)، کراتوپاتی تاولی آفاکیک (ABK)، زخم باکتریایی یا کراتیت هرپسی بودند. این مطالعات بالغ بر 10 سال پیش منتشر شدند و بیماران کمی را نیز مورد بررسی قرار داده بودند.

بیش ترین شیوع مولوسکوم کونتاژیوزوم در گروه سنی اطفال است. این بیماری مسری است و انتقال آن عمدتا از طریق تماس نزدیک و وسایل مشترک آلوده صورت می گیرد. دفاع ایمنی بدن در مقابل ویروس مولوسکوم محدود است، به همین دلیل ضایعه ها اغلب مزمن می شوند و سیر بیماری بدون درمان چند ماه طول می کشد، ولی در نهایت ضایعه ها در عرض 6 تا 9 ماه و گاهی مدت زمان بیش تری خود به خود از بین می روند.ضایعه های مولوسکوم می تواند لبه پلک را درگیر کند و محتوای ضایعه ها از این طریق به سطح چشم داخل شود و به دنبال آن ممکن است کونژنکتیویت فولیکولار یا پاپیلار مزمن و نیز تغییرهای قرنیه شامل کراتیت سطحی نقطه ای ایجاد شود.کرایوتراپی یکی از روش های درمانی بیماری مولوسکوم است و در بسیاری از موارد به عنوان اولین انتخاب درمانی در نظر گرفته می شود. میزان درد حاصل از این روش در افراد مختلف متفاوت است ولی معمولا در کودکان زیر 10 سال قابل تحمل نیست.

سابقه و هدف: کراتیت هرپسی یکی از شایع ترین علل کاهش دید ناشی از کدورت قرنیه است و در بیمارانی که به علت کاهش دید ناشی از کراتیت هرپسی تحت عمل پیوند قرنیه قرار می گیرند در صورت عدم استفاده از داروهای ضد ویروسی به صورت پروفیلاکسی بعد از عمل، میزان بقای پیوند پایین خواهد بود. این تحقیق به منظور تعیین نتایج عمل پیوند قرنیه در مبتلایان به کراتیت هرپسی که بعد از عمل تحت درمان پروفیلاکتیک آسیکلوویر خوراکی قرار گرفتند بر روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) طی سال های 1372-75 انجام پذیرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام شد. پرونده های واجد شرایط و کامل که حداقل یک سال بعد از عمل پی گیری داشتند از بایگانی خارج شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: پرونده 15 بیمار شامل 13 مرد و 2 زن با دامنه سنی 28-55 سال مورد بررسی قرار گرفت. همه بیماران بعد از عمل به مدت یک سال قرص آسیکلوویر به میزان 800mg در روز مصرف کرده بودند. در 3 بیمار پیوند قرنیه به صورت اورژانس انجام شد. در سایر بیماران بین آخرین عود کراتیت هرپسی و زمان عمل پیوند قرنیه حداقل 6 ماه فاصله وجود داشت. دید همه بیماران بعد از عمل بهبود یافته بود. در 3 بیمار 20) درصد( به طور متوسط 4.5 ماه بعد از عمل عود هرپس روی قرنیه پیوندی دیده شده بود که در یکی از آن ها 6.6) درصد( نیز دفع پیوند ایجاد شد. در 2 نفر 13.3) درصد( از بیمارانی که دچار عود کراتیت هرپسی نشده بودند نیز دفع پیوند دیده شد. در یک مورد نیز به ناچار پیوند مجدد قرنیه صورت گرفت. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد درمان پروفیلاکتیک آسیکلوویر خوراکی بعد از پیوند قرنیه با موفقیت همراه خواهد بود ولی برای نتیجه گیری قطعی باید مطالعه کارآزمایی بالینی با گروه شاهد و بر روی تعداد بیشتری بیمار انجام گردد.

سابقه و هدف: داکریوآدنیت یک تظاهر غیرشایع در بیماری وگنر گرانولوماتوز می باشد به طوری که تا به حال 3 مورد از آن با تایید بافت شناسی گزارش شده است. در این مقاله به معرفی یک مورد داکریوآدنیت به عنوان اولین تظاهر بیماری وگنر گرانولوماتوز پرداخته می شود. معرفی بیمار: بیمار خانم 41 ساله ای بود که ابتدا دچار داکریوآدنیت شده بود و به دنبال آن علایم درگیری دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، اسکلریت و کراتیت را پیدا کرد و سطح سرمی ANCA بیمار نیز بالاتر از طبیعی گزارش شد. بررسی بافت شناسی از نمونه برداری غده اشکی و ریه، موید تشخیص وگنر گرانولوماتوز بود. نتیجه گیری: با این داکریوآدنیت از تظاهرات نادر بیماری وگنر می باشد ولی ممکن است اولین تظاهر بیماری باشد که با تجویز به موقع و زودهنگام داروهای ایمونوساپرسیو می توان بیماری را کنترل نمود و از پیش رفت آن به سمت بیماری کامل که مرگ و میر و از کارافتادگی بالایی دارد جلوگیری کرد.

به منظور بررسی و نقش عوامل ویروسی (هرپس، ادنو و آنترو ویروسها) در بروز عفونتهای چشمی، 300نمونه سوآب چشمی از بیماران با تشخیص کلینیکی عفونتهای قدامی چشمی در مرکز آموزشی و درمانی فارابی تهران در فاصله اسفند 1374 تا اسفند 1376 در محیط انتقالی Hanks جمع آوری شدند. نمونه ها پس از نگهداری در شرایط 70- درجه سانتی گراد در بخش ویروس شناسی انستیتو پاستور ایران با روشهای جداسازی ویروس (کشت سلول - نوترالیزاسیون) و نیز تکنیک فلورسانت آنتی بادی مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه 22(3/7) درصد نمونه ها مثبت بودند که شایعترین عوامل ویروسی شامل آنترو ویروسها 50درصد، هرپس سیمپلکس ویروس 9/40 درصد و ادنو ویروسها 1/9 درصد بودند. همچنین بیشترین اشکالات بالینی عفونتهای چشمی، کنژونکتیویت 3/89 درصد، کراتوکنژونکتیویت 2/6 درصد و کراتیت 5/4 درصد مشخص گردید. در مطالعه حاضر بیشترین میزان عفونتهای چشمی در گروه سنی 30-21 سال، در افراد مذکر و در فصل گرم تعیین شدند، اما از نظر آماری ارتباط معنی داری بین ایجاد عفونت چشمی با جنس، سن و فصل مشاهده نشد. (P>0.05)

سابقه و هدف: با توجه به روند رو به افزایش عمل لیزریک و وجود گزارشات متعدد از میزان موفقیت ها و بعضی محدودیت ها و عوارض آن و عدم اطلاع نویسندگان از انتشار نتایج آن در ایران، این تحقیق به منظور تعیین نتایج عمل و عوارض لیزیک در مبتلایان به عیوب انکساری در مراجعین به یک کلینیک خصوصی طی سال های 78 -1377 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام و بیمارانی که به وسیله یک نفر (م-ج) تحت عمل لیزریک قرار گرفته و حداقل یک سال پیگیری داشته اند مورد مطالعه قرار گرفتند. خصوصیات فردی، میزان رفراکشن، میزان آستیگماتیسم، معاینات و اقدامات قبل و بعد از عمل از پرونده بیماران استخراج و دریک فرم اطلاعاتی ثبت گردید. تنها بیمارانی که دچار نزدیک بینی ساده و یا توام با آستیگماتیسم، بدون هیچگونه بیماری همراه چشمی و یا بیماری سیستمیک بودند مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به میزان عیب انکساری قبل از عمل، بیماران به سه گروه تقسیم شده و تاثیر عمل بر اصلاح میوپی و آستیگماتیسم و دید اصلاح شده و اصلاح نشده و عوارض عمل تعیین گردید.یافته ها: طی مدت مورد بررسی، تعداد 222 چشم از 115 بیمار واجد شرایط بودند که 79.1% آنها زن و 20.9% آنها مرد و میانگین سنی آنها 29±7.5 سال بود. رفراکشن قبل از عمل -5.56±1 دیوپتر بود که بعد از عمل به میزان -0.18±0.57 دیوپتر کاهش یافت (P<0.001) آستیگماتیسم از 1.5±1.02 قبل از عمل به 0.23±0.5 دیوپتر بعد از عمل کاهش یافت (P<0.001) دید اصلاح شده 20/20 یا بیشتر قبل از عمل 67.4% و بعد از عمل برابر 68.3% بود و دید اصلاح شده 20/40 و بیشتر قبل و بعد از عمل به ترتیب 98.6% و 97.2% بود دید اصلاح نشده 20/20 و 20/40 یا بیشتر به ترتیب در 41.3% و 92.3% موارد حاصل شد. در تعداد 36 چشم (16.2%) عوارض لیزیک به وجود آمد که 17 مورد آن Diffuse Lamellar Keratitis [DLK] (%7.7) و 14 مورد آن  Wrinkling (%6.3)بود .نتیجه گیری: براساس این مطالعه عمل لیزک روشی موثر و کم خطر دراصلاح نزدیک بینی ساده و یا توام با آستیگماتیسم می باشد. میزان DLK بیش از سایر موارد بود .